Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
Status
Not open for further replies.
Εδώ και 1 χρόνο έχω μόνιμα εγκατεστημένο το HOMM3. Αφού κατάφερα να το κάνω να παίξει με αληθινή ρετροπιξελούμπα και όχι εκείνο το θολό μαύρο χάλι που βγάζει το upscaling μόνο του, άρχισα να το σκαλίζω με το manual ανά χείρας (το τύπωσα).

Αφού έφαγα λάχανο το tutorial και είδα τι παιχταράς είμαι (βοηθάει ότι έχω λιώσει το σαφώς επηρεασμένο από τα HOMM, Eador Masters of a Broken World) είπα να ξεκινήσω campaign.

Ε... μου έβγαλε την μπαναγία το παιχνίδι, στο hard με πήγε τραίνο, στο normal το ίδιο, βάζω easy και κάνω περίπατο...
Απογοήτευση, γιατί δεν θα πω ψέματα αλλά μου λείπουν μοντέρνα QoL πράγματα που είχα μαθει στο Eador.
Έφαγα όλο το βράδυ χθες να προσπαθώ να περάσω το πρώτο map... θα δούμε.

Θα κοιτάξω να το τελειώσω για να πάρω μια γεύση γενικά, να μπω στους ρυθμούς του παιχνιδιού και θα δοκιμάσω πάλι normal. Στο easy περνάει το αντίπαλος ήρωας δίπλα μου και δεν μου κάνει ντου.


GIT GUD

To campaign του HOMM3 στις πιο δύσκολες πίστες έχει αποκλειστικά ένα μυστικό: δεν πρέπει να το προσεγγίζεις με τη λογική "ας χτίσω για 2-3 βδομάδες πρώτα, ας φτιάξω την πόλη μου, και μόλις είμαι ισχυρός θα πάω προς τον αντίπαλο". Πρέπει να επεκτείνεσαι κυριολεκτικά από την πρώτη εβδομάδα in-game, την πρώτη ημέρα αν γίνεται, τελείως aggressive στυλ παιχνιδιού. Αν το ακολουθάς αυτό κατά γράμμα θα νικάς σχετικά εύκολα ακόμα και στο hard.

Τώρα αν ηττάσαι ακόμα και στην πρώτη αποστολή του Erathia campaign πχ νταξ, έχω ακούσει πως υπάρχουν κάτι ωραία clickers στο Steam που δεν απαιτούν μεγάλη ικανότητα.
 
Τι εννοείς δεν είναι πρώτο το Shadow of Death? Ξεκίνησα από τα δύσκολα;
 
Βασικά ναι, ξεκίνησες με την πρώτη πίστα του τελευταίου expansion. Τα γεγονότα του είναι μεν σαν prequel του Restoration of Erathia, αλλά καλό είναι να πιάσεις αυτό πρώτα.
 
Βασικά ναι, ξεκίνησες με την πρώτη πίστα του τελευταίου expansion. Τα γεγονότα του είναι μεν σαν prequel του Restoration of Erathia, αλλά καλό είναι να πιάσεις αυτό πρώτα.
εεεεε με τους μπαγλαμάδες αφού το μενού του Campaign το έχει πρώτο! Παιδεύομαι από χθες σαν βλάκας... και αναρωτιόμουν πως είναι δυνατόν από το τόσο εύκολο tutorial να μου την έχουν πέσει 3-4 ήρωες σε αυτό με το καλημέρα.
 
Πρέπει να επεκτείνεσαι κυριολεκτικά από την πρώτη εβδομάδα in-game, την πρώτη ημέρα αν γίνεται, τελείως aggressive στυλ παιχνιδιού.

Κλασσική περίπτωση κλεψίματος από A.I. (A.I cheating) κλπ!!
 
Τέλος και με τα dlc του Metro Exodus.

To Two Colonels είναι το πιο στανταράκι γραμμικό (ίσως και υπέρ του δέοντος), story-driven περιεχόμενο που θυμόμαστε λίγο-πολύ από τα προηγούμενα games. Μέσα από αυτό ξεδιπλώνεται η ιστορία και η κατάληξη του τελευταίου σταθμού στο ταξίδι των Spartans της κεντρικής περιπέτειας. Αρκετά συναισθηματικά φορτισμένο, εισάγει παικτικά και ένα νέο εργαλείο, το φλογοβόλο που έχει φοβερή αίσθηση για τον χουχουλιάρη πυρομανή μέσα μας. Αρκετά καλό.

Το Sam's Story ξεκινάει κι αυτό πιο γραμμικά και από το πρώτο 1/3 περίπου και μετά ανοίγει. Δεν γίνεται ποτέ πραγματικά open world αλλά έχει σε σημεία ανοιχτή εξερεύνηση με καλό map design. H campaign του είναι περίπου σε έκταση όσο ο Βόλγας ή η Κασπία του βασικού γκέημ. Με πολλά καλοφτιαγμένα set pieces, κάποιους νέους εχθρούς, ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ (σε στιγμές κοντράρει ή ξεπερνάει των Stalker), αφηγείται την ιστορία του Αμερικάνου της παρέας, μετά το τέλος του Exodus. Εξαιρετικό και τρομερό vfm.

Λογικά θα συνεχίσω με Control για το τελευταίο κομμάτι του παζλ του Remedyverse (aka RCU, credit to @Admiral) πριν μπω στο Alan Wake 2.
 
Chronicle of Innsmouth: Κλασικό ρετροπιξελοτό adventure. Στις περίπου 6 ώρες που διαρκεί, ξεκινάει καλά, συνεχίζει καλά... και στο τελευταίο δίωρο τα κάνει τελείως μούσκεμα, περιλαμβάνοντας ένα ποτ-πουρί από τις χειρότερες σχεδιαστικές συνήθειες των early 90s. Mazes θες, έχουμε, times puzzles θες, έχουμε, real time action sequences με συχνό instadeath θες, έχουμε, moon logic από τα Lidl θες, κι από αυτό έχουμε, ό,τι θέλει το αφεντικό. 5/10 και κρίμα, μπορούσε πολύ καλύτερα, αρκεί να έμενε στα επίπεδα του πρώτου μισού του game.
 
Εχω αρχισει χαλαρα το Alan Wake remastered. ΠΟΛΥ ωραια ατμοσφαιρα, φαινεται η ηλικια του gameplay στη μαχη, το γυρισα στο easy γνωριζοντας οτι θα χασω λιγο απο το horror στοιχειο, αλλα δε βολευει να σπαμαρω χιτς σε bullet sponges.

Ενα αλλο που με ξενιζει ειναι τα collectables, αν και -εκτος απο τα manuscripts- μου φαινεται πως δεν εχουν και ιδιαιτερη σημασια ως προς την πλοκη οποτε τα αγνοω. Βεβαια ολοκληρωνοντας το 1ο επεισοδιο ειδα οτι εχασα 3-4 manuscripts και ξενερωσα.

btw τελεια ιδεα με τα βιντεακια της τηλεορασης που παιζουν. Ειδικα η φαση με το "ντοκυμανταιρ" quantum και το πιστολι ηταν φοβερη
 
Είναι στρατηγικής xD
Moλις τερματισα το Gaiden . Και για αυτο θα πατωσει το Infintiie wealth. Θα πουλησει λιγοτερο και απο το alan wake 2. Γιατι οι περισσοτεροι παιζουμε μονο παιχνιδια δρασης .
 
αλλα δε βολευει να σπαμαρω χιτς σε bullet sponges
Έχε υπόψη ότι σε αρκετές μάχες μπορείς να τρέξεις μακριά. Αν έχει κανένα στύλο εν όψει, τους καθυστερείς όσο μπορείς τυφλώνοντας τους με το φακό (flare κάτω σε περίπτωση που είναι πολλοί) και πας κάτω από το φως. Ακόμα κι όταν βρίσκεσαι κοντά σε αυτό κάνουν despawn.
Πάντως στο normal δε θυμάμαι να είναι τόσο σπόγγοι, εξαφανίζεις γρήγορα τη σκιά που τους περιβάλλει εστιάζοντας το φακό και μετά πέφτουν εύκολα, τουλάχιστον οι πιο μικροί. Dodge απαραίτητο βέβαια καθώς αργά ή γρήγορα θα σε φτάσουν (ο Alan έχει αντοχές μικρότερες από 60χρονου καπνιστή).

εκτος απο τα manuscripts
Ναι αυτά "μετράνε" καθώς σε αρκετές περιπτώσεις σε προειδοποιούν για μελλοντικά γεγονότα.
 
Αν έχει κανένα στύλο εν όψει, τους καθυστερείς όσο μπορείς τυφλώνοντας τους με το φακό (flare κάτω σε περίπτωση που είναι πολλοί) και πας κάτω από το φως. Ακόμα κι όταν βρίσκεσαι κοντά σε αυτό κάνουν despawn.
Ετσι το εκανα, χαιρομαι που μπηκα στο κλιμα και το χειριζομουν σωστα. Ομως παρατηρησα πως αν δε τους σκοτωσεις και απλα γινουν despawn ξανακανουν respawn με αποτελεσμα να μην εχεις ευχερεια να ψαξεις αποτελεσματικα για στοιχεια το χωρο.

Ετσι, οι φορες που αναγκαζομουν να τρεχω συνεχως μακρυα και να μετραω χρονο εξερευνησης μεχρι να μου τη ξαναπεσουν, περναγαν το προσωπικο μου threshold διασκεδασης | ενοχλησης, αρκετα προς την ενοχληση.
 
Αν βοηθάει καθόλου, να ξέρεις πως όπου έχει γύρω-γύρω κάτι σαν σκιώδες πέπλο που αλλοιώνει την εικόνα, εκεί δεν έχει νόημα να κάτσεις να τους φας, βγαίνουν συνεχώς. Αν δεν έχει, εμφανίζεται συγκεκριμένος αριθμός τους.
 
Ξεκινησα το Atlas Fallen Ειναι το νεο παιχνιδι της Deck 13 που εχει βγαλει τα πολυ καλα The surge και the surge 2. Γραφικαρες σε very high 1440p. Γινεται σε εναν πλανητη που ειναι καλυμμενος απο αμμο και πολεμαω τερατα!
 
Επειδη περασαν οι μερες και αντιδρασεις δεν ειδαμε. οι λογικες εξηγησεις.

Τι λες να παίξουμε co-op με το νέο χαρακτήρα που ξεκλειδώνει μόνο αφού δείρεις τον τρελό χοντρό τον Eggman?
caught-nonshalaunt.gif
Εγώ δεν ασχολούμαι με κάτι σε αυτή την φάση, περιμένω να βγει το patch με DLSS και FSR3 για το Starfield ώστε να συνεχίσω.
Το ιδιο λενε οσοι βρηκαν γκομενα και παρατησαν φιλους και ρουτινα.
 
Τερματισα το asterix and obelix slap them all 2! Παιχνιδαρα οπως και το πρωτο! Αλλα πολυ μικρο σε διαρκεια. Εχει ασταματητη δραση και πολυ καλα γραφικα. Τους διελυσα τους Ρωμαιους. Τους εκανα μαυρους στο ξυλο!!
 
Προσπαθώ, (έμφαση στο προσπαθώ), να παίξω Metal Gear Solid - Twin Snakes, στο Dolphin emulator!!

Μάλλον η Ιαπωνική σχολή, δεν ταιριάζει με τα νεύρα μου!! Δύο ώρες και δεν κατάφερα να φτάσω στο ανσασέρ!!

Τους έχει καεί ο εγκέφαλος από τα arcade, μου φαίνεται και έχουν τέτοια λογική τελικά!!!
 
Status
Not open for further replies.
Back
Top