Τηλεοπτικές σειρές της προκοπής

[Dim Gian Bot]

"It’s obvious the delay is because Johnny is still figuring out how Twitter works."

 

[Dim Gian Bot]

<img class="aligncenter" src="https://pbs.twimg.com/media/D1FK51jXQAA_0H3.jpg:large" width="870" height="489" />

Oops... Σόρρυ για το νταμπλ ποστ. Από τον ενθουσιασμό είναι!

 

[Hellion]

https://www.facebook.com/rottentomatoes/videos/416887365749266/

 

[Bathory]

Aπρίλη είναι τελικά τα ΠΑΡΤΥ χελιόνε

 

[Hellion]

ΠΑΡΤΥ, REALLY, ΜΑΡΤΗ ΜΕ ΑΠΡΙΛΗ

 

[Niris]

https://www.amazon.com/adlp/lotronprime

 

[Hellion]

https://youtu.be/YEG3bmU_WaI

 

[Bathory]

Love, Death και Ρομπότ, παίδες. Τζάμι.

Επίσης είδα και το After Life, το οποίο ήταν γλυκόπικρο και αξίζει την προσοχή σας, ανεξαρτήτως προτίμησης του Gervais. Τέλειο τριωράκι.

 

[Northlander]

Συνηγορώ στο πρώτο. Έχει κάποια καταπληκτικά επεισόδια.

 

[Borracho]

Το After Life το προσπάθησα, αλλά μου τη βιδώνει ο Ζερβαί με το όλο 'Είμαι πολύ έξυπνος τύπος και καταθλιπτικός και θα τη λέω σε όλους γιατί υφάκι, άποψη.' Την πρώτη φορά που το έκανε είχε γούστο. Τη δεύτερη, τρωγόταν. Από τη στιγμή που το έκανε καριέρα, δεν πολυπαλεύεται.

Το Love, Death &amp; Robots δίνει τα ρέστα του. Πού και πού βγαίνουν από το κλουβί οι άνιμε αυνανιστές και σε κάνουν να αναρωτιέσαι 'Γαμώτο, τί βλέπω τώρα' αλλά μετά σου σκάει το Ενσυνείδητο Γιαούρτι και οι Εναλλακτικές Ιστορίες και σε στέλνουν αδιάβαστο. Περισσότερα τέτοια πλήζ.

Το 'American Crime Story' με τις δυο σαιζόν του (OJ Simpson και Versace) ανέλπιστα καλογραμμένο. Ακόμα και αν έχεις παρακολουθήσει τις υποθέσεις από κοντά, τις παρουσιάζει με τέτοια σπιρτάδα, σασπένς και σκηνοθετικές ελευθερίες, που σε καθηλώνει. Πολύ καλογραμμένο θρίλερ και δεν του φαίνεται καθόλου από τη βιτρίνα. Φοβερός ο Έντγκαρ Ραμίρεζ σαν Βερσάτσε και η ξανθιά Πενέλοπε Κρουζ ως Ντονατέλλα είναι όσο τρομακτική πρέπει. Οι του πολιτικού/αστυνομικού θρίλερ, ξεπεράστε το βλακώδη τίτλο και θα ανακαλύψετε διαμαντάκι.

Το 'Turn Up Charlie' με τον Elba, μεγάλη απογοήτευση. Ξαναζεσταμένο 90'ς φαγητό με ένα εντελώς αχώνευτο τάχα μικρομέγαλο πιτσιρίκι στο κέντρο. Ούτε ο Στρίνγκερ Μπελ δεν το σώζει.

Και μιας και είπαμε Στρίνγκερ Μπέλ...Γεράνιο είμαι στη δεύτερη σαιζόν του Wire (βλέπω τη Remastered εκδοχή μιας και ήταν πρόχειρη στο HBO). Φέρεις ύποπτες ομοιότητες στο Μακνάλτι. Κατανοώ την φανμπόηκη υστερία των απανταχού σπασικλέων, αλλά το βλέπω πιο ψύχραιμα. Ναι, η γραφή είναι ποιοτικότατη. Ναι, τα σκηνικά έχουν γίνει όλα και όπως τα δείχνει γίνονται και θα γίνονται. Ο David Simon το έχει αυτό, σε ό,τι γράφει. Σου δείχνει ζωή, απλούς ανθρώπους, το δρόμο. Treme, Show Me A Hero, Generation Kill, The Deuce...ο τύπος δεν παίζεται. Σαν ανδροπρεπές βάλσαμο, ποιοτικό γουίσκι 25 ετών πάει κάτω το βραδινό επεισόδιο Wire. Δεν είναι πως βλέπεις πράγματα που σε κάνουν να μουρλαίνεσαι και να μην μπορείς να τα κλείσεις (όπως έκανε η πρώτη σαιζόν του True Detective επι παραδείγματι), αλλά είναι ο ορισμός της ποιοτικής αστυνομικής σειράς. Δεν το χτυπάει τίποτε. Γνήσια αντρίλα.

 

[Hellion]

Love, Death &amp; Robots είδα τα πρώτα 2 επεισόδια και μου φαίνεται θα το πάρω σερί όλο απόψε.

Στο 2ο επεισόδιο κάνουν και reference στο Exploding Kittens, λολ.

 

[Northlander]

To The Wire πρέπει να το δεις στο πλαίσιο της εποχής του. Αν δεν υπήρχε The Wire και η επιτυχία του Girl with the Dragon Tattoo, η πρώτη σαιζόν του True Detective δεν θα είχε βγει ποτέ στη μορφή της. Θα ήταν μια απλή σειρουλα με δόσεις του (τεράστιου) Nebraska.

Στο θέμα μας: κοιτάς να προσπεράσεις τη δεύτερη σαιζόν που είναι αισίως και η πιο αδύναμη παρά το original Tom Waits intro, και βυθίζεται σε σκληρά μονοπάτια αργότερα. Το τέλος της σειράς σε αφήνει γρονθοκοπημενο στο στομαχι από τη μεγάλη Αλήθεια.

 

[Borracho]

Αυτό στάνταρ, συμφωνώ απόλυτα. Κρατάει πάντως μια καλή χαρά και για τα σημερινά δεδομένα. Άσε που είναι απολαυστικοί οι ήχοι από τα dial-up modems 'τελευταίας τεχνολογίας' στις παρακολουθήσεις

 

[Tony Corvus]

Κατσε να μπεις στην 4η σεζον του the wire......(βαλε στα υποψιν και το oz)

https://www.youtube.com/watch?v=K7w49aAaweA

 

[Hellion]

<blockquote><img src="https://scontent.fskg1-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/54434897_2264653967081669_339586021664489472_o.jpg?_nc_cat=106&amp;_nc_ht=scontent.fskg1-1.fna&amp;oh=e4d3638d7d38e8d9db8fda2a9c97c7f6&amp;oe=5D4A605B" alt="" /></blockquote>


#SweepTheLeg

 

[jimmy213]

Το Love, Death and Robots τα σπάει. Δείτε το.

 

[Hellion]

Τελείωσα όλη τη σεζόν ψες βραδυ. Κάποια επεισόδια ήταν αρκετά αδυναμα αλλα σε γενικές γραμμές ήταν καλή. Χωρίς ιδιαίτερη τροφή για σκέψη βέβαια, και χωρίς να πρωτοτυπεί ιδιαίτερα, ειδικά για κάποιον που έχει δει/διαβάσει σεβαστό ποσοστό sci-fi στη ζωή του. Αλλά βλέπεται ευχάριστα, το δίχως άλλο.

 

[Borracho]

Είχανε μια ωραία ανάλυση σε κάποια σελίδα, το παραλλήλιζαν με το Heavy Metal FAKK 2 της γενιάς μας. Λίγη ουσία με άλλα λόγια, αλλά στιλιζαρισμένα βυζγοιά και αίματα. Δεν στοχεύει δηλαδή στον μπαϊλντισμένο 30φευγα-40άρη που έχει μεγαλώσει με αυτά αλλά στους σημερινούς εφήβους, που μπουκωμένοι αποστειρωμένη Μαρβελίλα ενδεχομένως ψάχνονται για μια πύλη σε κάτι πιο σκοτεινό.

 

[Chronomancy]

The Durrells in Corfu και τα μεσημέρια μου έγιναν πολύ πιο ευχάριστα!

 

[Adhan]

Στέφανε μήπως εννοείς το υπερ καλτ Heavy Metal του 1981 (το FAKK 2 είναι το παιχνίδι); Ήταν ψιλοαχταρμάς, αλλά διάβολε μου είχε κάνει τόσο εντύπωση με την αισθητική και την ατμόσφαιρα του.

edit- Ωπ! Κοίτα να δεις (τέλος πρώτη παραγράφου στη σελίδα του στη wiki):

"A reimagining titled <i><a title="Love, Death &amp; Robots" href="https://en.wikipedia.org/wiki/Love,_Death_%26_Robots">Love, Death &amp; Robots</i> was released in 2019".

Ψήνομαι ακόμα περισσότερο :-D