SPECIALS

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ: MOTOCROSS MADNESS

Πρόσφατα ένας παιδικός μου φίλος, μου θύμισε το φοβερό Motocross Madness της Microsoft. Ένα παιχνίδι που μας χάρισε άφθονες στιγμές γέλιου με τη παρέα, το καιρό που λιώναμε στo μοναδικό Internet Cafe του χωριού. Η αλήθεια βέβαια είναι πως δε θυμάμαι να το παίξαμε και στα σοβαρά ποτέ, παρόλα αυτά όμως ήταν ένα παιχνίδι που το τιμούσαμε συχνά πυκνά στα διαλείμματα από το Counter Strike 1.6 και το MU Online. Με λίγη αναζήτηση, κατάφερα, και να το βρω και να το τρέξω στο σύστημα μου, τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια αργότερα από εκείνες τις στιγμές και σχεδόν είκοσι ολόκληρα χρόνια από το release του, το μακρινό 1998.

Παίζοντας το παιχνίδι τώρα και ξεψαχνίζοντας το λιγάκι περισσότερο, θυμάμαι τα modes στα οποία πολύ αμφιβάλω ότι αφιερώσαμε ιδιαίτερο χρόνο. Γιατί όμως να πρόσεχε κανείς τα modes όταν μπορούσε να κάνει αυτό:

 

Και μάλιστα παρέα με τους φίλους του, καθώς το Motocross Madness προσέφερε και multiplayer ως και οχτώ παίκτες σε lan party και ως τέσσερις μέσω ίντερνετ (κάτι που προφανώς ποτέ δε δοκιμάσαμε). Όσες φορές και αν προσπαθήσαμε να τρέξουμε τον αγώνα, όσες φορές κι αν είπαμε “έλα, τώρα πάμε σοβαρά”, σχεδόν πάντα καταλήγαμε σε εκείνο το βουνό, στην άκρη του χάρτη, όπου μόλις έφτανε κάποιος στα όρια εκτοξεύονταν σαν να μην υπάρχει αύριο και έσκαγε στο έδαφος μετά από αρκετά δευτερόλεπτα φαντασμαγορικής ελεύθερης πτώσης παράλληλα με απολαυστικά ηχητικά εφέ. Respawn, γκάζι και ξανά πορεία για το βουνό.

Τις λίγες φορές που καταφέραμε να αντισταθούμε στο κάλεσμα του βουνού τρέχαμε σε κάποια πίστα όπου και μόνο το να καταφέρεις να τερματίσεις ήταν μέγα κατόρθωμα, καθώς ο ανάβατης μας βρισκόταν πεσμένος στο έδαφος σχεδόν σε κάθε στροφή και σε κάθε άλμα. Το παιχνίδι είχε τέσσερα modes εκ των οποίων τα δύο (National Race και Supercross) ήταν αγώνες ταχύτητας σε πίστα (υπήρχαν αρκετές πίστες διαθέσιμες) τη στιγμή που στα άλλα δύο, πίστα ήταν ένας ολόκληρος χάρτης (από τους επτά διαθέσιμους) με λοφάκια και πετάγματα, για αγώνες επίδειξης (Stunt Quarry) ή ταχύτητας (Baja). Προφανώς και στο 90% των περιπτώσεων προτιμούσαμε τα δύο τελευταία modes, αφού ήταν τα μοναδικά στα οποία μπορούσες να φτάσεις ως τα όρια του χάρτη για το πολυπόθητο “I believe I can fly”.

 Motocross Madness 1Άποψη των θεατών στα στάδια του παιχνιδιού

Δύο χρόνια μετά τη κυκλοφορία του παιχνιδιού, η Microsoft κυκλοφόρησε το Motocross Madness 2 (ανάπτυξη επίσης από την Rainbow Studios), το οποίο για κάποιο περίεργο λόγο, ο ιδιότροπος ιδιοκτήτης του Internet Cafe, ποτέ δεν έφερε και έτσι δεν είχαμε την ευκαιρία να το τιμήσουμε. Για την ιστορία, το Motocross Madness, πούλησε στις Η.Π.Α., το 1998, πάνω από τριάντα πέντε χιλιάδες αντίτυπα ενώ κέρδισε και δύο βραβεία ως το καλύτερο racing παιχνίδι της χρονιάς. Πόσοι από εσάς το έχετε παίξει; Ήμασταν οι μόνοι που το ευχαριστιόμασταν τόσο πολύ;

Νίκος Τσοκτουρίδης

Ο Νίκος, καπετάνιος στο επάγγελμα, δαμάζει τα κύματα παίζοντας games. Έχει ένα μεγάλο όνειρο: Να μεταδώσει στον Τσοκ Τζούνιορ την αγάπη του για το PC Gaming, τον ΠΑΟΚ και το Ragequit. Email: [email protected] - Steam | Facebook  

9 Comments

  1. Μερακλής Τσόκης! Ως διαχρονικά πανάμπαλος σε κάθε παιχνίδι σχετικό με την μηχανοκίνηση, είχα απολαύσει μονάχα ηρωϊκές τούμπες στο demo του (το είχε συνοδευτικό CD PC Master θαρρώ) και επιβεβαίωσα πως δεν ήταν για μένα αυτά τα πράγματα. Τα υπερ-επιτυχημένα Trials, που νομίζουν οι νεότεροι πως πάτησαν;

  2. Όπως και ο Borracho και εγώ από demo το είχα παίξει και ευχαριστιόμουν ακριβώς το ίδιο πράγμα με εσένα Τσοκ, να δαμάζω βουνοπλαγιές!
    Μου είχε μείνει και μένα ανεξίτηλη η εμπειρία, τόσο ώστε όταν βρήκα το Motocross Madness 2 κάποια στιγμή το τσίμπησα δίχως δεύτερη κουβέντα πριν μερικά χρόνια, ζήτημα αν το έπαιξα πάνω από 1-2 φορές βέβαια.

    Μπόνους πόντοι για αναφορά σε MU Online, η απόλυτη καλτίλα να βλέπεις άτομα να το λιώνουν σε 56αρες συνδέσεις.

  3. Θυμάμαι μια ρομαντική εποχή κατά την οποία παίζαμε games βιώνοντας FPS αντίστοιχα με αυτά που φαίνονται στο βιντεάκι, και δεν μας ενοχλούσε καν. Απλά συνεχίζαμε να παίζουμε κανονικά γιατί “ε έτσι είναι νταξ”.

  4. Έλιωνα με τις ώρες το mode που έκανες κολπάκια και ακροβατικά και μάζευες πόντους (δεν θυμάμαι πως λεγόταν, παίζει να μουν 1η-2η γυμνασίου!) Έτσι απλά προσπαθούσα να σπάσω το ρεκόρ μου, χωρίς κανένα νόημα ή σκοπό…χαχα. Μανίκι ήταν, πολύ δύσκολο να το μάθεις! Να σαι καλά που μας το θύμησες έτσι ξαφνικά!

  5. Στην αρχή ήταν απωθημένο. Το χρέπι μου τότε δεν το έπαιζε, αντιθέτως το έπαιζε στο γείτονά μου ένα σπίτι κάτω οπότε πηγαινα και παίζαμε εκεί το κυνήγι του λόφου. Προφανώς και δεν αντέχαμε στον πειρασμό και πότε δεν είχαμε τελειώσει αγώνα σωστά.

    Εμένα ευτυχώς έπαιζε το heavy metal αδερφάκι του , το monster truck madness και είχα ρίξει τρελό κάψιμο. Το έπαιζε κανείς αυτό;

    Μετά από κάποια χρόνια όμως , έκανα αναβάθμιση στο pc (πέταξα τα πάντα και κράτησα το cd rom)και επιτέλους μπορούσα να παίξω!!! Είχα βγάλει και το άχτι μου με τον γκρεμό, οπότε έπαιξα και λίγο σοβαρά. Είχα και gamepad από την Microsoft το Sidewinder. Πρωτόγνωρες εμπειρίες!!!

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL