REVIEWS

CALL OF DUTY: MODERN WARFARE II

Θα ήταν το πλέον εύκολο πράγμα να απαξιώσει κάποιος το Call of Duty: Modern Warfare II με το σκεπτικό “ε σιγά μωρέ, ακόμα ένα CoD, πιστολίδι, εκρήξεις, σύντομη campaign, multiplayer, ίδιο με τα άλλα“. Εν μέρει ίσως και να είχε δίκιο, καθώς πράγματι η συνταγή δεν αλλάζει και δραματικά με κάθε νέα κυκλοφορία. Παράλληλα όμως ισχύει πως… αυτή ακριβώς η συνταγή είναι που γουστάρουν οι CoD fans, οπότε αυτό ακριβώς επιχειρεί να τους πλασάρει η Infinity Ward. Και το νεότερο τέτοιο πλασάρισμα γίνεται με άκρως θεαματικό, αλλά και νοσταλγικό θα έλεγα τρόπο.

Η νοσταλγία προφανώς αναφέρεται στο single-player campaign σκέλος του τίτλου. Παρ’ ότι η νέα σειρά Modern Warfare είναι ουσιαστικά reboot ενός υφιστάμενου σύμπαντος με συγκεκριμένους πρωταγωνιστές, το πρώτο μέλος αυτής της rebooted σειράς ανακάτευε αρκετά την τράπουλα, εισάγοντας πολλούς νέους χαρακτήρες, νέες τοποθεσίες και νέα σεναριακά νήματα. Το Modern Warfare II (εφεξής MWII χάριν συντομίας) ακολουθεί μεν το ίδιο σκεπτικό αλλά επιχειρεί παράλληλα να βαδίσει ελαφρώς πιο κοντά στα παλιά. Και ομολογώ χωρίς ντροπή πως αυτό το ήπιο “πισωγύρισμα” το ΚΑΤΑΠΙΑ ΑΜΑΣΗΤΟ και το απόλαυσα κιόλας.

Captain Price, Gaz, Ghost and Soap
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Σε αντίθεση με το MW που ακολουθούσε τις περιπέτειες του Captain Price πλαισιωμένου σχεδόν αποκλειστικά από νέους χαρακτήρες, στο MWII έχουμε τη μεγάλη επιστροφή του all-time classic cast, όπως προδιέθετε άλλωστε και το φινάλε του MW: οι Captain John “Soap” MacTavish και Lieutenant Simon “Ghost” Riley είναι και πάλι εδώ, ως μέλη της Task Force 141, για να αντιμετωπίσουν πάσης φύσεως τρομοκρατική απειλή… αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε, κυρίως άραβες και ρώσους θα αντιμετωπίσουν. Κάτι το οποίο γίνεται σαφές ήδη από τον πρόλογο της campaign, στον οποίο ο Ghost αναλαμβάνει να καλέσει ένα missile strike στην τοποθεσία όπου βρίσκεται ο διοικητής της Ιρανικής δύναμης Quds, Στρατηγός Soleimani Ghorbrani, απηχόντας ξεκάθαρα real-life γεγονότα.

Παράλληλα με τις τυπικές ασιατικές περιπλανήσεις, η δράση στο MWII μεταφέρεται και σε αρκετές Ευρωπαϊκές τοποθεσίες, αλλά και στις περιοχές των Καρτέλ της Αμερικής. Υπό αυτό το τελευταίο σκέλος είναι που εισάγονται και οι περισσότεροι νέοι χαρακτήρες της campaign, με “έντιμους” μαχητές να μάχονται ενάντια σε διεφθαρμένους στρατιωτικούς και sicarios των Καρτέλ, εξερευνώντας (προφανώς) τις διασυνδέσεις τους με τη διεθνή τρομοκρατία.

Modern Warfare Gunship mission
Επιβεβλημένη και νοσταλγική Modern Warfare αποστολή, η από αέρας υποστήριξη με ένα Gunship.

Αναμενόμενα η campaign είναι γεμάτη από τα στοιχεία που περιμένει κάποιος από ένα Modern Warfare game: στρατός των ΗΠΑ, CIA, “σκιερές” εταιρείες από Private Military Contractors, επιθέσεις τρομοκρατών σε μεγάλα αστικά κέντρα, στιγμές αγωνίας και προδοσίας, θεαματικά setpieces δράσης, εκρήξεις, macho στρατιωτικοί να ανταλλάσουν κωδικές εκφράσεις σε στρατιωτική αργό και χιουμοριστικά one-liners. Όλα είναι εδώ, με την επίσης αναμενόμενη υψηλότατης ποιότητας σκηνοθεσία που θυμίζει ταινίες του Michael Bay, και με ηθοποιούς που δίνουν ως επί το πλείστον πειστικότατες ερμηνείες.

Έτερο στοιχείο που με εξέπληξε θετικά στην campaign ήταν η ποικιλομορφία στα objectives των αποστολών. Υπάρχουν, προφανώς, αποστολές όπου επιτιθέμεθα στυγνά σε αντίπαλες συγκεντρώσεις εχθρών ως μέλος μιας ομάδας κρούσης, αλλά τουλάχιστον οι μισές αποστολές της campaign αφορούν (προαιρετικά ή υποχρεωτικά) αθόρυβο infiltration/stealth προσέγγιση. Επίσης σε μία εξ αυτών ο παίκτης ρίπτεται μέσα σε εχθρικό περιβάλλον και καλείται να επιβιώσει συλλέγοντας αντικείμενα και craftάροντας αυτοσχέδια όπλα με gameplay που σχεδόν θυμίζει survival game (!), ενώ εντυπωσιακή είναι και η επιβεβλημένη αποστολή car chase σε αυτοκινητόδρομο, στην οποία υπάρχει το twist ότι μπορούμε να αλλάζουμε οχήματα λες και παίζουμε κάποιο GTA game.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την επιστροφή των αγαπημένων χαρακτήρων και μερικών αποστολών με gameplay παρμένο αυτούσιο από τα πρώτα Modern Warfare, δημιουργούν ένα άκρως ελκυστικό πακέτο που θα ωθήσει κάθε πάλιουρα της σειράς να επιχειρήσει να βγάλει όλη την campaign μονοκοπανιά. Δεδομένης, βέβαια, της διάρκειας ανάμεσα στις 5 και τις 7-8 ώρες, ανάλογα με το βαθμό δυσκολίας και το achievement hunting που θα επιδιώξει κάποιος, ένα τέτοιο εγχείρημα δεν είναι και ακατόρθωτο.

Ghillie suits mission
Άκρως νοσταλγική και μια αποστολή με ghillie suits, που φέρνει αναμνήσεις από “εκείνη την αποστολή” στο Τσέρνομπιλ. Προφανώς δεν την φτάνει ούτε κατά διάνοια, αλλά έχει τις στιγμές της.

Μετά την ολοκλήρωση της κυρίως campaign οι παίκτες μπορούν να δοκιμάσουν και τρεις καλοσχεδιασμένες co-op αποστολές όπου μάχονται με άλλους 3 παίκτες ενάντια στην ΑΙ, συλλέγοντας παράλληλα XP μέσω της ολοκλήρωσης challenges που ξεκλειδώνουν διάφορα cosmetics. Αλλά προφανώς το ζουμί του τίτλου δεν είναι άλλο από το παραδοσιακό CoD Multiplayer. Και εδώ υπάρχουν αρκετά πράγματα για να σχολιάσουμε.

Kαταρχάς, ο υψηλός αριθμός από τα διαθέσιμα “κλασικά” CoD game modes, σε αρένες 6 vs 6: Team Deathmatch, Free-for-All, το αγαπημένο Domination, Search and Destroy, Headquarters, Kill Confirmed, Hardpoint, Prisoner Rescue, και Knock Out. Υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας μιας “custom playlist” με τα game modes που επιθυμούμε, έτσι ώστε το matchmaking σύστημα να επιχειρεί να μας ματσάρει πχ αποκλειστικά σε Domination και Hardpoint games, προσπερνώντας όλα τα άλλα. Εντύπωση προκαλεί η απουσία οποιουδήποτε Hardcore Mode, αν και αυτό μάλλον θα εισαχθεί μελλοντικά με κάποιο patch. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως παρέχεται η δυνατότητα για τη δημιουργία Private Matches με τους φίλους μας σε κάποιο από αυτά τα standard modes (κάτι τέτοιο προφανώς είναι διαφορετικό από την ύπαρξη πλήρως custom servers, όπως συνέβαινε πχ στο πρώτο Modern Warfare πίσω στο 2007).

Υπάρχουν επίσης και δύο ξεχωριστά 6 vs 6 game modes: το 3rd Person Moshpit, ένα rotation από Team Deathmatch, Domination και Hardpoint παιγμένα σε προοπτική 3ου προσώπου (!), και το Prisoner Rescue, όπου ομάδες των 6 παικτών πολεμάνε για να διασώσουν ή να εμποδίσουν τη διάσωση ομήρων, με δυνατότητα για team revives αλλά όχι respawns.

Η αμήχανη στιγμή όταν κάνεις το ματς της ζωής σου αλλά παρ’ όλα αυτά η ομάδα σου χάνει και μάλιστα εύκολα.

Έπειτα έχουμε τα πιο μεγάλης κλίμακας game modes. To Ground War το είδαμε και στο πρώτο MW και είναι ουσιαστικά μια CoD απόπειρα απόδοσης της Battlefield εμπειρίας: 32 vs 32 παίκτες μάχονται σε μεγάλης έκτασης πίστες με τη χρήση οχημάτων και ελικοπτέρων για την κατάκτηση και τη διατήρηση 5 control points σαν σε εκτενές Domination. Αν μία ομάδα κατακτήσει και καταφέρει να κρατήσει όλα τα Control Points ταυτόχρονα για 40 σερί δευτερόλεπτα, η παρτίδα αυτομάτως ολοκληρώνεται.

Υπάρχει επίσης το Invasion, το οποίο ουσιαστικά είναι σα συνδυασμός PvP με PVE. Δύο ομάδες αποτελούμενες από 20 παίκτες και 20 bots έκαστη πολεμάνε σε μεγάλους χάρτες, υπό πιο “παραδοσιακές” συνθήκες, χωρίς να επιδιώκουν την κατάκτηση control points όπως στο Ground War. Όσο περνάει η ώρα, spawnάρουν στα στρατόπεδα των δύο ομάδων οχήματα και care packages που προσφέρουν ράντομ killstreaks, και η ομάδα που θα φτάσει πρώτη στο σκορ των 1500 πόντων κερδίζει την παρτίδα.

Το ζήτημα που είχε επισημάνει ο συνάδελφος Kuivamaa και στο review του πρώτου MW, ότι δηλαδή σε αυτά τα μεγάλης κλίμακας game modes το “squad gameplay” είναι αρκετά λειψό και περιορίζεται στο να έχεις ένα σημείο για spawnάρισμα μες στο χάρτη, φαίνεται να ισχύει εν πολλοίς και στο MWII. Πέρα από την έλλειψη ειδικότερων ομαδικών objectives ή τρόπου συνεννόησης με την υπο-ομάδα τους, οι παίκτες 9 στις 10 φορές δρουν ως μοναχικοί λύκοι ανεξαρτήτως της τετραμελούς ομάδας στην οποία τοποθετούνται από το παιχνίδι, και οι μάχες καταλήγουν απλώς “κλασικές CoD μάχες σε μεγαλύτερους χάρτες με περισσότερους παίκτες” αντί για κάποια πιο tactical εμπειρία. Όπως και να έχει, τα εκτενή game modes παραμένουν με τον τρόπο τους αρκετά διασκεδαστικά και προσφέρουν ιδιαίτερες συγκινήσεις σε σχέση με τα 6vs6 modes.

Modern Warfare II Juggernaut Killstreak
Το “Juggernaut” killstreak reward τοποθετεί τον παίκτη μέσα σε μια power armor με όπλο ένα πανίσχυρο minigun. Παράλληλα, αυτομάτως η μουσική μετατρέπεται σε ΑΝΕΛΕΗΤΑ ΜΕΤΑΛ ΚΙΘΑΡΟΣΟΛΙΔΙΑ για να υπερτονιστεί η επικότητα της σκηνής.

Νομοτελειακά φτάνουμε και στο ευρύτερο σύστημα customization του MWII Multiplayer. Όπως θα περίμενε κάποιος, παίζοντας MP matches κερδίζουμε Profile XP και Weapon XP για τα όπλα που χρησιμοποιήσαμε. Η αύξηση του Profile Level ξεκλειδώνει νέα όπλα, tactical εξοπλισμό, perks και killstreaks. Απαξ και φτάσει κάποιος στο Level 55, θα προστεθεί σε λίγες μέρες στο game (μόλις ξεκινήσει επισήμως η “season 1”) και η δυνατότητα απόκτησης Prestige (3 διαθέσιμα Prestige Levels σε κάθε season). Αξίζει να αναφερθεί πως, όπως ίσχυε και στο MW και σε αντίθεση με το τι συνέβαινε σε παλαιότερα CoD games, στο MWII η μετάβαση στο Prestige Leveling δεν μηδενίζει εκ νέου τα unlockables που έχουμε ήδη ξεκλειδώσει για το προφίλ μας. Εξέλιξη αρκετά σημαντική, δεδομένου ότι έτσι αναιρείται το αρκετά μεγάλο grind που απαιτούνταν προκειμένου οι Prestige παίκτες να αποκτήσουν ξανά όπλα και perks των builds που επιθυμούσαν.

H αύξηση του Weapon Level ξεκλειδώνει attachments για το εκάστοτε όπλο. Επίσης, όμως, το Weapon Level είναι και προαπαιτούμενο για το ξεκλείδωμα διαφόρων variants όπλων – για παράδειγμα, το ξεκλείδωμα του Kalashnikov Kastov 545 Assault Rifle απαιτεί να λεβελάρουμε το Kastov 762 μέχρι το level 13, ενώ αντιστοίχως αν φτάσουμε το Kastov 545 στο level 13 ξεκλειδώνουμε πρόσβαση στο Kastov-74U.

Modern Warfare II Kastov Gunsmith
Το κάθε όπλο μπορεί να “κουμπώσει” μέχρι 5 mods αυτόχρονα. Δεδομένου ότι υπάρχουν 10 συνολικά mod slots, με το καθένα εξ αυτών να έχει από 5 έως 17 διαθέσιμα unlockable mods, καθίσταται σαφές το βάθος αλλά και η πολυπλοκότητα της παραμετροποίησης.

Το θέμα που προκύπτει είναι πως στην παρούσα φάση ο σχεδιασμός του UI ως προς αυτά τα unlockables είναι αρκετά περίπλοκος, έως και ακατανόητος. Δεν υπάρχει κάποιο ευδιάκριτο υπομενού στο οποίο μπορείς να δεις γρήγορα και με σαφήνεια τι ξεκλειδώνεται σε κάθε weapon level ή τι απαιτείται να επιτευχθεί προκειμένου να ξεκλειδωθεί πρόσβαση σε κάτι που μας ενδιαφέρει, παρά μόνο να βρεις στα υπομενού το ζητούμενο attachment/όπλο και μετά να ακολουθήσεις το νήμα προαπαιτούμενων από όπλο σε όπλο. Το ίδιο ισχύει και για αρκετά από τα cosmetic unlockables των όπλων, για τα οποία δεν αναγράφεται καν τι απαιτείται προκειμένου να γίνουν διαθέσιμα. Αναμενόμενα αυτό συμβαίνει και με τα διάφορα Challenges, η επίτευξη των οποίων αποδίδει Profile XP – λαμβάνεις στη διάρκεια των matches ειδοποίηση πως ολοκλήρωσες επιτυχώς κάποιο Challenge, αλλά για κάποιο λόγο δεν υπάρχει κάπου κάποιο μενού που να αναγράφει όλα τα διαθέσιμα Challenges του παιχνιδιού!

Ας αναφέρω επίσης πως στην παρούσα φάση του game βρήκα υπερβολικά πτωχή τη διαθέσιμη ποικιλία από Emblems και Calling Cards για το Profile, ειδικά σε σύγκριση με τα περίπου 350 διαθέσιμα calling cards του αρχικού Modern Warfare 2 πίσω στο 2009. Όμως, apparently υπάρχει ένα glitch που επιτρέπει το ξεκλείδωμα πολλών άλλων. Τρέχα γύρευε.

Modern Warfare II Kill
Υπάρχουν bullet physics στο game, επηρεάζοντας πχ το bullet drop ανάλογα με τις αποστάσεις ακόμα και στο Multiplayer. Αλλά μην περιμένετε και υπερ-ρεαλιστικές καταστάσεις.

Σε γενικές γραμμές το Modern Warfare II δίνει την εντύπωση πως είναι μια συνολική αναβάθμιση σε οτιδήποτε προσέφερε το πρώτο MW… ή, για την ακρίβεια, πως έχει την προοπτική να είναι μία τέτοια αναβάθμιση μετά την έναρξη των seasons και/ή μετά από κάμποσα patches που προσθέτουν υλικό και σταθεροποιούν κάπως τον τεχνικό τομέα (ήδη κυκλοφόρησε ένα τέτοιο patch ενώ έγραφα το review, το οποίο εκμηδένισε τα framerate drops και τα disconnects από τα matches). Προσμένω και μια μελλοντική βελτιστοποίηση των μενού με τα unlockables, αλλά και την προσθήκη Hardcore Mode, για να μπορώ να πω πως είναι μια εμπειρία 100% ισάξια ή και ανώτερη σε σχέση με τα πρώτα Modern Warfare πίσω στα 2000s. Αν και, όπως προείπα και στην εισαγωγή του review, ήδη η Single Player campaign χτυπάει όλες τις απαραίτητες νοσταλγικές νότες.

Όχι πως αυτή η αναμονή για patches φαίνεται να επηρεάζει τις πωλήσεις του game, βέβαια. Το Modern Warfare II κυκλοφόρησε στις 28 Οκτώβρη και ήδη έχει σημειώσει πωλήσεις άνω των 800 εκατομμυρίων δολαρίων (καλύτερο launch στην ιστορία του franchise) ενώ έχει σταθερά άνω των 200,000 concurrent players στο Steam παρά την αρκετά τσουχτερή τιμή των 70 ευρώ.

Αυτό το τελευταίο είναι ένα άλλο γενικότερο μεγάλο θέμα από μόνο του, αλλά αν μη τι άλλο οδηγεί σε γλυκόπικρους συλλογισμούς. Το τοπίο των AAA games έχει αλλάξει σε σχέση με το 2009, η τιμή των AAA games επίσης, η ίδια η κατάσταση της βιομηχανίας από πολλές πλευρές, εμείς οι ίδιοι ως παίκτες και ως προσωπικότητες σίγουρα… αλλά το Call of Duty παραμένει Call of Duty, και το Modern Warfare II καταφέρνει να προκαλέσει τα ίδια και εντονότερα συναισθήματα που προκαλούσε ο “Not Balanced for Lean” πρόγονός του.

No Russian
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Ο review code για το Modern Warfare II ήταν μια προσφορά της AVE Group, την οποία και ευχαριστούμε θερμά.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 84%

84%

Balanced for Lean

Πέρα από κάποιες αστοχίες που λογικά θα διευθετηθούν με μελλοντικά patches, η νοσταλγική single-player campaign και το τυπικά καταιγιστικό CoD Multiplayer πιστοποιούν πως το Modern Warfare II μεταδίδει τα ίδια και εντονότερα συναισθήματα όπως ο "Not Balanced for Lean" πρόγονός του πίσω στο 2009.

Κώστας Καλλιανιώτης

Αρχαιολόγος/Ιστορικός, RPG Player, Οπαδός των Motörhead, Καταναλωτής Προβατίνας.

4 Comments

  1. First!
    Κατατοπιστικό ριβιού αν και ήθελα λίγη περισσότερη μνεία για τα γραφικά του.

    Ελπίζω το 3 να είναι ακόμη καλύτερο διότι το Original του `11 ήταν για κλάματα.

    Προσωπικά εβαλα την περασμένη βδομάδα το MW 2 2009 και το τελείωσα σε Veteran επίπεδο. Εντάξει, η αδρεναλίνη στα ύψη καθόλη την διάρκεια της campaign.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL