REVIEWS

RETURNAL

Death is not the end

H κυκλοφορία του Returnal πρέπει να ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή τόσο για τους developers (Housemarque) όσο και για τον publisher (Sony). Από τη μία το παιχνίδι αντιπροσωπεύει την πρώτη προσπάθεια της Housemarque για κάτι μεγαλύτερο μετά από μια σειρά ποιοτικών arcade games, από την άλλη το είδος στο οποίο ανήκει απέχει αρκετά από τα συνηθισμένα παιχνίδια που εκδίδει η Sony. Είναι πάντως πολύ ευχάριστο ότι ο μεν publisher έδωσε το πράσινο φως για τη δημιουργία ενός roguelite, ο δε developer ανταποκρίθηκε πλήρως στην πρόκληση παρουσιάζοντας έναν πολύ ποιοτικό τίτλο.

To Returnal λοιπόν ανήκει στο είδος των third-person shooters και ακολουθεί την δομή ενός roguelite ή, αν προτιμάτε αυτό τον όρο, ενός run-based game: Εάν στην προσπάθειά σας να ολοκληρώσετε τα έξι επίπεδα του παιχνιδιού ο χαρακτήρας σας πεθάνει, θα πρέπει να ξεκινήσετε την προσπάθειά σας από την αρχή, χωρίς τα όπλα και τα αντικείμενα που είχατε μαζέψει μέχρι τότε με εξαίρεση ορισμένα permanent upgrades που ξεκλειδώνονται προοδευτικά. Πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι η Selene Vassos, αστροναύτης της Astra Corporation η οποία προσγειώνεται αναγκαστικά σε έναν αφιλόξενο πλανήτη ενώ εξερευνούσε ένα μυστηριώδες σήμα. Η Selene γρήγορα θα ανακαλύψει ότι στην επιφάνειά του εξελίσσονται διάφορα απόκοσμα φαινόμενα, με αποκορύφωμα διάφορα συμβάντα από το δικό της παρελθόν. Αποστολή σας λοιπόν είναι να βοηθήσετε την Selene να λύσει το μυστήριο του πλανήτη και να καταφέρει να σπάσει τον κύκλο των νεκραναστάσεων ώστε να αποδράσει.

Η πρωταγωνίστριά μας πρέπει να εγκαταλείψει το κατεστραμμένο σκάφος της και να αναζητήσει απαντήσεις εξερευνώντας έναν εντελώς αφιλόξενο για αυτήν πλανήτη.

Όπως αναφέραμε ήδη, το Returnal έχει έξι διαφορετικά επίπεδα/βιότοπους τους οποίους θα πρέπει να διασχίσετε και να νικήσετε το τελικό boss που παραμονεύει στο τέλος τους. Η δομή των επιπέδων είναι σχετικά γραμμική καθώς ο χάρτης του παιχνιδιού επισημαίνει με απολύτως ξεκάθαρο τρόπο την κατεύθυνση που πρέπει να πάρετε για να πλησιάσετε στο boss, αν και στην πορεία έχετε την ευκαιρία να εξερευνήσετε διακλαδώσεις και secret areas προς αναζήτηση καλύτερου loot. Οι χάρτες αποτελούνται από διαφορετικά κομμάτια η σειρά και το είδος των οποίων αλλάζουν σε κάθε run, επομένως τα επίπεδα δεν είναι εντελώς random αλλά ο συνδυασμός των επιμέρους κομματιών τους είναι. Στην πορεία θα ανακαλύψετε επίσης και διάφορα στοιχεία που σχετίζονται με την πλοκή του παιχνιδιού και με το τι συμβαίνει πραγματικά σε αυτόν τον περίεργο πλανήτη. Προφανώς δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά οφείλω να πω ότι η σταδιακή, τμηματική αποκάλυψη της πλοκής γίνεται με όμορφο και οργανικό τρόπο και αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσετε πέρα από το ποιοτικό gameplay.

Όπως βλέπετε, ο χάρτης δείχνει με σαφήνεια προς τα πού θα πρέπει να κατευθυνθείτε (η πράσινη πύλη). Οι πύλες ουσιαστικά αποτελούν τα διαχωριστικά του κάθε κομματιού του χάρτη, η σειρά και το είδος των οποίων αλλάζει σε κάθε run.

Μια που μιλήσαμε για gameplay, αυτό ανήκει ξεκάθαρα στο είδος των third-person shooters. Η Selene ξεκινά το κάθε run με ένα βασικό pistol και μπορεί να το αντικαταστήσει με ισχυρότερα όπλα που θα βρει στην πορεία. Άλλες πολύτιμες resources που θα την βοηθήσουν σημαντικά στο ταξίδι της είναι διάφορων ειδών ενισχυτικά items που αποκτάτε είτε με την εξερεύνηση είτε με την δαπάνη των oobelites (το χρήμα του παιχνιδιού) σε ειδικά fabrication pods. Εάν, δε, είστε ιδιαιτέρως τολμηροί, μπορείτε να προσκολλήσετε στην Selene διάφορα… παράσιτα του πλανήτη που δίνουν ισχυρά bonuses αλλά έχουν και κάποια αρνητική συνέπεια! Σε μερικές περιπτώσεις η συλλογή νέων αντικειμένων και όπλων έχει το στοιχείο του risk-reward διότι ορισμένα items και chests ενδέχεται να επιβαρύνουν την στολή της Selene με malfunctions που επιδιορθώνονται ολοκληρώνοντας κάποιο επιμέρους objective. Το third-person shooting gameplay έχει υλοποιηθεί με υψηλό βαθμό ποιότητας, η κίνηση του χαρακτήρα και η χρήση των όπλων είναι πολύ διασκεδαστικά και οι combat encounters έχουν τον απαραίτητο βαθμό έντασης και ικανοποίησης με την ολοκλήρωσή τους.

Οι βασικοί κίνδυνοι για την υγεία της Selene έρχονται από την απολύτως εχθρική πανίδα του πλανήτη…
…αλλά και από διάφορους άλλους παράγοντες όπως παγίδες, laser grids, turrets κλπ. Η μάχη και το platforming ανήκουν στα highlights του Returnal.

Οι δύο λοιπόν βασικοί άξονες του gameplay είναι το third-person shooting και το στοιχείο του roguelite και είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση να αναφέρω ότι η υλοποίηση και των δύο είναι υψηλού επιπέδου. Το roguelite στοιχείο ήταν η βασική μου ανησυχία πριν ξεκινήσω την ενασχόλησή μου. Θα μπορούσε το παιχνίδι να κρατήσει το ενδιαφέρον του παίκτη και να του δώσει κίνητρο να επαναλαμβάνει τους χάρτες ξανά και ξανά; Θα υπήρχαν τρόποι να αποφευχθεί η κουραστική ρουτίνα και να αισθάνεται ο παίκτης ότι προοδεύει ακόμη και μετά από ήττες; Θα υπήρχε η απαραίτητη αίσθηση δικαιοσύνης ώστε να μην νιώσει ο παίκτης ότι οι developers είναι σαδιστές και θέλουν να τον ταλαιπωρούν; Οι απαντήσεις είναι ναι, ναι και ναι αντίστοιχα. Το gameplay και οι χάρτες του Returnal έχουν σχεδιαστεί με πολύ έξυπνο τρόπο και το αποτέλεσμα είναι ότι σε κανένα σημείο του παιχνιδιού δεν αισθάνθηκα κόπωση επειδή έπρεπε να ξεκινήσω από την αρχή μετά από κάποιον θάνατο, γεγονός γενικά σπάνιο σε roguelikes και roguelites. Σε αυτό βοήθησε πολύ και το ξεκλείδωμα διάφορων shortcuts στους χάρτες που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να τους εξερευνήσετε όλους κάθε φορά αλλά μπορείτε να παρακάμψετε μεγάλα κομμάτια τους.

Οι ranged επιθέσεις των εχθρών εκδηλώνονται με συγκεκριμένα patterns και ευδιάκριτες βολές, οπότε πολύ σπάνια ενδέχεται να νιώσετε ότι το παιχνίδι σας οδήγησε σε κάποιον φθηνό θάνατο.

Ουσιαστικά, τα μόνα αρνητικά που έχω να προσάψω στο Returnal είναι ορισμένα τεχνικά ζητήματα και ίσως κάποιες επιλογές των developers σχετικά με την πλοκή του παιχνιδιού. Στο σύστημα της δοκιμής (laptop με CPU 5800H της AMD, 16 GB RAM και mobile RTX 3060 της Nvidia με 6GB VRAM) η απόδοση ήταν πολύ καλή σε 1080p με DLSS Quality (60 fps στο 95% της δράσης) και High details, με το ray tracing όμως απενεργοποιημένο διότι η ενεργοποίησή του προκαλούσε εκτεταμένο stuttering χωρίς αξιόλογη οπτική βελτίωση. Επίσης, ακόμη και με το τελευταίο patch μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές υπήρχαν κάποιες περιπτώσεις που το παιχνίδι κράσαρε στο desktop (ευτυχώς υπάρχει autosave σε αυτές τις περιπτώσεις οπότε δεν έχασα την πρόοδο στο run). Tα θέματα με την πλοκή είναι πιο υποκειμενικά και δεν μπορώ να τα αναλύσω με λεπτομέρεια χωρίς να μπω σε spoilers, θα πω απλώς ότι η τελική επίλυση μερικών από τα μυστήρια του Returnal δεν ήταν τόσο ενδιαφέρουσα όσο φανταζόμουν στην πορεία.

Πώς ψήλωσε έτσι ο baby Yoda;

Όλα τα παραπάνω συνεπάγονται ότι το Returnal είναι μία πολύ εύκολη και ξεκάθαρη πρόταση αγοράς, με μόνη εξαίρεση τους παίκτες που αντιπαθούν τα roguelites. Εάν είστε οκ με αυτό το στοιχείο του παιχνιδιού, πόσω μάλλον αν είστε και φαν του είδους, κατ’ εμέ επιβάλλεται να το προσθέσετε στη λίστα με τις υποψήφιες αγορές σας. Εάν οι developers καταφέρουν να διορθώσουν σύντομα και τα μικρά τεχνικά ζητήματα, τo υψηλό επίπεδο στο οποίο βρίσκονται όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του παιχνιδιού θα δώσουν δικαιωματικά στο Returnal περίοπτη θέση στα καλύτερα παιχνίδια της χρονιάς.

Ευχαριστούμε την Sony Hellas για την παροχή του review code.

Go to discussion...

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 91%

91%

H πρώτη προσπάθεια της Housemarque για κάτι μεγαλύτερο στέφθηκε με σχεδόν απόλυτη επιτυχία. Αν είστε fans των roguelites οφείλετε να δοκιμάσετε το Returnal.

Αλέξανδρος Γκέκας

Αφοσιωμένος PC gamer, ο Αλέξανδρος παίζει τα πάντα ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής, δείχνει όμως προτίμηση σε turn-based, strategy, RPGs και θεωρεί το UFO: Enemy Unknown ως το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών. Κατά τα άλλα, προσπαθεί να κρύψει τα χελωνίσια αντανακλαστικά του αποφεύγοντας το competitive multiplayer γιατί, λέει, "δεν του ταιριάζει" και αναζητά τρόπους ώστε να αναγνωριστεί η "Church of Gaben" ως επίσημη θρησκεία στη χώρα μας.

15 comments

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL