CASTLESTORM
Μπορεί η Zen Studios να άργησε να έρθει στην στοργικά ψυχωτική αγκαλιά της Μητέρας Πλατφόρμας, αλλά η ποιότητα των τίτλων της ξαφνιάζει ευχάριστα. Μετά το εξαιρετικά διασκεδαστικό Pinball FX2, άλλη μια αποκλειστικότητα του XBOX Live Arcade έρχεται επιτέλους στο φυσικό της περιβάλλον.
O λόγος φυσικά για το CastleStorm, ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο υπερ-genre-mashup παιχνίδι, που σε λιγότερο ικανά χέρια ενδεχομένως θα είχε χαθεί στο μπογάζι των καλοκαιρινών κυκλοφοριών. Η λέξη κλειδί που χαρακτηρίζει το παιχνίδι, είναι φυσικά ο χαβαλές. Από την τροποποιημένη splash screen με το logo της εταιρείας αρχίζεις να χαμογελάς και όταν αναλάβεις το ρόλο του ατρόμητου -και σαφώς καλοπληρωμένου- Sir Gareth, Protector of the Realm πιστεύεις ότι έχεις μπροστά σου κάτι απλό, διασκεδαστικό και σύντομο.
Και θα ήταν απολύτως ΟΚ αν έμενε εκεί το CastleStorm, θα άξιζε τα χρήματά του με το παραπάνω. Τα παιδιά της Zen όμως, αποφάσισαν να πάνε ένα βήμα παραπέρα. Θυμήθηκαν τί έκανε τα παλιά Worms τόσο εθιστικά, μετέφεραν αυτούσιες τις Angry Birds εμμονές τους, τίμησαν την κοινωνική ζωή που θυσιάσαμε στο βωμό του Plants Vs. Zombies και έριξαν και μια γερή μεζούρα από παραδοσιακό 2D brawler μέσα, έτσι, για το καλό.
Το αποτέλεσμα είναι ένα ξεκαρδιστικό και ατελείωτα μπασταρδεμένο παιχνίδι, που έχει λίγο απ’όλα και ουσιαστικά είναι σε θέση να προσφέρει απλόχερα καλοκαιρινή και ξέγνοιαστη ψυχαγωγία σε πολλές διαφορετικές “φυλές” gamers. H campaign (χωρισμένη σε δυο τμήματα, ένα που παίζουμε με τους Ιππότες του Sir Gareth και ένα που ελέγχουμε την αντίπαλη φράξια, τους φοβερούς και τρομερούς κοκκινοτρίχηδες Βίκινγκς) έχει χορταστικότατη διάρκεια και θα χρειαστείτε περίπου ένα δεκάωρο για να την ολοκληρώσετε. Αν θελήσετε φυσικά να κυνηγήσετε achievements και 100% completion με τα πάμπολλα προαιρετικά objectives που προτείνει το παιχνίδι, θα δείτε άνετα το Στημοκοντέρ σας να χτυπά τρελά νούμερα στο συγκεκριμένο παιχνίδι.
Αν έπρεπε να βάλω μόνο μια ταμπέλα στο παιχνίδι, θα το έλεγα tower defense, από την άποψη ότι ναι, έχουμε ένα κάστρο και -στις περισσότερες τουλάχιστον- αποστολές, καλούμαστε να το υπερασπίσουμε από τις ορδές του αντιπάλου, ενώ παράλληλα διαλύουμε το δικό του. Φυσικά αυτή είναι μονάχα η κορυφή του παγόβουνου. Αν και το παιχνίδι διαθέτει διάφορα “προκάτ” κάστρα, ο μερακλής ο παίχτης θα θελήσει οπωσδήποτε να δουλέψει τον πολύ εύχρηστο editor που περιλαμβάνεται, για να διαμορφώσει το κάστρο του σύμφωνα με τις ανάγκες κάθε επιπέδου.
Όσο προχωράμε στο παιχνίδι ξεκλειδώνουμε επιπλέον δωμάτια για το κάστρο μας, όπως και νέες μονάδες που μπορούμε να αναπτύξουμε στο πεδίο της μάχης. Κάθε δωμάτιο και μονάδα δέχεται ένα ολόκληρο upgrade tree, οπότε καταλαβαίνετε πως οι διαθέσιμες επιλογές για κάθε μάχη είναι πρακτικά άπειρες και ο καθένας μπορεί να βρει εκείνες που ταιριάζουν περισσότερο στο στύλ παιξίματός του. Η campaign συνδέεται από ξεκαρδιστικές μικρές cutscenes οι oποίες διηγούνται την Κλασσική Έπικ Φάνταζι Ιστορία, με μια τεράστια και εντελώς απαραίτητη δόση ειρωνείας. Τα περισσότερα επίπεδα τοποθετούν το κάστρο μας στα αριστερά της οθόνης, εκείνο των αντιπάλων στα δεξιά και σκοπός μας είναι είτε να το γκρεμίσουμε εντελώς είτε να σπάσουμε τις πύλες και ένας από τους στρατιώτες μας να κουβαλήσει τη σημαία του εχθρού μέχρι το κάστρο μας. Η βαλλίστρα μας που εκτοξεύει από απλά ακόντια ως ελιξήρια γαλοπουλοποίησης (sic), είναι και το κύριο όπλο μας στο παιχνίδι και ουσιαστικά λειτουργεί όπως περίπου η σφεντόνα στο Angry Birds. Ευτυχώς τα controls έχουν προσεχθεί ιδιαίτερα και το παιχνίδι είναι απόλαυση με keyboard & mouse, με όλες τις πιθανές εναλλαγές και χειρισμούς να εκτελούνται πανεύκολα και απροβλημάτιστα.
Η μεγάλη διάρκεια της campaign περιλαμβάνει και ένα ομαλότατο tutorial, το οποίο, πάντα μέσα στο σατιρικό πνεύμα του παιχνιδιού, μας εξοικειώνει σταδιακά με όλους τους μηχανισμούς και τις μονάδες που έχουμε στη διάθεσή μας, ώστε τελειώνοντας το παιχνίδι να είμαστε έτοιμοι για την ανελέητη multiplayer σφαγή για την οποία αυτό προορίζεται. Να σημειώσω εδώ πως -πολύ λογικά- στο multiplayer ξεκινάμε από την αρχή, δεν ισχύουν δηλαδή τα upgrades και power-ups που έχουμε ξεκλειδώσει στο single player κομμάτι του τίτλου. Οι διαθέσιμες επιλογές θα ικανοποιήσουν τους πάντες, καθώς προσφέρεται κάθε πιθανό game mode, από local split-screen, μέχρι ανώνυμα μάτς μέσω Steam.
Αν το CastleStorm ήταν μόνο αυτά, θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα σε κάθε συναγωνιστή γκέημερ που θέλει να κάψει ευχάριστα κάποιες ώρες. Το παιχνίδι όμως καινοτομεί περαιτέρω, προσφέροντάς μας τη δυνατότητα να χρησιμοποιούμε και κάποια σαφώς overpowered spells στη διάρκεια της μάχης (με τα αντίστοιχα cooldowns βέβαια) με προεξέχων εκείνο του hero summoning. Καλώντας τον ήρωά μας στο πεδίο της μάχης, το παιχνίδι μετατρέπεται σε ένα καθαρόαιμο 2D brawler για τριάντα δευτερόλεπτα οπότε και ουσιαστικά είμαστε άρχοντες του πεδίου της μάχης. Στην αρχή τουλάχιστον, που είναι χαρές και πανηγύρια, γιατί όσο δυσκολεύει η campaign, απαιτείται ιδιαίτερη σύνεση στον τρόπο και τις περιστάσεις που θα χρησιμοποιούμε τον ή τους ήρωές μας.
Ιδού λοιπόν. Angry Bird-ικές καταστροφές στηριγμένες σε ένα συμπαθές -αλλά όχι εκπληκτικό- μοντέλο φυσικής, στοιχεία RTS management βάσης, δισδιάστατο βρωμόξυλο, ατελείωτο χιούμορ, απεριόριστη διάρκεια στο χρόνο χάρη στο multiplayer κομμάτι και μεγάλη ποικιλία ακόμη και στο single player κομμάτι, με πολλές αποστολές να επιβάλλουν μοναδικούς περιορισμούς ή ξεχωριστά στύλ gameplay. Όταν το παιχνίδι απενοχοποιείται τελείως και προσφέρει μάλιστα παραδοσιακά bosses από side-scroller παιχνίδια άλλων εποχών, είναι αδύνατο να συγκρατήσεις το γιγάντιο χαμόγελό σου.
Η Zen Studios παραδίδει ένα τιμιότατο και ατελείωτα διασκεδαστικό παιχνίδι, που χωρίς να φέρνει την επανάσταση, σε αφήνει με ένα μόνιμο, ψυχωτικό χαμόγελο να μουρμουρίζεις “άλλη μια πίστα”, κυρίως για να δεις τί περίεργες προϋποθέσεις έχουν σκαρφιστεί γι’αυτήν. Η αισθητική του τίτλου είναι και το μεγάλο του ατού, καθώς καταφέρνει να είναι μια άψογη παρωδία του World of Warcraft ενώ προσφέρει παράλληλα ποιοτικότατο και εθιστικότατο gameplay. Και αυτά ισχύουν για οποιονδήποτε μερακλή γκέημερ. Αν τώρα έχετε ιδιαίτερη πετριά με τα tower defense παιχνίδια, μην το σκεφτείτε καθόλου.
Είναι η μικρή έκπληξη του καλοκαιριού.
Pros
- Ιδιαίτερο βάθος και μεγάλη αντοχή στο χρόνο
- Πολύ όμορφη αισθητική και εξαιρετικό χιούμορ
- Πολύ φροντισμένο port, με εξαιρετικό χειρισμό και άψογη μηχανή γραφικών
- Επιτυχημένο μπαστάρδεμα ετερόκλητων ειδών. Μεγάλο προσόν στην εποχή μας.
Cons
- Ελάχιστο speech που κόβει από τη γοητεία των cutscenes
- To μοντέλο φυσικής σε κάνει μερικές φορές να ξύνεις το κεφάλι σου καθώς δεν είναι προφανές ποιά σημεία του αντίπαλου τείχους είναι τρωτά.
Έλα ρε, με κομμένη την ανάσα περίμενα για το ριβιού!
Οκ, με έπεισες τελείως. Τώρα το θέλω περισσότερο. :thumbsup:
Παιδια το αγορασα απο ατμο σημερα. Πολυ ωραιο παιχνιδακι αν και θα προτημουσα καποιες αλλαγες λιγο στο ονλινε μερος ωστε ν αποκτησει περισσοτερη δραση ακομα αλλα κατα τα αλλα ειναι διασκεδαστικο.
Λογικά το μούλτι θα συνεχίσει να πατσάρεται και να βελτιώνεται, καθώς μέσα στην εβδομάδα είναι να κυκλοφορήσει και μπόλικο DLC για τον τίτλο. Αν δε, βγει και σε κάποιο σέηλ εδώ κοντά ώστε να μπει και περισσότερος κόσμος μέσα, θα έχουν πετύχει διάνα!