REVIEWS

CALL OF DUTY: MODERN WARFARE III

Όταν το Call of Duty: Modern Warfare III ανακοινωνόταν επισήμως τον Αύγουστο που μας πέρασε, ορισμένοι εξέφραζαν ανησυχίες και φόβο “αρπαχτής” δεδομένου ότι το game θα κυκλοφορούσε μόλις ένα χρόνο μετά το, πολύ καλό, τηρουμένων των αναλογιών, Modern Warfare II. Το οποίο MWII άλλωστε είχε κυκλοφορήσει αντιστοίχως τρία ολόκληρα χρόνια μετά το πρώτο μέλος της rebooted σειράς Modern Warfare, αρκετός χρόνος ώστε να αναπτυχθεί κάτι το στοιχειωδώς αξιοπρεπές. Οι ανησυχίες αυτές εντείνονταν ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι το ρεπορτάζ ανέφερε πως αρχική επιδίωξη για τον τίτλο ήταν να κυκλοφορήσει ως expansion για το MWII, πριν παρθεί από την Activision η απόφαση να κυκλοφορήσει εν τελει ως πλήρες, κανονικό sequel με το όνομα MWIII.

Έχοντας βυθιστεί πλήρως στον τίτλο τις τελευταίες 2μιση εβδομάδες, και με το MP profile μου στο Level 55, μπορώ να πω υπευθύνως πως οι παραπάνω ανησυχίες, λίγο ή πολύ, επιβεβαιώνονται. Το Modern Warfare III είναι ένα εμφανές πισωγύρισμα σε σχέση με την περσινή προσπάθεια της Infinity Ward/Treyarch, με έναν αστερίσκο στον οποίο θα εμβαθύνω στην πορεία.

Call of Duty Shredder
Τα Operator Skins επί πληρωμή είναι μια κρίσιμη προσθήκη εξαιρετικής σημασίας για την CoD εμπειρία #not

Το Single-Player Campaign σκέλος του τίτλου, το οποίο δημιουργήθηκε από την Sledgehammer, λαμβάνει χώρα ακριβώς μετά τα γεγονότα της πλοκής του MWII, οπότε ήταν δεδομένη η επιστροφή όλων των γνώριμων παραγόντων της Task Force 141 αλλά και των συμμάχων τους στη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο. Σε αυτό έχουμε επίσης και τη μεγάλη επιστροφή του Vladimir Makarov ως arch-villain της σειράς, επιστροφή η οποία είχε ήδη teasαριστεί από το τέλος του MWII. Το θέμα με την Campaign είναι πως καταφέρνει (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) να απογοητεύει ακόμα και για τα δεδομένα της σειράς CoD.

Αν μας έχει συνηθίσει σε κάτι η σειρά ως τώρα είναι το τρίπτυχο “κινηματογραφικά set pieces, καταιγιστική δράση, σύντομη διάρκεια”. Πράγματι, παρά το ότι η διάρκεια της Campaign σε όλους τους τίτλους (ήδη από το έπος CoD 4: Modern Warfare του 2007 μέχρι και το περσινό rebooted MWII) με το ζόρι έφτανε τις 6 ώρες, εντούτοις τα σκηνικά που βιώναμε σε αυτές τις ώρες ήταν τόσο έντονα και αξιομνημόνευτα που στο τέλος δε μέναμε ιδιαίτερα στη διάρκεια. Στο MWIII, η συντριπτική πλειοψηφία των αποστολών της Campaign εγκαταλείπει τελείως αυτήν την χαρακτηριστική κινηματογραφική ατμόσφαιρα των αποστολών CoD, και αντ’αυτού διαδραματίζεται σε ένα… sandbox περιβαλλον που θυμίζει multiplayer πίστα σε κάποιο Battlefield game. Ριπτόμενοι μέσα στην εκάστοτε αποστολή, γνωρίζουμε με σαφήνεια τα όρια του χάρτη εντός των οποίων μπορουμε να κινηθούμε, είναι μαρκαρισμένα τα objective μας, και μετά μπορούμε να κινηθούμε πλήρως ελεύθερα σε όλο το χάρτη, αλλάζοντας όπλα και Loadout κατά το δοκούν, και αντιμετωπίζοντας τους εχθρούς και τις ασταμάτητες ενισχύσεις τους, μέχρι την εκπλήρωση των στόχων μας.

MWIII Open Mission
Τυπικό δείγμα ενός χάρτη σε “Open Mission”. Διακρίνονται τα objectives, διάφορα supply points, εχθρικά οχήματα, και η περαιτέρω πορεία επαφίεται πάνω μας.

Επί της αρχής η ελευθερία αυτής της σχεδιαστικής φιλοσοφίας στις αποστολές προσφέρει έστω κάτι καινούργιο στη σειρά. Το θέμα είναι αφενός πως τα objectives αυτών των “Open Missions” είναι πλήρως επαναλαμβανόμενα (εξερεύνησε 3 τοποθεσίες, βρες 3 ματζαφλάρια, ανατίναξε 3 ψιψιψόνια, ενώ αποφεύγεις τα εχθρικά reinforcements), αφετέρου πως η in-game παράθεση και εξέλιξη των ίδιων των γεγονότων της πλοκης φαίνεται να γίνεται με τρόπο υπερβολικά βιαστικό και όχι ιδιαίτερα ρεαλιστικό και/ή πειστικό, με αποτέλεσμα η εναλλαγή από τοποθεσία σε τοποθεσία να είναι τόσο γρήγορη που οι ίδιες οι αποστολές καταλήγουν αναμεταξύ τους πλήρως ασύνδετες σεναριακά. Δεν θα αναφερθώ σε ονομαστικά παραδείγματα προς αποφυγήν spoilers (ρωτήστε με στο forum) αλλά, ακόμα και για τα δεδομένα μιας σειράς δράσης όπως τα CoD MW, βρήκα τον εαυτό μου να σκέφτεται ανεπίτρεπτα συχνά το πόσο προχειρογραμμένο και βεβιασμένο ήταν αυτό που έβλεπα να συμβαίνει μπροστά μου, λες και οι σεναριογράφοι ήθελαν να πάνε από το σημείο Α στο σημείο Δ με το ζόρι οπότε έβαζαν στα σημεία Β και Γ κάτι το τελείως διαδικαστικό, άσχετα αν αυτό βγάζει ή όχι ιδιαίτερο νόημα στο πλαισιο του κόσμου και των όσων έχουν προηγηθεί.

Μία και μόνο αποστολή πάει να κάνει κάτι το αξιομνημόνευτο, τοποθετώντας μας μεταμφιεσμένους μέσα σε μια Ρώσικη βάση στην οποία πρέπει να βρούμε έναν πληροφοριοδότη της CIA, αποφεύγοντας όσους μπορεί να μας αναγνωρίσουν – όμως αυτή η αποστολή ολοκληρώνεται μέσα σε κυριολεκτικά 3 λεπτά, πριν μεταβούμε τάχιστα σε μια άλλη τοποθεσία για open-world πιστολίδι για κάποιον πεζό, προβλέψιμο και μη-πειστικό λόγο. Το γεγονός, επίσης, ότι οι Open Missions μπορούν να ολοκληρωθούν μέσα σε ελάχιστα λεπτά από κάποιον στοιχειωδώς ικανό παίκτη που απλά τρέχει για να κυνηγήσει τα objectives χωρίς πολλά-πολλά, σημαίνει πως η “παραδοσιακή” διάρκεια της Campaign στις 6+ ώρες στο Regular επίπεδο δυσκολίας, μπορεί να πέσει μέχρι και στις 3 ώρες (με speedrunners να την ολοκληρώνουν προσφάτως μέσα σε 1 μόλις ώρα)! Και σα να μην έφταναν αυτά, το τέλος της Campaign δεν ολοκληρώνει καν την ιστορία, αφήνοντας ορθάνοιχτο (δεδομένο, βασικά) το ενδεχόμενο για ένα ακόμα CoD MW game στα επόμενα χρόνια!

MWIII Campaign Ending
Το τέλος της Campaign μάλλον επιχειρεί να συγκινήσει και/ή να σοκάρει, αλλά προσωπικά αισθανόμουν κυρίως ένα πελώριο “γιατί”.

Περνώντας στο Multiplayer σκέλος, τα πράγματα είναι λίγο-πολύ τα αναμενόμενα όπως αυτά καθιερώθηκαν στα προηγούμενα δύο MW games. Πέρα από τα γνωστά MW modes – TDM, Domination, Headquarters, Ground War κτλ) υπάρχουν και ορισμένες προσθήκες, όπως το War, το οποίο μεν είχε εμφανιστεί και στο CoD: WWII του 2017 αλλά είναι νέα προσθήκη για τα δεδομένα της σειράς Modern Warfare. Αξιοσημείωτο γεγονός είναι και η επιστροφή των “legacy” 6v6 χαρτών του Modern Warfare 2 από το 2009 – Terminal, Rust, Favela, και όλες οι άλλες γνώριμες πίστες – οι οποίες προσφέρουν μια αρκετά καλή δόση νοσταλγίας. Πέραν τούτου, αρκετές πτυχές του Multiplayer θα έλεγα πως είναι σε φάση “love or hate”, όπως για παράδειγμα η απόπειρα να αυξηθεί η ταχύτητα των matches μέσω εκτενέστερης λειτουργίας Slide και Slide Cancelling (υπάρχουν μέχρι και dedicated perks και εξοπλισμοί για το Loadout μας τα οποία επηρεάζουν το Sliding), ενώ αρκετοί παίκτες έχουν εγείρει και υπόνοιες πως το Spawning στις πίστες είναι ελαφρώς “πειραγμένο” ώστε να τοποθετεί τους παίκτες πιο κοντά αναμεταξύ τους και να αυξάνεται το πιστολίδι.

MWIII Terminals menu
Μόνο Terminal, 24 ώρες το 24ωρο“. Said no one ever.

Με τα έως τώρα δεδομένα, δε νομίζω πως θα είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα με το game πέρα από την επιβεβλημένη ολοκλήρωση της Campaign και το εξίσου επιβεβλημένο ολιγόωρο τσαλαβούτημα στο Multiplayer (ειδικά στα αγαπημένα μου Domination και War). Κάπου εδώ όμως έρχεται ο παράγοντας που κατάφερε να λυτρώσει μερικώς το MWIII όσον αφορά εμένα: ΤΑ ZOMBIES.

Το Zombies mode του MWIII, το οποίο δημιουργείται και συντηρείται από τους δημιουργούς της Treyarch, είναι πλέον ένα PVE extraction-style mode με στοιχεία survival, βασισμένο στη φόρμουλα του DMZ mode για το Warzone. Στο πλαίσιο αυτού, εισερχόμαστε σε κάποιο ράντομ σημείο ενός πελώριου, σχεδόν post-apocalyptic χάρτη (solo ή ως μέλη μιας το πολύ τριμελούς ομάδας) ο οποίος χωρίζεται σε 3 ζώνες αυξημένης επικινδυνότητας και δυσκολίας, και μέσα σε αυτόν τον χάρτη πρέπει να σκοτώσουμε Zombies (“απλά” ή Bosses), να λουτάρουμε containers, να ολοκληρώσουμε διαφόρων ειδών αποστολές, να αναπτύξουμε τα όπλα μας και να κάνουμε exfiltrate σε κάποιες από τις σημειωμένες στο χάρτη evacuation τοποθεσίες πριν λήξει το χρονόμετρο των 45 λεπτών (συν άλλα 15 λεπτά “παράτασης”, κατά τα οποία μια ζομποκαταιγίδα πνίγει σιγά-σιγά όλον τον κόσμο μέχρι να φύγουν ή να πεθάνουν όλοι οι παίκτες).

Modern Warfare III Zombies Map
Οι υψηλότερης επικινδυνότητας ζώνες προσφέρουν αποστολές με καλύτερης ποιότητας αμοιβές, αλλά και δυσκολότερα zombies που απαιτούν upgraded όπλα για να υποστούν ζημιά.

Στο Zombies mode υπάρχει και πλοκή προς εξέλιξη και εξερεύνηση, η οποία προχωράει μέσω της ολοκλήρωσης διαφόρων tiered Challenges που διαχωρίζονται σε τρία διαφορετικά σεναριακά Acts. Πέραν τούτου, ολοκληρώνοντας αποστολές στον κόσμο μπορούμε να αποκτήσουμε και να κάνουμε exfiltrate αντικείμενα τα οποία θα κάνουν τις μελλοντικές μας εξορμήσεις λίγο πιο εύκολες, όπως όπλα, power ups, ή crafting schematics που μας επιτρέπουν να κραφτάρουμε boosters με τα οποία μπορούμε μετά να ξεκινήσουμε την επόμενη παρτίδα Zombies χωρίς να χρειάζεται να τα εντοπίσουμε στο χάρτη και/ή να τα αγοράσουμε σε κάποιο Buy station.

Ομολογουμένως δεν το περίμενα, αλλά λάτρεψα αυτό το game mode. Σε σημείο να έχω παρατήσει πλήρως το λοιπό MWIII multiplayer πλέον και απλά να φορτώνω το game αποκλειστικά για να παίξω Zombies (ευτυχές γεγονός κιόλας το ότι υπάρχει κοινό progression, οπότε levelάροντας το character profile στα Zombies ξεκλειδώνονται οφέλη που ισχύουν και στο απλό Multiplayer). Σίγουρα έχει και αυτό τις ατέλειές του, τόσο από πλευράς του πεπερασμένου στην παρούσα φάση περιεχομένου όσο και τεχνικής, κυρίως, φύσεως – για παράδειγμα, ουκ ολίγες φορές έχει κρασάρει η παρτίδα μου (είτε λόγω πηγαίου server lag είτε επειδή διάφοροι πουθενάδες υλοποιούν duplication glitches με αποτέλεσμα να κρασάρει το σύμπαν) πριν προλάβω να κάνω exfiltrate, και έτσι να χάνω χωρίς δική μου υπαιτιότητα σπάνια schematics ή power-ups τα οποία είχα συλλέξει στον κόσμο (στέλνω διαδικτυακές συγνώμες σε οποιον υπάλληλο διαβάσει τα οργισμένα crash reports μου, αλλά ήμουν έξαλλος εκείνες τις στιγμές). Αλλά παρά τις ξενέρες που τρώω όποτε συμβαίνει ένα τέτοιο κρασάρισμα, πάντα νομοτελειακά έχω τη διάθεση να επιστρέψω. Το Zombies mode με τον τρόπο που υλοποιείται θα έλεγα πως μου θυμίζει το λατρεμένο Survival mode του The Division, και το γεγονός ότι καταφέρνω έστω και από σπόντα να ξύσω αυτήν την divisionική φαγούρα ήταν ανελπιστη αλλά πλήρως ευπρόσδεκτη εξέλιξη.

MWZ Third Person
Το γεγονός ότι το Zombies mode μπορεί να παιχθεί και σε προοπτική τρίτου προσώπου, μάλλον εντείνει τον προαναφερθέντα Divisionικό χαρακτήρα.

Τα ζόμπια από μόνα τους όμως μάλλον δεν καταφέρνουν να αντιστρέψουν πλήρως το κλίμα σε μια ως επί το πλείστον απογοητευτική κυκλοφορία. Αν είχε ακολουθηθεί το αρχικό σχέδιο και λαμβάναμε αυτό το περιεχόμενο ως expansion του MWII έναντι 20-30 ευρώ (ή αν κυκλοφορούσε αυτοτελώς το Zombies mode ως αυτόνομη κυκλοφορία), οι τελικές κρίσεις ίσως να ήταν πιο επιεικείς. Στην παρούσα φάση όμως, για τα 70 ευρώ που ζητάνε οι εκδότες του, το Modern Warfare III δίνει στυγνά την αίσθηση αρπαχτής που δημιουργήθηκε και κυκλοφόρησε άρον-άρον στη σκιά της εξαγοράς της Activision από τη Microsoft. Η προχειρογραμμένη και ασύνδετη Campaign “καταφέρνει” να φαντάζει λειψή ακόμα και για τα δεδομένα ενός CoD game, ενώ η προσθήκη των νοσταλγικών MW2 χαρτών στο Multiplayer συν 1-2 νέων modes μάλλον δεν αρκεί από μόνη της ως κίνητρο ώστε να επενδύσει τα λεφτά κάποιος που ήδη καίγεται στο MWII από πέρυσι. Ελπίζω, τουλάχιστον, η Activision και οι θυγατρικές της (και οι αφέντες στη Microsoft, πλέον) να επενδύσουν περαιτέρω στο game ώστε να το εμπλουτίσουν σε βάθος ετών και να το κάνουν να αξίζει τα λεφτά του, αντί να θεωρήσουν πως η ενδεδειγμένη λύση είναι να κυκλοφορήσουν το Modern Warfare IV τέτοιες μέρες του χρόνου. “Με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι“, θα πείτε, αλλά… όσο ζω ελπίζω. Και σκοτώνω Zombies. Όταν οι servers δεν κρασάρουν.

Follow us on Google News
Ευχαριστούμε θερμά την AVE S.A. για την παραχώρηση του review code για το game.

Go to discussion...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 59%

59%

"Mission Failed, We'll Get 'Em Next Time"

Ένα άρτιο μα τεχνικά ασταθές Zombies mode και ορισμένες νοσταλγικές προσθήκες στο Multiplayer μάλλον δε λυτρώνουν το χειρότερο Campaign που έχουμε δει ως τώρα σε CoD, ούτε σώζουν πλήρως την υπόληψη του τίτλου, ο οποίος θα ήταν καλύτερο να είχε κυκλοφορήσει στη μισή τιμή ως Expansion για το MWII.

Κώστας Καλλιανιώτης

Αρχαιολόγος/Ιστορικός, RPG Player, Οπαδός των Motörhead, Καταναλωτής Προβατίνας.

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL