Rainbow Six, αυτή η σειρά. Με 24 χρόνια στην πλάτη, έχει περάσει από πολλά στάδια, αλλά σίγουρα λίγοι θα περίμεναν την τωρινή της πορεία. Μετά και την επιτυχία του μοντέλου με τις τακτικές μάχες μεταξύ δύο ολιγομελών ομάδων στο Siege, η Ubisoft αποφάσισε πως ήρθε η ώρα μάλλον για την συνέχεια της σειράς. Στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται και για χρονική συνέχεια εντός της σειράς. Έτσι λοιπόν γεννήθηκε το spin-off Rainbow Six Extraction.
Όπως ακριβώς και στο Siege, έτσι κι εδώ είμαστε μέλη μιας μικρής ομάδας επίλεκτων στρατιωτών, μόνο που εδώ πέρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πολύ. Ένας εξωγήινος ζωντανός οργανισμός έχει μολύνει και έχει καταλάβει ολόκληρο τον πλανήτη και η ομάδα REACT έχει αναλάβει το δύσκολο έργο της μελέτης και της καταπολέμησης αυτού του νέου εχθρού και των ορδών του ονόματι Archaeans. Το όλο σκηνικό βγαλμένο απευθείας από τα αντίστοιχα της σειράς Alien έρχεται να στήσει μία άκρως stealth εμπειρία και σε σημεία αγχωτική.
Ο κορμός του gameplay του Extraction είναι πολύ απλός. Μία τριμελής ομάδα εφορμά σε διάφορες περιοχές, φέρνει εις πέρας πολύ συγκεκριμένες αποστολές και ενεργεί με χειρουργική ακρίβεια, πλήττοντας τους εξωγήινους αλλά κυρίως συλλέγοντας δεδομένα γι’ αυτόν τον άγνωστο εχθρό. Κι ένα είναι το κύριο χαρακτηριστικό, το οποίο μας συστήνει και η ίδια η Ubisoft, η όσο πιο αθόρυβη προσέγγιση. Κοινώς, ένα stealth tactical shooter. Και κάθε λέξη σε αυτή την περιγραφή είναι εξίσου σημαντική με τις υπόλοιπες.
Κάθε ήρωας ή πιο σωστά operator έχει συγκεκριμένες ικανότητες και ειδίκευση. Κάποιος είναι το τανκ της παρέας, κάποιος άλλος εκτελεί με χειρουργική ακρίβεια τους εχθρούς από μακριά ενώ υπάρχει και ο τύπος με την ωμή δύναμη, που δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο διάβα του. Με γνώμονα ότι κάθε επίπεδο και κάθε αποστολή εντός αυτού δημιουργεί διαφορετικές συνθήκες, ο κάθε ένας εξ αυτών βρίσκει την χρήση που του πρέπει σε έναν αρκετά έξυπνο σχεδιασμό από πλευράς Ubisoft. Και μπορεί όταν έχεις τόσους 18 operators κάποιο να φαντάζουν κάπως παράταιροι εντούτοις, στην πραγματικότητα είναι εύκολο να βρει ο καθένας αυτόν που του ταιριάζει.
Στον αντίποδα έχουμε τους Archaeans, όχι και τόσο φίλους μας. Κι αυτοί με την σειρά τους χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες και κλάσεις. Κυρίως βέβαια η ποικιλία τους και η στρατηγική τοποθέτησή τους αυξάνεται μαζί με το επίπεδο της δυσκολίας, αλλά ακόμη και στο χαμηλότερο εξ αυτών, σίγουρα θα συναντήσετε αρκετούς για να πονοκεφαλιάσετε. Αυτό που συμβαίνει όμως στα πιο αυξημένα επίπεδα δυσκολίας είναι ότι οι εξωγήινοι συνεργάζονται μεταξύ τους, αν και όχι πολύ πετυχημένα, με αποτέλεσμα να πρέπει να υπολογίσουμε προσεκτικά την κάθε μας κίνηση.
Γιατί δεν πέφτει ο άτιμος αφού του ρίχνω! Εδώ πέρα βρίσκεται και η μεγαλύτερη καινοτομία της Ubisoft σε σχέση με τo The Division 2. Και κάνω την σύγκριση γιατί και τα δύο είναι PvE, σε μελλοντικό αποκαλυπτικό setting, οπότε δεν τα λες και τελείως ξένα μεταξύ τους. Ξεχάστε ότι είχατε συνηθίσει στο Division με τους εχθρούς να είναι κυριολεκτικά σφουγγάρια και να θέλουν αρκετές σφαίρες για να πέσουν. Στο Extraction το μόνο που χρειάζεται είναι μετρημένες στο δάχτυλα του ενός χεριού σφαίρες, στο σωστό σημείο και ο εχθρός είναι κάτω. Ακόμη και τα Elites που θα κληθούμε να εξολοθρεύσουμε, έχουν αδύναμα σημεία, τα οποία καλό θα ήταν να εκμεταλλευτούμε. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και για εμάς, αφού στην περίπτωση όπου αρχίσουμε να βαλλόμεθα, το πιο πιθανό είναι ότι μετράμε δευτερόλεπτα ζωής, ανεξάρτητα από τον τύπο της επίθεσης και το σημείο του σώματος που την δέχεται.
Το Rainbow Six Extraction απλώνεται σε 4 κύριες περιοχές. Την Νέα Υόρκη, Το Σαν Φρανσίσκο, Την Αλάσκα και το Νέο Μεξικό. Κάθε μία από αυτές έχει και τρεις υποπεριοχές οι οποίες με την σειρά τους χωρίζονται σε τρεις ζώνες. Αυτό που καλούμεθα να κάνουμε είναι να ολοκληρώσουμε συγκεκριμένες αποστολές στις τρεις αυτές ζώνες με σκοπό να φέρουμε εις πέρας την έρευνα που μας έχει αναθέσει η επιστημονική ομάδα της REACT για κάθε κύρια περιοχή. Φυσικά για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει να επιστρέψουμε σε κάθε υποπεριοχή ξανά και ξανά ώστε να μπορέσουμε να φαρμάρουμε τα απαραίτητα δεδομένα. Στην πορεία κάποιος σύντροφός μας μπορεί να πέσει, οπότε και θα πρέπει να επιστρέψουμε για να τον συλλέξουμε. Φαντάζει κουραστικό; Ίσως. Στην πράξη όμως τα πράγματα κυλούν καλύτερα από ότι ακούγονται. Επίσης, ο αριθμός των χαρτών είναι τόσος ώστε να μην είναι τελείως επαναλαμβανόμενοι και ταυτοχρόνως με τις τακτικές επισκέψεις μας σε αυτούς, να μπορεί να στηθεί κι ένα υπόβαθρο πίσω από την κάθε αποστολή μας. Τόσο σε επίπεδο lore όσο και σε τακτικό.
Το μεγάλο ενδιαφέρον του Extraction όμως παρουσιάζεται στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τους operators μας και την κάθε επιτυχία ή αποτυχία μας. Έτσι, κάθε ένας εξ αυτών με την ολοκλήρωση αποστολών και το ξεκαθάρισμα των εχθρών λαμβάνει συγκεκριμένους πόντους εμπειρίας με σκοπό να γίνει λίγο καλύτερος, κυρίως σε παθητικές ικανότητες. Πάμε τώρα στα δύσκολα της υπόθεσης. Κάθε φορά που ολοκληρώνεται μία αποστολή κι επιστρέφουμε στην βάση μας, οι operators παραμένουν με το ποσοστό HP που τερμάτισαν, οπότε ή θα πρέπει να περιμένουμε μέχρις ότου ολοκληρωθεί η ίασή τους ή να πάρουμε το ρίσκο να τους επαναχρησιμοποιήσουμε. Στην περίπτωση όμως που κάποιος δεν τα καταφέρει να βγει αλώβητος αυτομάτως θεωρείται MIA (Missing In Action). H παρασιτική αυτή μορφή ζωής, τον αιχμαλωτίζει κι εμείς θα πρέπει να οργανώσουμε εκ νέου μία αποστολή διάσωσης. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να κάνουμε σωστή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού μας.
Στο οπτικό κομμάτι τώρα, ο τίτλος είναι απλά πανέμορφος και αποτυπώνει πλήρως την ζοφερή και κλειστοφοβική εικόνα των χώρων δράσης του. Τα όποια έξτρα εφέ ομολογουμένως έχουν την απαιτούμενη ισορροπία έτσι ώστε να προσδίδουν και όχι να αφαιρούν από την ατμόσφαιρά του με καίριο ρόλο όπως καταλαβαίνετε να παίζουν οι σκιές. Κι ευτυχώς για εμάς η μηχανή της Ubisoft Anvil, κάνει εξαιρετική διαχείριση χωρίς να γονατίζει τα συστήματά μας. Και σίγουρα είναι ένας ακόμη πόντος τον οποίο πρέπει να πιστώσουμε στην ομάδα ανάπτυξης της Ubisoft Montreal. Όπως εξαιρετική δουλειά έχει γίνει στο ακουστικό κομμάτι, αφού με τα ακουστικά στην κεφαλή μπορούσα να κατευθυνθώ ακολουθώντας τα βήματα των εχθρών μου.
Το Rainbow Six Extraction είναι πραγματικά αυτό που λέει και περιγραφή του. Ένα stealth shooter spin-off του Siege. Με κάθε λέξη να έχει την σημασία της. Παρότι παίζεται άνετα και σόλο ή με τυχαίους παίκτες online εντούτοις η εμπειρία του απογειώνεται όταν το πάρτι είναι προσχεδιασμένο και οι τακτικές της ομάδας μπορούν να ξεδιπλωθούν με πραγματικά πολλές εναλλακτικές οδούς. Μπορεί στο κομμάτι της ποικιλίας, τόσο στους εχθρούς όσο και στον σχεδιασμό των αποστολών να πάσχει, αλλά με δεδομένο ότι υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις ανάλογα τον operator και η τυχαία κατανομή των objectives είναι σίγουρο ότι θα κρατήσει ακόμη και τους λιγότερο σχετικούς με το είδος κολλημένους για αρκετές ώρες.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 80%
80%
Siege meets GTFO
Ενώ πρόκειται για μία πολύ καλή προσπάθεια, εντούτοις χάνει αρκετά λόγω της επαναληψιμότητάς του. Αν είχε διανθιστεί μερικές ακόμη προσθήκες σίγουρα θα μιλούσαμε για ένα από τα καλύτερα παιχνίδια στο είδος του, ανεξαρτήτου εποχής!
Greek 
English
ΕΜΠ1 INTENSIFIES
Σε περιμένουμε!
Είναι πολύ όμορφο το repurpose που έχουν κάνει στο R6 Siege.
Έχουν πάρει ατόφιους τους operators (gameplay, abilities, gadgets), έχουν ανακυκλώσει τα assets (εσωτερικοί χώροι), έχουν δημιουργήσει progression κλειδώνοντας τον εξοπλισμό που στο Siege έχεις απευθείας πρόσβαση (secondary weapons, gadgets), αφαίρεσαν το friendly fire και με κάποιες πρόσθετες πινελιές (team roster management, objectives) βγήκε παιχνίδι.
Kudos στη UBI και στα μικρότερα studio που ήταν υπεύθυνα για αυτό.
[USER=102682]@soad667[/USER] θα σου πρότεινα να παίξεις Siege, δεν έχει σχέση με το GTFO, το βρίσκεις στο 5ευρω και είναι η “true” εμπειρία. Ή βάλε pass να έχεις πρόσβαση και στα δυο.
Ούτε στον χειρότερο εχθρό μου δεν θα πρότεινα να παίξει Siege.
[QUOTE=”Great0ldOne, post: 590373, member: 102687″]
Ούτε στον χειρότερο εχθρό μου δεν θα πρότεινα να παίξει Siege.
[/QUOTE]
Elaborate please.
Το θεωρεις σαπιο παιχνιδι; Το εχεις παιξει η το εχεις δει στο youtube;
Με ομαδα ειναι φανταστικη εμπειρια και αυτο που προσφερει το κανει πολυ καλα.
Αυτό που προσέφερε σε μένα είναι να κοιτάω τα ραδίκια ανάποδα για περίπου δύο ώρες σερί.
Τι εννοείς αυτό είναι δικό μου πρόβλημα;
Για να μιλήσουμε και σοβαρά, η ένσταση μου είναι στο να προτείνεται το Siege (hardcore PvP) ως εναλλακτική στο Extraction (καθαρό PvE). Τελείως διαφορετικές εμπερίες παιχνιδιού, που θεωρώ ότι απευθύνονται και σε διαφορετικό κοινό, άσχετο αν κάποιος μπορεί να γουστάρει και τα δύο.
[QUOTE=”Great0ldOne, post: 590377, member: 102687″]
Για να μιλήσουμε και σοβαρά, η ένσταση μου είναι στο να προτείνεται το Siege (hardcore PvP) ως εναλλακτική στο Extraction (καθαρό PvE).
[/QUOTE]
Κανεις λαθος. Δεν το προτεινα γενικα και αοριστα, ουτε σαν εναλλακτικη. Εχω παιξει και τα δυο, γνωριζω απο πρωτο χερι τι προσφερει το ενα και τι το αλλο.
Το προτεινα συγκεκριμενα στον Soad, με τον οποιο ειχαμε συγκεκριμενη κουβεντα πριν λιγο καιρο γυρω απο το Siege και οι ενστασεις του ηταν “δεν εχω χωρο για αλλο multi”. Τοτε του ειχα πει να το δει σε free weekend και πως εχει ανοιχτη προσκληση να το παιξει σε ομαδα (οπως θα πρεπει να παιχτει).
Αν μιλουσα για εναλλακτικη -παλι στον Soad, οχι σε ολο το RQ – θα ελεγα το GTFO μονο και μονο γιατι του κανει στενο κορτε και θελω να ανθισει αυτη η σχεση.
[QUOTE=”kara, post: 590382, member: 102802″]
Το προτεινα συγκεκριμενα στον Soad, με τον οποιο ειχαμε συγκεκριμενη κουβεντα πριν λιγο καιρο γυρω απο το Siege και οι ενστασεις του ηταν στο “δεν εχω χωρο για αλλο multi”.
[/QUOTE]
Έλεγε ψέματα ο σαρδανάπαλος,
είναι σαν κι εμένα άμπαλος.
[ATTACH type=”full”]2960[/ATTACH]
Κάρα, αυτά που σημείωσες στον γκου λίγο πολύ θα σου απαντούσα. Έχουμε πει και πριβέ ότι θεωρώ το ΣΙΤΖ ίσως το τοπ κομπέτιτιβ σούτερ με διαφορά για τα γούστα μου. Από την μία η καταστροφή, από την άλλη τα γκάτζετς, στο καπάκι η αρκετά μικρή διάρκεια των ματς που τα χώνεις άνετα στο πρόγραμμά σου λέγοντας ας παίξω 1-2 και καταλήγεις να παίζεις 10, άλλο αυτό. Αλλά είναι και οι λόγοι που πιστεύω ότι θα κολλήσω άσχημα και το τριπλοσκέφτομαι πλέον να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο. Το υπεραπόλαυσα πάντως σε φρη 1-2 φορές που ασχολήθηκα.
Συγκριτικά το ΓΔΦΑ όσο κι αν με τράβηξε αρχικά η ατμόσφαιρα και η χαρντκορίλα του, το πλάνο που ακολουθούν με βρίσκει τελείως αντίθετο. Το περιεχόμενο έρχεται (και φεύγει) με αργούς και βασανιστικούς ρυθμούς, γενικά δε τραβάει το πράμα. Οπότε το Εξτράξιον φαίνεται μακράν απολαυστικότερη και ασφαλέστερη επιλογή. Και ξέρεις πως στο βάθος των μηνών η γιούμπι θα το ματώσει στο σαπόρτ, οπότε οι όποιες ελλείψεις βγάζουν μάτι τώρα, πιθανότατα δεν θα υπάρχουν σε λίγο καιρό. Με το ΓΔΦΑ μάλλον απλά θα χειροτερέψουν τα πράματα.
Ρε γκου όλα καλά να έχεις φαντασιώσεις περί αμπαλοσύνης μου, αλλά να πετάς στην κάρα ότι της είπα ψέματα λίγο του ματς.
Στον πόλεμο και στο φλέημινγκ όλα επιτρέπονται.
Κάποιοι λένε και στον έρωτα, αλλά μερικοί το παραπίστεψαν και τραβάνε μαχαίρια και κουμπούρια, οπότε εισηγούμε να καταργηθεί το ρητό.
Το siege ήταν καλό όταν δεν έπεφτες πάνω σε κάναν παλαβό να ρίχνει friendly fire.
[QUOTE=”Mogrey665, post: 590405, member: 102904″]
Το siege ήταν καλό όταν δεν έπεφτες πάνω σε κάναν παλαβό να ρίχνει friendly fire.
[/QUOTE]
Αυτο περιοριστηκε κατα πολυ οταν εφαρμωσαν το friendly fire να κανει damage σε αυτον που το κανει και να μενει μαρκαρισμενος σε ολο το game.
Α, για αυτό πέθαινα συνέχεια;
Πραγματικα παιχνιδαρα απο τα λιγα σημερα το siege. Βεβαια κατα την γνωμη μου τα παλια (βλεπε raven shield και παλαιοτερα) ειναι τα πραγματικα διαμαντια. Πραγματικα ομως το extraction παντα το θεωρουσα κατι σαν event/add on στο r6 siege. Αλλα κλασικη ubi θα αρμεξει απ οπου μπορει.
[USER=104570]@Falcongr[/USER] Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησε ως event με το Outbreak κι απλώς το προχώρησαν για να μπορέσει να σταθεί ως ανεξάρτητη κυκλοφορία. Αν του προσθέσουν και το απαιτούμενο υλικό σε εχθρούς και χάρτες πιστεύω ότι θα απογειωθεί. Ήδη το να παίζεις μόνος σου και να παίζεις με παρέα σε διάφορα επίπεδα δυσκολίας έχει αρκετές διαφορές για να σπάσει την μονοτονία, φαντάσου τότε τι έχει να γίνει.
Πάντως καλό σουτερ σε τόσο κλειστοφοβικο περιβάλλον και τεράστιο άγχος όπως στα τελευταία επίπεδα δυσκολίας σπάνια συναντάς κι ας λένε ό,τι θέλουν ορισμένοι.
Προσωπικά έχω λιώσει την Νέα Υόρκη με όλους τους operators κι ακόμη βρίσκω ενδιαφέρον να δοκιμάσω πράγματα.
ΥΓ: Θα ήθελα κι ένα mode σαν το monster play του LOTRO, θα έβγαζε ωραία γούστα