HITMAN – EPISODE 2 – WORLD OF TOMORROW
Συνεχίζοντας ακάθεκτοι την Μεγάλη Εβδομάδα των παρουσιάσεών μας, κατευθυνόμαστε μακριά από τα ύποπτα βοριαδάκια που μας χτυπάνε τις τελευταίες ημέρες, προς ηπιότερα, νότια κλίματα. Η επιστροφή του Πράκτορα 47 είναι γεγονός. Η κομψή, παγωμένη και θανατηφόρα γοητεία του κόσμου της υψηλής ραπτικής και του Παρισιού δίνουν την θέση τους στην φανταστική πόλη της Σαπιέντζα, η οποία τοποθετείται σε απροσδιόριστο σημείο της ακτής Αμάλφι.
Ο στόχος μας είναι και πάλι διπλός. Θα πρέπει να παρεισφρήσουμε επιτυχώς στην βίλα του Silvio Caruso, λαμπρού γενετικού επιστήμονα, ο οποίος έχει μόλις τελειοποιήσει ένα βιολογικό όπλο τρομακτικής ισχύος και να δολοφονήσουμε τόσο τον ίδιο όσο και το δεξί του χέρι και επικεφαλής ερευνήτρια του, Francesca De Santis. Στη συνέχεια, περιπλέκοντας τα πράγματα ακόμη περισσότερο αναφορικά με την Showstopper αποστολή, θα κληθούμε να καταστρέψουμε και τον ίδιο τον ιό που έχουν αναπτύξει οι Caruso και De Santis, προκειμένου να μην υπάρξει περίπτωση να πέσει στα λάθος χέρια.
Η ίδια η πόλη της Σαπιέντζα είναι στην κυριολεξία πανέμορφη και γεμάτη απίθανα δημιουργικές μεθόδους θανάτου και καταστροφής. Εδώ η Io Interactive πράγματι δείχνει να έδωσε μεγάλη προσοχή στην κριτική που δέχτηκε για το πρώτο επεισόδιο. Μπορεί το The Showstopper να λάμβανε χώρα σε ένα ολόκληρο ανάκτορο και όλους τους περιβάλλοντες χώρους του, αλλά το World of Tomorrow πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, δίνοντάς μια ολόκληρη πόλη για να πειραματιστούμε. Μην φανταστείτε τώρα το Λονδίνο του Assassin’s Creed: Syndicate, αλλά η Sapienza εντυπωσιάζει με την λεπτομέρεια που έχει δοθεί στον σχεδιασμό της παραμικρής λεπτομέρειάς της.
Ακολουθώντας το φιλικό-προς-τους-γιωτάδες σύστημα των Opportunities (είμαι σίγουρος πως οι πιουρίστες του HITMAN ήδη φτύνουν τον κόρφο τους και ξορκίζουν το κακό με σκόρδο και χορδές πιάνου), τρύπωσα στο σπίτι ενός τεμπέλη μάγειρα, έκλεψα την στολή και την κάρτα εισόδου του στην έπαυλη του Caruso και χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες πέρασα κύριος στην κουζίνα της βίλας. Όταν ο σεφ μου ζήτησε να βοηθήσω με την παρασκευή της σάλτσας για το σπαγγέτι του κυρίου Caruso, γνώριζα πως είχε έλθει η χρυσή μου ευκαιρία. Λίγο ποντικοφάρμακο ανακατεμένο σε κονσέρβες ληγμένου πελτέ, ουσιαστικά εγγυάτο την επιτυχία μου. Αφού χτύπησα το καμπανάκι του δείπνου, κατηφόρισα σφυρίζοντας αδιάφορα το καλοβαλμένο, όμορφο πλαϊνό δρομάκι του κήπου.
Ένας από τους σεκιουριτάδες της βίλας με κοίταξε στραβά και αποφάσισα εκεί και τότε πως μάλλον θα έπρεπε να του σπάσω προβλεπόμενα τον σβέρκο και να αδράξω το λαμπρό συνολάκι «φανέλα και rayban» που τον καθιστούσε τόσο διαχρονικά γοητευτικό. Ξεφορτώθηκα το κουφάρι του πετώντας το κάτω χαμηλά στα βράχια. Έχει τόσο όμορφες μα και απόκρημνες ακτές η μαγευτική Σαπιέντζα. Περιφερόμενος αμέριμνα στα δωμάτια της έπαυλης, ανακάλυψα πως η De Santis διατηρεί δεσμό με τον καθηγητή γκολφ του κυρίου Caruso. Οποία έκπληξις, οποία σύμπτωσις! Προφανώς ακολούθησα την γλυκιά Σειρήνα του instinct/opportunity προκειμένου να προκαλέσω περισσότερα εγκεφαλικά στους αγνούς οπαδούς του Blood Money και παράλληλα να εντοπίσω τον καθηγητή του γκολφ.
Αφού τον παρακολούθησα να χλιμιντζουροφλερτάρει για λίγο, φρόντισα να τον στραγγαλίσω ρομαντικά και να αρπάξω τα ρούχα και το κινητό του. Επιστροφή στην ερωτική φωλιά της Francesca, κεράκια, μουσική και αναμονή με το περίστροφο στο χέρι. Η αιθέρια ύπαρξη κατέφθασε σύντομα και ξεκίνησε να μου εξηγεί τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η σχέση μας. Μάλλον έχω αρχίσει να γίνομαι αντικοινωνικός γιατί επέλεξα το σίγουρο επιχείρημα της σφαίρας ανάμεσα στα μάτια. Η υπεύθυνή μου στον ασύρματο με είχε ερωτευθεί κανονικά. Απέμενε μονάχα να τρυπώσω στο κελάρι, να βρω ένα λαμπρό και μεθυσμένο επιστήμονα για να στραγγαλίσω και να γδύσω (ακούγεται τόσο μα τόσο λάθος όλο αυτό, αλλά η μισή γοητεία του Hitman εντοπίζεται επακριβώς στην δημιουργία και την εκμετάλλευση τέτοιων σεναρίων) και κατόπιν να παρεισφρήσω στο μυστικό εργαστήριο, όπου, έχοντας κουραστεί από τα πολλά πολλά και την «καθαρή» μου προσέγγιση, άφησα τον εσωετικό μου John Rambo ελεύθερο, μακελεύοντας αδιακρίτως τους πάντες, ανατινάζοντας και τον ιό στην πορεία. Έφυγα κύριος με το βολικά παρκαρισμένο υδροπλάνο που βρισκόταν παραδίπλα.
Η ανωτέρω απροσάρμοστη ταξιδιωτική οδύσσεια περιλαμβάνει ίσως το ένα τρίτο των πιθανών τρόπων προσέγγισης της αποστολής. Με την εξαίρεση του τελευταίου σκέλους στο εργαστήριο (το οποίο ουσιαστικά δεν προσφέρει πολλές διαφορετικές δυνατότητες προσέγγισης), η διπλή δολοφονία των Caruso και De Santis είναι απολαυστικά «ανοιχτή» στις ορέξεις του παίκτη και στέκεται οπωσδήποτε ένα σκαλί πιο πάνω από την αντίστοιχη του The Showstopper. Προσθέστε εδώ και τα ανανεωμένα Escalations (τα Elusive Targets δεν έχουν δείξει σημάδια ζωής ακόμα) που προσφέρονται και διαφαίνεται ξεκάθαρα το όραμα της Io Interactive για τον τίτλο.
Αν και τα ζητήματα με το DirectX12 σε Nvidia κάρτες γραφικών παραμένουν, δεν αντιμετώπισα το παραμικρό πρόβλημα με την online συνδεσιμότητα του παιχνιδιού. Η μηχανή γραφικών παραμένει αδικαιολόγητα «βαριά» σε σχέση με το οπτικό αποτέλεσμα που προσφέρει αλλά και πάλι, στο σύστημα της δοκιμής ([email protected], 16GB RAM, 970 GTX) με όλες τις λεπτομέρειες στο μέγιστο, δεν διαπίστωσα κανένα «κόλλημα» στις επιδόσεις του παιχνιδιού.
Το επεισοδικό μοντέλο κυκλοφορίας εξακολουθεί να αφήνει ένα «φθηνό» άρωμα, κάνοντάς μας να αισθανόμαστε περισσότερο σαν beta testers παρά ως παίκτες ενός ολοκληρωμένου τίτλου, αλλά η σταθερή δέσμευση της Io Interactive στην διαρκή βελτίωση του τίτλου και τον εμπλουτισμό του κόσμου του με νέες δραστηριότητες και προκλήσεις , δείχνει να δικαιώνει τις ελπίδες που εκφράσαμε στην παρουσίαση του πρώτου επεισοδίου του παιχνιδιού. Εάν κάθε νέο «κεφάλαιο» αυτού του νέου HITMAN συνεχίσει να προσθέτει βελτιώσεις με ρυθμό αντίστοιχο αυτού που είδαμε στο Sapienza, τότε ενδεχομένως να έχουμε ένα σύνολο το οποίο θα ξεπερνά σε ποιότητα ακόμη και το Blood Money.
Pros
- Μεγάλος, καλοσχεδιασμένος χάρτης που βρίθει πιθανοτήτων για δημιουργικές δολοφονίες
- Όμορφα σχεδιασμένη η φανταστική πόλη της Sapienza
- H “κοσμοπολίτικη” ατμόσφαιρα που επιθυμεί να μεταφέρει το επεισόδιο, επικοινωνείται επιτυχώς
Cons
- Παραμένουν τα πάμπολλα τεχνικά ζητήματα του τίτλου στο DirectX 12 mode, αμαυρώνοντας την συνολική του εικόνα
- Εξακολουθεί να μην προσφέρει ιδιαίτερα πολλά στον απαιτητικό παίκτη και να θυμίζει κάποιο Early Access μοντέλο πολυτελείας
Ωραία τα λες για το πως ξεφορτώθηκες τους στόχους σου στο παιχνίδι, ελπίζω να μην έκανες κάτι τέτοιο και στον Ζόμποβιτς για να γράψεις εσυ το Review, είναι να μην δεις παραλία 😀
Αν και προσπάθησε να το κρατήσει μυστικό, νομίζω έφτασε η ώρα να λάμψει η αλήθεια: η 970 του Τσόμπο παρέδωσε το πνεύμα πρόσφατα και ενόσω ερευνούν το ζήτημα μαζί με το Μέγιστο Μάγο Του Χάρντγουεαρ, Σρέντερ, έπρεπε να καλύψω το Τσομποκενό. Λογικά θα συνεχίσει την κάλυψη της σειράς από το επόμενο επεισόδιο!
Ναι, δυστυχώς η αγαπημένη Πράσινη Θεά με άφησε στα κρύα του λουτρού χωρίς καμία προειδοποίηση 🙁
Ευτυχώς υπάρχει και άλλος Στέφανος στο Ragequit-oκάραβο να συνεχίσει προσωρινά το έργο μου :p