Πριν λίγο καιρό είχαμε αναλύσει τους λόγους που το Resident Evil 3, αν και υποδεέστερο από τον προκάτοχο του, παρέμενε ένα στιβαρό, απολαυστικό παιχνίδι. Το remake αυτό της Capcom συνοδεύεται όμως κι από το Resident Evil Resistance. Πολλά είχαν γραφτεί από τότε, από το ότι πόροι από το single-player campaign πήγαν στο Resistance μέχρι το ότι το τελευταίο πλασαρίστηκε μαζί με το Resident Evil 3 γιατί διαφορετικά δε θα το έπαιζε κανείς. Ομολογώ πως ήμουν ανάμεσα στους επιφυλακτικούς καθώς ας μη γελιόμαστε, το remake του 3ου παιχνιδιού φαινόταν να είναι το κυρίως πιάτο και το Resident Evil Resistance το συνοδευτικό. Ώρα να εξετάσουμε τι ισχύει και κατά πόσο το Resistance προσδίδει αξία στο συνολικό πακέτο.
Όσοι περιμένουν κάποιο σενάριο ή νέα λιθαράκια στο lore, θα απογοητευθούν. Και αυτό διότι στο Resident Evil Resistance (RER από δω και στο εξής) δεν υπάρχουν. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί υφιστάμενους χαρακτήρες και γνωρίσματα τους πιστά στο lore αλλά ούτε υπάρχει κάποιο περαιτέρω χτίσιμο, μήτε κάποια κεντρική ιστορία από πίσω. Δεν είμαι σίγουρος καν αν το RER θεωρείται canon ή που τοποθετείται χρονικά στη σειρά των παιχνιδιών. Κάπου στη Raccoon City υπάρχει ένα μυστικό εργαστήριο της Umbrella όπου διεξάγονται ανήθικα πειράματα με διάφορους ιούς. Τέσσερα άμοιρα πειραματόζωα (Survivors) που τσεκάρουν σχεδόν κάθε κουτάκι των νεανικών στερεοτύπων του Παρασκευή και 13 (ή οποιασδήποτε παρεμφερούς slasher σειράς ταινιών) προσπαθούν να διαφύγουν από τις εγκαταστάσεις της εταιρίας, ενώ κάποιος αρχικακός (Mastermind) προσπαθεί να τους κάνει τη ζωή δύσκολη, τοποθετώντας λιγότερο… ανθρώπινα πειραματόζωα απέναντι τους, παγίδες κ.α.
Όπως γίνεται αντιληπτό, έχουμε να κάνουμε με ένα ασύμμετρο multiplayer τίτλο όπου 4 Survivors θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για να κερδίσουν την πολυπόθητη ελευθερία και ένας Mastermind θα χρησιμοποιήσει όλα τα εργαλεία που έχει στη διάθεση του για να τους σταματήσει. Οι Survivors θα πρέπει να περάσουν μέσα από 3 περιοχές και σε καθεμιά να ολοκληρώσουν αντίστοιχο αριθμό objectives για να ανοίξει η πόρτα που οδηγεί στην επόμενη. Αυτά οι στόχοι που έχουν σε κάθε περιοχή παραμένουν οι ίδιοι, ενώ αυτό που αλλάζει είναι η τοποθέτηση τους σε κάθε νέο παιχνίδι. Έτσι, στην πρώτη περιοχή θα πρέπει να βρουν 3 αντικείμενα, στη δεύτερη να εντοπίσουν ένα ζόμπι που έχει πάνω του μια keycard και με αυτή την κάρτα να ενεργοποιήσουν 3 τερματικά και στην τρίτη περιοχή να καταστρέψουν 3 biocores για να ανοίξει η τελική έξοδος.
Ο διαθέσιμος χρόνος για να βγούμε νικητές, ανεξαρτήτως πλευράς που θα επιλέξουμε, είναι 5 λεπτά. Για τους Survivors η ολοκλήρωση των objectives, η εξουδετέρωση των εχθρών, η απενεργοποίηση παγίδων κλπ. προσθέτει επιπλέον δευτερόλεπτα στο χρόνο αυτό. Για τον Mastermind, η εξουδετέρωση των Survivors, οι επιθέσεις με τα πλάσματα, η ζημιά από τις παγίδες κ.α. αφαιρούν από το συνολικό χρόνο. Αξιοσημείωτη τακτική για έναν Mastermind είναι η μόλυνση των παικτών με ιό, όπου ανά τακτά διαστήματα τους προκαλεί βήχα και όχι μόνο δε μπορούν να κάνουν άλλη ενέργεια αλλά αφαιρούνται και 5 δευτερόλεπτα κάθε φορά που συμβαίνει. Σε αντίθεση με ό,τι έχουμε συνηθίσει από άλλα Resident Evil, το παιχνίδι δεν τελειώνει όταν πεθάνουν οι Survivors (απλά αφαιρούνται 30 δευτερόλεπτα και κάνουν respawn στο αρχικό δωμάτιο του χάρτη) αλλά μόλις τελειώσει ο χρόνος.
Οι Survivors σε κάθε περιοχή έχουν την ευκαιρία να κερδίσουν χρήματα και να αγοράσουν από το μαγαζί διάφορα χρήσιμα αντικείμενα, που μπορεί να είναι νέα, δυνατότερα όπλα (η αλήθεια είναι πως το αρχικό πιστόλι δεν αξίζει ιδιαίτερα), θεραπευτικά βότανα, πυρομαχικά, σπρέι που σταματούν τη μόλυνση, repair kits για melee όπλα, χειροβομβίδες κ.α. Με εξαίρεση τα περισσότερα όπλα για μάχη εξ αποστάσεως και τις χειροβομβίδες, τα υπόλοιπα αντικείμενα μπορούν να ανακαλυφθούν τυχαία κατά την εξερεύνηση. Το gameplay τους σε όποιον έχει παίξει κάποιο από τα remake στην RE Engine θα είναι γνώριμο. Οι διαθέσιμοι Survivors είναι 7: o Samuel, ο Tyrone, η Becca, η Valerie (best girl), ο Martin, η January και η Jill. O Samuel είναι ο brawler της παρέας που μπορεί γρήγορα με τις γροθιές του να μοιράσει πόνο και να μεταβεί γρήγορα από τον ένα αντίπαλο στον άλλο. Ο Tyrone είναι το tank που μπορεί να κάνει όλη την ομάδα περισσότερο ανθεκτική στη ζημιά για κάποια ώρα και να διακόψει με την κλωτσιά του λαβές εχθρών. Η Becca είναι μια σύγχρονη Annie Oakley που είναι ιδιαίτερα επιδέξια με οποιοδήποτε πυροβόλο όπλο και η πιο δυνατή σε μάχη από απόσταση (μπορεί να πέσει στο ένα γόνατο για μεγαλύτερη ζημιά), ενώ κάθε πλάσμα που σκοτώνει έχει αυξημένη πιθανότητα να αφήσει σφαίρες. Η Jill είναι αρκετά καλή με όλα τα όπλα (αυξημένη ακρίβεια και πιθανότητα για critical), είναι η μόνη που διαθέτει dodge, ενώ ανά διαστήματα έχει πρόσβαση σε μερικά πολύ ισχυρά όπλα όπως το Rocket Launcher.
Η January, ο Martin και η Valerie ανήκουν στην κατηγορία των Utility/υποστηρικτικών χαρακτήρων και κατά τη γνώμη μου είναι αυτοί που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ο Martin τοποθετεί νάρκες-παγίδες που μπορούν να προξενήσουν ζημιά ή να παραλύσουν την πλειοψηφία των εχθρών (Personal Skill, έχουν συνήθως μικρό cooldown), είναι ο μόνος που μπορεί να αφοπλίσει τις νάρκες του Mastermind, ενώ με την ειδική του ικανότητα (Fever Skill, μεγαλύτερο cooldown) μπορεί να τυφλώσει κάθε εχθρικό πλάσμα για αρκετά δευτερόλεπτα. Η January είναι η hacker που μπορεί να απενεργοποιήσει τις κάμερες για λίγο, δυσχεραίνοντας το έργο του Mastermind, να ακριβύνει το κόστος των ενεργειών του και ακόμα και να χρησιμοποιεί ειδικές σφαίρες που καταστρέφουν πιο γρήγορα τις κάμερες. Επίσης μπορεί να αγοράσει αντικείμενα σε μειωμένες τιμές στο μαγαζί και έχει αυξημένη πιθανότητα να βρει στο stock κάποιο σπάνιο όπλο. Τέλος η Valerie είναι η healer της ομάδας. Η θεραπεία της ομάδας με ισχυρά θεραπευτικά σπρέι που έχουν κάποια εμβέλεια είναι το βασικό της μέλημα αλλά τόσο η ικανότητα της να εντοπίζει αντικείμενα στο χώρο για όλους τους παίκτες, ενώ ταυτόχρονα να αποκαλύπτει εχθρούς ακόμα και πίσω από πόρτες ή τοίχους κάνοντας τους ευάλωτους, την καθιστούν πολύτιμο μέλος στην ομάδα. Η παρόμοια passive με την Becca, με τη διαφορά πως αντί για σφαίρες το loot είναι διάφορα είδη grenades, είναι το κερασάκι στην τούρτα.
Κι ενώ με τους Survivors το παιχνίδι προσεγγίζεται από τη μεριά της δράσης και της συνεργασίας, από την πλευρά του Mastermind είναι εντελώς διαφορετικά. Στο ρόλο αυτό θα ζήσουμε το Hellion Electric Eye όνειρο. Μέσα από κάμερες παρακολουθούμε κάθε κίνηση των Survivors και προσπαθούμε να προπορευόμαστε κάποια βήματα για να τους εμποδίσουμε. Επιλέγοντας κάμερες από το χάρτη μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε διάφορα σημεία της περιοχής και να οργανώσουμε το σχέδιο μας. Μπορούμε να σβήσουμε τα φώτα για να κινούνται στο σκοτάδι, να κλειδώσουμε πόρτες, να τοποθετήσουμε δόκανα και νάρκες, να εξοπλίσουμε την κάμερα με κάποιο όπλο και φυσικά να spawnάρουμε διάφορα τέρατα (μερικά από αυτά μπορούμε να τα ελέγξουμε απευθείας ενώ άλλα όχι, αυτά που ελέγχουμε έχουν αρκετά πιο γρήγορη κίνηση και επιθέσεις). Οι περισσότερες από τις προαναφερθείσες κινήσεις είναι υπό τη μορφή καρτών που τραβάμε από το deck μας. Ανά πάσα στιγμή έχουμε 4 εύκαιρες, αφού κάθε φορά που παίζουμε μία κάρτα, αυτή αντικαθίσταται από μία άλλη τυχαία από την τράπουλα μας. Οι κάρτες αυτές κοστίζουν Bio Energy (το mana του RER), το οποίο αναπληρώνεται αργά από μόνο του αλλά και από άλλα πράγματα όπως συγκεκριμένες κάρτες όσο είναι στο χέρι μας κ.α. Η πιο δυνατή είναι αναμφίβολα το Ultimate Skill που συνήθως είναι κάποιο πολύ ισχυρό Bio Weapon, όπως π.χ. ο Nemesis που είναι πολύ δύσκολο να σταματηθεί από τα περισσότερα όπλα.
Όπως διαπιστώνει κανείς, το gameplay όταν παίζουμε τον Mastermind αλλάζει εντελώς από την κλασσική Resident Evil συνταγή και γίνεται ένα ιδιόμορφο παιχνίδι στρατηγικής και λήψης αποφάσεων σε πραγματικό χρόνο. Αρκετές φορές η καλύτερη τακτική δεν είναι να πλημμυρίσουμε το χάρτη με σκόρπια πλάσματα αλλά να βρούμε κάποιο καλό σημείο που θα στήσουμε γερή άμυνα. Ίσως να συμφέρει να τους «χαρίσουμε» ένα από τα τερματικά για να έχουμε αρκετό χρόνο να στήσουμε μια καλή παγίδα στο επόμενο κτλ.
Οι διαθέσιμοι Masterminds μετά το τελευταίο update είναι 5: Annette Birkin, Daniel Fabron, Alex Wesker, Ozwell Spencer και Nicholai Ginovaef. Η Annette χρησιμοποιεί αρκετά πλάσματα και έχει τρόπους να παίξει πολλά με μειωμένο κόστος και να τα buffάρει. Ο Daniel ευνοεί κι αυτός τα creature decks αλλά όχι τόσο λόγω μεγάλου αριθμού όσο για το ότι τα πλάσματα που ελέγχει απευθείας παίρνουν extra buffs και γίνονται πολύ ανθεκτικά και δυνατά. Η Alex εξειδικεύεται στη μετάδοση του infection και την ισχύ του, τόσο με τη χρήση σχετικών παγίδων όσο και πλασμάτων. Ο Ozwell βασίζεται σε όπλα και το ότι μπορεί να αναπληρώνει Bio Energy απλά αλληλεπιδρώντας με το περιβάλλον (πόρτες, φώτα, ανελκυστήρες κλπ.). Επίσης μπορεί να κάνει πιο δύσκολες τις 3 δοκιμασίες, τοποθετώντας ψεύτικα αντικείμενα, αυξάνοντας το χρόνο ενεργοποίησης των τερματικών κ.ο.κ. Τέλος ο Nicholai μοιράζεται την αγάπη του για τα όπλα με τον προηγούμενο, με τη διαφορά ότι είναι πολύ unbalanced και η εύκολη λύση για όσους δεν έχουν ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στις ικανότητες τους.
Μετά από το τέλος κάθε παρτίδας, όλοι οι παίκτες παίρνουν RP (Result Points) και Experience points αναλόγως απόδοσης και ανεβάζουν σταδιακά το rank τους. Σε μεγαλύτερα ranks οι Survivors ξεκλειδώνουν νέα skills ενώ οι Masterminds νέες, πιο ισχυρές κάρτες οι οποίες είναι αποκλειστικές για το deck τους. Τα RP χρησιμεύουν για να αγοράσουμε κιβώτια με εξοπλισμό (έχουμε μέχρι 4 slots διαθέσιμα) και διαφορετικές εμφανίσεις-cosmetics. Ο εξοπλισμός μας προσφέρει διάφορα μπόνους όπως μεγαλύτερη ενέργεια, μικρότερα cooldown στα skills, μεγαλύτερη ταχύτητα κίνησης κ.α. Αραιά παίρνουμε κάποια RP boosters για να ξεκλειδώσουμε γρηγορότερα τα αντικείμενα, ενώ σταθερά μπορούμε να τα αγοράσουμε από το online κατάστημα έναντι πραγματικών χρημάτων. Αν και είναι προαιρετικά, ρίχνουν αλάτι στις πληγές του RER.
Ξεκινάμε από μικρά πταίσματα όπως τη μη δυνατότητα χρήσης του scroll πλήκτρου για αλλαγή όπλων και το ότι το Shift που χρησιμοποιείται για το τρέξιμο λειτουργεί μόνο ως toggle (μία φορά πάτημα για να τρέξει ο χαρακτήρας, άλλη μια για να σταματήσει να τρέχει) και όχι ως hold, στοιχεία που τα remake των RE 2 και 3 είχαν. Περνάμε στα σημαντικότερα μειονεκτήματα. Δεν υπάρχει matchmaking σύμφωνα με το rank των παικτών ή έστω εντός συγκεκριμένου εύρους. Το ταίριασμα αδύναμων Survivors με μεγάλου rank Mastermind και το αντίστροφο είναι το σύνηθες. Ειδικά στη 2η περίπτωση, τα match είναι περισσότερο αγγαρεία και λιγότερο διασκέδαση, τουλάχιστον στην αρχή. Και αυτό γιατί αν και στην περίπτωση κάποιων «αδύναμων κρίκων» στην ομάδα των Survivors, οι πιο δυνατοί μπορούν να τους «μεταφέρουν», ένας νέος παίκτης που θα παίξει ως Mastermind δεν έχει καμία βοήθεια και θα συντριβεί σε πολλά παιχνίδια μέχρι να ανέβει αρκετά το rank του και να ξεκλειδώσει κάποιες δυνατότερες κάρτες. Η όλη διαδικασία ενδυνάμωσης όμως παίρνει χρόνο αφού η ουρά αναμονής για το ρόλο του Mastermind είναι απελπιστικά αργή σε σχέση με εκείνη των Survivors. Άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι ότι η δικτύωση των παικτών είναι peer-to-peer κάτι που σημαίνει ότι το πόσο ομαλά διεξάγεται ένα παιχνίδι εξαρτάται από τη σύνδεση και την τοποθεσία του Mastermind-host. Όσο δε για κάποιο anti-cheat σύστημα, ούτε λόγος. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να δεις το Steam προφίλ εκείνου που κλέβει και να τον κάνεις report (τακτική νίπτω τας χείρας μου από τους δημιουργούς). Οι φορές που συνάντησα κάτι ύποπτο μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, αλλά υπάρχουν πολλά βίντεο που έχουν καταγράψει λαδιές παικτών, τόσο από τη μία όσο και από την άλλη πλευρά, με το “lag switch” και τις άπειρες grenades/molotovs να είναι τα φτηνά κόλπα που έχουν παρατηρηθεί περισσότερο.
Πηγαίνοντας κόντρα σε κάθε προκατάληψη, το Resident Evil Resistance έχει ένα ωραίο concept με καλή υλοποίηση που μπορεί να σας κρατήσει το ενδιαφέρον για μερικές δεκάδες ώρες. Ο τίτλος λαβώνεται άσχημα από τις τεχνικές ατέλειες του και το αντίκτυπο φαίνεται στην υπερβολικά μικρή βάση παικτών (γύρω στους 500). Και αν τόσοι λίγοι παίκτες δεν αποτελούν κίνητρο για τις Capcom και NeoBards να στήσουν dedicated servers, το λιγότερο που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να φτιάξουν το matchmaking, να αστυνομεύσουν τους hackers και να επιτρέψουν crossplay με τους παίκτες στις κονσόλες (που είναι πολύ περισσότεροι) ώστε να κρατήσουν το παιχνίδι ζωντανό και φιλικό σε νέους παίκτες. Διαφορετικά, υπολογίζω ότι ο μόνος τρόπος να παίξει κανείς μετά από καιρό είναι να βρει άλλους 4 πρόθυμους συμπαίκτες και να τους προσκαλέσει σε custom match…
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 70%
70%
Ζητούνται τεχνικοί δικτύου
Οι ιδέες και οι μηχανισμοί του παιχνιδιού είναι αρκετά μελετημένοι και υπό ιδανικές συνθήκες θα μιλούσαμε για ένα άρτιο multiplayer παιχνίδι με μέλλον. Είναι κρίμα όμως που το όλο εγχείρημα ισορροπεί πάνω σε ξεχαρβαλωμένες βάσεις.
Εξαιρετική περιγραφή του παιχνιδιού στο review. Δυστυχώς για μένα, είναι μόνο multiplayer, που δεν τα προτιμώ!
Πάρα πολύ καλή ανάλυση Παναγιώτη. Στην αρχή όταν ξεκίνησα να διαβάζω πίστευα ότι πρόκειται για άλλο ένα 4v1 παιχνίδι (που για κάποιον καιρό είχαν πέραση). Όπως το περιγράφεις οι ιδέες που έχει είναι όντως ενδιαφέρουσες και αρκετά έξυπνες στο χαρτί, δεν μπορώ να καταλάβω πώς τα θαλάσσωσαν τόσο σε βασικές λειτουργίες του multiplayer όπως το matchmaking…