Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[Admiral]

Πραγματικά αυτό παίζει να είναι ο σημαντικότερος λόγος. Και εγώ εκεί με την αρχή της τηλεργασίας σταμάτησα να ασχολούμαι.

Πάρτε Steam Deck παιδιά, στο reddit είναι πάρα πολύς ο κόσμος που ξαναβρήκε την καψούρα για το gaming μέσω της συσκευής. Το να μπορείς να παίξεις για ένα τέταρτο, να το αφήσεις στην άκρη και να το ξαναπιάσεις όταν αράζεις στο κρεβάτι είναι απελευθερωτικό.

 

[Χειρομαλάχτης]

η gaming εμμηνοπαυση νομιζω θελει δικο της θρεντ, αλλά βαριεμαι να το ανοιξω.
διαβαζω ολα αυτα που γραφετε και γελω σαρδόνια, μιας και όντας (κανει ριμα με το θειος νωντας...) απο τους γεροντοτερους δω μεσα ΗΞΕΥΡΑ οτι θα σας συμβει.
δεν φταιει φιλτατοι καναγιες ουτε η τηλεεργασια, ουτε το οτι τα νεα κειμς ειναι χειροτερα απ τα παλαια.

ειναι οτι η ζωη σκοτωνει σιγα σιγα το παιδι μεσα σας. ενταξει, εχει αρχισει εκει γυρω στα 25, αλλά τωρα που στε γυρω στα 40 οι περισοτεροι, το πηρατε χαμπαρι. ακομα κι εγω, που μπορουμε να πουμε οτι εχω φτιαξει ετσι τις συνθηκες γυρω μου ωστε το κεημινγκ να μενει ανεπηρεαστο, εχω περασει μια φαση τετοια. και δεν ειναι φαση ακριβως, ειναι η επιγνωση οτι το μπακλογκ (ας το πω αγγλιστί για να μην ταραχτείτε...) θα μας outlive και κυριως εχει χαθει η γκεημινγκ αθωοτης και ξερουμε πια απ εξω κι ανακατωτα τα κολπα των ντεβς, των εταιρειων και του ειδικου "τυπου" κι εχουμε γινει λιγο χοντροπετσοι και αφ υψηλου. δεν παθιαζομαστε πχια... ακομα κι οι γραφικοτητες μαστερρέης και μπλέ μάντολες εχουν ατονήσει (ευτυχως). συν το οτι οι πιο πολλοι εχουμε αποφασισει πια για τα goat μας και οσο περνανε τα χρονια, υπαρχουν κεημς που απλα ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΝ απ τον σκληρο και τα νεα παιγνιδια δεν μας κανουν καμια εντυπωση.

η συμβουλη του μπαρμπα μπρους: μην το ζοριζετε. θα ξαναρθει μονο του καποια στιγμη. ή και οχι. δεν εγινε και τιποτα. υπαρχουν κι αλλες μορφες τεχνης.. ανοιχτε και κανα βιβλιο, πιερότοι.
ετσι κι αλλιως το ρεηκουί εδω θα ειναι. δεν παει πουθενα. εξαλλου ολοι γνωριζουν οτι ασχολουμαστε με τα κεημς μονο για να μπορουμε να γραφουμε (οφτοπικ βεβαια) στο ρεηκουί της καρδγιάς μας.

αυτα. παω να παιξω γκοθικ2, ενα απ τα τεραστια αριστουργηματα της 8ης Τεχνης.

 

[Dim Gian Bot]

Κι εγώ για ένα διάστημα (πριν καμιά δεκαετία) πέρασα αυτό που περνάει και ο @Arwindan και άλλα ρεηκουομέλη αλλά γουίδ α τουίστ. Δηλαδή, ναι μεν μού είχε κοπεί η διάθεση για (βιντεο)παίγνια, αλλά μόνο για εκείνα που είχαν προδιαγεγραμμένο σενάριο (δηλαδή τα περισσότερα). Δεν έβρισκα τίποτα challenging στο να παίξω κάτι και να αποκτήσω τα ατσίβμεντς που απέκτησαν μερικά εκατομμύρια παίκτες. Κατέληξα στο ότι ήθελα κάτι πιο competitive, κάτι που να στηρίζεται στις ικανότητες του παίκτη και έτσι έφτασα στο σημείο να ασχολούμαι αποκλειστικά με το FIFA (Seasons).

Μετά από τόσα χρόνια, θέλω να πιστεύω ότι η "ίωση" που πέρασα δεν μου άφησε κουσούρι, αλλά είναι φορές που δυσκολεύομαι να αφιερωθώ σε ένα παιχνίδι ή να "χαθώ" στον κόσμο του (άσε που απαιτείται και συναπτός χρόνος για κάτι τέτοιο...). Επίσης, είναι φορές που με πιάνουν οι τύψεις και νιώθω ότι χάνω τον χρόνο μου με δαύτα, παρόλο που το γκέιμινγκ είναι το αγαπημένο μου χόμπι.

Μήπως να πάω σε κάνα ψυχολόγο; :Ρ

(Πάω για FIFA)

 

[mits@kos]

η ζωη σκοτωνει σιγα σιγα το παιδι μεσα σας

Αυτό το καθαρό απόσταγμα αλήθειας είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο χρειάζεται συστηματική και συνειδητή προσπάθεια για να μείνει αυτό το παιδί ζωντανό. Με παιχνίδια, με επιτραπέζια, με μουσική, με οτιδήποτε γουστάρουμε, είναι αναγκαία η διέγερση της φαντασίας, για να αμπαρώσουμε την πόρτα και να κρατήσουμε την ασχήμια της πραγματικότητας και το γκρι έξω, έστω για λίγο. Ξύλο και καράτε σε όποιον τολμά να βάλει πλαίσια, κανόνες και ταμπέλες σε αυτή την ανάγκη επιβίωσης.

 

[Pain]

Είχα ψηθεί γι'αυτό αλλά είναι πολύ καιρό σε ΕΑ και δε βλέπω ενημερώσεις του ποτε βγαίνει από το τούνελ.

Είναι ικανοποιητικο το περιεχόμενό του για να δικαιολογεί την ενασχόληση ακόμη και στη χειρότερη περίπτωση του να μείνει εκεί που είναι η θέλει ακόμη δουλειά;

Tώρα είδα ότι είχες απαντήσει, sorry. ~40h in (με το τρέχον company) και ακόμα έχει άπειρο ψωμί από πλευράς content. Προσωπικά το μόνο αρνητικό που του βρίσκω είναι η έλλειψη πραγματικού cover system και το γεγονός πως όλα τα attacks είναι 100% successful (εκτός από τα ranged όπου για κάποιο λόγο οι NPCs και οι mercenaries αποτελούν εμπόδια αλλά οι τεράστιοι βράχοι, όχι).


Από την άλλη βέβαια, ακριβώς αυτή η έλλειψη ποσοστών αφαιρεί σχεδόν ολοκληρωτικά την εξάρτηση από τους RNG θεούς και σε αφήνει να επικεντρωθείς σε σημαντικότερα (ίσως) πράγματα.

Τέλος, τα questlines είναι ικανοποιητικά, τα "contracts" ολίγον repetitive (αλλά ποτέ δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα κάτι τέτοιο) και το combat αρκετά challenging, ειδικά early on, στο Hard difficulty.

 

[soad667]

 

[Hellion]

Έχω ακούσει πως ιδανικός τρόπος να δοθεί εκ νέου νόημα στο gaming είναι η προοπτική του να γράψεις ρηβιούζ για τα γκεημς που παίζεις.

Και να σου λένε μετά πως δεν τα διάβασαν καν.

 

[Tony Corvus]

Έχω ακούσει πως ιδανικός τρόπος να δοθεί εκ νέου νόημα στο gaming είναι η προοπτική του να γράψεις ρηβιούζ για τα γκεημς που παίζεις.

Θέτε να σας γράφω ρηβιουζ;

 

[soad667]

Eγώ αν θέλετε πληρώνομαι και για να τα διαβάζω.

 

[maximum armor]

Μέχρι τώρα (δόξα το Θεό να πω) δεν μου έχει συμβεί το να βαρεθώ να παίζω. Βέβαια έχω (μόνο) 21 χρόνια gaming, ενώ εσείς φαντάζομαι 30+.
Το πολύ-πολύ που μου έχει συμβεί είναι ένα παιχνίδι να με έχει νευριάσει (είτε λόγω δυσκολίας (κυρίως), είτε λόγω bugs) και να μην παίξω τίποτα για 2-3 μέρες.

 

[Thaxll'ssillyia]

Tώρα είδα ότι είχες απαντήσει, sorry. ~40h in (με το τρέχον company) και ακόμα έχει άπειρο ψωμί από πλευράς content. Προσωπικά το μόνο αρνητικό που του βρίσκω είναι η έλλειψη πραγματικού cover system και το γεγονός πως όλα τα attacks είναι 100% successful (εκτός από τα ranged όπου για κάποιο λόγο οι NPCs και οι mercenaries αποτελούν εμπόδια αλλά οι τεράστιοι βράχοι, όχι).


Από την άλλη βέβαια, ακριβώς αυτή η έλλειψη ποσοστών αφαιρεί σχεδόν ολοκληρωτικά την εξάρτηση από τους RNG θεούς και σε αφήνει να επικεντρωθείς σε σημαντικότερα (ίσως) πράγματα.

Τέλος, τα questlines είναι ικανοποιητικά, τα "contracts" ολίγον repetitive (αλλά ποτέ δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα κάτι τέτοιο) και το combat αρκετά challenging, ειδικά early on, στο Hard difficulty.

αν και αρκετα ενδιαφεροντα ρε, το τσεκαρα ξανα τις προαλλες και ακομη μου βγαζει οτι θελει ακομη δουλιτσα μεχρι να σταθει καλα για αγορα απο μερους μου...αυτα που μολις ανεφερες οντως επιβεβαιωσαν καποια απο αυτα που ειδα και γω!

Looks promising και ελπιζω να το ολοκληρωσουν καποια στιγμη!

 

[Adhan]

είναι η προοπτική του να γράψεις ρηβιούζ για τα γκεημς που παίζεις

Μπα το δοκίμασα δεν πιάνει. Καλύτερο είναι νομίζω να παίζεις τα games που σου στέλνουν και να κρατάς τις σκέψεις για το εαυτό σου. Μερικές παραείναι επικίνδυνες για μάτια θνητών.

@soad667 θες να γίνει ο ghost writer μου; Από avatar σε βλέπω έτοιμο.

 

[Great0ldOne]

Το πρόβλημά σας είναι πως δεν είστε αρκετά μισάνθρωποι. Φυσικά έχω πάθει κι εγώ gaming burnout. Για μερικές μέρες, δεν το ζορίζω, απλά διαβάζω κάνα βιβλίο παραπάνω. Αν φτάσω τη βδομάδα, απλά πηγαίνω να αράξω σε καμιά καφετέρια μόνος, στήνωντας αυτί για να ακούσω τις παρέες γύρω μου να μιλάνε. Μισή ώρα αρκεί για να γυρίσω τρέχοντας πίσω στο PC, ζητώντας του συγνώμη με αναφιλητά που το άφησα μόνο του τόσο καιρό.

 

[nitro912gr]

Μέχρι τώρα (δόξα το Θεό να πω) δεν μου έχει συμβεί το να βαρεθώ να παίζω. Βέβαια έχω (μόνο) 21 χρόνια gaming, ενώ εσείς φαντάζομαι 30+.
Το πολύ-πολύ που μου έχει συμβεί είναι ένα παιχνίδι να με έχει νευριάσει (είτε λόγω δυσκολίας (κυρίως), είτε λόγω bugs) και να μην παίξω τίποτα για 2-3 μέρες.

κοίτα να δεις που νόμιζα ότι και εγώ εκεί στα 21 είμαι, αλλά τα έβαλα κάτω και είχα ξεκινήσει πολύ νωρίτερα από ότι φανταζόμουν με κάτι 10δρχ στο DigDug το 23 χρόνια που νόμιζα είναι τα χρόνια που άρχισα να σκαλίζω υπολογιστές στα 15 μου.
πως περνάνε τα χρόνια

 

[Great0ldOne]

Είχαμε ένα Atari-δενθυμάμαιακριβώςτι στο σπίτι, οπότε από μια άποψη είμαι gamer από 6-7 χρονών. Και ο πατέρας μου είχε φέρει ακόμα πιο παλιά ένα Pong, ναι αυτό με το ποτενσιόμετρο για controller - αναρωτιέμαι τι να απέγινε, πάντως αν μετρήσουμε κι αυτό, είμαι gamer από τα 4 ξερωγώ. Αλλά προτιμάω να μετράω από όταν άρχισα συνειδητά να αποζητώ το gaming, αλλά να έχω και άποψη στο τι θέλω να παίξω, αντί να φορτώνω ό,τι τύχαινε να υπάρχει διαθέσιμο, οπότε γύρω στα 12. Άρα του χρόνου κλείνω 30 χρόνια gamer.

 

[Arwindan]

Χαίρομαι που δεν είμαι μόνος τελικά σε αυτό

 

[Adhan]

Μισή ώρα αρκεί για να γυρίσω τρέχοντας πίσω στο βιβλίο μου

Κοινώς, τους εύχομαι Καλαζάρ, ενώ διαβάζω Μαλαζάν.

 

[Admiral]

Αυτό το καθαρό απόσταγμα αλήθειας είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο χρειάζεται συστηματική και συνειδητή προσπάθεια για να μείνει αυτό το παιδί ζωντανό.

Επίσης πολύ μεγάλη αλήθεια.

Χαίρομαι που δεν είμαι μόνος τελικά σε αυτό

Σαφώς και δεν είσαι. Είχα γράψει το παρακάτω κείμενο το 2012:

Μήπως μεγάλωσα πια για games; - Ragequit.gr

Σηκώστε το χέρι αν σας έχουν ρωτήσει κάποια στιγμή "καλά, είσαι x χρονών και ακόμα ασχολείσαι με παιχνίδια;" Η ερώτηση μπορεί να είναι ενοχλητική, αλλά ενδέχεται να έχει ψήγματα αλήθειας.

ragequit.gr

 

[Χειρομαλάχτης]

καλα τα ελεγες αδμιραλ.
κι εκεινο το παλικαρι ο μπραδερμπρούς απο κατω μ αρεζει οπως τα γραφει..

κριμα που δεν ειχα γραφτει ακομα στο φορουμ. ωραια περναγατε..

 

[Borracho]

To σημαντικό είναι να παθιάζεσαι. Να κάνεις κάτι που ν'αγαπάς. Μπορεί τα γκέημς ένα φεγγάρι να πάνε πίσω, μπορεί να τ'αφήσεις και τελείως όπως έγραψε ο Γέρων Μαλάχτης. Η ζωντανή ενασχόληση με κάτι που θρέφει την ψυχή σου είναι που σε κρατά νέο, όσες μορφές κι αν αλλάζει.