Πόλεμος και ειρήνη, ενέδρες και εκπλήξεις, βουκολική ζωή, ζωή μέσα στους δρόμους και στις νύχτες με παρανόμους και ξενύχτες, ύμνοι στη συντροφικότητα αλλά και παρεξηγήσεις που μπορούν να καταστρέψουν και τις πιο ισχυρές φιλίες… όλα με φόντο την πανέμορφη, καταπράσινη Βοημία. Αυτά είναι λίγα μόνο από τα πράγματα που συναντήσαμε στο πολυαναμενόμενο Kingdom Come: Deliverance 2 στο πλαίσιο της preview ενασχόλησης μαζί του. Η οποία preview έκδοση περιλαμβάνει περίπου τις πρώτες 9-10 ώρες του παιχνιδιού και της κυρίως ιστορίας του, αλλά είναι καθ’ όλα ενδεικτική του τι μπορούμε να περιμένουμε στη συνέχεια. Βγάλτε λοιπόν από το μπαούλο το Longsword, το ακριβό Cuirass και τα Μιλανέζικα γάντια, ανεβείτε στο πιστό άτι και ελάτε να επιστρέψουμε στον μαγικό κόσμο που εισήγαγε θριαμβευτικά στις ζωές μας η Warhorse Studios πίσω στο 2018.
Εν προκειμένω κιόλας πρόκειται για “επιστροφή” με όλη τη σημασία της λέξης, καθώς τα γεγονότα της κυρίως πλοκής του KCD2 ξεκινάνε ακριβώς εκεί που τα αφήσαμε στο φινάλε του πρώτου game, με τον Henry, τον Sir Hans και την ένοπλη συνοδεία τους να ταξιδεύουν από την Rattay προς το Κάστρο Trosky, για να παραδώσουν στον κύριό του, τον Otto von Bergow, μια επιστολή σχετικά με τις προθέσεις του πάνω στη δυναστική έριδα που καλύπτει σα σκιά όλα τα γεγονότα των 2 games. Τα πράγματα, απολύτως αναμενόμενα, δεν πάνε βάσει σχεδίου – για την ακρίβεια, ό,τι θα μπορούσε να πάει λάθος πηγαίνει, καθώς μετά τις πρώτες ώρες παιχνιδιού ο Henry όχι μόνο έχει φάει πόρτα από το Κάστρο Trosky αλλά καταλήγει ημιθανής, μόνος, άφραγκος και χωρίς το άλογό του!
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, οι πρώτες ώρες του παιχνιδιού μετά τα γεγονότα των προλόγων αφορούν το “comeback” του Henry, τόσο οικονομικά όσο και από πλευράς των ικανοτήτων του. Οι οποίες ικανότητες βρίσκονται σε αρκετά υψηλό επίπεδο στην αρχή του KCD2 (άλλωστε, ο Henry δεν είναι πια ο άβγαλτος, κατατρεγμένος πουθενάς του KCD αλλά ένας μπαρουτοκαπνισμένος πολεμιστής στην υπηρεσία των Ευγενών) και μετά τον πρόλογο ξαναπέφτουν ελαφρώς, αλλά όχι πλήρως. Πάντως ακόμα και έτσι, αυτή τη φορά το leveling στα αρχικά στάδια είναι αρκετά γρήγορο θα έλεγα, κάτι που βγάζει και νόημα στο πλαίσιο της πλοκής, μιας και ο Henry υποτίθεται πως εξασκεί και “ξαναθυμάται” τα skills που ήδη γνώριζε.
Στο πλαίσιο αυτού του comeback λοιπόν αρχίζουμε να εξερευνούμε μια νέα περιοχή στον μαγικό κόσμο της Βοημίας των αρχών του 15ου αιώνα, περιοχή που εμπεριέχει το Κάστρο Trosky και τις γύρω εκτάσεις του. Και, μετά τις πρώτες βόλτες, καθίσταται σαφές πως τα πράγματα είναι ακριβώς όπως τα θυμόμασταν στο KCD και ακόμα καλύτερα. Τα γραφικά χωριά με τους αγρότες, τους εμπόρους, τους ιερείς, τους φρουρούς και τους λοιπούς κατοίκους, τα πανδοχεία, τα καταστήματα, τα φρούρια στους λόφους, τα καταπράσινα λιβάδια, τα ποτάμια, τα πυκνά, σκοτεινά δάση που κρύβουν ποικίλα σημεία ενδιαφέροντος, οι περιπλανώμενοι ταξιδιώτες στους δρόμους, οι ληστές… Οτιδήποτε έκανε τόσο σπουδαίο τον ανοιχτό κόσμο του πρώτου game βρίσκεται και στο KCD2 και μάλιστα εμπλουτισμένο.
Στο δρόμο για την οικονομική ανάκαμψη, συναναστρεφόμαστε με τους χωριάτες και αναλαμβάνουμε ως είθισται quests και tasks ποικίλου περιεχομένου για λογαριασμό τους (συνήθως βέβαια τα quests αυτά αφορούν τη δύσκολη καθημερινότητα, τα πάθη και τις δισειδαιμονίες τους, και πάλι ως είθισται). Στο πλαίσιο αυτής της συναναστροφής αποκαλύπτονται προοδευτικά oι γνώριμες αλλά και οι νέες πινελιές που εισάγει το KCD2 στον τομέα gameplay.
Σε μια αρχική απόπειρα να αυξήσω τα πενιχρά γρόσια του Henry, κατέφυγα στην νομοτελειακά ευκολότερη λύση, τον τζόγο, και ξεκίνησα να παίζω ζάρια στην πρώτη εύκαιρη ταβέρνα. Εκεί εμφανίζεται μια νέα λειτουργία στον τρόπο παιχνιδιού, η δυνατότητα τζόγου με τη χρήση Badges. Αυτά εντοπίζονται στον κόσμο, συνήθως ως αμοιβή σε quests ή ως loot από εχθρούς, και προσφέρουν ένα one-time bonus κατά μία παρτίδα ζάρια. Για παράδειγμα ένα badge επιτρέπει τον διπλασιασμό των πόντων του Henry για 1 round, ένα άλλο επιτρέπει να ξαναρολάρουμε έως και 3 ζάρια σε ένα round, και άλλα παρόμοια. Προφανώς, η χρήση Badges από τον Henry σημαίνει πως και οι αντίπαλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα δικά τους αντίστοιχα, οπότε η επιτυχία κάθε άλλο παρά εξασφαλισμένη είναι, αλλά αν μη τι άλλο αυτή η παράμετρος αυξάνει περιστασιακά το ενδιαφέρον της εκάστοτε παρτίδας.
Δεδομένου ότι μπορούσα να τζογάρω μόνο 3 γρόσια σε κάθε παρτίδα στην παρούσα φάση, ήταν καλύτερο να αναζητήσω άλλες διόδους απόκτησης πλούτου. Οπότε θυμήθηκα τις διδαχές του KCD και, μόλις βράδιασε, χώθηκα στα δάση προς αναζήτηση κάποιου bandit camp. Δεν άργησα να βρω ένα (τι γίνεται στον κόσμο πια, ληστές παντού), και εισέβαλα σα σκιά. Κατάφερα να σκοτώσω 2 bandits στον ύπνο τους, και το loot μου επέτρεψε να εξοπλιστώ με στοιχειωδώς αξιοπρεπή όπλα και πανοπλία, παράλληλα με την απαλλοτρίωση των χρημάτων που κουβαλούσαν. Τότε όμως εμφανίστηκε ένας τρίτος bandit που επέστρεψε από περίπολο, και οι φωνές του ξύπνησαν και έναν τέταρτο που κοιμόταν ακόμα!
Η μάχη που ακολούθησε ήταν ίσως η τρανότερη απόδειξη πως o Henry δεν είναι πια ο άβγαλτος, τρομοκρατημένος πουθενάς του KCD. Μπορεί να έχασα λίγο health αλλά κατάφερα να σκοτώσω σε μάχη 2 αντιπάλους ταυτόχρονα με σχετική άνεση, κάτι που στο KCD συνέβαινε μόνο στα μεσαία προς ύστερα στάδια του παιχνιδιού. Σήκωσα όλο τους το loot, έριξα μια υπνάρα στα άδεια κρεβάτια τους, και πήρα το δρόμο προς το πλησιέστερο χωριό με εμπόρους. Επιτέλους τα γρόσια μου άρχισαν να αβγατίζουν.
Δεδομένης της προόδου στο οικονομικό και το εξοπλιστικό, ήρθε η ώρα για τα επόμενα 2 βήματα προς την ολική ανόρθωση: να βρούμε ένα άλογο, και να ξαναβρούμε τον Mutt. Προς τον πρώτο σκοπό, άρχισα να επισκέπτομαι χωριά σε αναζήτηση horse traders, κάνοντας και το περιστασιακό quest παράλληλα. Εν τέλει βρήκα έναν horse trader, και ενώ ετοιμαζόμουν να διερευνήσω τις τιμές των αλόγων ο Henry συνειδητοποίησε πως ανάμεσα στο κοπάδι του εμπόρου βρισκόταν και η Pebbles, το άλογο που έχασε στον πρόλογο! Ο έμπορος δεν έδωσε πειστικές εξηγήσεις για το ποιός του πούλησε το άλογο, και απαιτούσε έξτρα χρήματα για να μας το επιστρέψει. Ευτυχώς με το κατάλληλο Speech roll, ο Henry κατάφερε να τον πείσει πως είναι προϊόν κλοπής και έτσι μας το επέστρεψε εντελώς δωρεάν.
Για τον Mutt, ρωτώντας σε χωριά και σε πανδοχεία ο Henry άκουσε φήμες για “ένα άγριο σκυλί που κυκλοφορεί μαζί με μια αγέλη λύκων στα βουνά”. Ακολουθώντας τα tips βρήκα τη φωλιά της συγκεκριμένης αγέλης, με τον alpha wolf να μην είναι και τόσο χαρούμενος για την παρουσία μας εκεί. Η υπόλοιπη αγέλη περικύκλωσε τον Henry και τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν… μέχρι που ένας παλιός φίλος εμφανίστηκε από το πουθενά και ήρθε να μας υπερασπιστεί – ο Mutt! Ως αποτέλεσμα της σύρραξης που ακουλούθησε, ήμασταν πληγωμένοι μεν αλλά με πολλά τομάρια λύκων τριγύρω μας, και, το κυριότερο, με τον Mutt και πάλι στο πλευρό μας. Το παρεάκι επανενώθηκε και επίσημα!
Ο οποίος Mutt, παράλληλα με τις γνωστές του ικανότητες από το πρώτο game και το “A Woman’s Lot” DLC, πλέον μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για να κάνει απευθείας Track κάποιο αντικείμενο στο πλαίσιο των quests. Αυτό βέβαια είναι τελείως προαιρετικό και απλά ένα από τα διαθέσιμα μονοπάτια προς την επίλυση των quests του game. Για παράδειγμα, αναλαμβάνουμε ένα quest που μας βάζει στην αναζήτηση ενός κοριτσιού που χάθηκε. Πέρα από τις αναμενόμενες επιλογές του να ρωτήσουμε για αυτό στα χωριά ή να ψάξουμε στο μέρος που χάθηκε, παρουσιάζεται και η επιλογή, αν έχουμε τον Mutt μαζί μας, να μυρίσει μέσω της εντολής Track ένα ρούχο του κοριτσιού και να προσπαθήσει να βρει τη μυρωδιά του! Μετά απλώς τον ακολουθούμε και… ετοιμαζόμαστε για το χειρότερο.
Το παραπάνω παράδειγμα από quest, μου δίνει την ευκαιρία να αναφέρω πως ισχύει 100% και στο KCD2 το χαρακτηριστικό ορισμένων quests ή και λοιπών συμβάντων στον κόσμο να “προχωράνε” από μόνα τους αν δεν ασχοληθούμε με αυτά εγκαίρως. Για παράδειγμα, επισκεπτόμενοι ένα πανδοχείο βρίσκουμε να αράζει εκεί μια ομάδα Cuman μισθοφόρων, και από δίπλα μερικούς σουρωμένους ντόπιους να γκρινιάζουν και να ετοιμάζονται να τους πάρουν στο κυνήγι. Εδώ έχουμε την επιλογή να ασχοληθούμε ενεργά με το συμβάν (με οτιδήποτε μπορεί να συνεπάγεται η ενασχόλησή μας), ή απλά να τους αγνοήσουμε και να φύγουμε. Αν φύγουμε και επανέλθουμε μετά από 1-2 μέρες, μαθαίνουμε πως οι Cumans και οι ντόπιοι πλακώθηκαν στο ξύλο, και μετά μπορούμε να συνομιλήσουμε με τους εμπλεκόμενους σε διαφορετικό μέρος για να διερευνήσουμε τα τι και τα πως. Και προφανώς αντίστοιχα τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά στον κόσμο.
Επανερχόμενοι στα της πλοκής, έχοντας πλέον λεφτά, όπλα, άλογο και σκυλί, ο Henry μπορούσε να επανέλθει στο κυρίως objective, που δεν ήταν άλλο από το να βρει επιτέλους τον Otto von Bergow και να μιλήσει μαζί του. Κάνοντας τις κατάλληλες ερωτήσεις, έμαθε πως θα είχε την ευκαιρία να πετύχει τον von Bergow σε μια κοινωνική εκδήλωση, αλλά θα έπρεπε να καταφέρει να προσκληθεί εκεί πέρα. Αυτό μπορούσε να το πετύχει μέσω 2 διαφορετικών μονοπατιών, είτε δουλεύοντας ως apprentice στον τοπικό blacksmith, είτε βοηθώντας έναν miller (προφανώς μπορούμε να κάνουμε και τα δύο quest chains παράλληλα).
Μέσω του blacksmith μαθαίνουμε τον σημαντικότερο ίσως νεωτερισμό του KCD2, το σύστημα crafting. Ουσιαστικά εισάγεται ένα νέο blacksmithing mini-game που μας βάζει να ζεσταίνουμε μέταλλο και να το κοπανάμε με το σφυρί προκειμένου να craftάρουμε πολλά και διάφορα όπλα ή λοιπά αντικείμενα είτε εξοπλισμού (για εμάς ή το άλογο) ή για quests. Το σύστημα αυτό διαθέτει δικά του resources και recipes, και στηρίζεται στο νέο Craftsmanship skill για την ποιότητα του τελικού προϊόντος.
Μιας να μίλησα για όπλα, ας αναφέρω επίσης πως το KCD2 εισάγει μεταξύ άλλων και νέους τύπους όπλων, με κυριότερα εξ αυτών τα Crossbows, τα πάσης φύσεως Polearms, το νέο skill Heavy Weapons που αφορά όπλα όπως Warhammers, αλλά και ένα νέο, μυστηριώδες όπλο που φέρεται να παράγει δαιμονικό κρότο και να έχει την ικανότητα να γκρεμίσει έναν πάνοπλο πολεμιστή με μία μόλις ριπή…
Αν, παράλληλα με τον blacksmith, επιλέξουμε να ασχοληθούμε και με τον Miller, οι παίκτες του πρώτου KCD θα γνωρίζουν πως τα quests του θα αφορούν τις πιο… σκιερές πτυχές του gameplay. Τα lockpicking και pickpocketing mini-games λειτουργούν όπως τα θυμάστε, το ίδιο και το όλο stealth gameplay, αλλά με κάποιες διαφοροποιήσεις/ενισχύσεις στα της ΑΙ. Αφενός οι χωρικοί και οι φρουροί είναι πολύ πιο ευαίσθητοι σε οποιαδήποτε ύποπτη αλλαγή εντοπίσουν στο χώρο. Ανοίγει σε ένα σπίτι μια πόρτα ή ένα σεντούκι που θα έπρεπε να είναι κλειδωμένα; Μόλις το δουν οι ένοικοι θα θορυβηθούν και θα αρχίσουν να ψάχνουν για εισβολείς, παράλληλα με το αν έχει κλαπεί κάτι από το σπίτι. Κλέψαμε κάτι και μας είδαν να κυκλοφορούμε στα πέριξ; Οι χωρικοί θα κάνουν τον συσχετισμό και νομοτελειακά οι φρουροί θα μας σταματήσουν και θα μας ψάξουν (με τα κατάλληλα stats/skills μπορούμε να τους πείσουμε να μας αφήσουν βέβαια, με μια μικρή ποινή στο Reputation μας). Ληστεύουμε συνέχεια το ίδιο μέρος; Οι κάτοικοι θα αγανακτήσουν σε τέτοιο βαθμό που θα ξεκινήσουν ένοπλες περιπολίες, ενώ παράλληλα θα ενισχυθεί και η τοπική φρουρά μέχρι το κύμα εγκληματικότητας να υποχωρήσει.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως πλέον παρέχεται και η δυνατότητα να πετάξουμε με το πάτημα ενός κουμπιού μικρές πέτρες ως αντιπερισπασμό προς φρουρούς ή οποιονδήποτε NPC κοιτάζει ή περπατάει προς το μέρος μας. Πετάμε το πετραδάκι πίσω του, πηγαίνει να ερευνήσει το θόρυβο, τρέχουμε να ξεφύγουμε ή του την πέφτουμε πισώπλατα, profit. Με τις πέτρες αυτές μπορούμε να γκρεμίσουμε και nests από τα δέντρα, αναιρώντας την ανάγκη να ξοδεύουμε βέλη για δαύτες.
Άλλες προσθήκες που πρέπει να αναφέρω είναι νέα κομμάτια gear, νέες alchemy συνταγές, κάποια νέα inventory slots που δέχονται νέα items, όπως το Pouch, στο οποίο μπορούμε να τοποθετήσουμε αντικείμενα (φίλτρα ή φαγητό) που μπορούν να καταναλωθούν και στη διάρκεια της μάχης. Υπάρχουν επίσης και μικρές quality of life προσθήκες όπως η δυνατότητα εναλλαγής τριών διαφορετικών outfits μέσω του inventory με το πάτημα ενός κουμπιού, κάτι το οποίο ΥΠΕΡβοηθάει καθώς πλέον μπορούμε να “κουμπώνουμε” στο κάθε outfit slot μία φορεσιά με τον οπλισμό μας, μία με τα “σκοτεινά” ρούχα για stealth, και μία με τα “καλά” μας για πιο επίσημες συναντήσεις, και να τα αλλάζουμε με ένα κουμπί αντί να αλλάζουμε ένα-ένα τα κομμάτια ρουχισμού όπως στο KCD. Σε γενικές γραμμές το Kingdom Come: Deliverance 2 προδιαγράφεται ως μια άκρως ενισχυμένη έκδοση αυτού που έκανε το πρώτο KCD τόσο ξεχωριστό game, κάτι που θεωρώ πως θα χαροποιήσει όλους τους φανς που το περιμένουν με αγωνία.
Πώς θα καταλήξει όμως η ιστορία του Henry; Θα ολοκληρώσει την αποστολή του; Θα καταφέρει να συναντήσει τον von Bergow; Και, πού στο διάολο έχει χαθεί ο Sir Hans; Αυτά και άλλα πολλά, θα απαντηθούν με την κυκλοφορία του πλήρους review, στις 3 του Φλεβάρη. Μέχρι τότε, ο Θεός μεθ’ ημών.
EL 
EN