Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
Status
Not open for further replies.
Ε, πάρε τις σκάλες :trollface:

arnold-schwarzenegger-not-funny-smiling-to-serious-look-kd8jg60trohh49hu.gif
 
Unironically, κάτι κάνεις λάθος @captain kal.
Btw έχει δει τα controls αναλυτικά, έτσι; πχ μπορείς να χτυπήσεις κάποιο τοίχο για να αποσπάσεις την προσοχή στα περίπολα.
Στόχος γενικά είναι να μη βαρέσει συναγερμός που στις περισσότερες περιπτώσεις ισοδυναμεί με game over.
 
Btw έχει δει τα controls αναλυτικά, έτσι; πχ μπορείς να χτυπήσεις κάποιο τοίχο για να αποσπάσεις την προσοχή στα περίπολα.

Όχι!! Αλλα σιγά σιγά τα βρίσκω!! Ευτυχώς που έχουμε και save states!!!
 
δε βολευει να σπαμαρω χιτς σε bullet sponges
Δε θυμάμαι τέτοια συμπεριφορά οχτρών στο AW να πω την αλήθεια, τις έτρωγαν αδιαμαρτύρητα μπορώ να πω.
 
Wartales μιας και ολοκληρώθηκε επιτέλους το έπος. Νέο playthrough, όλα από την αρχή, αλλά χαλάλι. Να δω μόνο ποιον θα βρω για να κάνουμε το co-op achievements που πήγαν και έβαλαν...
 
Wartales μιας και ολοκληρώθηκε επιτέλους το έπος. Νέο playthrough, όλα από την αρχή, αλλά χαλάλι. Να δω μόνο ποιον θα βρω για να κάνουμε το co-op achievements που πήγαν και έβαλαν...
Εαν ειχε τη λογικη του battle brothers με ποσοστο στο να πετυχεις τον εχθρο θα ηταν πραγματικα κορυφη. Το γεγονος οτι χτυπας παντα ειναι το μονο που με χαλαει σε αυτη τη παιχνιδαρα
 
Εαν ειχε τη λογικη του battle brothers με ποσοστο στο να πετυχεις τον εχθρο θα ηταν πραγματικα κορυφη. Το γεγονος οτι χτυπας παντα ειναι το μονο που με χαλαει σε αυτη τη παιχνιδαρα
Στο melee το "ρυθμίζουν" με το guard mechanic κάπως, στα ranged attacks συμφωνώ πως δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα να είναι όλοι hawkeyes :p

Θεωρώ πως πήγαν προς αυτή την κατεύθυνση για λόγους εξοικονόμησης χρόνου του παίκτη. Από κάποιο σημείο και μετά, ειδικά αν έχεις μεγάλο company size, κάποια fights καταλήγουν εξαιρετικά χρονοβόρα, ακόμα και με 100% hit chance.
 
Τερματισα το ATLAS FALLEN. Καλο ηταν αν και ειναι απο Γερμανικη εταιρια που εμεις τους μισουμε. Σκοτωσα τον κακκο Θεο τον Τhelos και ολα τα τερατακαι εσωσα τον πλανητη. Ειχε πολυ δραση αλλα καθολου αιμα γιατι αυτα τερατα ηταν φτιαγμενα απο αμμο και οχι σαν τους αλλους εξωγηινους. Αυριο ξεκιναω το PACMAN WORLD REPACK.
 
Έχω παίξει κάνα 5ωρο από Control.
Το μπάσιμο είναι αρκετά απότομο, που έγραφε και ο Γιώργος στο review. Όχι μόνο για Remedy τίτλος αλλά γενικά.
Παρόλα αυτά, γουστάρω τέτοιες ανωμαλίες που γαργαλάνε τον εγκέφαλο.
Είναι νωρίς μάλλον για αναλυτικές εντυπώσεις, αλλά αυτό που μπορώ να πω σίγουρα είναι ότι έχω πάθει μεγάλη πλάκα με την καταστροφή που μπορεί να προκαλέσει η Jesse ή οι εχθροί στα περιβάλλοντα. Και μιλάμε για ζημιά που αποτυπώνεται σε σχεδόν ρεαλιστικό βαθμό, με σοβάδες να πέφτουν, να σηκώνεται σκόνη, να σμπαραλιάζονται τραπέζια κλπκλπ. Είχα μείνει με ανοιχτό το στόμα με το τι μπορείς να κάνεις πχ να ξεριζώσεις κλιματιστικά και να βλέπεις το φάγωμα στον τοίχο και μέσα τις σιδερόβεργες ή κιγκλιδώματα, κολώνες κλπ. να διαλύονται από οβίδες και να μπορείς να χρησιμοποιήσεις τα μπάζα ως όπλο.
Αν δεν έχει το καλύτερα καταστρεφόμενο περιβάλλον σε παιχνίδι ποτέ, τότε σίγουρα είναι μέσα σε top 3. Πραγματικά "next gen" χαρακτηριστικό.
Όσον αφορά την κούραση με το διάβασμα σε files κλπ που είναι το σύνηθες παράπονο, δε μπορώ να πω ότι το έχω αντιληφθεί έως τώρα. Ίσως αργότερα αλλάξει αυτό.
 
Εγώ παίζω ακόμα Starfield. Έφτασα στο τέλος της campaign του Crimson Fleet στο New Game Plus και μετά ακολουθούν αυτές των Freestar Rangers και Ryujin. Μόλις καθαρίσω με αυτά και αν δεν προκύψει κανένα review θα πάω μάλλον σε assassin's creed syndicate.
 
Έχω πιαστεί με διάφορα τον τελευταίο καιρό. Ξεκινάω από τα ολοκληρωμένα:

Last of Us: Left Behind DLC: Tο τερμάτισα για να μπορώ να πω ότι δεν "άφησα τίποτα πίσω" (χαρ χαρ). Eντελώς αχρείαστο σεναριακά, όπως ήταν και το αντίστοιχο επεισόδιο στη σειρά. Τον μισό χρόνο χαζολογάς με τη φίλη της Ellie στο εμπορικό (μηδέν gameplay) και τον άλλο μισό κάνεις τα κλασικά που έκανες κι ως Joel αλλά με πιο περιορισμένο οπλοστάσιο. Boooring.
4/10

Dead Space Remake: Εντάξει έχω ένα κόλλημα με το συγκεκριμένο game, οπότε δεν είμαι εντελώς αντικειμενικός. Ερχόμενος από το ξενέρωτο (παικτικά) Last of Us, εδώ χόρτασα τρόμο, δράση, εξερεύνηση, κι ας ήταν το τρίτο μου playthrough (μαζί με τα δύο του αυθεντικού). Έχουν αλλάξει κάποια πραγματάκια, όπως π.χ. τη δομή του χάρτη που πλέον είναι ημι-ανοιχτός κι επιτρέπει τα ελεύθερα μπρος-πίσω για την ολοκλήρωση των νέων side-quests. Παράλληλα προστέθηκαν respawns εχθρών που νομίζω δεν υπήρχαν, ώστε να μην σουλατσάρεις στο σκάφος εντελώς ανέμελα κι ο Isaac πλέον μιλάει, κάνοντας την παρουσίαση ένα τσακ πιο κινηματογραφική. Φυσικά το σενάριο/lore παραμένουν έξοχα, τα γραφικά ανανεώθηκαν (αν και νομίζω του Callisto Protocol είναι λίγο πιο current-gen), ο χειρισμός βελτιώθηκε, ειδικά στα sequences μηδενικής βαρύτητας, και ο ήχος είναι απλά ανατριχιαστικός. Για όποιον δεν έπαιξε ποτέ το αυθεντικό είναι must, για τους βετεράνους σε μια καλή έκπτωση αξίζει για νέο playthrough.
8.5/10

Τώρα ασχολούμαι κυρίως με το CP2077: Liberty City, που με έχει απορροφήσει πλήρως, Πότε πότε πιάνω το Deck για λίγο Dave the Diver ή Death Must Die, aka ένα κράμα Vampire Survivors/Hades που έχει καλές προοπτικές εθισμού αλλά βρίσκεται ακόμα σε early access.
 
Τερματισα το pacman world repack. Καλο ηταν αλλα πολυ μικρο σε διαρκεια μολις 4 μερες μου πηρε. Εφαλα ολα τα φαντασματα. Μοιαζει με sonic crahs bandicoot κτλ. Και ξεκινησα το far cry 6. Ειναι σαν τα προηγουμενα οπου παλι πολεμαω εναν δικτατορα και διαλυω τον στρατο του! Αλλα το πιο εντυπωσιακο ειναι τα γραφικα και η αποδοση του. Τρεχει utlra γραφικα και ray tracing 1440p 60 fps χωρις FS.R Το μονο αλλο παιχνιδι που μπορει να τρεξει χωρις FSR με ultra γραφικα και ray tracing στα 60 fps ειναι το resident evil 4 remake. Σε ολα τα αλλα που εχουν ray tracing θελει fsr γιαu ltra γραφικα και ultra ray tracing 60 fps ενω σε αυτα τα δυο οχι. Μπραβο στην Ubisoft και την capcom.
 
Επιγραμματικά και στη ζούλα :

-Alan Wake II : Σκληρότατο έπος, πολύ πέρα από GOTY 2023, μπαίνει στα Πέντε Καλύτερα Όλων Των Εποχών. Η Remedy έπιασε καλλιτεχνική και τεχνική κορυφή εδώ. Τα γραφικά είναι εξωπραγματικά όμορφα (#Ibra #ΤίΘέλετεΝαΠείτεΔενΈχετε8Κ4090 #Snik #DoYouEvenPCBro) αλλά αυτό που κλέβει την παράσταση, είναι η μοναδική του παρουσίαση. Σου αφήνει την αίσθηση ότι πρωταγωνιστείς στην καλύτερη σαιζόν του True Detective που δεν έγραψε και δε γύρισε ποτέ ο Λύντς. Κολοσσιαίο αριστούργημα, καταδικασμένο να μείνει προϊόν εσωτερικής κατανάλωσης λίγων και εκλεκτών υπερφασαίων που συγχαίρω προκαταβολικά για το έξοχο γούστο τους.

Παιχνίδι-σταθμός όσον αφορά την πλήρη μετάβαση του μέσου του gaming στη σφαίρα της τέχνης.

Ταλαιπωρομπαμπακόμετρο Ολοκλήρωσης : Ένα μήνα παλεύω για να γράψω είκοσι ρημαδοώρες. Παίζει να 'μαι λίγο μετά τη μέση και περιμένω τη μια ώρα γκέημινγκ την εβδομάδα όπως ο κατάδικος την άδεια.

-Pinball M: Ή αλλιώς, η εξιλέωση της Zen Studios μετά το φιάσκο του Pinball FX. Περήφανα arcade παρουσίαση, επιστροφή στο διασκεδαστικό πυρήνα του φλίπερ και υπέροχη σπλάτερ αισθητική στα τραπέζια και τα μενού. Σκάλωσα άσχημα και ΠΡΟΦΑΝΩΣ έκανα σκουπίδι το χάι-σκορ του γατούλη του @soad667 . Προφανώς δε μετράει γιατί έπαιζε με το ένα χέρι ενώ κλίκαρε λάιξ σε άλτ-ακάουντς στο τρέηελρ στο GTAVI αλλά και πάλι, εμείς οι ταλαίπωροι μπαμπακούληδες χαιρόμαστε με λίγα.

-Zipp's Cafe : Σέρτικη νουάρ καφεδούμπα δια χειρός των Άγριων Κυρίων. Σύντομο και ουσιαστικά διαδραστική νουβέλα, φαντάζομαι λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ των δύο Chicken Police και ευκαιρία στήριξης μιας εκ των δημιουργικότερων indie ομάδων που δραστηριοποιούνται στο χώρο μας αυτές τις ημέρες.

-Baldur's Gate 3 : Όχι που θα το παράταγα. Φυσικά το AW2 έχει απόλυτη προτεραιότητα, αλλά σιγά σιγά έφερα το κρού από Ρόζιμορν και γυρίσαμε να σακουλευτούμε στις Σκοτεινιές του Ακτ 2. Ελαφριά αίσθηση πως έχουμε γίνει όλοι D & D Ντούκια (ΝτουΝτουΝτου-ΤουΜου) και οι μάχες δεν παρουσιάζουν πλέον ιδιαίτερη πρόκληση -μιλάμε πάντοτε για νόρμαλ επίπεδο δυσκολίας- αλλά είμαι σίγουρος πως κάποιος πόσης παραμονεύει που θα με κάνει να ρουφάω το γιωτοδαχτυλάκι μου πριν το επόμενο πόστ.

Καλές γιορτές σε όλους ρε, μελομακάρονα, γουίσκια και τους αγαπημένους σας κοντά. Η ζωή είναι μικρή και θέλει να τη ζεις χαρούμενος κι ολόκληρος.
 
Μπόνους παρένθεση για το φοβερά διασκεδαστικό Case of the Golden Idol.

Θυμάμαι είχα σνομπάρει φοβερά το lo-fi ντέμο του πέρσι. Με το που είδα τα πανέμορφα γραφικά του σίκουελ στα TGA, όπως ήμουν μισομπουκωμένος Χριστουγεννιάτικο πνεύμα, σκέφτηκα, δε μπορεί, κάτι πραγματικά καλό πρέπει να έπαιξε με το πρώτο. Ήμουν και λιγότερο αλαλιασμένος από την παιδοκομία και κατόρθωσα να παίξω τις τρίτες πρώτες υποθέσεις του ντέμο. Γούσταρα τη ζωή μου και επιτόπου αγόρασα το κανονικό παιχνίδι.

Σχολή Pope, βρες τα όλα μόνος σου μάγκα, αλλά με δίκαια χίντς και φοβερή δομή. Με έκανε να νιώσω θεσπέσιος ντετέκτιβας και ατσίδας από τη δέκατη κόλαση. Λογικά θα καταστραφώ και με τα DLC's του.
 
Τελειωσα το Roadwarden.

Ειναι μπόμπα, όπως το φανταζομασταν εδω πέρα. Το παιχνίδι διαθέτει καταπληκτική γραφή που χώνεται τέλεια στο δυναμικό του περιβάλλον. Έχει δημιουργήσει έναν υπέροχο κόσμο που είναι απόλυτη απόλαυση για εξερεύνηση.

Διαθέτει ένα εξαιρετικό σύστημα choices/consequences που σπρώχνει αγρια το καλό roleplay.
Οι αποφάσεις έχουν πραγματικό αντίκτυπο και διαμορφώνουν την ιστορία με ουσιαστικό τρόπο, ακόμη και αν δεν το αντιλαμβάνεται κανείς αμέσως. Αν και το μειν στόρυ δεν είναι τόσο δυνατό, οι χαρακτήρες είναι πολύπλοκοι και ο κόσμος πλούσια αναπτυγμένος και δεν απογοητεύει.

Μου πήρε καμιά 25αριά ώρες για να ολοκληρώσω ένα πλήρες playthrough, και στο τέλος με έκανε να θέλω κιάλλο.


Σίγουρα πρέπει να το δοκιμάσετε και το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους όσους αναζητούν μια πολύ καλή αφηγηματική εμπειρία στο roleplaying,
 
Έχω άδεια, μέχρι το τέλος του χρόνου, οπότε λέω να ξεκινήσω expedition στο No Man's Sky!! Τί λέτε?
 
nuh χόρτασα από NMS. Του έχω φάει την πσυχούλα, δεν έχει τίποτα άλλο να μου προσφέρει εκτός από base building.
 
Status
Not open for further replies.
Back
Top