REVIEWS

REDEEMER

Μέχρι πρότινος, λίγα πράγματα είχαν γίνει γνωστά για το Redeemer, το παρθενικό project της Sobaka Studio, μιας ολιγομελούς ομάδας developers από τη μακρινή Ρωσία. Όμως έστω και αυτή η σχετικά μικρή προώθησή του, μέσω διαφόρων cinematic και gameplay trailers, ήταν αρκετή για να τραβήξει τη προσοχή αρκετών πιστών της brawler “σχολής”, καθώς το Redeemer χαρακτηρίζεται ως ο ιδανικός συνδυασμός του Hotline Miami (λόγω της ισομετρικής προοπτικής του που θυμίζει aRPG) και του God of War, όσον αφορά τουλάχιστον το beat’ em up στοιχείο. Μεγαλόστομες κουβέντες που εμπλέκουν δύο από τα κορυφαία παιχνίδια στο είδος τους, από την άλλη η Sobaka Studio έκανε όντως καλή δουλειά προκειμένου να τιμήσει αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Απλά όχι αρκετή για να κάνει το βήμα παραπάνω.

Redeemer Shot1 smallΣυμπαθέστατα τα cutscenes του παιχνιδιού

Όντας story-based brawler, το Redeemer περιέχει μια υποτυπώδη ιστορία εκδίκησης, που περιγράφει τις περιπέτειες του Vasily, ενός πρώην μισθοφόρου, ο οποίος εδώ και εικόσι χρόνια έχει απομονωθεί σε ένα Θιβετιανό μοναστήρι. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι διότι θέλει με κάθε τρόπο να ξεφύγει από το παρελθόν του, το οποίο σχετίζεται μόνο με κουβάδες αίματος, ακραία βία και βασανιστήρια, ενώ η συμμετοχή του στις πολεμικές επιδιώξεις της εταιρείας Cybernetic Weapons Manufacturers είχε άδοξο τέλος, όταν η τελευταία αποπειράθηκε να τον μετατρέψει σε cyborg. Τίποτε όμως δεν μένει κρυμμένο για πάντα και η CWM τον ξετρυπώνει, σκοτώνοντας και αιχμαλωτίζοντας μεγάλο μέρος των Θιβετιανών αδελφών του. Η μόνη λύση για λύτρωση λοιπόν, είναι να καταστρέψει κάθε ίχνος της CWM και ό,τι σχετίζεται με αυτή. Απλά, λιτά και κατανοητά, όπως συνέβαινε σε κάμποσες παρεμφερείς action-flick ταινίες των ’80s & ’90s, οι οποίες ήταν τόσο κακές που καταντούσαν διασκεδαστικές.

Μετά το εισαγωγικό cutscence, το Redeemer παύει να περιττολογεί και τοποθετεί το παίκτη απευθείας στη δράση. Ο χειρισμός του Vasily περιλαμβάνει δύο ειδών επιθέσεις, punch και kick, όπου συνδυασμός τους δημιουργεί απλά combos, με τη δεύτερη να διαθέτει και area of effect, άμυνα και αποφυγή (dodge roll), ενώ σύντομα αποκαλύπτονται και άλλες δυνατότητες του που αυξάνουν το εύρος των επιλογών ως προς το τρόπο που θα χειροδικήσετε ενάντια στους εχθρούς σας. Για παράδειγμα, υπάρχει το stealth takedown, που εφαρμόζεται μόνο όταν ο αντίπαλος έχει γυρισμένη τη πλάτη, η κρισιμότατη χρήση του counter όταν η επίθεση του αντιπάλου “κοκκινίζει” (σκεφτείτε το αντίστοιχο μηχανισμό των Batman: Arkham και είστε μέσα), ενώ όταν στην υπόθεση εισαχθούν πυροβόλα και εκ του συστάδην χρήσης όπλα, προστίθεται η δυνατότητα του αφοπλισμού.

Redeemer Shot2 smallΦλεγόμενο μοναστήρι… θυμωμένος Βασίλης.

Σε γενικές γραμμές, το Redeemer τα καταφέρνει πολύ καλά στο να συνδυάσει το καθαρόαιμο “ξυλίκι” με τη χρήση όπλων (melee και πυροβόλων), ενώ το γεγονός ότι τα melee όπλα έχουν ελάχιστη αντοχή και οι σφαίρες τελειώνουν τάχιστα, συντελούν στο ότι ποτέ δεν θα ακολουθείτε το ίδιο μοτίβο αντιμετώπισης των εχθρών. Αντίθετα, θα πρέπει να προσαρμόζεστε συνεχώς στις καταστάσεις, αφενός εξαρτώμενοι από τυχόν εξοπλισμό που υπάρχει γύρω σας (όπλα ή γυμνά χέρια) και τους εχθρούς που έχετε να αντιμετωπίσετε αφετέρου μπορείτε να εκμεταλλευτείτε το περιβάλλον για μερικά ακαριαία environmental kills, που κάνουν τη ζωή σας ευκολότερη. Σε συνδυασμό με το στιβαρό και προσεγμένο σύστημα μάχης, που διαθέτει το ανάλογο “βάρος” και περνάει αξιοσημείωτα την ένταση και τη σφοδρότητα των επιθέσεων στο παίκτη (το gore και οι fatalities ρέουν άφθονες), το Redeemer γίνεται γρήγορα διασκεδαστικό και απολαυστικό, ιδίως σε έναν θιασώτη του είδους των brawlers.

Redeemer Shot3 small“Τα επιχειρήματά σου είναι πειστικότατα, μπορώ να πω…”

Δυστυχώς όμως, όσο θετικές και αν είναι οι πρώτες εντυπώσεις, το παιχνίδι κάπου αρχίζει να χάνει τον έλεγχο, κυρίως από τα μέσα του παιχνιδιού και έπειτα (περίπου δηλαδή από το 7ο-8ο κεφάλαιο από τα 15 συνολικά που διαθέτει). Αυτό γιατί πέφτει στο μοιραίο λάθος να δημιουργήσει “φθηνούς” εχθρούς που είναι άτρωτοι σε συγκεκριμένου τύπου επιθέσεις (π.χ. στα γυμνά χέρια ή στα stealth takedowns), αχρηστεύοντας έτσι τις διασκεδαστικές τακτικές των πρώτων levels, ενώ αργότερα αυξάνει εντυπωσιακά τον αριθμό των εχθρών που εμφανίζονται ταυτόχρονα στην οθόνη, κάνοντας το παιχνίδι άδικα δύσκολο. Ιδίως τα τελευταία επίπεδα είναι για πολύ γερά νεύρα, καθώς βρίσκεστε την ίδια στιγμή αντιμέτωποι μέχρι και με δέκα εχθρούς σε πίστες τύπου αρένας, ιδιαίτερα ανθεκτικούς στις γροθιές σας και ενίοτε πολύ γρήγορους στις αντιδράσεις τους (όπως είναι οι μεταλλαγμένοι), που σας χτυπούν από παντού, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι ο μόνος τρόπος αναπλήρωσης της υγείας σας είναι… σκοτώνοντας τους εχθρούς σας.

Έτσι έρχεστε στη δυσάρεστη θέση να rollάρετε συνεχώς πανικόβλητοι, προκειμένου να αποφύγετε ό,τι μπορείτε και να χτυπάτε όποτε είναι εφικτό, δημιουργώντας μια άκρως κουραστική και εκνευριστική κατάσταση που ξεφεύγει από την έννοια του τυπικού brawler. Στα φάουλ συμπεριλαμβάνεται και η εμφανής έλλειψη αρκετών checkpoints, δυσχεραίνοντας έτσι ακόμα περισσότερο τη κατάσταση, χωρίς πραγματικά να υπάρχει σοβαρός λόγος. Για παράδειγμα, το κεφάλαιο 14 είναι “μια και έξω”, οπότε αν χάσετε (που θα συμβεί ουκ ολίγες φορές, μιας και πρόκειται για αρένα), θα ξεκινήσετε από την αρχή, πράγμα που σημαίνει έως και 10 με 15 λεπτά χαμένα.

Redeemer Shot4 small“Πρώτα σαρώνω, μετά κάνω ερωτήσεις”

Είναι κρίμα που οι δημιουργοί του παιχνιδιού δεν επικεντρώθηκαν αποκλειστικά στο fun του πράγματος, αλλά επέλεξαν το δρόμο του “challenging gameplay”, χωρίς όμως να το έχουν υλοποιήσει σωστά. Όταν ο παίκτης νοιώθει μειονεκτικά ότι δεν διαθέτει τα απαραίτητα μέσα για να αντιδράσει ενάντια στις ορδές που του επιτίθενται, αυτό δείχνει περισσότερο κακό σχεδιασμό και λιγότερο υψηλό βαθμό πρόκλησης. Παρ’ όλα τα προβλήματά του όμως, για να αποδώσουμε “τα του Καίσαρος τω Καίσαρι”, το παιχνίδι καταφέρνει να είναι αρκούντως εθιστικό και να σας πεισμώσει να δοκιμάζετε ξανά και ξανά, έως ότου να δείτε τους τίτλους τέλους. Όμως, άπαξ και το κατορθώσετε, είναι μάλλον απίθανο να το ξαναπιάσετε στα χέρια σας. Ούτε για να το δοκιμάσετε σε hardcore mode ούτε για να παίξετε στο arena mode, που πάσχει από τα ίδια ακριβώς συμπτώματα με τα τελευταία levels του παιχνιδιού.

Περνώντας στα τεχνικά χαρακτηριστικά του Redeemer, το παιχνίδι χρησιμοποιεί την Unreal Engine 4 μηχανή γραφικών και το αποτέλεσμα είναι σαφώς άνω του μετρίου, με τα περιβάλλοντα να έχουν μια σχετική ποικιλία και πειστικότητα, ενώ οι χαρακτήρες εξυπηρετούν ικανοποιητικά το σκοπό τους τόσο σε επίπεδο σχεδιασμού όσο και σε επίπεδο animation. Υπάρχουν ενίοτε κάποια μικρά θέματα με την απόδοση, με τα περισσότερα να έχουν λυθεί με patches (όχι όλα), αλλά τίποτε το ανησυχητικό, με το θέαμα να στέκει άνετα εν έτει 2017, ενώ υπάρχουν και αρκετές ρυθμίσεις προκειμένου να φέρετε το παιχνίδι στα μέτρα του υπολογιστή σας. Από την άλλη, ο ήχος περνάει μάλλον απαρατήρητος, με τα εφφέ να είναι απλώς διεκπεραιωτικά και με το soundtrack να λάμπει δια της απουσίας του, με ελάχιστα μουσικά θέματα να ακούγονται σποραδικά σε προκαθορισμένα σημεία.

Redeemer Shot5 smallΜα και εδώ μεταλλαγμένοι;

Εν κατακλείδι, το Redeemer είναι ένα brawler που σίγουρα διαθέτει αρκετά αξιόλογα στοιχεία και αποδεικνύει ότι η δημιουργοί του είχαν διάθεση να φτιάξουν κάτι καλό, αλλά εν τέλει η συνταγή χάλασε στη πορεία, καταλήγοντας σε ένα παιχνίδι του “ναι μεν, αλλά…” και της υπομονής. Ίσως την επόμενη φορά.

 

Pros

  • Στρωτό σύστημα μάχης που “περνάει” μια στιβαρή αίσθηση στο παίκτη
  • Χορταστική διάρκεια για παιχνίδι του είδους
  • Καλός τεχνικός τομέας, χάρη στην ορθή χρήση της Unreal Engine 4

Cons

  • Κακές σχεδιαστικές επιλογές και αραιά checkpoints σε μερικά levels (κυρίως στα τελευταία) που τεστάρουν περισσότερο την υπομονή και τα νεύρα του παίκτη παρά τις ικανότητες του
  • Μικρά performance issues

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 67%

67%

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

8 Comments

  1. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στο “ναι μεν, αλλά…” ενα δεύτερο μέρος ίσως θα απογειώσει το παιχνίδι αλλά τα κουσούρια του το κρατάνε πίσω. Οχι πως δεν είναι καλό, το σύστημα μάχης ειδικά είναι άρτιο, αλλά εκτός απ’ότι στο τέλος η απότομη αύξηση δυσκολίας μπορεί να σου σπάσει τα νεύρα , μου την έσπασαν και τα save όπου γίνονταν μόνο αφού ολοκλήρωνες ενα κεφάλαιο κάτι που βρήκα πιο ενοχλητικό ακόμα και από τα αραιά checkpoints.

  2. Εν μέρει έχεις δίκιο, αν και τα levels δεν είναι δα και τόσο μεγάλα για να θεωρηθεί σοβαρό πρόβλημα. Απλά επειδή προς το τέλος το παρακάνει με τη πληθώρα των εχθρών που σου την πέφτουν, κάθε level διαρκεί μισή ώρα αντί για δέκα λεπτά. Πιθανόν όλα αυτά να διορθωθούν στο μέλλον, καθώς σύμφωνα με τους developers το σημερινό patch προσθέτει μερικά checkpoints, αν και δεν ήμουν σε θέση να το διαπιστώσω ιδίοις όμμασι.

  3. Eιδικά την πρώτη φορά που είδα οτι πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή ένα κεφάλαιο που είχα αφήσει στην μέση ένα μικρό σοκ το ένιωσα :p
    Αν προστεθούν περισσότερα checkpoints πάντως τα πράγματα θα είναι σίγουρα καλύτερα.

  4. Eιδικά την πρώτη φορά που είδα οτι πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή ένα κεφάλαιο που είχα αφήσει στην μέση ένα μικρό σοκ το ένιωσα :p

    Μάλλον εκεί στη Ρωσία σε άκουσαν, καθώς το τελευταίο patch επιτρέπει να ξεκινήσεις από εκεί που το άφησες. Βέβαια, δημιουργεί άλλα προβλήματα (δεν μπορείς να ξεκινήσεις από την αρχή πια), αλλά λογικά θα διορθωθεί και αυτό. Πάντως βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. 🙂

  5. Ωραία παρουσίαση Γιώργο. Μοιάζει λίγο με ισομέτρικο shank, όπως κατάλαβα. Το μόνο που μ’αγχώνει στο παιχνίδι είναι η απότομη αύξηση δυσκολίας. Ίσως διορθωθεί και αυτό με patch βέβαια, ποτέ δεν ξέρεις; Μια και έκαναν την αρχή και σ’ αφήνουν να ξεκινήσεις ένα κεφάλαιο από κει που το άφησες, μπορεί να διορθώσουν και τη δυσκολία.

  6. Είναι τύπου Shank, ναι, αν και εκείνο ήταν καθαρά 2D και όχι ψευδοτρισδιάστατο όπως ήταν τα κλασικά Final Fight, Streets of Rage κλπ.

    Πάντως, εκτός αν αποφασίσουν να προσθέσουν Easy mode (υπάρχει μόνο Normal και Hardcore), το βρίσκω χλωμό να μειώσουν το επίπεδο δυσκολίας. Τουλάχιστον με την αύξηση των checkpoints τα πράγματα είναι λίγο πιο βατά.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL