SPECIALS

Now Playing: DIRT RALLY

Το Rally είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, ο πραγματικός βασιλιάς των Motorsports. Μπορεί να μην είναι το πιο δημοφιλές άθλημα σε τέσσερεις τροχούς, σίγουρα δεν είναι το πιο «πλούσιο» ή το πιο προβεβλημένο, εντούτοις αποτελεί το ιδανικό πάντρεμα μηχανής και οδηγικής ικανότητας. Σε αντίθεση με την Formula 1, για παράδειγμα, όπου έχουμε τεχνολογία αιχμής (ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι θα έπρεπε), έναν στρατό από μηχανικούς κι επιστήμονες, οδηγούς που αψηφούν τους κανόνες της λογικής και μία ριψοκίνδυνη κούρσα, πάντα στην κόψη του ξυραφιού, το Rally μοιάζει αρχέγονο, συχνά βάρβαρο και ψιθυρίζει κατευθείαν στα πιο πρωτόγονα ένστικτά μας, όπως αυτά της επιβίωσης. Εξάλλου, για επιβίωση μιλάμε: Ένας αγώνας σχεδόν μοναχικός, κόντρα στην αδυσώπητη φύση, κόντρα στον αμείλικτο χρόνο. Εσύ και το αυτοκίνητό σου. Δίπλα ο συνοδηγός σου, που απλά προσπαθεί να σε βοηθήσει όπως μπορεί, μπροστά στο άγνωστο, δίνοντας οδηγίες. Και μπροστά ο δρόμος. Ένας δρόμος επικίνδυνος, όπου κάθε στροφή, κάθε ευθεία, κάθε χαλίκι και πέτρα, μοιάζουν να έχουν βαλθεί να μας εξοντώσουν. Και ο μεγάλος αντίπαλος; Ο χρόνος – άλλη μία υπενθύμιση της θνησιμότητάς μας.

Μάλλον θα έχετε αρχίσει να καταλαβαίνετε ότι το λατρεύω το Rally. Δεν είμαι και ιδιαίτερα φίλος των μηχανοκίνητων σπορ, ούτε έχω αρρώστια με τους τέσσερεις τροχούς, αλλά όταν μιλάμε για Rally, κάτι ξυπνάει μέσα μου. Μπορώ να πάω να κάτσω σε μια πλαγιά, να τρώω σκόνη όλη μέρα (όπως το έχω κάνει στο παρελθόν), απλά και μόνο για να δω φευγαλέα κάποια τετράτροχα θηρία να δαμάζουν την φύση. Και, προς μεγάλη μου απογοήτευση, εδώ και χρόνια είχαμε να δούμε κάποια αξιόλογη και «αυθεντική» υλοποίηση του αγαπημένου μου motorsport στις οθόνες των υπολογιστών μας. Κάποτε, η «μάνα» Codemasters μας είχε δώσει μερικά εξαιρετικά δείγματα γραφής (Colin McRae Rally, ας πούμε), αλλά, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια αναλώνεται σε εύπεπτα, arcade-οειδή «ραλάκια», βουτηγμένα στην αμερικανίλα, στα energy drinks, στις δυνατές μουσικές, με την σειρά DiRT. Δεν είναι ότι τα racing games της σειράς ήταν κατ’ ανάγκη κακά (που δεν ήταν), απλά ήταν σαφώς targeted προς ένα πιο νεανικό κοινό, που ενδεχομένως να μην ξέρει καν ποιος ήταν ο Colin McRae. Η Codemasters, καλώς ή κακώς, είχε απομακρυνθεί από τις ρίζες της με αμφιλεγόμενους στόχους κι εξίσου αμφιλεγόμενα αποτελέσματα.

Dirt Rally Snap1Στη χιονισμένη Σουηδία

Και επειδή, όποιος ξεχνά το παρελθόν του δεν έχει μέλλον, ήρθε η ώρα για μία μεγαλοπρεπή επιστροφή στις ρίζες. Ήγγικεν η ώρα του DiRT Rally – που το μοναδικό κοινό στοιχείο που έχει με τα πρόσφατα παιχνίδια της Codemasters είναι η χρήση της λέξης “DiRT”.

ROOTS, BLOODY ROOTS

Και δεν είναι απλά μία επιστροφή στις ρίζες: Είναι μία ολική επαναφορά σε όλα εκείνα τα απλά, απέριττα που είχαμε συνηθίσει, έτσι ώστε πρωταγωνιστής να είναι η οδήγηση, το Rally και όχι αμέτρητα άλλα παρεμφερή, που συχνά υπήρχαν για να μας αποσπούν την προσοχή. Έτσι, τέρμα πια οι interactive καριέρες, τα «σενάρια» και τα cutscenes, η ιστορία του οδηγού που ξεκινά από το μηδέν και φτάνει στην κορυφή του κόσμου. Δεν υπάρχουν ομάδες, χορηγοί, managers και τα συναφή. Εσύ. Το αυτοκίνητό σου. Η Φύση. Αυτά τα ολίγα φτάνουν και περισσεύουν. Αυτή είναι και η πεμπτουσία ενός καθαρόαιμου Rally game.

Υπάρχει, βεβαίως, η έννοια του progression (μέσω του Career) στο παιχνίδι, αλλά χωρίς όλα τα υπόλοιπα «στολίδια». Η καρδιά, ο πυρήνας του παιχνιδιού είναι, φυσικά, το Rally Championship, όπου θα περάσουμε τον περισσότερο χρόνο. Υπάρχουν 5 διαφορετικές κατηγορίες, βαθμιαίας δυσκολίας κι εμείς ξεκινάμε από την χαμηλότερη κατηγορία, με απώτερο στόχο στο τέλος να έχουμε αρκετούς βαθμούς ώστε να προαχθούμε στην επόμενη. Ωστόσο, πρέπει να έχουμε κατά νου, πως στις επόμενες κατηγορίες υπάρχει και το φάσμα του υποβιβασμού αν δεν τα πάμε και πολύ καλά. Μετά από κάθε event κερδίζουμε credits (με βάση την κατάταξή μας), τα οποία χρησιμοποιούμε για να πληρώσουμε τους μηχανικούς μας, για να επισκευάσουμε τις ζημιές και -το κυριότερο- για να προσθέσουμε κάποιο καινούργιο αυτοκίνητο στο οπλοστάσιό μας. Λίγο ή πολύ αυτό συνοψίζει την έννοια της «καριέρας» στο παιχνίδι. Ωστόσο, πρέπει να αναφερθεί πως υπάρχει ένα θέμα ισορροπίας εδώ: Λίγο τα πενιχρά credits που κερδίζουμε, λίγο η αυξημένη δυσκολία του παιχνιδιού (περισσότερα επ’ αυτού παρακάτω…), λίγο οι τσιμπημένες τιμές στα αυτοκίνητα, όλα αυτά συντελούν ώστε συχνά να μετατρέπεται η καριέρα μας σε grind, προκειμένου να γεμίσουμε το πορτοφόλι μας. Δεν είναι δραματικό το θέμα, απλά μην περιμένετε να τελειώνετε κάποιο event και να έχετε αρκετά λεφτά για να αγοράσετε εκείνο το Lancia που σας έχει γυαλίσει…

Dirt Rally Snap2Τα εφέ της βροχής είναι εξαιρετικά, ενώ το βρεγμένο οδόστρωμα αποτελεί μια διαρκή απειλή

Μια και αρχίσαμε να μιλάμε για αυτοκίνητα, στο DiRT Rally θα βρούμε σχεδόν 40 διαφορετικά αμάξια (ο αριθμός αυτός ενδέχεται να αυξηθεί μελλοντικά), με τέτοια ποικιλία που θα ικανοποιηθεί κάθε γούστο. Υπάρχουν αρκετές διαφορετικές κατηγορίες (60s, 70s, 80s, 90s, 00s, R4, Rally κτλ) και θα βρούμε μερικούς από τους πλέον διάσημους «πρωταγωνιστές» διαχρονικά στο σπορ. Παράλληλα, έχουμε την δυνατότητα να τρέξουμε σε έξι διαφορετικές χώρες, με την καθεμία να προσφέρει πλήθος ειδικών διαδρομών: Ελλάδα (χώμα), Γερμανία (άσφαλτος), Μονακό (άσφαλτος / χιόνι), Φινλανδία (χώμα), Σουηδία (χιόνι) και Ουαλία (χώμα). Αξίζει να αναφερθεί πως όλες οι ειδικές, πέρα από την τεράστια ποικιλία που προσφέρουν, βασίζονται σε πραγματικές τοποθεσίες και διαδρομές. Για παράδειγμα, οι πίστες στην Ελλάδα βρίσκονται στην Αργολίδα.

Πέρα από το καθαρό Rally, στο παιχνίδι προσφέρονται δύο ακόμη, διαφορετικά, modes: Το Hillclimb (ανάβαση στο διάσημο Pike Peaks) και FIA Rallycross, τα δικαιώματα του οποίου έχει πάρει η Codemasters. Το Rallycross αποτελεί μία παραλλαγή του Rally, όπου συμμετέχουν ειδικά τροποποιημένα rally cars (έχουν σχεδόν διπλάσια ισχύ) τα οποία κοντράρονται σε αγώνα σε κλειστή πίστα. Κάθε πίστα έχει το Joker Lap (μια, ας πούμε, παράκαμψη) που πρέπει να πάρει κάθε αυτοκίνητο υποχρεωτικώς σε έναν από τους γύρους του αγώνα. Τα δύο αυτά modes αποτελούν ένα ευχάριστο διάλειμμα από το σκληρό Rally, αλλά, για να είμαι ειλικρινής, και να μην υπήρχαν καν, δεν θα με ένοιαζε κι ιδιαίτερα.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στο online κομμάτι του DiRT Rally, αφού πίσω από το παιχνίδι κρύβεται μία πολύ δραστήρια και παθιασμένη κοινότητα. Πέρα από τα (κλασικά, πλέον) online πρωταθλήματα και PVP, υπάρχει πληθώρα online events (ημερήσια, εβδομαδιαία, μηνιαία), μέσω των οποίων μπορούμε να συγκριθούμε με όλους τους υπόλοιπους παίκτες και να κερδίσουμε credits. Όπως καταλαβαίνετε, υπάρχει μπόλικο περιεχόμενο που (ειδικά μέσω των διαφορετικών events) κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον του παίκτη.

Dirt Rally Snap3Τρέχοντας με το αγαπημένο μου Ford Fiesta RS στην Ελλάδα

BE BRAVE

Και φτάνουμε στο προαιώνιο racing ερώτημα: «Simulation ή arcade»;  Ειλικρινά, έχει σημασία; Εξάλλου, πόσοι από εμάς έχουμε οδηγήσει αυτοκίνητο Rally σε τέτοιες συνθήκες για να έχουμε και ιδία άποψη για το κατά πόσο είναι ακριβής η εξομοίωση που επιχειρεί το παιχνίδι; Εγώ πάντως, ένα ταπεινό Fiesta έχω και θα έλεγα πως είμαι οδηγός συντηρητικός. Όπως και να έχει, το DiRT Rally πλασάρεται ως simulation και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται, αν και απέχει παρασάγγας από τον hardcore ρεαλισμό του Richard Burns Rally, για όσους θυμάστε. Απευθύνεται σε όλους (υπό κάποιες προϋποθέσεις, ωστόσο, που θα αναλυθούν παρακάτω…) και όχι μόνο τους hardcore παίκτες, αφού το παιχνίδι είναι αρκετά παραμετροποιήσιμο. Θεωρώ ότι είναι αρκούντως ρεαλιστικό, σε καμία περίπτωση ο χειρισμός δεν είναι αυτό που εννοούμε “arcade”, και οι μηχανισμοί απαιτούν εξοικείωση και προσήλωση, σε βαθμό συχνά εξωφρενικό.

Τα physics είναι ιδιαιτέρως καλοδουλεμένα και πραγματικά είναι απόλαυση να διαπιστώνεις τις ιδιαιτερότητες μεταξύ ασφάλτου και χώματος, για παράδειγμα. Όπως επίσης, είναι τρομακτικές οι διαφορές χειρισμού και αίσθησης σε διαφορετικά αυτοκίνητα, ειδικά όταν μεταβαίνουμε από RWD σε FWD ή 4WD κι αντίστροφα. Σε γενικές γραμμές, ο χειρισμός των αυτοκινήτων είναι ενδεχομένως ο πιο «σφιχτός» και στιβαρός που έχω συναντήσει σε παιχνίδι εδώ και πολλά χρόνια. Ειδικά, δε, αν δοκιμάσετε να παίξετε με μία καλή τιμονιέρα (κάτι που συνιστώ ανεπιφύλακτα), το DiRT Rally πραγματικά απογειώνεται.

Αυτό που δεν χωρά την παραμικρή αμφιβολία, ωστόσο, είναι το πόσο δύσκολο είναι το παιχνίδι, μιας και ο βαθμός πρόκλησης ίναι τρομακτικά ψηλός, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αδικεί τον παίκτη και δεν τον τιμωρεί με «φτηνά» χτυπήματα. Το DiRT Rally θέλει να σε κάνει να ιδρώσεις, να πονέσεις, να αναγκαστείς να ρίξεις την δουλειά που απαιτείται, προκειμένου να βελτιωθείς. Μετά τις πρώτες σφαλιάρες, αρχίζεις να διαπιστώνεις πως εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα «ραλάκι» της σειράς. Αρχίζεις να διαπιστώνεις πως πρέπει να το προσεγγίσεις με διαφορετική τακτική, πρέπει να δουλέψεις πάνω στα λάθη σου, πρέπει να αφοσιωθείς 100% στον δρόμο που ανοίγεται μπροστά σου. Και το κυριότερο; Πρέπει να μάθεις να δείχνεις σεβασμό (και γιατί όχι, και λίγο φόβο) στον δρόμο αυτό. Η παραμικρή απερισκεψία, η έστω και υποψία ύβρεως και υπερεκτίμησης των ικανοτήτων μας, θα οδηγήσει σε ολέθρια αποτελέσματα. Μετά την πρώτη τούμπα ή λανθασμένη εκτίμηση κάποιας στροφής (που, πιστέψτε με, θα συμβεί πάρα πολύ νωρίς…), θα διαπιστώσετε και κάτι ακόμα: Δεν υπάρχει η δυνατότητα για rewind (δηλαδή να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο λιγάκι, πριν συμβεί το μοιραίο). Που σημαίνει πως αν κάτι πάει στραβά προς το τέλος, ας πούμε, κάποιας ειδικής, οι επιλογές μας είναι δύο: Ή restart (με χρηματικό πρόστιμο) ή το καταπίνουμε και βλέπουμε τον χρόνο μας να πέφτει δραματικά στην κατάταξη. Το ηθικό δέχεται τεράστιο πλήγμα όταν βλέπεις τον κόπο (και τον χρόνο σου) να δέχεται τέτοιο ύπουλο χτύπημα από στιγμιαία αδράνεια, ειδικά αν είσαι μια ανάσα από τον τερματισμό.

 Dirt Rally Snap4Πολλές ειδικές στην Ουαλία δεν ενδείκνυνται για… κλειστοφοβικούς, αφού ο αδύναμος ήλιος σχεδόν δεν καταφέρνει να διαπεράσει τα σκοτεινά, στενά περάσματα μέσα από τα δάση

Ωστόσο, η απουσία της δυνατότητας για rewind μεταμορφώνει το DiRT Rally σε αυτό που πραγματικά θέλει να είναι και μοιάζει ευεργετική, σχεδόν δώρο Θεού. Επίσης, οι ζημιές που προκαλούμε στο αυτοκίνητό μας είναι «κληρονομικές», μεταφέρονται δηλαδή και στην επόμενη ειδική. Μετά από κάθε δύο ειδικές σε κάποιο event, έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε κάποιες επισκευές, αλλά υπό χρονικό περιορισμό και -μαντέψτε- σχεδόν ποτέ δεν έχουμε την δυνατότητα να επισκευάσουμε όλες τις ζημιές. Πρέπει, εν ολίγοις, να επιλέξουμε που θα επικεντρωθούμε (ή να ακολουθήσουμε τις συμβουλές των μηχανικών μας). Όλο αυτό σημαίνει πως ακόμα και απλά να τερματίσουμε σε κάποιο event (ειδικά στα πιο προχωρημένα πρωταθλήματα) που έχει αρκετές ειδικές, μοιάζει συχνά από μόνο του κατόρθωμα. Επίσης, οι ζημιές μετά το πέρας κάποιου event απαιτούν credits για να επισκευαστούν, κάτι που πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου, αν δεν θέλουμε να δούμε την τσέπη μας να αδειάζει.

Όταν πρωτοξεκίνησα να παίζω, θεωρώντας πως τα πηγαίνω καλά, είδα τους χρόνους μου να είναι επιεικώς μέτριοι. Και διαπίστωσα πως απλά ήμουν πολύ αργός, οδηγούσα ίσως φοβισμένα, υπέρ του δεόντως προσεκτικά, με ελάχιστα ρίσκα, προκειμένου να φτάσω αλώβητος στον τερματισμό. Σταδιακά, μετά από επίπονες προσπάθειες (και πολλά restart) άρχισα να βελτιώνω τους χρόνους μου, να οδηγώ πιο απελευθερωμένα, συχνά στα όρια, με απόλυτη προσήλωση στον δρόμο μπροστά και στις οδηγίες του συνοδηγού. Αργότερα άρχισα να πειραματίζομαι με το tuning και τα settings, ειδικά σε διαφορετικές πίστες, «ξυρίζοντας» μερικά κλάσματα δευτερολέπτων εδώ κι εκεί. Κάποια στιγμή, πολύ αργότερα μέσα στο παιχνίδι, κατάφερα και σημείωσα τον καλύτερο χρόνο σε κάποια ειδική και η αίσθηση ήταν αυτή του απόλυτου θριάμβου, επιστέγασμα των κόπων μου. Αυτό που σε άλλα παιχνίδια είναι αυτονόητο, εδώ μοιάζει σαν όνειρο μακρινό, σαν υπέρτατος στόχος που απαιτεί δάκρυα, αίμα κι ιδρώτα. Όταν τελικά έρχεται εκείνη η καταραμένη πρωτιά -και δεν έρχεται και πολύ συχνά- η αίσθηση ικανοποίησης είναι μοναδική, ασύγκριτη.

Και αυτή είναι η μαγεία του DiRT Rally. Είναι σκληρό, αδυσώπητο, δεν συγχωρά και δεν παίρνει ποτέ τον παίκτη από το χέρι. Ουδέποτε επιβραβεύει την προσπάθεια του παίκτη αν αυτή δεν είναι αψεγάδιαστη. Δεν χωράνε εδώ «μπράβο για την προσπάθεια». Οι αντίπαλοι οδηγοί δεν χαρίζουν κάστανα και ποσώς ενδιαφέρονται αν τα πήγες «καλά». Για να καταφέρεις να δεις το όνομά σου στην κορυφή μετά από κάποια ειδική, θα ιδρώσεις. Αν δεν είσαι πρόθυμος να αφοσιωθείς στην προσπάθεια αυτή, συγνώμη, αλλά το DiRT Rally γρήγορα θα μετατραπεί σε μία πολύ οδυνηρή και δυσάρεστη εμπειρία – οπότε, καλύτερα να το αποφύγετε τελείως. Δεν υπάρχουν tutorials ή έστω κάτι παρεμφερές (σαν driving school, για παράδειγμα), οπότε θα πρέπει να θελήσετε να ασχοληθείτε και να περάστε μπόλικο χρόνο εξοικείωσης με τις ιδιαιτερότητες και ιδιοσυγκρασίες κάθε αυτοκινήτου και πίστας.

Dirt Rally Snap5Η μελαγχολική ουαλική φύση σε όλο της το μεγαλείο

Αν όμως αποφασίσετε να ασχοληθείτε σοβαρά με το DiRT Rally, τότε θα βιώσετε μερικές από τις πιο έντονες στιγμές που έχουν αποτυπωθεί σε κώδικα. Θα γευτείτε το νέκταρ της επιβράβευσης, θα ζήσετε στο απόλυτο τους μικρούς και μεγάλους θριάμβους σας, διότι απλούστατα ξέρετε πόσο σας έχουν κοστίσει. Κάθε ειδική που θα τρέξετε μοιάζει με μια άνιση πάλη ενάντια στα πιο επικίνδυνα στοιχεία της φύσης, μια μάχη μέσω πυράς και σιδήρου, και όταν πλέον έρθει εκείνη η μοναδική στιγμή που περνάς την γραμμή του τερματισμού, μόνο με λύτρωση μπορεί να χαρακτηριστεί. Σε πολλές από τις στροφές που θα συναντήσετε, θα ακούστε τον συνοδηγό, πέρα από τις καθιερωμένες οδηγίες, να σας λέει “Be Brave”. Νομίζω ότι αυτή η φράση συνοψίζει στο απόλυτο την οδηγική εμπειρία του DiRT Rally. Ειλικρινά, δεν πρέπει να έχω ζήσει πιο έντονες και δραματικές στιγμές σε racing game.

DIRTY & SEXY

Στον τεχνικό τομέα τα πράγματα συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο ποιότητας που διέπει όλο το υπόλοιπο παιχνίδι. Τα αυτοκίνητα χαρακτηρίζονται από συγκλονιστικό βαθμό λεπτομέρειας και μοιάζουν «ζωντανά», ενώ σε κάθε αμάξι υπάρχει και αυθεντική απεικόνιση του εσωτερικού της καμπίνας. Πραγματικά, μπορείτε να περάσετε αμέτρητες ώρες απλά χαζεύοντας τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά κάθε αυτοκινήτου, αν και δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο mode (πχ photo mode) για να το πράξετε απρόσκοπτα. Παράλληλα, όπως και σε προηγούμενα παιχνίδια της Codemasters, δεν θα μπορούσε να λείπει το ρεαλιστικό damage model, και όλες οι ζημιές (μικρές και μεγάλες) αποδίδονται πειστικότατα.

Εξυπακούεται, βεβαίως, πως έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στις διάφορες πίστες, που βασίζονται -όπως προαναφέρθηκε- σε πραγματικές τοποθεσίες. Οι ιθύνοντες πίσω από το DiRT Rally, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, πέρασαν πολύ χρόνο ταξιδεύοντας στις τοποθεσίες αυτές, χαρτογραφώντας τις διάφορες περιοχές και τους δρόμους και τραβώντας αμέτρητες φωτογραφίες. Έπειτα, χρησιμοποίησαν όλο το υλικό που συγκέντρωσαν προκειμένου να μεταφέρουν στις οθόνες μας μια όσο το δυνατόν πειστική και αυθεντική απεικόνιση όλων εκείνων των ειδικών διαδρομών. Δεν είναι απλά τα εξαιρετικά γραφικά που «ζωγραφίζουν» μία σχεδόν ζωντανή εικόνα. Δεν είναι μόνο όλες εκείνες οι μικρές λεπτομέρειες που συχνά κάνουν την διαφορά, όπως τα drones που πετούν για την λήψη από ψηλά, ο ρεαλιστικός φωτισμός στις νυχτερινές διαδρομές ή τα πειστικά καιρικά φαινόμενα. Είναι το γενικότερο “feeling”, η μοναδική ταυτότητα κάθε χώρας που μοιάζει να ξεπετάγεται από την οθόνη του υπολογιστή. Νιώθεις την μουντάδα στην Ουαλία, τον βαρύ γκρίζο ουρανό, το υγρό έδαφος, την κατάθλιψη και μοναξιά της εξοχής.

Dirt Rally Snap6Μία από τις εσωτερικές κάμερες, όπου φαίνεται η ιδιαίτερη έμφαση που έχει δοθεί στην λεπτομέρεια

Στην δε Ελλάδα, ειδικά από την στιγμή που όλοι μας έχουμε μία επαφή με την ελλαδική φύση, η εικόνα μοιάζει σχεδόν πραγματική. Η παλέτα των χρωμάτων που χρησιμοποιείται, η ξερή, ηλιοκαμένη πέτρα που υπάρχει παντού και οι μικρές λεπτομέρειες, όπως τα εικονοστάσια, μας μεταφέρουν εκεί και ειλικρινά ομολογώ ότι πρόκειται για μία από τις πλέον πειστικές και αυθεντικές αναπαραστάσεις της χώρας μας. Σε γενικές γραμμές, η δουλειά που έχει γίνει στο σύνολο του παιχνιδιού στον τομέα αυτόν, είναι τουλάχιστον υποδειγματική και κάλλιστα έχουμε να κάνουμε με ένα από τα ομορφότερα racing games που έχουμε δει στις οθόνες των υπολογιστών μας.

Από την άλλη, ο τομέας του ήχου, αν και λιτός, ακολουθεί τα ίδια στάνταρ ποιότητας. Πέρα από ένα αδιάφορο (εντούτοις, διακριτικό) κομμάτι στα menus, η «μουσική» που ακούμε είναι η βίαια, άγρια συμφωνία από μηχανές να μουγκρίζουν σαν θηρία, εξατμίσεις να σκάνε, χαλίκια να «λιώνουν» κάτω από τα λάστιχά μας. Βεβαίως, το highlight, ενδεχομένως, εδώ είναι η φωνή του συνοδηγού μας, του πιστού μας συντρόφου στην οδύσσειά μας και συχνά σωτήρα μας. Θα συνιστούσα να μάθετε τι ακριβώς σημαίνουν όλες οι οδηγίες που δίνει ο συνοδηγός, αφού παίζουν τεράστιο ρόλο. Η ηχογράφηση, μάλιστα, του συνοδηγού κατά το development, έγινε σε συνθήκες που να προσεγγίζουν όσο το δυνατόν την πραγματικότητα, ενώ μας δίνεται η δυνατότητα να αλλάξουμε τον χρόνο κατά τον οποίο γίνεται η εκφώνηση των οδηγιών. Πάντως, το ορκίζομαι, στον ύπνο μου μερικές φορές ακούω κάποιον να φωνάζει “Don’t Cut”!

LONG LIVE THE KING

Συνοψίζοντας, το DiRT Rally αποτελεί ενδεχομένως το καλύτερο Rally game που έχει δημιουργηθεί ποτέ και ένα από τα αρτιότερα racing games εν γένει. Και, κατά την ταπεινή μου άποψη, μιλάμε για την καλύτερη δημιουργία της Codemasters, μιας ιστορικής εταιρείας, εξάλλου, που ειδικεύεται στα racing games, κι αυτό από μόνο του λέει πολλά. Διότι, σε κάθε πτυχή του τίτλου, είναι φανερό πως έχουμε να κάνουμε με έναν μοναδικό ύμνο λατρείας στο Rally, και όλη η δημιουργία φωνάζει από μακριά πως γεννήθηκε από μεράκι κι αγάπη, από ανθρώπους με ταλέντο, που ξέρουν τι κάνουν.  Θα έφτανα, μάλιστα, στο σημείο να ισχυριστώ πως το DiRT Rally είναι ο τίτλος που η Codemasters γεννήθηκε να δημιουργήσει.

Dirt Rally Snap7Στιγμιότυπο από κάποιον αγώνα Rallycross. Οι αντίπαλοι μπορούν να γίνουν εξόχως επιθετικοί

Μπορεί, βεβαίως, κάποια πράγματα στο παιχνίδι να μοιάζουν περιττά (ή βιαστικά), κάποια άλλα θα μπορούσαν να είχαν υλοποιηθεί καλύτερα, εντούτοις, τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να μειώσει την προσπάθεια που επιχειρείται εδώ. Ειδικά, μάλιστα, από την στιγμή που το παιχνίδι στηρίζεται από μία ισχυρή κοινότητα και από την ίδια την Codemasters με διαρκείς προσθήκες και βελτιώσεις. Και ναι, το παιχνίδι είναι δύσκολο, αλλά, επιμένω ότι είναι για όλους, όχι μονάχα για τους hardcore. Δεν είναι welcoming, αλλά, όπως σε όλα τα όμορφα πράγματα στην ζωή, χρειάζεται να αφιερώσεις χρόνο και κόπο για να σου «ανοιχτεί» και να σου δείξει τις πραγματικές αρετές του. Και, τέλος, μην ξεχνάτε: Be Brave.

[Σημείωση από την admin team] Είναι απολύτως πασιφανές ότι το παραπάνω κείμενο θα μπορούσε να ανήκει στην κατηγορία των reviews κι όχι σε αυτή των “Nοw Playing”, να συνοδεύεται δηλαδή από βαθμολογία. Μοναδικό αίτιο για τη συγκεκριμένη διαφοροποίηση υπήρξε η αδυναμία να εξασφαλίσουμε review κωδικό, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες που έγιναν από μεριάς μας. Σύμφωνα με την πάγια θέση του site, δεν υπάρχει βαθμολόγηση για τίτλους για τους οποίους δεν έχουμε λάβει κωδικό, αλλά η παρουσίαση βασίζεται σε κόπια που ο συντάκτης προμηθεύτηκε με δικά του έξοδα.

kakkos

13 Comments

  1. Έχουμε και λέμε:

    α. Νικόλα welcome back στις παρουσιάσεις, χαίρομαι ιδιαίτερα που το RQ είναι το μέσο που σηματοδοτεί την επιστροφή σου στη gaming αρθρογραφία, είμαι απολύτως σίγουρος ότι έλειψες σε πολύ κόσμο!
    β. Εξαιρετικό, χορταστικό, κείμενο, στα βήματα εκείνων που συνήθιζες να γράφεις για λογαριασμό του PC Master. Σαν να μη πέρασε μια μέρα!
    γ. Ελπίζω να σ’ έχουμε για πολύ καιρό κοντά μας, να συνεχίσεις να μας δίνεις κι άλλα τέτοια άρθρα!
    δ. Πραγματικά κρίμα που ο εγχώριος αντιπρόσωπος της Codemasters δε μας παραχώρησε κωδικό για το παιχνίδι. Τίποτα άλλο δεν έχω να πω επ’ αυτού.

  2. Μπράβο, πολύ ωραία παρουσίαση…! Κατατοπιστικότατη!

    (απλά να επισημάνω ένα ορθογραφικό… Στο κομμάτι με τίτλο “BE BRAVE”, στην 3η παράγραφο, στο σημείο που γράφει “…μιας και ο βαθμός πρόκλησης ίναι τρομακτικά ψηλός…”)

  3. Όσο διάβαζα το “όχι δεν είμαι ρηβιού, αλήθεια” αναρωτιόμουν τι μου θυμίζει Τόσο Έντονα το όνομα του συντάκτη. Και τι είναι αυτό το now playing, αλλά σε αυτό πήρα απάντηση στο τέλος του άρθρου. Στο άλλο έπρεπε να πάω πρώτα για ένα γρήγορο γκουγκλάρισμα προορισμένο να φρεσκάρει την γερασμένη μνήμη του σόαντ 🙁 και μετά να δω πως θα γλίτωνα τόσα περιττά κλικς αν διάβαζα πρώτα το ιδιαίτερα κατατοπιστικό σχόλιο του Μάνου στα κόμεντς..

    Ρησπέκτ για το γκέημ, ρησπέκτ και για το κείμενο btw!

  4. Μπάαα ο Άρης Σταθάκης είναι, RQ το μόνο site που μπορεί να φέρνει guests από το υπερπέραν (εν τω μεταξύ, κάτω από τα tags…). 🙂

    Ωραίο κοντινό πλάνο του χώματος στη δεύτερη εικόνα στο reel!
    Πολύ ωραίο κείμενο, περιμένω τη retail σε κανα μήνα για να το πάρω.

  5. Καταρχήν, να σας ευχαριστήσω όλους για τα πολύ θετικά σας λόγια -ειλικρινά ελπίζω να σας άρεσε το κείμενο, μια και είχα ένα άγχος, λόγω… “σκουριάς”, αφού έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που έγραψα κάτι… Κατά δεύτερον, Μάνο και όλα τα υπόλοιπα παιδιά του RQ, σας ευχαριστώ εκ βαθέων για την υποδοχή που μου επιφυλάξατε και την ευκαιρία που μου δώσατε να ξανακάνω κάτι που αγαπώ πολύ, μετά από χρόνια! Κι εξυπακούεται, όπως έχω αναφέρει πολλάκις in private, πως η δουλειά που κάνετε είναι υποδειγματική και το RQ είναι ο άξιος συνεχιστής του PCM, ενώ δεν έχω καμία αμφιβολία πως θα το ξεπεράσετε! Keep on gaming:)

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL