REVIEWS

TYRANNY: BASTARD’S WOUND

Πίσω στο καλοκαίρι του 1994, η Origin Systems του Richard Garriott είχε ολοκληρώσει την ανάπτυξη ενός expansion pack για το Ultima VIII. Αυτό θα έφερε το όνομα “The Lost Vale”, και στον πυρήνα της πλοκής θα ήταν μια ομάδα πληθυσμού η οποία, αποκομμένη και απομονωμένη στην ομώνυμη Κοιλάδα, είχε παντελή άγνοια για τις κοσμογονικές εξελίξεις που συνέβαιναν για χρόνια στον κόσμο του Pagan. Αν και το expansion ήταν κυριολεκτικά έτοιμο να πακεταριστεί και να shipάρει στα καταστήματα, τα μεγάλα κεφάλια της Electronic Arts (η οποία είχε αγοράσει την Origin ήδη από το 1992) αποφάσισαν να μην κυκλοφορήσει τελικά επειδή οι πωλήσεις του Ultima VIII δεν ήταν οι αναμενόμενες, και έτσι το expansion κρίθηκε “οικονομικό ρίσκο”. Σήμερα δεν σώζεται ούτε ψήγμα από τα αρχεία του Lost Vale παρά μόνο κάμποσες σελίδες από τα design documents του, η Origin έχει πάψει να υφίσταται ως εταιρία εδώ και χρόνια, και μόνες αναφορές που γίνονται στο όνομα αυτό είναι στην ομώνυμη ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΑ, στην περιστασιακή πώληση των παιχνιδιών Wing Commander ή Crusader στο GOG… και προφανώς στις αναμνήσεις μας.

Περνάνε χρόνια από το 1994, κόσμος πάει κι έρχεται, πολιτισμοί ακμάζουν και χάνονται στην άμμο… και το φθινόπωρο του 2016, η Obsidian κυκλοφορεί το Tyranny. Λίγους μήνες αργότερα δρομολογείται η ανάπτυξη ενός expansion για το παιχνίδι, στον πυρήνα του οποίου θα είναι… μια ομάδα πληθυσμού η οποία, αποκομμένη και απομονωμένη στην ομώνυμη περιοχή, ζει προστατευμένη από τις ευρύτερες κοσμογονικές εξελίξεις που διαδραματίζονται στα Tiers. Αν και η εκδότρια εταιρία Paradox ισχυρίζεται πως οι πωλήσεις του Tyranny ήταν απλώς “ΟΚ – ικανοποιητικές γενικά, αλλά όχι και αυτές που ελπίζαμε“, η δημιουργία του expansion (και άλλου υλικού, δωρεάν ή επί πληρωμή) προχωράει κανονικά, και κυκλοφορεί τελικά επισήμως πριν λίγες ώρες, στις 7 Σεπτεμβρίου 2017.

Έχει αρκετό ενδιαφέρον η σύγκριση των παράλληλων (μέσα στο ευρύτερο χωροχρονικό συνεχές) βίων των 2 εταιριών, Origin και Obsidian, καθώς και η ανάλυση των λόγων για τους οποίους η εξπανσιονο-ιστορία της μίας είχε αίσιο τέλος ενώ της άλλης όχι (ψηφιακή διανομή vs retail, άνθρωποι με μεράκι και ψυχή vs Λερωμένοι EA Executives, κτλ κτλ). Αλλά μέσα σε όλα αυτά… έχουμε να παρουσιάσουμε και ένα expansion. Bastard’s Wound, λοιπόν.

bastards-snap1smallΗ Paradox ήταν αρκετά ευγενική να προσφέρει στους reviewers και μερικά save files από το Act 2 του παιχνιδιού σε περίπτωση που δεν είχαν δικό τους έτοιμο διαθέσιμο χαρακτήρα… αλλά, ποιόν κοροϊδεύουμε, δεν νοείται εμπειρία Tyranny χωρίς Fatebinder Papaflessas.

Όπως ειπώθηκε και λίγο παραπάνω, το όνομα του expansion αναφέρεται σε μια ομώνυμη περιοχή του κόσμου του Tyranny, όπου ένα ετερόκλητο πλήθος (αποτελούμενο από Earthshakers, Tidemasters, πολλούς “κοινούς θνητούς” αλλά και μεγάλο αριθμό από Beastmen διαφόρων clans) έχει βρει καταφύγιο από τα δεινά του πολέμου. Η ακριβής ιστορία του πώς οι παραπάνω ομάδες ανακάλυψαν την περιοχή που κατέληξε να ονομάζεται Bastard’s Wound (αλλά και το γιατί ακριβώς είχε παραμείνει κρυφή η περιοχή ως τώρα) εξηγούνται επαρκώς in-game – αυτό που μας απασχολεί κυρίως είναι το ότι για καλή ή… κακή τύχη του κόσμου ο Fatebinder ενημερώθηκε για την ύπαρξή της περιοχής, και θα κληθεί να διελευκάνει τα ζητήματα που την απασχολούν, αλλά και το απώτερο μέλλον της.

Η περιοχή Bastard’s Wound βρίσκεται ουσιαστικά μέσα σε ένα τμήμα των περιβόητων Oldwalls, γεγονός που δημιουργεί ενδιαφέρουσες προεκτάσεις καθώς, σύμφωνα με τους νόμους του Kyros, το να εισέρχεται κάποιος στα Oldwalls είναι παράπτωμα που τιμωρείται με θάνατο (και ΠΡΟΦΑΝΩΣ παρέχεται η επιλογή να είμαστε ΑΠΟΛΥΤΩΣ αδέκαστοι ως προς αυτό – υπάρχει και αντίστοιχο achievement *σατανικό γέλιο*). Η άλλη προφανής ενδιαφέρουσα προέκταση του παραπάνω είναι η παρουσία των μυστήριων πνευμάτων Bane στα κατώτερα επίπεδα του Bastard’s Wound (όπως και στην υπόλοιπη έκταση των Oldwalls), η οποία παρουσία επηρεάζει καθοριστικά τον αγώνα των κατοίκων για επιβίωση.

bastards-snap2smallΟι υπόγειες φάρμες των κατοίκων του Bastard’s Wound προσωπικά μου θύμισαν αρκετά τις αντίστοιχες φάρμες των “υποχθόνιων” Slags κοντά στο χωριό Modoc του Fallout 2.

O αγώνας για επιβίωση είναι και ο ένας από τους πυλώνες στους οποίους στηρίζεται η ιστορία του expansion. Και ο αγώνας αυτός έχει πολλές συνισταμένες: τις έριδες που προκύπτουν ανάμεσα στους ηγέτες που έχουν αναδειχθεί στο BW, το πώς ακριβώς ερμηνεύει ο καθένας εκ των ηγετών αυτών την “ευημερία” και τί ενδεχομένως φρικτά πράγματα είναι διατεθειμένος να κάνει (ή, έστω, να αναθέσει σε κάποιον εύκαιρο Fatebinder να κάνει) προκειμένου να την εξασφαλίσει, τις εντάσεις που δημιουργούνται ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες που ζουν φαινομενικά αρμονικά εκεί, αλλά και τον διαρκή κίνδυνο των Bane από τα αβυσσαλέα βάθη των Oldwalls. Ο άλλος πυλώνας της ιστορίας που ξεχωρίζει είναι η εκτεταμένη εμβάθυνση που υφίσταται το ευρύτερο Lore του Tyranny, κυρίως όσον αφορά τα Oldwalls, τα Bane, τους Beastmen, αλλά και την μυστήρια σύνδεση που φαίνεται να υπάρχει ανάμεσα σε αυτά τα 3. Το θετικό είναι πως η εμβάθυνση αυτή είναι συνυφασμένη με την πορεία του κεντρικού quest του expansion και άρα αποκαλύπτουμε τις έξτρα πληροφορίες τμηματικά και παίζοντας απλά το παιχνίδι, και όχι πχ αποκλειστικά με άχαρα και μονοκόμματα “Lore Dumps”.

bastards-snap3smallΟ χάρτης των υποπεριοχών του Bastard’s Wound, σε όλο του το μεγαλείο.


[Ήπιας φύσης spoiler για τις εξελίξεις στο 3ο Act του παιχνιδιού στην επόμενη παράγραφο]

Η εκκίνηση του expansion triggάρεται από την άφιξη ενός γράμματος κάποια στιγμή στη διάρκεια του Act 2 του παιχνιδιού, αλλά θεωρητικά το quest μένει ανοιχτό και μπορεί να ολοκληρωθεί μέχρι και λίγο πριν το φινάλε του game στο Act 3. Αυτή η κατάσταση βέβαια εμπεριέχει τον εμφανή “κίνδυνο” να φαίνονται αρκετά ασήμαντα τα ζητήματα του BW μπρος στις κοσμογονικές εξελίξεις που διαδραματίζονται στο φινάλε του παιχνιδιού, ή και να πετύχουμε διάφορα περιστατικά όπως πχ το να έχουμε σκοτώσει μόλις τον Voices of Nerat στα πλαίσια του endgame αλλά τα μέλη των Scarlet Chorus που συναντάμε στο BW να μην αναγνωρίζουν καν στους διαλόγους αυτό το τεράστιο για τα δεδομένα του κόσμου συμβάν – άρα θα μπορούσε να υποθέσει ασφαλώς κάποιος πως οι ίδιοι οι δημιουργοί του expansion το προορίζουν να παιχτεί προτιμότερα κάποια στιγμή στη διάρκεια του Act 2.

Στο Act 2 ξεκινάει και η άλλη ουσιαστική προσθήκη που εισάγεται με το expansion: τα companion quests για 3 (προς το παρόν) από τους συντρόφους μας, και συγκεκριμένα τους Barik, Verse και Lantry. Πιο συγκεκριμένα, το quest της Verse αφορά την καταδίωξη των ανθρώπων που δολοφόνησαν τα μέλη της προηγούμενης συμμορίας της (τις “αδερφές της”, όπως τις αποκαλεί η ίδια), το quest του Lantry αφορά την συλλογή και την ιστορική αξιολόγηση μιας σειράς από ιστορικά έγγραφα που καλούμαστε να εντοπίσουμε μέσα στο Bastard’s Wound (ως ιστορικός-αρχαιολόγος ταυτίστηκα ιδιαίτερα με το συγκεκριμένο quest, η αλήθεια είναι), ενώ το quest του Barik αφορά την επίπονη προσπάθεια να αφαιρεθεί ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η πανοπλία του (κάντε κλικ ΕΔΩ αν θέλετε να spoilαριστείτε περαιτέρω και να δείτε την μεταμόρφωση του Barik μέσα από τα in-game πορτρέτα του, πριν την αφαίρεση της πανοπλίας, αμέσως μετά, και αφότου τον διατάξουμε να μπανιαριστεί και να σενιαριστεί. Proceed at your own risk).

bastards-snap4smallΑναμενόμενα, τα companion quests εισάγουν έξτρα voice-acting και νέες προοπτικές για απόκτηση Loyalty/Wrath/Fear με τους companions μας και με τις παρατάξεις τους.

Στο “State of the Game” άρθρο που είχα συντάξει πριν 2 περίπου μήνες επ’αφορμής της κυκλοφορίας του Tales from the Tiers DLC, έγραφα πως το συνοδευτικό update του Bastard’s Wound επρόκειτο να εισάγει επίσης “εκτεταμμένο νέο περιεχόμενο για το τρίτο Act του παιχνιδιού, συν ένα τελείως νέο διαθέσιμο μονοπάτι προς το φινάλε”. Αυτό αποδείχθηκε… τεχνικά σωστό, αλλά και πάλι, κατά το ήμισυ. Κυρίως γιατί το “εκτεταμμένο νέο περιεχόμενο” στην ουσία είναι μερικά νέα ending slides και cinematics στο φινάλε, μερικά νέα Missives που λαμβάνουμε, και η κατάληξη των προσωπικών quests των NPCs μας (η οποία κατάληξη triggάρεται μόνο αφότου έχουμε μπει στο τρίτο Act), ενώ το “νέο μονοπάτι” είναι μερικές νέες επιλογές διαλόγων που μας παρουσιάζονται ακριβώς στην τελευταία σκηνή του game και που μας επιτρέπουν ουσιαστικά να δηλώσουμε υποταγή στον Kyros και να ολοκληρώσουμε το game ως πιστός υπηρέτης Του (άρα ακόμα και αν ακολουθήσουμε το “Anarchist” Path και σφάξουμε τους πάντες και τα πάντα, μπορούμε στο φινάλε να ισχυριστούμε πως τα κάναμε όλα “για τη Δόξα του Kyros” και να ολοκληρώσουμε την κατάκτηση των Tiers στο όνομά Του και χωρίς να προκαλέσουμε την περαιτέρω οργή Του).

Από πλευράς Role-Playing, η συγκεκριμένη νέα επιλογή είναι πλήρως καλοδεχούμενη και η αλήθεια είναι πως έλειπε από το αρχικό game, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και οι παρεπόμενες ηθικοφιλοσοφικές σκέψεις που κάνει ο Fatebinder μας στη διάρκεια αυτού του φινάλε (μήπως τελικά οι πράξεις μας δεν ήταν και τόσο ελεύθερη βούληση και διάθεση για επανάσταση και μεγαλείο, αλλά αποκλειστικά και μόνο η Θέληση του Kyros από την αρχή ως το τέλος;). Όμως η αλήθεια είναι πως το να την χαρακτηρίσει κανείς “νέο μονοπάτι στο φινάλε” τραβάει από τα μαλλιά το μαρκετίστικο παιχνίδι με τις λέξεις.

bastards-snap5smallΜε αφορμή το expansion ξεκίνησα και ένα καινούργιο Παπαφλεσσικό New Game+, ακολουθώντας τον δρόμο του Graven Ashe και των Disfavored αυτή τη φορά. Οι οποίοι, απ’ότι αποδεικνύεται στην πορεία, δεν είναι και 100% τα έντιμα και ηθικά στοιχεία που ισχυρίζονται ότι είναι – αλλά αυτός είναι ο κόσμος του Tyranny.

Σε γενικές γραμμές, το expansion φαίνεται να επεκτείνει τα στοιχεία που έκαναν το βασικό Tyranny να ξεχωρίζει, χωρίς όμως να προσπαθεί ιδιαίτερα να “μπαλώσει” παράλληλα και κάποιες από τις αδυναμίες που είχαν επισημανθεί σε αυτό. Έτσι έχουμε το Bastard’s Wound ως περιοχή να είναι ιδιαίτερα καλογραμμένη, με τα quests σε αυτό να επιχειρούν να καταπιαστούν με ορισμένα πιο “ευαίσθητα” θέματα όπως το κατά πόσο ο σκοπός αγειάζει τα μέσα και αν είναι προτιμότερο να είναι κάποιος πραγματιστής ή ιδεολόγος (ή Στυγνός Πράκτορας της Δικαιοσύνης – ΜΗΔΕΝΙΚΟ ΕΛΕΟΣ στους γκιαούρηδες που καταπατούν τα Oldwalls) όταν το απώτερο διακύβευμα είναι η ίδια η επιβίωση μιας ολόκληρης κοινότητας. Εξίσου καλογραμμένα και ενδιαφέρονται είναι και τα προσωπικά quests των τριών NPCs μας (άχτι το είχα να του την βγάλω την πανοπλία του Barik, από την πρώτη μέρα που έπαιξα το game), ενώ σίγουρα στα θετικά του expansion συγκαταλέγεται και η εμβάθυνση που υφίστανται ορισμένοι τομείς του (ήδη βαθύτατου) Lore του κόσμου του παιχνιδιού. Την ίδια στιγμή όμως, οι μάχες εξακολουθούν να έχουν μια εσάνς αγγαρείας και grindαρίσματος, ενώ το φινάλε (τόσο των γεγονότων του expansion όσο και του Main Quest στο αρχικό game) παραμένει κάπως απότομο και παρακαλάει ουσιαστικά για περαιτέρω εξέλιξη της ιστορίας μετά από αυτό (θα ήθελα να παραθέσω κάποιες σκέψεις που έχω κάνει τελευταία πάνω σε αυτό σχετικά με την φύση των expansion packs γενικότερα τα τελευταία χρόνια, αλλά μάλλον θα τις κρατήσω για ξεχωριστό μίνι-αρθρίδιο στην προσωπική μου στήλη).

bastards-snap6smallΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ.

Με άλλα λόγια, το Bastard’s Wound δεν θεωρώ πως θα καταφέρει από μόνο του να συγκινήσει και να φέρει στην ζεστή αγκαλιά του Kyros όσους για τον Α ή Β λόγο δεν κατάφεραν να “μπουν” στο αρχικό game, και γενικά δεν είμαι απόλυτα σίγουρος αν ήταν ΑΥΤΟ το Expansion που είχε ανάγκη ο βασικός τίτλος προκειμένου να εξελιχθεί (με δεδομένο, πάντα, το φινάλε της ιστορίας του αρχικού game, που παρακαλάει για συνέχιση). Όμως, καθώς ουσιαστικά επεκτείνει την βασική εμπειρία Tyranny με 5-6 ώρες ως επί το πλείστον ποιοτικότατου έξτρα περιεχόμενου (με αυτή τη διάρκεια κατά νου ίσως θα ήταν πρέπον να χαρακτηριστεί ως DLC παρά ως “Expansion”, αλλά, όπως και το αρχικό game, έτσι και το expansion θεωρείται δεδομένο πως πρέπει να παιχθεί 3-4 φορές προκειμένου να μπορεί να πει κάποιος πως το ξεζούμισε πλήρως), όσοι λάτρεψαν το αρχικό game και ήθελαν μια αφορμή για να ρίξουν ένα playthrough ακόμα, μπορούν να επενδύσουν άφοβα και σε αυτό. Αν όχι για κάποιον άλλο λόγο, τότε για να ανταμειφθούν οι “μερακλήδες άνθρωποι” που ανέφερα και στην εισαγωγή του review (χαϊδεύω αυτάρεσκα τα μούσια μου τώρα που κατάφερα να κάνω την αφήγηση του review να σχηματίζει κύκλο) και για να συνεχίσει η ροή ποιοτικού περιεχομένου για ένα εξαιρετικό game που έχει πάρα πολλά να μας δώσει ακόμα.

YΓ. Τα πλήρη Patch Notes, καθώς και οι λίστες με το τι προστίθεται στο παιχνίδι ως δωρεάν Update και τι πάει πακέτο με την αγορά του Expansion, είναι διαθέσιμα ΕΔΩ.

Αγοράστε το Tyranny, το Bastard’s Wound expansion και το Tales from the Tiers DLC από το GOG, και βοηθήστε τους συντάκτες της παρούσας ημιθανούς κοινότητας να πληρώσουν τα συσσωρευμένα δικαστικά έξοδα από τις συνεχείς μηνύσεις για προσβολή δημοσίας αιδούς.

Pros

  • Καλογραμμένη και ενδιαφέρουσα νέα περιοχή, την οποία μπορούμε να “αντιμετωπίσουμε” ποικιλοτρόπως ανάλογα με το RP μας.
  • Εξίσου ενδιαφέροντα νέα Companion Quests.
  • Επέκταση του υφιστάμενου Lore.
  • Νέα Artifacts, Spells, World Map Events… Γενικά, νέα πράγματα από οτιδήποτε καλό προσέφερε το Tyranny ως τώρα.
  • Μερικές νέες επιλογές και προσθήκες στο φινάλε του game…

Cons

  • …που δεν αλλάζουν σε καμία περίπτωση το γεγονός ότι η ιστορία του βασικού game τελειώνει αρκετά απότομα.
  • Οι μάχες εξακολουθούν να έχουν χροιά αγγαρείας.
  • Ορισμένα bugs, που ίσως και να οφείλονται στην πρώιμη Press Build στην οποία βασίστηκε το Review.
  • Όπως γράφω, μου φαίνεται, σε κάθε κυκλοφορία σχετική με την Paradox, η αξία της σχέσης Κόστους/Περιεχομένου του expansion καταλήγει να επαφίεται περισσότερο στο κατά πόσο κάποιος εκτιμάει τους δημιουργούς και το επιχειρηματικό μοντέλο της εταιρίας και λιγότερο στο στυγνό Value for Money.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 80%

80%

Κώστας Καλλιανιώτης

Αρχαιολόγος/Ιστορικός, RPG Player, Οπαδός των Motörhead, Καταναλωτής Προβατίνας.

2 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL