Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part III

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
@tommas όσο περισσότερο υλικό βλέπω γύρω από το Ender Magnolia, τόσο πιο έντονα NieR: Automata vibes εισπράττω σε θέματα lore και world building, ακόμα και μουσικής. Και κωλογουστάρω, γιατί το τελευταίο το είχα λατρέψει. Έχεις μήπως παίξει Automata για να επιβεβαιώσεις;
 
Εννοείται πως έχω παίξει Automata.

Ξεκινάς "έχοντας χάσει τη μνήμη σου"και σιγά σιγά μαθαίνεις τι και πως μέσω διαλόγων και cutscenes.

Yπάρχει ένα "μεταποκαλυπτικό vibe" αλλά μέχρι εκεί. Ούτε έχουμε τις τρελές και ζοφερές αποκαλύψεις ούτε χρειάζονται πολλαπλά playthroughs για να δούμε το true (καλό) ending.

Γενικά δε θα έλεγα πως το story και στα 2 Ender (αν και άνω του μετρίου) αποτελεί το λόγο να παίξει κάνεις αυτά τα games. H σύνδεση δε μεταξύ των 2 μικρή αλλά συμπαθητική.
 
Προσπαθώ να επανέλθω σε ρυθμούς έστω και κουτσουρεμένους, να προχωρήσω κανένα παιχνίδι.

Τον τελευταίο μήνα γενικά έπαιζα διάσπαρτα διάφορα παιχνίδια στο R36S, περισσότερο ως δοκιμές παρά να πω ότι οκ θα κάτσω να το λιώσω τώρα, αν και το Metal Slug X και το Donkey Kong τα προχώρησα αρκετά.

Διάσπαρτα έβαζα και λίγο Defense Grid έτσι για το ροκ και λίγο NMS, και 2 μέρες τώρα κατάφερα να επανέλθω λίγο στο Pathfinder Kingmaker που το έχω αφήσει καιρό τώρα αλλά θέλω πάρα πολύ να το προχωρήσω.
Για να δούμε αν θα γίνει και 3η μέρα :p
 
Οι κακές παρέες με παρασύραν στο Sea of Thieves ενώ δεν το περίμενα είναι πολύ καλό! Περισσότερα όταν το προχωρήσω
 
Οι κακές παρέες με παρασύραν στο Sea of Thieves ενώ δεν το περίμενα είναι πολύ καλό! Περισσότερα όταν το προχωρήσω

Δε μου λες, singleplayer παίζεται καθόλου; Δεν είμαι φαν του co-op αλλά μου αρέσουν τα πλοία και οι θάλασσες.
 
Δε μου λες, singleplayer παίζεται καθόλου; Δεν είμαι φαν του co-op αλλά μου αρέσουν τα πλοία και οι θάλασσες.
Παίζεται, αλλά σίγουρα πρέπει να έχεις το μικρό πλοίο. Δεν σου έχει καθόλου αυτοματισμούς το παιχνίδι. Τα πάντα τα κάνεις interact με το χέρι και το μικρό είναι το μόνο που μπορεί να το κουμαντάρει κανείς μόνος του. Θα δω πως θα πάει solo , γιατί παίζω και μόνος μου.
 
Παίζεται, αλλά σίγουρα πρέπει να έχεις το μικρό πλοίο. Δεν σου έχει καθόλου αυτοματισμούς το παιχνίδι. Τα πάντα τα κάνεις interact με το χέρι και το μικρό είναι το μόνο που μπορεί να το κουμαντάρει κανείς μόνος του. Θα δω πως θα πάει solo , γιατί παίζω και μόνος μου.
Σαν το Valheim δηλαδή, ναι μεν πάει solo, αλλά...
 
Και άλλο πενηντάρικο χαμένο!!!!
μπα το διασκέδασα και σίγουρα έχει και άλλα να μου δώσει, απλά σε κάποια φάση αναγκαστικά βάρεσα cheats. Το παιχνίδι είναι φτιαγμένο για full party αλλιώς όλα γίνονται τραγικά αργά.
 
Το RNG στο Never Second in Rome ΣΠΑΕΙ ΜΠΑΛΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ.

1 vs 1 με κάποιον βάρβαρο που έχει stamina 60/100 και έχοντας ήδη Offensive Focus, ας ρίξουμε Intimidate στον αντίπαλο και -5 σε όλα του τα ρολλς - πετυχαίνει, ε τώρα θέλει ένα Strike στο χέρι του με Attack Modifier +30... ζαριά 30 vs 70 - FAILED. Ε ΣΑΛΤΑ ΛΙΓΟ.

Ίσως GOTY.
 
Το RNG στο Never Second in Rome ΣΠΑΕΙ ΜΠΑΛΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ.

1 vs 1 με κάποιον βάρβαρο που έχει stamina 60/100 και έχοντας ήδη Offensive Focus, ας ρίξουμε Intimidate στον αντίπαλο και -5 σε όλα του τα ρολλς - πετυχαίνει, ε τώρα θέλει ένα Strike στο χέρι του με Attack Modifier +30... ζαριά 30 vs 70 - FAILED. Ε ΣΑΛΤΑ ΛΙΓΟ.

Ίσως GOTY.

Crying Suns, ένα πράμα!!!

Dev Mode On: Γιατί στη ουσία, οι Random Generator Libraries, δεν είναι random!! Χρησιμοποιούν τεχνικές για ψευδοτυχαίες τιμές, που μπορεί να δώσουν και outliers όπως περιέγραψες!!!

Στο MΜ6 που παίζω αυτόν τον καιρό, το πόσο γρήγορα πατάς το ποντίκι, μπορεί να επιρρεάσει το αν θα έχεις hit στον αντίπαλο ή οχί!! Το ρεκόρ μου είναι 8 φορές fail συνεχόμενα (2 γύροι σχεδόν)!!! Dev Mode Off!!
 
Τον τελευταίο μήνα γενικά έπαιζα διάσπαρτα διάφορα παιχνίδια στο R36S, περισσότερο ως δοκιμές παρά να πω ότι οκ θα κάτσω να το λιώσω τώρα, αν και το Metal Slug X και το Donkey Kong τα προχώρησα αρκετά.

Πάει το Metal Slug X sto PSX, οκ απογοήτευση λίγο γιατί πρακτικά ήταν η ουφάδικη έκδοση αυτούσια, δηλαδή ηλίθια δύσκολο για να τρως κέρματα...
Περίμενα ότι θα ήταν πιο εκλογικευμένο για την κονσόλα, σε θέμα δυσκολίας γιατί από ένα σημείο και μετά ούτε με χατ τρικ δεν πέρναγες τα διασταυρωμένα πυρά.
 
Μετά από περίπου 50 ώρες στο Kingdoms Mode του Darkest Dungeon II έφτασα υπερ-νταής στον τελικό πόση, ο οποίος με έκανε πραγματικά κιμά μέσα σε 10-12 γύρους. Έβρισα, είδα στο YouTube την πλήρη ανυπαρξία φινάλε, απογοητεύτηκα κι έφυγε ανινστόλ με συνοπτικές διαδικασίες. Στην ουσία πρόκειται για φρικιωδώς γκραϊντιάρικη διαστροφή του κεντρικού gameplay, με ψίχουλα σεναρίου, ίσα για να κρατάνε τα πρεζάκια απασχολημένα.

Αύριο λογικά τερματίζεται και το διασκεδαστικότατο Indiana Jones & The Great Circle που πρέπει να είνα μισό κλικ συμπαθέστερη ταινία από το ήδη ευχάριστο, Dial of Destiny. Μπόλικο side περιεχόμενο για όλα τα γούστα και μια πραγματικά χορταστική single player περιπέτεια, όπως δεν τις φκιάνουν πια.

Σφηνάκι από Game Pass το Still Wakes The Deep, σε βάζει πρωταγωνιστή στην ανεξάρτητη εκδοχή του Thing, σε πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου με πλήρωμα Σκωτσέζων. Για τα voice overs και μόνο, αξίζει.

Σειρά παίρνει η νοσταλγία του Lost Records: Rage & Bloom (πάλι θα κλαίμε) και το Split Fiction με την κυρά, ως θεραπεία ζευγαριών.

Αν δε βγει τίποτε καταπληκτικό μετά, θα ξεκινήσω επιτέλους το The Thaumaturge και το Chicken Police 2.

ΥΓ Κουφάλα Τσαντοχένρι, αντιστέκομαι ακόμη.

ΥΓ2 Αποπειράθηκα με κάθε καλή ρετροθέληση να παίξω Skald: Against The Black Priory, αλλά κυριολεκτικά μου βγήκαν τα μάτια στο πρώτο δεκάλεπτο, αναδύθηκαν φρικιώδεις αναμνήσεις από το The Last Battle σε δίχρωμη CGA κι έφυγε ρηφάντ με συνοπτικές διαδικασίες. Ο Βιθεοφίλης θα το ανακηρύξει σε ΧΑΛΑΡΟ ΓΚΟΤΙ.
 
Πέρασα ένα 20ωρο λουκούμι ανατινάζοντας αποβράσματα στο κρυφογκότι RoboCop: Rogue City, το οποίο με έκανε να δω όλα τα πρόσφατα ΑΑΑ που πέρασαν από το σκληρό μου με άλλο, πιο επικριτικό, μάτι.
Έχει αδυναμίες; Σαφώς. Ψιλο-άψυχα 3D models με το αντίστοιχο animation (προσώπου και σώματος), αρκετά μικρή ποικιλία εχθρών, και μπόλικα re-used assets (κυρίως τοποθεσίες) χωρίς όνειδος. Έλα όμως που έχει κι όλα εκείνα που απουσιάζουν από το 90% των σύγχρονων AAAs: ψυχή, μεράκι, σεβασμό στον χρόνο και την αντίληψη του παίκτου. Το voice-acting, που αρχικά μου φάνηκε μέτριο, τελικά είναι αξιοπρεπέστατο και φυσικά το ανεβάζει κατακόρυφα η παρουσία του τιτάνα Peter Weller.
Δεν έχω να προσθέσω τίποτα το ιδιαίτερο στο εξαιρετικά περιεκτικό review του Hellion. Να πω μόνο ότι έριξα κι εγώ το απαραίτητο rewatch στην ταινία και η αγάπη των Πολωνών devs προς το ύφος, τις θεματικές, και τους χαρακτήρες της βγάζει μάτι - πραγματικά νιώθεις ότι παίζεις ένα αυθεντικό, ποιοτικό κεφάλαιο της RoboCop μυθολογίας. Πολύ ωραία κι η ιδέα να προσθέσουν side quests και investigations, γιατί το πιστολίδι -παρότι απολαυστικό και πιστό στον χαρακτήρα- είναι αρκετά στατικό, τύπου shooting gallery, και ίσως καταντούσε μονότονο.
Πλέον με την τιμή του κάτω απ'το δεκάρικο (στα γνωστά στέκια), δεν υπάρχει δικαιολογία, παίξτε το ΧΘΕΣ!
8/10

Μετά από ένα μεγαλούτσικο διάλειμμα συνεχίζω κι εγώ το Still Wakes the Deep. Ξεκάθαρα το βάρος (και το budget?) έχει πέσει στο ασυναγώνιστο voice-acting, με το gameplay να κάνει μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Για το σενάριο δεν έχω άποψη ακόμα, περιμένω να αποκαλυφθούν περισσότερα για να κρίνω πόσο καλά έχουν χειριστεί τον cosmic horror σκελετό της ιστορίας, αλλά το setting (πλατφόρμα εξόρυξης πετρελαίου) είναι σίγουρα από τα πλέον πρωτότυπα και ταιριαστά που έχω δει.

Ξεκίνησα χθες και το Ghost of Tsushima. Πολύ όμορφο, πολύ κινηματογραφικό, πολύ Κουροσαβικό, και πολύ... γνώριμο. Γενικά προσπαθώ να παίζω Ubisoft-οειδή παιχνίδια σχετικά αραιά (π.χ. ένα το χρόνο) για ν'αποφύγω αυτή την αίσθηση deja vu, αλλά με το που πέρασα τον πρόλογο και άνοιξε ο χάρτης, ένιωσα κατευθείαν μια κούραση. Μογγολικά camps για ξεπάστρεμα, τσεκ. Χορτάρια κάθε είδους για ξερίζωμα, τσεκ. Supplies για crafting, διάσπαρτα collectibles, ερωτηματικά γύρω τριγύρω, τσεκ, τσεκ, τσεκ.
Δεν θέλω να μειώσω τις αδιαμφισβήτητες αρετές του game αλλά διάολε, αυτή η αίσθηση "πάλι τα ίδια" δύσκολα αποφεύγεται, όσο σαγηνευτικά κι αν είναι τα τοπία, όσο εντυπωσιακό κι αν είναι το motion capture, κι όσο απολαυστικές κι αν είναι οι "κοφτές" σπαθιές του σαμουράι πρωταγωνιστή. Ελπίζω η συνέχεια να με αποζημιώσει, αλλά πλέον ο λιγοστός χρόνος και η ακόμα πιο λιγοστή προσοχή που έχω να διαθέσω κάνουν αυτό το είδος games να φαντάζει μεγάλη αγγαρεία, ακόμα κι αν κατά διαστήματα περνάω καλά.
 
Last edited:
Μαλαντρουά να ξες, αυτό θα εντείνεται.

Αφενός το γήρας και η συσσώρευση τεράστιας εμπειρίας, αφετέρου ο ελάχιστος γκέημινγκ χρόνος,σε κάνουν να θες ν'ασχοληθείς μόνο με το 1%, την αφρόκρεμα των προτιμήσεών σου. Πολυτέλειες τύπου 'Ε, ας το δούμε κι αυτό, καπως συμπαθητικό φαίνεται' μια-δυο φορές το χρόνο και αν.

Πλέον συνήθως παίζω ένα 'μεγάλο' παιχνίδι που μπορεί να παρει 3-4 μήνες να ολοκληρωθεί και σφηνάκια ίντιζ 4ωρα-5ωρα για να διατηρώ έτσι το γλυκό φιξάκι πως 'τελειώνω παιχνίδια' :D
 
Δεν θέλω να μειώσω τις αδιαμφισβήτητες αρετές του game αλλά διάολε, αυτή η αίσθηση "πάλι τα ίδια" δύσκολα αποφεύγεται, όσο σαγηνευτικά κι αν είναι τα τοπία, όσο εντυπωσιακό κι αν είναι το motion capture, κι όσο απολαυστικές κι αν είναι οι "κοφτές" σπαθιές του σαμουράι πρωταγωνιστή.

Απόλυτα δίκαιη η κριτική σου στο Tsushima. Εκτελεί καλύτερα από άλλα παιχνίδια την γνωστή συνταγή αλλά δεν την αλλάζει ουσιωδώς.
 
ΥΓ2 Αποπειράθηκα με κάθε καλή ρετροθέληση να παίξω Skald: Against The Black Priory, αλλά κυριολεκτικά μου βγήκαν τα μάτια στο πρώτο δεκάλεπτο, αναδύθηκαν φρικιώδεις αναμνήσεις από το The Last Battle σε δίχρωμη CGA κι έφυγε ρηφάντ με συνοπτικές διαδικασίες. Ο Βιθεοφίλης θα το ανακηρύξει σε ΧΑΛΑΡΟ ΓΚΟΤΙ.

Τί παθαίνει κανείς, εάν είχε PC200 μικρός!!!!!
 
Back
Top