REVIEWS

AR-K CHAPTER 2: THE GIRL WHO WASN’T THERE

Ας πάμε λίγες μέρες πίσω και ας θυμηθούμε μερικές από τις φράσεις που χρησιμοποίησα στο review για το Chapter 1 του AR-K:
«Κατά τη γνώμη μου οι Ισπανοί σταθήκανε πολύ τυχεροί που καταφέρανε να συγκεντρώσουν αυτά τα $ 100.000 μέσω του Kickstarter»
«Υπάρχουν σοβαρότατες αδυναμίες, με κυριότερη εκείνη των κακών γρίφων που περιλαμβάνει»
«Δεν έχετε παρά να περιμένετε να διαβάσετε  το review μας για το δεύτερο μέρος, με την ελπίδα να είναι εμφανώς ανώτερο και να καταφέρει, αν όχι ν’ αντιστρέψει, τουλάχιστον να ισορροπήσει την κατάσταση»     

Έχοντας ολοκληρώσει πλέον και το Chapter 2, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι, τουλάχιστον κατά τα φαινόμενα, είχα πολύ δίκιο στο πρώτο, δεν είχα δει τίποτα ακόμη απ’ το δεύτερο, ενώ έπεσα τελείως έξω στο τρίτο. Κι όμως, το “The Girl Who Wasn’t There” καταφέρνει αυτό που φάνταζε σχεδόν αδύνατο: Να είναι χειρότερο του “Gone with the Sphere”!

Μπορεί το 45% του πρώτου κεφαλαίου να φάνηκε ιδιαίτερα χαμηλό σε κάποιους από εσάς και να σας έκανε να νομίζετε ότι εξάντλησα όλη μου την αυστηρότητα πάνω του. Οφείλω λοιπόν εδώ να παραδεχθώ ότι επί της ουσίας -κι απολύτως εν γνώσει μου- συνέβη ακριβώς τ’ αντίθετο και υπήρξα επιεικής με τη Gato Salvaje και το “AR-K”. Λίγο τ’ ότι αποτελούσε την παρθενική δουλειά του συγκεκριμένου στούντιο, λίγο η δωρεάν αρχική φύση του και λίγο τ’ ότι έβλεπα ότι οι προθέσεις ήταν καλές, αλλά η αρχική υλοποίηση κακή, μ’ έκαναν να το κρίνω με συμπάθεια.

AR-K Ep.2 Snap1H περιπέτειά μας συνεχίζεται από το διαμέρισμα του Blaine

Επειδή όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά με το δεύτερο αυτό μέρος, καθότι α) δεν διατίθεται δωρεάν β) υπήρχαν διαθέσιμα, στα ταμεία της εταιρείας, τα $ 100.000 που απέφερε η Kickstarter καμπάνια και γ) έχει κάνει το “αγροτικό” της πλέον η Gato Salvaje, οφείλω να κρίνω το Chapter 2 με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα έκανα για κάθε άλλο παιχνίδι που αναλαμβάνω για review. Δυστυχώς λοιπόν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Ή μάλλον, για να το πω πιο σωστά, δε πάνε καθόλου, μα καθόλου, καλά. Επιπλέον, αποδεικνύεται ότι όσα χρήματα κι αν λάβεις, δε συνεπάγεται ούτε ότι θα σου προσφέρουν έμπνευση, ούτε ότι θα σ’ οδηγήσουν στο να σχεδιάσεις σωστά τους γρίφους, τη λογική συνέχεια και τη συνοχή που οφείλουν να χαρακτηρίζουν ένα adventure game.

ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΚΙ ΑΛΛΑΓΕΣ

Όποιος έχει διαβάσει έστω και λίγα από τα reviews μου, πιθανώς θα έχει συνειδητοποιήσει ότι τα μέτρια γραφικά ή ο ανεπαρκής ήχος δεν είναι οι παράγοντες εκείνοι που θα με κάνουν να εκφέρω συνολικά αρνητική γνώμη για ένα adventure game. Για να είμαι πιο ακριβής σ’ αυτό που γράφω, αν ο πυρήνας του παιχνιδιού, ο σχεδιασμός, οι γρίφοι, οι χαρακτήρες, η υπόθεσή του, κινούνται σ’ υψηλά επίπεδα, είμαι πρόθυμος να συγχωρήσω αδυναμίες που τυχόν εμφανίζονται στον τεχνικό τομέα. Στην περίπτωση του δεύτερου αυτού κεφαλαίου, δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι τέτοιο, αφού γραφικά και ήχος είναι όμοια μ’ εκείνα του πρώτου, που δε θα έλεγε κανείς ότι υστερούν σημαντικά.

Χρήσιμη προσθήκη αποτελεί ο αφηγητής της περιπέτειας, που σχολιάζει δρώμενα και ενέργειες της Alicia, ανοίγοντας μάλιστα και διάλογο αρκετές φορές μαζί της, ενώ αναλαμβάνει και την παροχή μικρών hints, σε περίπτωση που κολλήσουμε κάπου (κάτι που θα συμβεί πολλές φορές, πιστέψτε με). Επιλέγοντας ένα αντικείμενο του inventory ή, κυρίως, ένα απ’ τα σχετικά εικονίδια που εμφανίζονται στο PDA της πρωταγωνίστριας κι έχουν να κάνουν με εκκρεμούσες ενέργειες από μεριάς μας και σύροντάς το πάνω στο εικονίδιο του αφηγητή, λαμβάνουμε μία μικρή βοήθεια σχετικά με το τι θα μπορούσαμε να πράξουμε.   

AR-K Ep.2 Snap2O Franky το έχει ρίξει στις εργασίες συντήρησης…

Στο δεύτερο αυτό κεφάλαιο λοιπόν, στο PDA δε βλέπουμε να περιλαμβάνονται μόνο χαρακτήρες για τους οποίους έχουμε λάβει πληροφορίες μέχρι εκείνη τη στιγμή, αλλά και εικονίδια που αντιστοιχούν σε κινήσεις που πρέπει να γίνουν, προκειμένου να προωθηθεί η δράση. Για παράδειγμα, μέχρι να ανακαλύψουμε τον τρόπο να βρούμε και να δώσουμε πίσω σε μια φοιτήτρια το hamster που έχει χάσει, θα βλέπουμε την εικόνα του να κοσμεί τα δεδομένα του PDA μας. Το ίδιο θα συμβαίνει  με διάφορα άλλα ζητούμενα, όπως την ερμηνεία κάποιων αριθμών, την εύρεση της… μαγικής λέξης για το κάλεσμα της Ambar, του θηλυκού rottweiler της Alicia, την τιμωρία του καθηγητή Rietherman από μέρους μας κτλ. Η όλη διαδικασία θεωρητικά λειτουργεί σαν οδηγός για το τι πρέπει να κάνουμε όσο προχωράμε το παιχνίδι. Πολύ θεωρητικά όμως, αφού στην πράξη οι developers τα κάνανε τελείως μαντάρα.

Απρόσμενη αλλαγή αποτελεί κι ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου της Alicia με βωμολοχίες, που ευτυχώς εκτοξεύει προς τον αφηγητή και μόνο. Μπορεί να συμβαίνει σε πολύ περιορισμένη κλίμακα, αλλά το ν’ ακούς την πρωταγωνίστρια να ξεστομίζει ένα «Fuck You», δίχως μάλιστα ιδιαίτερο λόγο κι αιτία, μάλλον δεν είναι κι ό,τι καλύτερο, ούτε και προσφέρει κάτι θετικό.   

ΒΗΜΑ ΒΗΜΑ, ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ

Το πρώτο επεισόδιο έκλεινε με την Alicia να συναντά ξανά τον Blaine στο τοπικό club της περιοχής και να περνά το βράδυ μαζί του. Το Chapter 2 ξεκινά με την πρωταγωνίστρια να ξυπνά στο διαμέρισμα του νεαρού, με τον ίδιο να αποχωρεί πριν από εκείνη, για να πάει στη δουλειά του. Η οποία δουλειά περιέργως δείχνει να έχει σχέση τόσο με τον καθηγητή Rietherman, όσο και με την ίδια την Alicia. Η επίσκεψη μίας αινιγματικής γυναίκας, ονόματι Silvya Schlozten, της οποίας ο Blaine έχει κρατήσει την ηλεκτρονική κάρτα που χρησιμεύει για τη μετακίνηση μέσω των διαφόρων terminals, έρχεται να περιπλέξει την κατάσταση και να δημιουργήσει περαιτέρω ερωτηματικά στην ηρωίδα μας. Πρώτο μέλημά μας, φεύγοντας από το διαμέρισμα, είναι να βρούμε τον τρόπο να κρυφακούσουμε τη συνομιλία που θα λάβει χώρα σε μια καφετέρια μεταξύ Silvya και Blaine.

AR-K Ep.2 Snap3…και το μπαρ έχει κάποιον άλλο να κάνει κουμάντο

Από ‘κει κι έπειτα ακολουθεί μία αλληλουχία ενεργειών, χωρίς αυστηρά καθορισμένη σειρά εκτέλεσης, που θα οδηγήσουν στη συνειδητοποίηση, από μέρους της Alicia, ότι κάτι δε πάει καθόλου καλά αναφορικά με τις ίδιες τις περιφέρεις του σύμπαντος του AR-K στις οποίες μπορούν να κινούνται οι κάτοικοι μέσω των τερματικών σταθμών. Την ίδια στιγμή, η ατίθαση κοπέλα εξακολουθεί ν’ αναρωτιέται για την προέλευση, τη χρησιμότητα και τα μυστικά που πιθανώς κρύβει η στρογγυλή, χρυσή, σφαίρα που έχει περιέλθει στην κατοχή της και που κάποτε αποτέλεσε το αίτιο για την απομάκρυνσή της από την αστυνομική ακαδημία.

Σεναριακά δε μπορεί να πει κάποιος ότι παρατηρείται στασιμότητα, αφού νέα στοιχεία και περιστατικά έρχονται να εξελίξουν το story, μπλέκοντας ακόμη περισσότερο τα πράγματα, με σκοπό να κινήσουν το ενδιαφέρον μας και να μας κάνουν ν’ αναρωτηθούμε για την τελική κατάληξη των συμβάντων. Ολοκληρώνοντας το πρώτο μισό του συνολικού παιχνιδιού, βρισκόμαστε σ’ ένα σημείο όπου ουσιαστικά αδυνατούμε να καταλήξουμε σε μία υπόθεση, ή πιθανό συμπέρασμα, αναφορικά με το τι σκοπεύει το “AR-K” να μας αφηγηθεί. Αν αυτό είναι καλό ή κακό, θα το δείξουν τα επόμενα δύο κεφάλαια. Τουλάχιστον σ’ όποιον θα θελήσει να δει τη συνέχεια.

ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ    

Μπορεί το σενάριο να δείχνει να προχωρά, δε συμβαίνει όμως το ίδιο με τα επιμέρους στοιχεία, δηλαδή τους χώρους που επισκεπτόμαστε και τους χαρακτήρες με τους οποίους ερχόμαστε σ’ επαφή. Για να μιλήσω μ’ αριθμούς, που σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως λένε την αλήθεια, από τις δώδεκα τοποθεσίες-οθόνες που καταλαμβάνει η περιπέτεια, καινούργιες είναι οι πέντε εξ’ αυτών. Αν σκεφτεί κάποιος ότι τον ίδιο αριθμό διέθετε και το πρώτο επεισόδιο, που δημιουργήθηκε με μηδενικό budget, χωρίς να έχει κιόλας έτοιμο υλικό από πίσω, όπως συμβαίνει με το Chapter 2, μοιραία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η δουλειά που χρειάστηκε και προηγήθηκε ήταν συγκριτικά λιγότερη αυτή τη φορά. Όσο για τους χαρακτήρες, τα μαντάτα επίσης δεν είναι καλά, καθώς αυτοί που είναι νέοι και αλληλεπιδρούμε μαζί τους είναι μόλις τέσσερις.

AR-K Ep.2 Snap4Η Alicia δεν αντιπαθεί απλά, αλλά μισεί τον Rietherman

Δε ξέρω γι’ εσάς, αλλά εγώ με σχεδόν τρία χρόνια να έχουν περάσει από την εμφάνιση του πρώτου επεισοδίου και με $ 100.000 να έχουν συγκεντρωθεί, θα περίμενα πολύ περισσότερα πράγματα από τους Ισπανούς developers. Και μπορεί να προβαίνουν σε τακτικά updates, διορθώνοντας επιμέρους στοιχεία του παιχνιδιού τους (π.χ. bugs, το interface, τα backgrounds κάποιων cut scenes), δεν αρκούν όμως οι εν λόγω βελτιώσεις για ν’ αλλάξουν την αίσθηση γενικότερης φτώχειας που παρατηρείται, χώρια που μάλλον άργησαν πάρα πολύ να έρθουν. Το φινάλε του “The Girl Who Wasn’t There” αφήνει να εννοηθεί ότι το τρίτο μέρος θα είναι εξ’ ολοκλήρου νέο σε σχεδιασμό, ενώ κι οι ίδιοι οι δημιουργοί κάνουν λόγο για πολύ καλύτερο αποτέλεσμα. Δεν έχω λόγο ν’ αμφισβητώ τους ισχυρισμούς τους κι όταν έρθει η ώρα ελπίζω να αποδειχθούν αληθείς. Μέχρι τότε όμως, το δεύτερο αυτό επεισόδιο αφήνει πολύ αρνητικές εντυπώσεις.

Και σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, ο κρίσιμος τομέας των γρίφων επιβαρύνει με τη σειρά του την ήδη μελανή εικόνα. Δυστυχώς πλέον δε μιλάμε μόνο για παράλογα κι εξωφρενικά ζητούμενα, που βαδίζουν πιστά στα χνάρια εκείνων του Chapter 1, αλλά για τρία ακόμη στοιχεία που φτάσανε σχεδόν να μ’ εξοργίσουν: Το πρώτο έχει να κάνει με τ’ ότι πολλές φορές δε ξέρουμε τι και γιατί πρέπει να κάνουμε και δεν έχουμε το παραμικρό στοιχείο περί αυτού. Ύστερα, ορισμένα συμβάντα, που επέρχονται κατόπιν κάποιας δικής μας κίνησης, δε κολλάνε πουθενά και με τίποτα. Τρίτον, αν επιχειρήσουμε να κάνουμε κάτι που πρέπει να γίνει, αλλά σ’ άλλη στιγμή από εκείνη που το παιχνίδι απαιτεί, δε παίρνουμε καμία σχετική απάντηση  του στυλ «καλή ιδέα, αλλά ίσως χρειαστεί αργότερα». Απλά η Alicia το δοκιμάζει, δε συμβαίνει τίποτα και μοιραία –ελέω και της έλλειψης γενικότερης λογικής που χαρακτηρίζει το τμήμα των γρίφων-  συμπεραίνουμε ότι δε φέρνει κάποιο αποτέλεσμα. Όταν δε έρθει η ώρα να το πραγματοποιήσουμε, ή το έχουμε ξεχάσει ή δε πάει καν το μυαλό μας, αφού θεωρούμε ότι δε συμβάλλει σε κάτι.

ATTENTION, SPOILERS INSIDE!

Αφού αρχικά σας περιγράψω έναν από τους γρίφους του παιχνιδιού, θα εξηγήσω, μ’ ένα παράδειγμα για το καθένα, όσα μόλις του καταμαρτύρησα. Μοιραία, σ’ αυτή την παράγραφο και μόνο, θα προβώ σε spoilers, οπότε καλό θα ήταν να την προσπεράσετε  όσοι θέλετε να βρείτε μόνοι σας τη λύση στα παρακάτω απίθανα.

AR-K Ep.2 Snap5Λίαν απαραίτητο πλέον το PDA

Σε κάποιο σημείο λοιπόν ο Franky πρέπει να πάει στο αστυνομικό τμήμα, προκειμένου να επισκευαστεί το terminal που βρίσκεται εκτός του μπαρ που διατηρεί. Η Alicia του λέει ψέματα ότι τον θέλουν για υδραυλικής φύσεως δουλειά, οπότε εκείνος αποκρίνεται ότι μόλις βρει το μεγάλο γερμανικό κλειδί του, θα πάει. Έλα όμως που μεγάλο γερμανικό κλειδί δεν υπάρχει πουθενά! Άρα θα το φτιάξουμε εμείς. Πώς; Αποκολλώντας μ’ ένα crowbar -το οποίο εμφανίζεται στην πορεία του παιχνιδιού εντός του πανεπιστημίου-  τα γράμματα της ταμπέλας της φαρμακευτικής εταιρείας “Cinco”, που βρίσκονται ακριβώς κάτω απ’ το διαμέρισμα του Blaine. Με χρήση των δύο “C” γραμμάτων –με το ένα αντεστραμμένο, να κοιτάει προς τ’ αριστερά- και του “I” σε οριζόντια θέση, το κλειδί μας σχηματικά είναι έτοιμο! Για να κολλήσουν δε τα γράμματα μεταξύ τους, επιστρατεύουμε την ενέργεια της σφαίρας, που προηγουμένως έχουμε απορροφήσει από ένα τερματικό. Τα σχόλια δικά σας. Για να μην απορείτε, φυσικά και δεν το βρήκα μόνος μου.

Αφού η Alicia μπλοκάρει τα πέντε terminals, χρησιμοποιώντας τον κωδικό που μαθαίνει, αποφασίζει, χωρίς εμείς να το πληροφορούμαστε ποτέ, να ντυθεί αστυνομικός, ώστε ν’ ανακαλύψει τι συμβαίνει με τη μυστηριώδη όγδοη περιφέρεια. Καλούμαστε λοιπόν ν’ αρχίσουμε να συλλέγουμε μέρη της στολής, δίχως, ξανατονίζω, να γνωρίζουμε ότι φτιάχνουμε σιγά σιγά αμφίεση. Συγνώμη, αλλά αυτά τα πράγματα εμένα δε μου φαίνονται σοβαρά.

Κι όταν έρθει η ώρα να τιμωρήσουμε τον Rietherman -με τρόπο τουλάχιστον γελοίο- για τη στάση του απέναντι στην Alicia, ακριβώς από πίσω του, ανοίγει, δίχως κανένα λόγο και αιτία, μία ντουλάπα, μέσα στην οποία βρίσκονται ένα ζευγάρι μπότες, καθώς και γάντια. Το γιατί ανοίγει αποτελεί ανεξήγητο μυστήριο και μεγάλο ερωτηματικό.

Bonus fact: Για την στολή αστυνομικού θα χρειαστούμε το δεύτερο παντελόνι που βρίσκεται στη ντουλάπα της πρωταγωνίστριας. Αν κλικάρουμε στο αριστερό φύλο, εκεί όπου φαίνεται το μαύρο φόρεμα που χρησιμοποιήσαμε στο Chapter 1, όσες φορές κι αν το κάνουμε, το μόνο που θα καταφέρουμε θα ‘ναι να λαμβάνουμε την απάντηση «I kill in this dress». Πρέπει να κλικάρουμε στο δεξί μέρος, προκειμένου να πάρουμε το παντελόνι!!! Κάπου εκεί παρατάς το παιχνίδι και φυσικά κανείς δε μπορεί να σε κατηγορήσει γι’ αυτό.

AR-K Ep.2 Snap6Φτάνοντας στο τμήμα, ο Franky καταλαβαίνει το κόλπο της Alicia

ΔΕΝ ΠΗΡΑΝΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥΣ

Φαντάζομαι έχετε ήδη καταλάβει ότι ο σχεδιασμός του “The Girl Who Wasn’t There” έχει σοβαρότατα προβλήματα. Για την ακρίβεια, είναι τραγικός. Το ‘χω ξαναγράψει και δε θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω: Η συνταγή για να εξοπλιστεί με διάρκεια ένα παιχνίδι δεν είναι “το γεμίζουμε με παλαβομάρες, πετάμε μέσα και πέντε-έξι τελείως παράλογους γρίφους, κανονίζουμε να εμφανίζονται δύο-τρία αντικείμενα από το πουθενά κι ειδικά σε σημεία που θ’ αργήσει ο παίκτης να τα εντοπίσει και καθαρίσαμε». Σε τελευταία ανάλυση, αυτό δε συνιστά καν adventure game. Δοκιμή νεύρων είναι και νομίζω κανένας μας δεν αρέσκεται να υποβάλλεται σε μία τέτοια.    

Ούτε που θυμάμαι από πότε είχα να κοιτάξω walkthrough προκειμένου να ολοκληρώσω ένα adventure game. Στην εν λόγω περίπτωση αναγκάστηκα να καταφύγω, όχι μία, αλλά δύο φορές, σε χρήση του, απλούστατα διότι δεν άντεχα να ταλαιπωρούμαι άλλο. Όταν δε είδα τι δε μπορούσα να σκεφτώ, ειλικρινά μετάνιωσα για τις ώρες που σπατάλησα προσπαθώντας να φανταστώ τι είχαν κατεβάσει τα κεφάλια των developers. Κι εδώ είναι που πραγματικά απορώ με τους Ισπανούς. Υποτίθεται ότι με το πρώτο παιχνίδι σου προσπαθείς να χτίσεις μία όσο το δυνατόν καλύτερη εικόνα. Η Gato Salvaje πολύ φοβάμαι ότι φτάνει στ’ ακριβώς αντίθετο σημείο. Ειλικρινά θέλω να δω ποια θα είναι η ανταπόκριση του κοινού, αν ζητήσει ξανά χρήματα στο μέλλον μέσω Kickstarter.

Είστε έτοιμοι για το κερασάκι στην τούρτα; Μέχρι την ώρα που γραφόταν το παρόν review, το παιχνίδι υπέφερε από game breaking bug, που οδηγεί σε dead end λίγο πριν το τέλος κι έχει να κάνει μ’ ένα από τα ρούχα που πρέπει να πάρουμε για τη στολή αστυνομικού, πιο συγκεκριμένα το jacket. Αν πέσετε σ’ αυτό και με δεδομένο ότι save-load δυνατότητα δεν υφίσταται, αλλά όσο προχωράμε σώνεται η θέση μας μέσω autosave, θα πρέπει να ξεκινήσετε το επεισόδιο απ’ την αρχή!!! Από μεριάς μου, ενημέρωσα τους developers για το σημαντικό αυτό πρόβλημα και θέλω να πιστεύω ότι θα επιλυθεί σύντομα.

AR-K Ep.2 Snap7Ώρα εξετάσεων

Τα προβλήματα δε σταματούν όμως ούτε εδώ, αφού σοβαρό θέμα υπάρχει και με το hotspot clicking. Τι εννοώ μ’ αυτό; Ας πούμε ότι διαλέγετε ένα αντικείμενο από το inventory, για να το χρησιμοποιήσετε σ’ ένα άλλο επί της οθόνης και η επιλογή σας είναι η σωστή. Αν δεν τοποθετήσετε τον κέρσορα εκεί ακριβώς που θέλετε, αλλά βρεθεί 1-2 εκατοστά πιο δίπλα, αντί να μη συμβεί το παραμικρό, θα πάρετε απάντηση ότι ο συνδυασμός που πάτε να κάνετε δε γίνεται! Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο εύκολα μπορεί να μπερδευτεί κάποιος, αν δεν είναι ιδιαίτερα προσεκτικός, και κατ’ επέκταση να κολλήσει εντελώς αναίτια σ’ ένα οποιοδήποτε σημείο.

Αν εξακολουθείτε να περιμένετε να γράψω περί διάρκειας, είναι από τις λίγες φορές που πραγματικά δε ξέρω τι να σας πω. Προσωπικά ξόδεψα περισσότερες από 10 (!!!) ώρες μαζί του, κοιτώντας κιόλας δύο φορές τη λύση, προκειμένου να το τελειώσω κάποια στιγμή. Μπορεί σε κάποιον να πάρει πολύ λιγότερες, αν διαθέτει φαντασία όμοια μ’ εκείνη των στελεχών της Gato Salvaje -οπότε σ’ αυτή την περίπτωση θα πρέπει να εξετάσει την πιθανότητα να ενσωματωθεί στην Ισπανική ομάδα-, μπορεί και τις διπλάσιες και βάλε, αν έχει γαϊδουρινό πείσμα και δοκιμάσει τα πάντα μέχρι να βρει τι πρέπει ανά πάσα στιγμή να κάνει. Το πρόβλημα είναι ότι, μ’ αυτά και μ’ αυτά, το παιχνίδι τελικά δε προσφέρει επ’ ουδενί αυτό που αποτελεί πρωταρχικό σκοπό του: Διασκέδαση.  

ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ

Ενώ το “The Girl Who Wasn’t There” μπορούσε κι όφειλε να είναι πολλά σκαλοπάτια πάνω από το “Gone with the Sphere”, εν τέλει καταφέρνει να βρίσκεται αρκετά κάτω απ’ αυτό, εξαιτίας του κάκιστου σχεδιασμού του, των εξεζητημένων, τελείως τραβηγμένων από τα μαλλιά, γρίφων που ενσωματώνει, των αναίτιων περιστατικών που λαμβάνουν χώρα και του άσκοπου και συνεχούς πέρα-δώθε στο οποίο υποβάλλει τον παίκτη, ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω.   

Δε ξέρω πόσα περιθώρια έχουν οι developers να γυρίσουν την κατάσταση και να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, αλλά όποια κι όσα κι αν είναι αυτά, έχουν στενέψει υπερβολικά. Για μένα τουλάχιστον, πρέπει να προβούν σε τρομερά θεαματικές βελτιώσεις, ούτως ώστε να σώσουν τουλάχιστον την παρτίδα στο δεύτερο μισό, διότι για συνολικά αξιόλογο παιχνίδι δε μπορούμε να κάνουμε λόγο. Στην αντίθεση περίπτωση, που πολύ φοβάμαι ότι είναι και η πιο πιθανή, θα ‘χουμε να κάνουμε μ’ ένα απ’ τα χειρότερα episodic adventure games που έχουμε δει από τη γέννηση της σχετικής κατηγορίας μέχρι σήμερα.

Pros

  • Η προσθήκη του αφηγητή
  • Mεγαλύτερη διάρκεια σε σχέση με το πρώτο μέρος

Cons

  • Ελάχιστες νέες τοποθεσίες και χαρακτήρες
  • Για μία ακόμη φορά, πολλοί εκ των γρίφων του είναι αχαρακτήριστοι
  • Σ’ αρκετά σημεία νιώθουμε τελείως χαμένοι, χωρίς να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε
  • Καμία συνοχή στα δρώμενα, κυριολεκτικά συμβαίνει ότι να ‘ναι
  • Το dead end λίγο πριν το τέλος
  • Δε πιστοποιεί χρήση των χρημάτων που έλαβε από το kickstarter
  • Πρόβλημα με τη λειτουργία του κέρσορα και τη χρήση αντικειμένων
  • Με την επαναλαμβανόμενη και συνεχή trial and error διαδικασία που απαιτεί, καταντάει ν’ αποτελεί δοκιμή νεύρων

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 20%

20%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

4 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL