STARFIELD

Ένα από τα ζητήματα που με έχουν απασχολήσει πολύ κατά καιρούς είναι ο σύγχρονος ρόλος των γραπτών reviews στην τωρινή πραγματικότητα λόγω της αφθονίας του οπτικοακουστικού υλικού που έχει στην διάθεσή του ο αναγνώστης-θεατής αμέσως μετά το launch οποιουδήποτε παιχνιδιού, ειδικότερα όμως μεγάλων κυκλοφοριών όπως το Starfield. Η κλασική δομή ενός review, όπως αυτά που πολλοί από εμάς μεγαλώσαμε διαβάζοντας σε έντυπα περιοδικά, περιλαμβάνει την αναλυτική παρουσίαση των επιμέρους χαρακτηριστικών και συστημάτων ενός παιχνιδιού, καταλήγοντας σε μια εν μέρει υποκειμενική εκτίμηση για την ποιότητά τους και σε μια πρόταση αγοράς (ή μη). Ωστόσο προσωπικά αμφιβάλλω αν η συγκεκριμένη δομή έχει νόημα και χρησιμότητα όταν εφαρμόζεται σε review που καταφθάνει κάποιες μέρες μετά το launch, δεδομένου ότι το internet έχει ήδη γεμίσει με αναλυτικές πληροφορίες και videos για κάθε λεπτομέρεια του παιχνιδιού και η οποιαδήποτε απορία μπορεί να λυθεί άμεσα με μια αναζήτηση λίγων δευτερολέπτων.

Για τον λόγο αυτό, αλλά και για το γεγονός ότι το Starfield έχει αρκετές ιδιαιτερότητες που καθιστούν μια ενιαία πρόταση αγοράς ή μη πολύ δύσκολη υπόθεση, αποφάσισα να αφιερώσω το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου στην απάντηση ερωτήσεων και αποριών που έχω δει ότι απασχολούν έντονα τους πιθανούς αγοραστές. Η ανάλυση των επιμέρους χαρακτηριστικών του παιχνιδιού θα γίνει εμμέσως μέσω αυτών των ερωταπαντήσεων αλλά δεν θα ακολουθήσω την παραδοσιακή δομή “εισαγωγή-στόρι-gameplay-τεχνικός τομέας-συμπέρασμα”, σε μια προσπάθεια να γίνω πιο χρήσιμος προς εσάς και να μην επαναλάβω πράγματα που ήδη έχετε διαβάσει παντού στο internet. Σε κάθε περίπτωση θα ήθελα να διαβάσω σχόλια στο forum σχετικά με το τι είδους πληροφορίες αναζητάτε από ένα σύγχρονο game review. Ας προχωρήσουμε τώρα στην παρουσίαση.

Τι είδους παιχνίδι είναι το Starfield;

Η πιο απλοϊκή απάντηση: Το Starfield είναι ένα Βethesda game, ένα open-world action RPG παρόμοιο με αυτά στα οποία μας έχει συνηθίσει η εταιρία. Πολύ μεγάλο μέρος του gameplay θα φανεί άμεσα γνώριμο σε όσους έχουν παίξει κάποιο Elder Scrolls ή Fallout μετά το 3, ωστόσο υπάρχουν παράγοντες που αποκλίνουν από αυτά που είχαμε δει στο παρελθόν στους οποίους θα αναφερθώ αμέσως μετά. Σε γενικές γραμμές πάντως θα πρέπει να περιμένετε τον γνωστό συνδυασμό questing, exploration, leveling up, real-time action, crafting και διαλόγων σε ένα πακέτο που περιλαμβάνει εκατοντάδες ώρες gameplay. Επομένως δεν τίθεται θέμα value for money, η ποσότητα του περιεχομένου είναι πραγματικά εντυπωσιακή.

Άρα αν μου αρέσουν τα παιχνίδια της Bethesda αγοράζω άφοβα;

Μάλλον ναι, αλλά με έναν πολύ σημαντικό αστερίσκο λόγω της δομής του κόσμου του Starfield. Τα παιχνίδια της Bethesda όπως το Skyrim και το Fallout 4 έχουν seamless open worlds, δηλαδή έναν ενιαίο χάρτη τον οποίο ο παίκτης μπορεί να διασχίσει ακόμη και περπατώντας από άκρη σε άκρη εάν το θέλει. Αυτό δεν ισχύει στο Starfield και είναι πολύ σημαντικό να το γνωρίζετε και να το λάβετε πολύ σοβαρά υπόψη πριν αγοράσετε εάν ο κύριος λόγος που σας αρέσουν τα games της εταιρίας είναι αυτή η ελεύθερη και αδιάκοπη εξερεύνηση.

Ο ευρύτερος χάρτης στο Starfield περιλαμβάνει πλανητικά συστήματα και μπορείτε να προσγειωθείτε με το σκάφος σας σε όποιον πλανήτη θέλετε, αλλά ο χάρτης του εκάστοτε πλανήτη δεν είναι ενιαίος. Κάθε πλανήτης έχει δύο ειδών χάρτες: αυτούς των περιοχών που έχουν τοποθετηθεί εκεί με το χέρι από τους developers (π.χ. πόλεις ή settlements, outposts, facilities και άλλα σημεία ενδιαφέροντος) και αυτούς στην υπόλοιπη επιφάνεια του πλανήτη που είναι procedurally generated. Και τα δύο είδη χαρτών έχουν (ευρεία αλλά) συγκεκριμένα όρια τα οποία αν φθάσετε θα πρέπει να αλλάξετε κατεύθυνση ή να γυρίσετε πίσω, κατά συνέπεια στο Starfield δεν υπάρχει πλέον ο παράγοντας του seamless. Μπορείτε να προσγειωθείτε με το σκάφος σας οπουδήποτε θέλετε στην επιφάνεια ενός πλανήτη (επιλέγοντας το σημείο από τον χάρτη και αφού μεσολαβήσει loading screen) αλλά δεν μπορείτε να ξεκινήσετε από την μία άκρη και να φθάσετε με τα πόδια στην άλλη. Φανταστείτε λοιπόν τον κόσμο του Starfield σαν έναν παραδοσιακό χάρτη παιχνιδιού της Bethesda αλλά (πολύ, πολύ) μεγαλύτερο και τεμαχισμένο σε διακριτά κομμάτια.

Αν είστε ok με αυτή την δομή και σας αρέσουν γενικά τα παιχνίδια της εταιρίας τότε αγοράζετε άφοβα.

Αν δεν μου αρέσουν γενικά τα παιχνίδια της Bethesda, έχω κανέναν λόγο να αγοράσω το Starfield;

Μάλλον όχι, εκτός και αν αν είστε λάτρεις του sci-fi setting. Όπως ανέφερα και στην αρχή το Starfield είναι Bethesda game με τα όλα του, κατά συνέπεια δεν υπάρχει κάτι εδώ που να σας κάνει να αναθεωρήσετε δραστικά την άποψή σας εάν δεν είστε φαν. Υπάρχουν καινούρια στοιχεία (για παράδειγμα space ship combat) αλλά η πλειονότητα του gameplay αποτελείται από τον γνώριμο πυρήνα που η Bethesda προσφέρει εδώ και δεκαετίες.

Εάν όμως δεν είμαι φαν της Bethesda αλλά λατρεύω το sci-fi;

Εδώ τα πράγματα γίνονται πραγματικά ενδιαφέροντα γιατί, όντας και εγώ τεράστιος sci-fi fan, θεωρώ ότι οι developers έκαναν πραγματικά πολύ μεγάλη προσπάθεια ώστε να υλοποιήσουν τα όνειρα των sci-fi nerds, αν και η game engine φαίνεται να τους δυσκόλεψε σε ορισμένα πράγματα. Όταν φθάνεις με το σκάφος σου σε έναν νέο πλανήτη, τον σκανάρεις από την τροχιά και προσγειώνεσαι για να δεις πώς είναι το περιβάλλον και τι προβλήματα έχουν οι κάτοικοι που θα μπορούσες να επιλύσεις, είναι απίθανο να μην αισθανθείς ως ο καπετάνιος του USS Enterprise ή του Millenium Falcon. Πριν την επίσημη κυκλοφορία έγραφα στο forum ότι με βάση τα όσα βλέπαμε σε trailers και previews το Starfield έμοιαζε σαν το απόλυτο space game και τώρα, μετά από δεκάδες ώρες ενασχόλησης, λέω ότι τελικά δεν έφτασε στον στόχο αλλά δεν έμεινε και τόσο μακριά. Σε ένα μεγάλο ποσοστό το Starfield επιτρέπει στον παίκτη να ζήσει το όνειρο της εξερεύνησης του διαστήματος και για αυτό θεωρώ ότι οι παίκτες που μεγάλωσαν βλέποντας Star Trek, Star Wars, Babylon 5, Battlestar Galactica, The Expanse και άλλες αντίστοιχες sci-fi σειρές είναι πολύ πιθανό να γοητευτούν από το gameplay του Starfield.

Μήπως θα ήταν καλύτερα να παίξω No Man’s Sky που έχει και seamless exploration;

Ίσως, ανάλογα του τι είδους gameplay προτιμάτε. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στον τομέα της εξερεύνησης το no Man’s Sky υπερτερεί καθώς προσφέρει πλήρη πλανητική εξερεύνηση και προσγείωση/απογείωση χωρίς (εμφανείς) loading screens. Αντίθετα στο Starfield η κάθε σας μετακίνηση θα περιλαμβάνει σίγουρα περισσότερες της μίας loading screens, απόρροια προφανώς της ξεπερασμένης πλέον engine που χρησιμοποιεί η Bethesda. Όπως ήδη επισημάναμε, το σύμπαν του παιχνιδιού είναι τεμαχισμένο οπότε αν ο παράγοντας της αδιάκοπης εξερεύνησης είναι σημαντικός για εσάς τότε σαφέστατα το no Man’s Sky είναι πολύ καλύτερη επιλογή.

Από την άλλη όμως, οι βασικές δραστηριότητες στο Νo Man’s Sky περιστρέφονται γύρω από το survival και το crafting ενώ ο πυρήνας του Starfield εντοπίζεται αναμφίβολα στο questing και προσωπικά βρίσκω το δεύτερο απείρως πιο ενδιαφέρον από το πρώτο. Νομίζω ότι το Starfield είναι σαφώς ανώτερη επιλογή για τους παίκτες που προτιμούν την δομή και την κλιμακωτή εξέλιξη ενός RPG αντί για την πιο ελεύθερη προσέγγιση ενός παιχνιδιού σαν το No Man’s Sky που βασίζεται εν πολλοίς στην θέληση του παίκτη να θέτει ο ίδιος στόχους στον εαυτό του.

Και για εμάς τους καψούρηδες με το Mass Effect; Μπορεί το Starfield να καλύψει το κενό που άφησε η Bioware;

Ναι! Αλλά μην ενθουσιάζεστε πριν αναφερθώ σε λεπτομέρειες. Η αλήθεια είναι ότι το Starfield παρουσιάζει πάρα πολλές ομοιότητες με το Mass Effect, ωστόσο είμαι διστακτικός στο να το προτείνω ανεπιφύλακτα στους οπαδούς της Bioware για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο. Τόσο στο Mass Effect όσο και στο Starfield έχετε το δικό σας σκάφος, εξερευνάτε το διάστημα μέσω ενός galactic map, ταξιδεύετε με την παρεμβολή loading screens, επισκέπτεστε μεγάλα hubs και procedurally generated πλανήτες, μαζεύετε companions με τους οποίους έχετε συχνές συζητήσεις και μπορείτε να κάνετε romance, το action gameplay περιλαμβάνει κυρίως shooting, μπορείτε να παίξετε ως καλοσυνάτος ή σκληρός και ούτω καθεξής. Οι ομοιότητες είναι τόσες που δεν θα μου έκανε εντύπωση αν το αρχικό design document του Starfield ξεκινούσε με την φράση “ας κάνουμε το δικό μας Mass Effect”.

Τώρα λοιπόν έρχεται το “αλλά”. Το γράψιμο της Bethesda δεν είναι το ίδιο καλό όσο αυτό της παλιάς καλής Bioware με αποτέλεσμα ένα από τα πιο δυνατά σημεία του Mass Effect, οι ενδιαφέροντες companions, να απουσιάζει από το Starfield. Το επίπεδο του writing στο παιχνίδι δεν θα το χαρακτήριζα κακό, αντιθέτως πιστεύω ότι είναι αρκετά καλύτερο από το Fallout 4 τόσο στο main quest όσο και στα faction quests και side quests, ωστόσο κανένας από τους companions στο Starfield δεν είναι Garrus, Wrex, Tali, Thane, Liara ή Mordin Solus. Είναι όλοι ξεκάθαρα ένα (ίσως και παραπάνω) επίπεδο κάτω, οπότε ίσως αυτός ο παράγοντας να είναι deal breaker για τους fans του Mass Effect. Κατά τα άλλα πάντως πιστεύω ότι όντως το Starfield μπορεί να ψυχαγωγήσει τους οπαδούς της σειράς μέχρι το Mass Effect 4.

Μόλις τελείωσα το Baldur’s Gate 3 και ψάχνω το επόμενο σπουδαίο RPG. Αγοράζω;

Όχι, για όνομα του Θεού όχι. Το Baldur’s Gate 3 είναι ίσως το καλύτερο RPG όλων των εποχών ενώ το Starfield είναι απλά το επόμενο παιχνίδι της Bethesda. Δεν το λέω υποτιμητικά, θέλω απλώς να καταστήσω σαφές ότι τα δύο παιχνίδια έχουν εντελώς διαφορετικό ύφος, gameplay και στόχευση. Το Baldur’s Gate 3 είναι η αποθέωση της reactivity, των choices and consequences, της tactical combat και του καλού γραψίματος. Το Starfield είναι απίστευτα ευρύ παιχνίδι, με μεγάλο πλούτο περιεχομένου και πολλά διαφορετικά gameplay systems με τα οποία μπορεί κανείς να ασχοληθεί, αλλά είναι σαφώς πολύ πιο ρηχό συγκριτικά με το αριστούργημα της Larian σε όλους τους τομείς που ενδιαφέρουν πρώτιστα έναν RPG player. Είναι πιθανό να περάσετε καλά παίζοντας το Starfield αρκεί να μην μπείτε σε διαδικασία σύγκρισης με το Baldur’s Gate 3.

Αλήθεια, τι έχει βελτιώσει η Bethesda σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια της;

Αρκετά πράγματα! Όπως ήδη επισημάνθηκε νωρίτερα, το γράψιμο είναι καλύτερο από τα πιο πρόσφατα παιχνίδια της Bethesda. Τα γραφικά έχουν υποστεί ξεκάθαρη αναβάθμιση, το soundtrack είναι αρκούντως επικό, ενώ και η ποιότητα των quests βρίσκεται τουλάχιστον ένα σκαλοπάτι επάνω από αυτά του Fallout 4. Επίσης, αξίζει να επισημανθεί (λόγω του βεβαρημένου μητρώου της εταιρίας στον συγκεκριμένο τομέα) ότι έχει υπάρξει σημαντική βελτίωση στην σταθερότητα και το polish του παιχνιδιού καθώς μετά από δεκάδες ώρες gameplay δεν συνάντησα ούτε ένα crash και κανένα αξιοσημείωτο bug. Βεβαίως δεν είναι όλα ρόδινα στο τεχνικό κομμάτι όπως θα δείτε παρακάτω, όμως πρέπει να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι: αυτή την φορά η Bethesda παρέδωσε ένα παιχνίδι που μπορεί να χαρακτηριστεί ως προσεγμένο και φροντισμένο στο launch συγκριτικά με όλες τις προηγούμενες κυκλοφορίες της. Τέλος, το shooting έχει βελτιωθεί αρκετά και ο χειρισμός των διάφορων όπλων είναι πολύ πιο ευχάριστος και διασκεδαστικός, με αποτέλεσμα να βελτιώνει συνολικά την combat.

Και ποια στοιχεία έμειναν στάσιμα ή χειροτέρευσαν;

Η μηχανή γραφικών παραμένει η ίδια (Gamebryo, Creation, πείτε την όπως θέλετε) με αποτέλεσμα τα διαχρονικά της ζητήματα να δίνουν για άλλη μια φορά δυναμικό “παρών”. Δεν έχει συντελεστεί λοιπόν αξιοσημείωτη πρόοδος στα body animations και facial animations των χαρακτήρων, παραμένουν όσο ξύλινα τα θυμάστε παρά την βελτίωση στα character models. Το ΑΙ των companions και των εχθρών είναι για άλλη μια φορά απλοϊκό, ενώ η πληθώρα των loading screens επηρεάζει το immersion. Επίσης, το interface είναι μεν σχετικά καθαρό αλλά αρκετές από τις ενέργειες που πρέπει να κάνετε απαιτούν αδικαιολόγητα πολλά κλικς και μπες-βγες σε μενού.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα εντοπίζεται στην απόδοση και το optimization διότι το Starfield είναι ένα πολύ βαρύ παιχνίδι, ειδικά για κάρτες γραφικών της Nvidia και CPUs της Intel. Οι developers θέλησαν να δημιουργήσουν ένα πολύ πιο λεπτομερές παιχνίδι και είναι φανερό ότι η μηχανή γραφικών στενάζει υπό το βάρος των απαιτήσεων. Στο σύστημα που είχα στην διάθεσή μου, ένα laptop με CPU AMD 5800H, GPU Nvidia 3060 με 6GB VRAM, 16 GB RAM και NVME δίσκο, τα 60 fps σε ανάλυση 1080p αποδείχθηκαν όνειρο θερινής νυκτός σε εξωτερικούς χώρους ενώ η περιπλάνηση στις μεγάλες πόλεις απειλούσε ενίοτε να ρίξει το framerate κάτω από το ψυχολογικό φράγμα των 30 fps. Ακόμα και οι space combat sequences που φαινομενικά θα έπρεπε να είναι πιο ελαφριές, δεδομένων των λιγοστών αντικειμένων επί της οθόνης, δεν έχουν σταθερό framerate προφανώς λόγω των διάφορων simulations που τρέχουν στο παρασκήνιο. Θα χρειαστείτε οπωσδήποτε ένα ισχυρό σύστημα για να χτυπάτε αξιόπιστα 60 fps, ειδάλλως μάλλον θα πρέπει να αρκεστείτε σε ένα κονσολικό 30 fps lock.

Δεν μας είπες όμως, εσένα προσωπικά πώς σου φάνηκε το Starfield;

Καταρχάς να διευκρινίσω ότι η βαθμολογία που θα δείτε στο τέλος του κειμένου αντιπροσωπεύει την εκτίμησή μου για την συνολική του ποιότητα σήμερα, με βάση την ψύχραιμη προσμέτρηση των πλεονεκτημάτων και προβλημάτων του. Αντικειμενικά λοιπόν, από την οπτική γωνία του reviewer που καλείται να κρίνει ένα προϊόν και να προτείνει ή όχι την αγορά του, το Starfield είναι ένα καλό παιχνίδι που προσφέρει μεγάλο πλούτο περιεχομένου και εκατοντάδες ώρες gameplay αλλά δεν θα έλεγα ότι τελικά πρόκειται για το magnum opus της Bethesda όπως ελπίζαμε πριν το launch. Στους περισσότερους τομείς θεωρώ ότι το Starfield κάνει (τουλάχιστον) ένα βήμα μπροστά σε σχέση με το Fallout 4, ωστόσο το ζήτημα της απουσίας του seamless exploration είναι η αχίλλειος πτέρνα που αφαιρεί από εμένα την δυνατότητα να το χαρακτηρίσω ως το ξεκάθαρα καλύτερο σύγχρονο παιχνίδι της εταιρίας. Δεν θα μου φανεί παράξενο αν αρκετοί οπαδοί της Bethesda το αξιολογήσουν αρνητικά ακριβώς λόγω αυτού του ζητήματος.

Αλλάζοντας πρίσμα και μιλώντας πλέον καθαρά υποκειμενικά, για μένα το Starfield είναι το παιχνίδι της Bethesda που ευχαριστήθηκα περισσότερο μετά το Morrowind και τα μειονεκτήματά του δεν με ενόχλησαν ιδιαίτερα. Το θεωρώ δηλαδή καλύτερο συνολικά από το Oblivion, το Fallout 3, το Skyrim και το Fallout 4, με πιο ευχάριστο gameplay και υψηλότερη ποιότητα στα περισσότερα επιμέρους στοιχεία. Για μένα το νέο sci-fi setting είναι απόλυτα επιτυχημένο, η λεγόμενη “NASApunk” αισθητική έχει υλοποιηθεί με υπέροχο τρόπο, τα νέα gameplay systems που έχουν ενσωματωθεί στο παιχνίδι όπως η space combat εμπλουτίζουν την δράση και ενισχύουν την ποικιλία, ενώ ορισμένα νέα features όπως το ship customization και building μου άρεσαν τόσο πολύ που ξόδεψα δύο και πλέον ώρες προσπαθώντας να χτίσω το ιδανικό σκάφος. Για μένα προσωπικά, ως άτομο που μεγάλωσε βλέποντας Star Trek και ονειρευόμενος να ζήσω μέσω του gaming ανάλογες περιπέτειες από την εποχή που πιτσιρικάς έπαιζα Elite στον Amstrad μου, το Starfield ικανοποίησε τα περισσότερα προσωπικά μου “θέλω” από ένα τέτοιο παιχνίδι, τουλάχιστον μέχρι να βγει (αν ποτέ βγει) το Star Citizen.

Go to discussion...