MORTAL KOMBAT: KOMPLETE EDITION
Εγώ και η σειρά Mortal Kombat έχουμε δεσμούς αίματος. Όχι, δεν αναφέρομαι στη βία και στις ακραίες fatalities (κλασικά χαρακτηριστικά των Mortal Kombat games) αλλά στο σημαίνοντα ρόλο που είχε η σειρά στην πνευματική μου ανάπτυξη ως gamer και στο ανεξίτηλο στίγμα που άφησε στην παιδική μου gaming ηλικία. Προσοχή: ακολουθεί αληθινή, δακρύβρεχτη ιστορία. Στα πολύ παλιά τα χρόνια, πριν ακόμα και από το κύμα των netcafes, στις περισσότερες γειτονίες υπήρχαν τα λεγόμενα “ηλεκτρονικά“, αίθουσες με arcade games στα οποία η πιτσιρικαρία της εποχής σπαταλούσε ανέμελα το χαρτζιλίκι της. Το ίδιο έκανε και ο μικρός Admiral (ο υπογράφων), τότε μούτσος ακόμα, αφου οι αίθουσες αυτές ήταν ο μοναδικός τρόπος για να παίξει ορισμένα είδη παιχνιδιών που δεν ευδοκιμούσαν στους υπολογιστές της εποχής. Εκείνη την περίοδο οι έλληνες gamers μαζεύονταν στα ηλεκτρονικά και συνωστίζονταν μπροστά σε συγκεκριμένες “καμπίνες”. Αναμφίβολα η πιο δημοφιλής ήταν αυτή του Street Fighter 2, του θρυλικού πλέον fighting game της Capcom, με αποτέλεσμα το συγκεκριμένο game να είναι συνεχώς κατειλημμένο για όποιον δεν ξημεροβραδιαζόταν περιμένοντας τη σειρά του. Ο καημένος Admiral κοιτούσε με θλιμμένα, σαν-από-γιαπωνέζικο-καρτούν μάτια τα παιδάκια της γειτονιάς να ευχαριστούνται με τις ώρες το καλύτερο fighting game της εποχής και, τελικά, έφευγε απογοητευμένος αφού ξόδευε τα κέρματά του σε δευτεράντζες τύπου Pang και Tumblepop.
Μια μέρα ο μικρός Admiral μπήκε στην αίθουσα και παρατήρησε ένα καινούριο μηχάνημα με όνομα “Mortal Kombat”. Νέο fighting game! Περιέργως το εν λόγω μηχάνημα ήταν μονίμως άδειο, καθώς η υπόλοιπη γειτονιά δεν έδειχνε καμία διάθεση να παρατήσει τους Blanka, Ryu και Dhalsim για να μάθει από την αρχή ένα νέο παιχνίδι. Ο μικρός πήρε δίπλα του ένα μάτσο κέρματα και άρχισε να ταϊζει το μηχάνημα, προσμένοντας εναγωνίως τη στιγμή που οι υπολοιποι πιτσιρικάδες θα έδειχναν ενδιαφέρον για το Mortal Kombat. Τότε η προϋπηρεσία του θα έδινε επιτέλους ζουμερούς καρπούς, αφού το αποκλεισμένο από το Street Fighter 2 παιδάκι θα έπαιρνε γλυκιά, μοχθηρή, αιματηρή εκδίκηση από όλα τα πιτσιρίκια που τον ξυλοφόρτωναν με άνεση στις λίγες παρτίδες SF2 που προλάβαινε να παίξει! Δυστυχώς τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν σύμφωνα με το σχέδιο, τα υπόλοιπα παιδιά συνέχισαν να λιώνουν στο Street Fighter 2 και ο μικρός Admiral έμεινε με την όρεξη, το Mortal Kombat όμως έμεινε για πάντα στην καρδιά του ως το ιδανικό παυσίπονο για τον αποκλεισμό από το παιχνίδι της Capcom.
Όπως καταλαβαίνετε μετά τα όσα σπαρακτικά προηγήθηκαν, η επιστροφή του Mortal Kombat στην αγαπημένη μου gaming platform με γέμισε με αισθήματα χαράς και νοσταλγίας. Το παιχνίδι κυκλοφόρησε πριν από δύο και κάτι χρόνια σε άλλα, κατώτερα κουτιά, αλλά για κάποιο ανεξήγητο λόγο οι Warner Bros και Netherrealm Studios πετούσαν αετό λες και κάθε μέρα ήταν Καθαρά Δευτέρα, αρνούμενες να συλλέξουν το ζεστό χρήμα που τους περίμενε στην PC όχθη. Τελικά κάποιος στο κτήριο της Netherrealm αποφάσισε να ανοίξει ένα παράθυρο, το σύννεφο από αυτό που κάπνιζαν διαλύθηκε και το μυαλό τους καθάρισε επαρκώς ώστε να κάνουν επιτέλους αυτό που έπρεπε να είχαν κάνει εξαρχής. Κάπως έτσι έφθασε το τελευταίο Mortal Kombat στη Μητέρα Πλατφόρμα που λέει και ο Κουτσούκος, και μάλιστα στην Komplete Edition με όλα τα DLC να περιλαμβάνονται στο πακέτο. Τη μεταφορά σε PC ανέλαβε High Voltage Software, developer με ικανοποιητική εμπειρία στο χώρο, οπότε ήρθε η ώρα να δούμε αν η έκδοση για PC στέκεται στο ύψος των περιστάσεων.
Το σενάριο (ναι, υπάρχει και σενάριο) χρησιμοποιεί το τρικ του ταξιδιού στο χρόνο για να rebootάρει ουσιαστικά τη σειρά. Η εισαγωγή δείχνει τον Raiden, το θεό του κεραυνού, να κείτεται νικημένος στα πόδια του Shao Kahn ενώ γύρω του βρίσκονται σκορπισμένα τα πτώματα πεσόντων μαχητών. Ο Shao Kahn ετοιμάζεται να αποτελειώσει τον Raiden και να εγκαθιδρύσει τη βασιλεία του στη γη βυθίζοντάς την στο χάος και το θάνατο, όμως ο πληγωμένος θεός δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Με την τελευταία του ανάσα στέλνει ένα μήνυμα στο παρελθόν με παραλήπτη τον νεότερο εαυτό του, προειδοποιώντας τον οτι το Βασίλειο της Γης πρέπει οπωσδήποτε να επικρατήσει στο τουρνουά Mortal Kombat ειδάλλως τα πάντα θα καταστραφούν. Η τρέχουσα διοργάνωση του τουρνουά είναι η τελευταία ευκαιρία της γης να αποφύγει την εισβολή από τις δυνάμεις του Outworld μετά από εννιά συνεχόμενες ήττες, αφού οι κανόνες των Elder Gods ορίζουν οτι αν ο Shao Kahn καταφέρει να επικρατήσει δέκα φορές τότε αποκτά το δικαίωμα να εισβάλλει στον πλανήτη μας. Τα οράματα του Raiden από το ζοφερό μέλλον τον ωθούν στην προσπάθεια συσπείρωσης των πιο ισχυρών μαχητών που παίρνουν μέρος στο Mortal Kombat, πείθοντάς τους να παραμερίσουν τις προσωπικές τους επιδιώξεις προς όφελος της σωτηρίας όλων. Η μοίρα του πλανήτη εξαρτάται από εσάς!
Ιστορικά, τα fighting games βασίζονται στο multiplayer. Όσο ενδιαφέρον κι αν έχουν τα κάθε λογής Arcade Modes και Ladders, ο περισσότερος κόσμος αγοράζει τα παιχνίδια αυτού του είδους για να παίζει “διπλό” με τους φίλους του, τοπικά ή online. Το Mortal Kombat θέλει να πάει κόντρα στο ρεύμα ενσωματώνοντας μια πλειάδα από single player game modes συμπληρωματικά με τα ποικίλα multiplayer modes. Μάλιστα το single player περιλαμβάνει εκτός από τα συνηθισμένα Arcade Ladder (διαλέγετε ένα μαχητή και αντιμετωπίζετε άλλους μέχρι να φθάσετε στον Shao Kahn) και Practise, ένα πλήρες Story Mode και το λεγόμενο Challenge Tower. Στο Story Mode εξιστορείται η αναμέτρηση των μαχητών της Γης με τις δυνάμεις του Shao Kahn από διάφορες οπτικές γωνίες. Το καθένα από τα δεκαέξι κεφάλαια ακολουθεί και διαφορετικό μαχητή, δίνοντάς σας τον έλεγχό του κατά τη διάρκεια των μαχών και συνδέοντας τις πράξεις του με τη γενικότερη πλοκή μέσω cutscenes. Δυστυχώς η τεχνική ποιότητα των προαναφερθεισών cutscenes δεν ακολουθεί το γενικότερα υψηλό επίπεδο του υπόλοιπου τεχνικού τομέα, καθώς τα videos έχουν υποστεί μεγάλο βαθμό συμπίεσης και δεν είναι τόσο καθαρά όσο θα έπρεπε. Το σενάριο δε διεκδικεί φυσικά κάποιο Όσκαρ, επαρκεί όμως απόλυτα για να προωθήσει τη δράση και, αν μη τι άλλο, το Story Mode στο σύνολό του είναι πιθανώς το καλύτερο σχετικό mode που έχουμε δει σε παιχνίδι του είδους, με χορταστική διάρκεια και μπόλικη ποικιλία λόγω της συνεχούς εναλλαγής χαρακτήρων. Εντόπισα πάντως ορισμένα λαθάκια, κυρίως στο θέμα των tag team matches και της τελικής μάχης. Σε κάποια σημεία του Story Mode θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε μόνος σας δύο ή και τρεις αντιπάλους, με αποτέλεσμα οι μάχες αυτές να χρειάζονται υπομονή, επιμονή και τύχη για να κερδηθούν. Επιπλέον, ο Shao Kahn είναι με διαφορά ο πιο εκνευριστικός αντίπαλος του παιχνιδιού καθώς αρέσκεται να spamάρει συνεχώς τις ίδιες special moves οι οποίες συνήθως δε μπλοκάρονται. Εντέλει οι μάχες με τον Shao Kahn καταλήγουν σε διαγωνισμό “φθηνών” και επαναλαμβανόμενων κινήσεων, οπότε γρήγορα κουράζουν. Ενώ το Story mode είναι γεμάτο απο ενδιαφέρουσες αναμετρήσεις, η τελική μάχη μοιάζει περισσότερο με αγγαρεία.
Ο Challenge Tower είναι η έτερη πρωτότυπη προσθήκη στο Mortal Kombat. Πρόκειται για έναν “πύργο” με 300 ξεχωριστά events στα οποία ο παίκτης καλείται να ολοκληρώσει συγκεκριμένες ενέργειες με επιτυχία. Οι ενέργειες αυτές ποικίλλουν, από την επιτυχή εκτέλεση μιας Fatality και την επίτευξη του στόχου σε ένα minigame μέχρι τη νίκη επί του αντιπάλου χωρίς τη δυνατότητα του block ή χρησιμοποιώντας μόνο μία κίνηση. Τόσο το Story Mode όσο και ο Challenge Tower δίνουν την ευκαιρία στον παίκτη να ασχοληθεί με αρκετούς από τους διαθέσιμους μαχητές, γεγονός που ίσως να φαντάζει κουραστικό σε όσους θέλουν να παίζουν συνέχεια με ένα χαρακτήρα. Ακόμα και σε αυτούς όμως θα πρότεινα να ασχοληθούν οπωσδήποτε με τα συγκεκριμένα modes αφού παίζοντας με διαφορετικούς χαρακτήρες θα έχετε την ευκαιρία να μάθετε τις δυνατότητές τους και το εύρος των special moves που έχουν στο οπλοστάσιό τους, οπότε θα είστε σε σαφώς καλύτερη θέση όταν θα χρειαστεί να τους αντιμετωπίσετε στο πεδίο της μάχης, είτε εναντίον του υπολογιστή είτε online. Μιλώντας για το online, υπάρχουν και εδώ διάφορα modes για να ασχοληθείτε αλλά η συνδεσιμότητα αυτές τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας παρουσιάζει κάποια αστάθεια, με αρκετό lag και ενίοτε προβληματικά lobbies. Προτιμήστε να αντιμετωπίζετε Έλληνες παίκτες όποτε μπορείτε γιατί στις αναμετρήσεις με παίκτες άλλων χωρών η εμπειρία δε θα είναι και τόσο ευχάριστη.
Και πάμε τώρα στο gameplay. Δανείζομαι μια φράση του Στέφανου Κουτσούκου από το forum του Ragequit.gr γιατί περιγράφει άψογα την ποιότητα του Mortal Kombat: Komplete Edition: “Τι. Παιχνιδάρα. Είναι. Αυτή.” Έτσι ακριβώς. Οι μάχες στο Mortal Kombat είναι σκέτη απόλαυση, είτε κερδίζεις είτε χάνεις. Ο κάθε μαχητής έχει τα δικά του δυνατά και αδύναμα σημεία, όλοι έχουν μεγάλη ποικιλία ειδικών κινήσεων, combos, X-Ray moves, fatalities και babalities, ενώ -το πιο σημαντικό- η προσεγμένη ισορροπία μεταξύ των μαχητών εγγυάται οτι υπάρχει πάντοτε τρόπος αντιμετώπισης για όλες τις τακτικές, από τις πιο απλοϊκές έως τις πιο… εκνευριστικές. Αναλόγως του προσωπικού σας στυλ είναι βέβαιο οτι θα έρθετε αντιμέτωποι με μαχητές που θα σας δυσκολέψουν περισσότερο, αν όμως διαβάσετε τον τρόπο παιχνιδιού τους θα βρείτε γρήγορα μια αποτελεσματική μέθοδο αντίδρασης. Στο online θα συναντήσετε συχνότερα δύο κατηγορίες παικτών: projectile spammers (αυτοί που κάθονται σε μια γωνία και επιτίθενται από μακριά) και teleport spammers (τύποι που χρησιμοποιούν συνεχώς teleports για να σας μπερδέψουν). Για τους πρώτους η καλύτερη τακτική είναι η χρήση ενός χαρακτήρα με teleport όπως ο Raiden και ο Scorpion, για τους δεύτερους φροντίστε να έχετε πάντοτε το δάχτυλο στο κουμπί του block και ακολουθήστε με uppercut ή κάποιο ισχυρό combo. Οι μάχες είναι γρήγορες, συνήθως θεαματικές και πάντα αιματηρές, ενώ ένα από τα πιο διασκεδαστικά modes είναι το Tag Team (2 vs 2) όπου το ξύλο πέφτει άφθονο. Με απλά λόγια, το Mortal Kombat: Komplete Edition είναι με διαφορά το καλύτερο fighting game για PC αυτή τη στγμή, με αρκετή διαφορά από τον πιο άμεσο ανταγωνιστή του (τη σειρά Street Fighter της Capcom) και -προσωπική άποψη- πολύ πιο προσιτό στον αρχάριο παίκτη λόγω των σχετικά απλών συνδυασμών κινήσεων για την εκτέλεση των special moves. Συν τοις άλλοις η μεταφορά σε PC από την High Voltage Software αποδείχθηκε πολύ καλή, καθώς το παιχνίδι περιλαμβάνει όλες τις ρυθμίσεις που θα περίμενε ο PC gamer σε επίπεδο γραφικών και τρόπου ελέγχου. Το framerate στο σύστημα της δοκιμής (Intel Core 2 Quad 6600, 4GB RAM, AMD Radeon 6850, ανάλυση 1680×1050) παρέμεινε κολλημένο στα 60 fps καθόλη τη διάρκεια του gameplay, ενώ δεν παρατήρησα bugs ή crashes με εξαίρεση το ελαφρώς προβληματικό (για την ώρα) online mode.
Το Mortal Kombat: Komplete edition τιμολογείται 27,99€ στο Steam, αν ψαχθείτε λίγο θα το βρείτε και ακόμα φθηνότερα. Για αυτό το αντίτιμο παίρνετε ένα εξαιρετικό fighting game, πολλαπλά game modes με πολύωρη διάρκεια στο single player, αρκετά multiplayer modes αλλά με μέτριο netcode, ένα σωρό bonuses και unlockables και φυσικά όλα τα DLC προεγκατεστημένα εξαρχής. Δε χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να καταλάβει οτι μιλάμε για μια πραγματική ευκαιρία, για ένα από τα πιο πλούσια σε περιεχόμενο fighting games που έχουμε δει ποτέ, σε μια προσεγμένη έκδοση για PC με ελάχιστα ουσιώδη ελαττώματα. Αν το online στεκόταν στο ύψος των περιστάσεων τότε το παιχνίδι πήγαινε ολοταχώς για αστρονομική βαθμολογία, ακόμα και έτσι όμως δεν έχω κανένα δισταγμό να το προτείνω ως αγορά για όλους τους παίκτες που ενδιαφέρονται έστω και λίγο για αυτό το είδος. Δεν κρύβω την αγάπη μου για τη σειρά, πιστέψτε με όμως οτι η συμπάθεια αυτή δεν έχει καμία επιρροή στην τελική βαθμολογία. Το Mortal Kombat: Komplete Edition είναι ο αδιαφιλονίκητος βασιλιάς στα fighting games. Αγοράστε το. Τελεία και παύλα.
Έξοχο gameplay, δεκάδες ώρες παιχνιδιού σε πολλαπλά modes, προσεγμένη μεταφορά και ελάχιστα ουσιαστικά μειονεκτήματα. Το Mortal Kombat: Komplete Edition επαναφέρει τη σειρά Mortal Kombat σε PC μετά από πολλά χρόνια και επιτυγχάνει Flawless Victory!
Pros
- Προσεγμένη μεταφορά
- Τρομερό value for money
- Εθιστικό gameplay
- Πολλά game modes και unlockables
Cons
- Το online θέλει δουλειά
- Ο Shao Kahn είναι ένας εκνευριστικός μ*&(^ας
Δες πιστεύω να έκανες καμιά ιεροσυλία και να χρησιμοποίησες gamepad; 🙂
*Δεν (Βάλτε και κανά edit..)
Εντάξει, απλά ΠΑΙΧΝΙΔΑΡΑ, θα το πάρω σε retail edition αβλεπεί.
Eρώτηση: Mέχρι πόσα hits φτάνουν τα combos;
Είναι μέσα στη λίστα αλλά λεφτά μέχρι στιγμής γιόκ. Θέλω να αγοράσω και gamepad της προκοπής. ΝΑΙ, το είπα!!!!!!! Μάνο είδα στο steam κάτι για 10-hit combo achievement. Λογικά θα πηγαίνει και παραπάνω. Αλέξανδρε υπάρχουν και συνεχή chain combos όπως στο SF4?
Εννοείται ότι θα αγοραστεί στο εγγύς μέλλον. Η τιμή του είναι λουκούμι και ευτυχώς που το port αποδείχθηκε αξιοπρεπέστατο, καθώς είχα μια ανησυχία για τη ποιότητά του.
http://www.youtube.com/watch?v=8IvX96dxosg
Δοκίμασα όλους τους τρόπους ελέγχου, πρώτα πληκτρολόγιο και μετά δύο διαφορετικά gamepads (360, Logitech). Τελικά κατέληξα στο πληκτρολόγιο γιατί με τα gamepads δυσκολευόμουν να βγάλω ορισμένες κινήσεις. Ειδικά με το 360 pad οι αστοχίες ήταν συχνές 😀
Tα περισσότερα από τα “έτοιμα” combos (αυτά που αναφέρονται στη Move List των μαχητών) φτάνουν μέχρι τα πέντε χτυπήματα. Μέσω juggling, πίεσης στην άκρη της πίστας και άλλων τρικ ο αριθμός μπορεί να ανέβει. Παύλο όταν λες chain combos τι εννοείς; Δεν τα πάω καλά με την fighting ορολογία!
Μιλάμε για επικό ρηβιού! Χώρια που με συγκίνησες με το δράμα του Νεαρού Αλέξανδρου Καϊλα στα φλιπεράκια…έφερες στο νου μου οικεία μαρτύρια. Πέραν τούτου και με gamepad μια χαρά πάει το βάσανο, αν και πράγματι κάποια specials πρέπει να τα εκτελείς με την ταχύτητα του φωτός ώστε να λειτουργούν σωστά!
Επί της ουσίας είναι το juggling. Κάνεις connect διαφορετικά combos για να μπορέσεις να κάνεις ένα chain και να μην αφήσεις κανένα περιθώριο στον αντίπαλο να αμυνθεί. Νομίζω έτσι τα όριζε και το SF4.
Δόξα το Θεό βγήκε καλό το πορτ 😀
Άντε να δούμε πότε θα έχω την ευκαιρία να βιώσω και εγώ το μακελειό επιτέλους 😉
δευτεραντζα το pang?
really now??!!
Θυμήσου Αστραπόγιαννε τις μέρες που δεν υπήρχαν έννοιες όπως “κάλτ”, “κλασσικό” και “Τί λέ ρε φιλαράκι να’ουμ, Μπούμπλε Μπούμπλε για πάντα ρε!”
Τότε που τα 256 χρώματα επί της οθόνης ήταν μια τεράστια λούξ πολυτέλεια και το ενιμέησιο μας πέταγε τα μάτια όξω, το να παίζεις Πάνγκ ήταν ακριβώς η εξορία του άμοιρου γκίκ που δεν είχε ακόμη φαρδιούς ώμους να παραχώνεται ανάμεσα στους “μάγκες” για να παίξει Στρήτ Φάιτερ ή Μέταλ Σλάγκ.
Σνίφ, ο πόνος, οι αναμνήσεις. Τα κουτάκια Κόκα-Κόλα στο πίσω μέρος του κεφαλιού και οι κραυγές “Ε, αρχίδα!”. Οι πονεμένοι όρκοι στο σκοτάδι υπό τους αειπάρθενα αυνανιστικούς ήχους των Μάνογουαρ πως μια μέρα “θα γίνεις μεγάλος και τρανός και κανείς δεν θα σε κλωτσάει από την καμπίνα!”.
Ο Άλεξ κατάφερε με το ρηβιού του να γκρεμίσει εφτά χρόνια ψυχοθεραπεία 😀
Να πω αδέρφια ότι έχω πάθει πλάκα με το πόσο πλήρης είναι ο τίτλος…story mode βγαλμένο από τον ίδιο σεναριακό σκατοκουβά με το Expendables (ήτοι, so bad it’s good!) το οποίο όχι μόνο κρατά 7-8 ώρες, αλλά κατορθώνει το ακατόρθωτο, βάζει σε μια τάξη το σεναριακό αχταρμά των τριών πρώτων ΜΚ και ανοίγει την πόρτα για το remake του τέταρτου. 200+ challenge tower επίπεδα, τα περισσότερα εξ’αυτών καφρίλες, φοβερά τουτόριαλς για ό,τι φαντάζεσαι, ένας σκασμός κρυφοί χαρακτήρες και ανλόκς…κάνει το SF4 να φαίνεται τόσο Χαντουκένικα λίγο….
Καλά όλα αυτά, αλλά πότε θα έρθεις να σε δείρω;
Οκ, τώρα κατάλαβα 😀 Ναι, υπάρχουν chain combos.
To νου σου απόψε Αρχαίο! Ο Καμπάλ μου θα σε κάνει να φας τα λόγια σου 🙂
Έχουμε σήμερα ξύλο; Count me in!
King of the Hill, κανονίσθη! Εκεί μετά τις 9 υπολογίζω, θα βρεθούμε στο Στήμ 🙂
Εχω παρει μαστερ στο ΜΚ 😀 [ποιος 8ελει μια παγωμενη γρο8ια απο τον σαμπ ζιρο ?? ]
Έλα το βραδάκι και θα τα πούμε 😀
Υπολογίστε κι εμένα!
ενταξει borracho! οταν το θετεις ετσι…. ναι, εχεις δικιο. ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ!
Το παιχνίδι είναι ένα στολίδι στη λίστα των σύγχρονων pc games! Για διπλό όντως είναι σπαστικό το νετ. Με σακατέυουν συνέχεια λόγω λαγκ και ασχετίλας! Ευτυχώς που έχω φίλους πιο άσχετους από μένα και τους κανονίζω στο σπίτι!