Gigabyte GTX 760 : H Οδύσσεια Ενός Γιωτά
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Πρόσφατα, με τα ύποπτα sponsorship deals του Ragequit.gr να γνωρίζουν πρωτοφανή άνθηση -ποιός ξεχνά τις χορηγίες μας στα Καλλιστεία Νοτιανατολικού Πεκίνου και Βορειοδυτικής Μάνης άλλωστε;- βρέθηκα με ένα εκπληκτικά αξιοσέβαστο ποσό στραγαλιών στην τσέπη. Αν και κάθε ίχνος λογικής μέσα μου ούρλιαζε να επενδύσω σε στάρι, ρύζι και φίλτρα αέρα για την επικείμενη Αποκάλυψη με τα Ζόμπια™, ήξερα πως είχε Φθάσει Η Ώρα.
Οι νέες κονσόλες είναι προ των πυλών και η ηρωική 560Ti που με συντρόφεψε πιστά σε ατελείωτα βράδια ευφορικής απανθράκωσης, ενδέχεται μονάχα να τις φτάνει σε ποιότητα γραφικών και να μην τις ξεπερνά κάποια χιλιόμετρα. Η σκέψη και μόνο ήταν αρκετή να με ρίξει στο κρεβάτι για μέρες. Δεν γινόταν αλλιώς. Χρειαζόταν αναβάθμιση. Μέτρησα τα στραγάλια μου, έβγαλα διατροφικό πρόγραμμα με μισή πατάτα την ημέρα για τον επόμενο μήνα (η τέχνη θέλει θυσίες, έμ πώς;) και ψες, ο Φανταστικός Κύριος Κούριερ, έφερε ευτούνο το μωρό στη σπηλιά μου.
Ξέρω τί σκέφτεστε. “Μα γιατί δεν είναι το άρθρο στο hardware; Πόσο πολύ ζαβλακώθηκε αυτό το παιδί;”. Όλα κι όλα. Όταν πρόκειται για χάρντγουεαρ, είμαι γιωτάς καριέρας. Μελετάω ωσάν την ύπουλη μουχρίτσα την αγορά, προσδιορίζω με ανατριχιαστική ακρίβεια ποιό μοντέλο θα μου δώσει τα περισσότερα στην καλύτερη τιμή, κάνω τα κουμάντα μου με τις πατάτες και ορμάω, πανέτοιμος να ζήσω τη γλυκιά κόλαση της αναβάθμισης. Μετρήσεις αναλυτικές και κόλπα τέτοια, κάμει ο εκλεκτός συνάδελφος Νίτρος.
Εδώ σήμερις θα έχετε την γιωτάδικη ανάλυση αυτής της γλυκιάς, πανέμορφης κάρτας, την εμπειρία ενός κοινού θνητού με δαύτηνα.
Να σημειώσουμε πως κάπου εδώ θα χρειαστεί να σας συστήσω το Μπάμπη Τη Σκούπα, μακράν τον καλύτερό μου σύμμαχο στο εγχείρημα της αναβάθμισης
ΒΗΜΑ ΠΡΩΤΟ: ΣΚΟΥΠΙΣΜΑ
Συνήθως που λέτε, το τάουερ το ‘χω κρυμμένο σε μια γωνία, για να μη βλέπω τα μούσια και τις φρικτές σκόνες που πιάνει από πάνω μέχρι κάτω. Τρέμω τις λίγες φορές που αναβαθμίζω, ακριβώς γιατί συνεπάγονται και σκούπισμα. Έντερ Μπάμπης. Αφού τελοσπάντων έσουρα το κουτί έξω και το πέρναγα με τη σκούπα κανά υπερ-ενοχικό δίλεπτο μουρμουρίζοντας διαρκώς “Ε, εντάξει, δεν είχε και τόσες σκ…ΑΨΟΥ!” και μη κατορθώνοντας να πείσω ούτε τον εαυτό μου, έφτασε η μεγάλη στιγμή. Το πλάγιασα στο ξύλινο παρκέ (ασφάλεια πάνω απ’όλα!) και αφαίρεσα μόρτικα το side panel. Πολύ σωστά υποθέτεις Τακτικέ Αναγνώστη, πήρα καγκουροκούτι με side panel ακριβώς για να γλιτώνω τη μικρή ξεφτίλα του “Αει στο διάολο δεν ξεβιδώνει με τίποτα, σιχτίρ από δω για βίδα…” και πραγματικά δουλεύει περίφημα. Αφαιρείς τις βίδες υποβρυχίου με το χέρι και το κάλυμμα φεύγει ωσάν ανοιξιάτικο φορεματάκι στο αγέρι. Νιώθεις περήφανος.
ΒΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΚΑΡΤΑ
Και βάζω χεράκι που λέτε να βγάλω την παλιά, λατρεμένη 560Ti. Βγαίνουν οι κονέκτορες του τροφοδοτικού αέρας, βγαίνει και η μισή κάρτα από την θύρα PCI-Express, η άλλη μισή τίποτα. Ευτυχώς, χρόνια κολασμένης ατσουμπαλοσύνης με το PC μου έχουν διδάξει το Χρυσό Κανόνα : ΑΝ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ, ΔΕΝ ΤΟ ΖΟΡΙΖΟΥΜΕ. ΚΑΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΟΣ. Μετά από κανά πεντάλεπτο σκυμμένος πάνω από το PC με τον ιδρώτα και το μαλλί στα μούτρα, αισθάνομαι ως καθυστερημένος μπαμπουίνος ακόμη περισσότερο κι απ’ότι στις κανονικές μου μέρες. Τραβάω και τραβάω και δε βγαίνει. Σαν ανέκδοτο.
Για να αποσοβήσω κάπως την απελπισία μου και να νιώσω ότι κάποια πρόοοδο σημειώνω στο θεάρεστο έργο μου, πάω στο μπάνιο και βάνω λατέξ γαντάκια (εκτός από το να μοιάζεις άγρια ανώμαλος, βοηθάνε στο να μη φύγει κανάς στατικός ηλεκτρισμός και την κλαις την κάρτα) και το πιστό μου σκουφί για να κρατάω τις τέσσερίς μου τρίχες πίσω και μακριά από τα μάτια μου.
Χαμογελάω γεμάτος αυτοπεποίθηση στον καθρέφτη και γυρίζω με άγριες διαθέσεις προς το κουτί.
Μετά από άκαρπο και άταρο τράβηγμα ενός ακόμη πενταλέπτου, μου σκάει η φλασιά : Η σέξι μάδερμπορντ που είχα πάρει έχει κλιψάκια για τις κάρτες, για να μπαινοβγαίνουν εύκολα. Σφυρίζοντας αδιάφορα και προσποιούμενος ότι τα προηγούμενα είκοσι πέντε λεπτά δεν συνέβησαν ποτέ, ανοίγω το κλιψάκι και η κάρτα έρχεται στα λατεξανώμαλα χέρια μου. Την ασπάζομαι ρομαντικά και την αμπαλάρω με ασφάλεια στο κουτί της 760.
ΒΗΜΑ ΤΡΙΤΟ : ΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΜΑΤΖΑΦΛΑΡΙ
Ήγγικεν η ώρα! Βγάζω το γιγάντιο μαρκούτσι της Gigabyte 760 GTX από το κουτί και το θαυμάζω ανασαίνοντας βαριά. Η γειτόνισσα ανησυχεί. Ίσως φταίει που είμαι με το μποξεράκι Simpsons και το σκουφί και το ψυχωτικό χαμόγελο πάνω από κάτι μεγάλο, μαύρο και μεταλλικό. Σκέφτομαι να κατεβάσω τα παντζούρια για να περισώσω κάτι από την αξιοπρέπειά μου, αλλά what the fuck, αυτά είναι για φλώρους.
Αδράζω που λέτε την κάρτα και την χαμηλώνω με κούλ υφάκι “Εγώ τώρα ξέρω ακριβώς τί κάνω” στο κουτί. Και χτυπάει στο κλουβί με τους σκληρούς. Και δε μπαίνει. Γιατί είναι γαμωτεράστια. Και μου ξεφεύγει ένας μικρός λυγμός. Αν δεν το είχε κάνει ήδη, η γειτόνισσα σίγουρα αρχίζει να σχηματίζει τον αριθμό της αστυνομίας. Βλέπετε, η υπερσεξουαλική cooling λύση Windforce 3X της υλοποίησης της Gigabyte ναι μεν είναι φοβερή και επιτρέπει στην κάρτα να λειτουργεί αθόρυβα και άψογα ακόμη και υπερχρονισμένη αγρίως (περισσότερα γι’αυτό μετά) αλλά επίσης θέλει να έχετε ΧΩΡΟ στο κουτί σας.
Αποφασισμένος να μη ζήσω την κόλαση της αλλαγής κουτιού και βιδώματος-ξεβιδώματος motherboard (παιδικό τραύμα που δεν θα ξεπεράσω ποτέ) αρχίζω, όπως όλοι οι Μεγάλοι Άνδρες της Ιστορίας, να προσπαθώ να παραχώσω κάτι πολύ μεγάλο σε κάτι πολύ μικρό. Ευτυχώς για μένα, με τη μαγεία του “Βάλτο πλαγιαστά και τσούκου-τσούκου” ανακαλύπτω τη μια μαγική γωνία που παραβιάζοντας σχεδόν κάθε νόμο της φυσικής, μου επιτρέπει να παραχώσω έξυπνα την κάρτα στο μοναδικό χιλιοστό ελεύθερου χώρου στο κουτί.
Χαμογελάω στην πετρωμένη γειτόνισσα απέναντι και καμαρώνω το έργο των χειρών μου.
Καμαρώνω τόσο πολύ που βγάζω άλλη μια φωτό, κλόουζ-απ, έτσι, γιατί μπορώ.
Κλείνω το κουτί προσευχόμενος σε κάθε πιθανή θεότητα να μην ανατιναχτούν τα πάντα όταν πατήσω το power.
ΒΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ : IT IS ALIVE!!!
Εκεί που συνδέω τα πάντα, διαπιστώνω αρχέγονες χωροχρονικές τσέπες γεμάτες κροκόδειλους και μούσια που μου είχαν εντελώς ξεφύγει στο αρχικό μου σκούπισμα. Όντας άνθρωπος μερακλής και κιμπάρης, φέρνω πάλι το Μπάμπη στο δωμάτιο και ρίχνω άλλα δυο λεπτά σκούπισμα του case, μέχρι τα πράγματα να ψιλοδείχνουν νορμάλ.
Συνδέω τα πάντα κάνοντας κομποσχοίνι με τα δάχτυλα των ποδιών και πατάω power. Κλείνω ενστικτωδώς τα μάτια και πηδάω κάτω από το κρεβάτι σκούζοντας κάτι αδερφίστικο. Παραδόξως, αντί για έκρηξη, σκάει η μπάνικη κάστομ splash screen της έναρξης και το DVI-Digital σήμα της κάρτας αναγνωρίζεται κανονικότατα.
Στο πρώτο μπουτάρισμα φυσικά, οι ρυθμίσεις έχουν πάει όλες περίπατο, οπότε με υποδέχεται ένα φρικτό 640 Χ 480 ντέσκτοπ, με τα σόρτκατς σε ανατριχιαστικά λάθος θέσεις, ξέρετε, η οθόνη που μας θυμίζει πως ήταν κάποτε τα Windows 3.1 και ανατριχιάζουμε σύγκορμοι. Βάνω και τους drivers επάνω, αποκαθίσταται η γλυκιά 1920 Χ 1080 full HD χλιδή, κουμπώνω και το εξαιρετικό OC Guru II overclocking utility που περιλαμβάνεται μαζί με την κάρτα και είμαι έτοιμος για χαρχάλεμα.
ΒΗΜΑ ΠΕΜΠΤΟ : ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ
Αν περιμένατε καγκουριές και μετρήσεις τώρα, σόρι, το είπα και πριν, δεν είναι της αρμοδιότητός μου! Θα αρκεστώ να πω ότι τα Bioshock Infinite, Borderlands 2 και Dishonored που έβαλα, τρέχανε με τα πάντα όλα τούμπανα ανοιγμένα φούλ με πάνω από 60 FPS σταθερά και συνέχεια. Η θερμοκρασία της κάρτας έμενε χαμηλότατη και το overclocking μέσα από το utility ήταν παιχνίδι. Το συγκεκριμένο μοντέλο σηκώνει για πλάκα αύξηση 100Mhz στο Base/Boost clock της (με Boost φτάνει κοντά στα 1.3Ghz σταθερά και χωρίς θόρυβο-δραματική αύξηση της θερμοκρασίας) και το interface είναι “πιο user friendly, πεθαίνεις.”
Ακόμα είμαι στην αρχή του καψίματος, αλλά απολαμβάνοντας το ρούμι και την πουράκλα μου (και έχοντας ξεχάσει ολότελα τα ρεζιλίκια μου της προηγούμενης ώρας) μπορώ να αποφανθώ με σιγουριά και αγάπη πως η εν λόγω κάρτα στη συγκεκριμένη υλοποίηση, έρχεται πολύ κοντά στις επιδόσεις μιας 670, για να μην πω καμιά άλλη αγριάδα μεγαλύτερη.
Αν δηλαδή σκοπεύετε να παίζετε σε 24άρι μόνιτορ, στα 1080p, πραγματικά δεν χρειάζεστε τίποτε άλλο για να τουμπανιάζετε φούλ τη γκέημινγκ εμπειρία σας. Και υπάρχουν λέει ακόμα άνθρωποι που περιμένουν κάτι αστεία κουτιά στις γιορτές…
Χέχ.
“Κλείνω το κουτί προσευχόμενος σε κάθε πιθανή θεότητα να μην ανατιναχτούν τα πάντα όταν πατήσω το power.”
Και εγώ πάντα το ίδιο κάνω ό,τι και να προσθέσω/αλλάξω στο PC,μέχρι και το πιο απλό :D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D
χαχαχα με ‘γειές το εργαλείο! Το σατανικό ήμισυ του εαυτού μου περίμενε σε ένα ενδεχόμενο “μπουμ” αλλά φευ 😛
Επί τη ευκαιρία… αυτή η 560 χμμμ… θα ήταν ενδιαφέρουσα πρόταση σε επερχόμενο γκίβ-αγουέι (just sayin’ :P)!
Συναγωνιστή η κάρτα ήδη επωλήθη μέσω γνωστών καρτέλ και κυκλωμάτων έναντι μαγικών φασολιών και υποσχέσεων περί αλάνθαστης καραφλοθεραπείας. Όλο με κάτι τέτοια την πατάω 😀
Στεφανε, καλοκαιριασε….
τι σημαινει αυτο?
καιρος να μαζεψεις απο το σπιτι τα χαλια και τις βελεντζες….
tip: υπαρχουν υπηρεσιες που ερχονται, τα παιρνουν, τα πλενουν και τα φερνουν πισω ΟΤΑΝ ΕΣΥ ΘΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΠΧ!
α ναι, κατι ακομα
για μια ακομα φορα, απολαυσα την περιγραφικη σου ικανοτητα… ‘keep writing’
ΚΑΝΕΙΣ ΠΛΑΚΑ…ΠΟΤΕ ΣΥΝΕΒΗ ΑΥΤΟ; 😀
YΓ Σιγά σιγά. Χθες έγινε το μηνιαίο σκούπισμα. Τα χαλιά θα μαζευτούν…σύντομα 😀
Απολαυστικότατο άρθρο indeed! 😀
Δεν βλέπεις πως κουλουριάστηκε ο Μπάμπης πάνω στην βελέντζα; Εγώ θα λυπόμουν να την βγάλω και να μην έχει που να κάτσει ο κακομοίρης.
Γαμάτο άρθρο btw, αν κι εδώ που τα λέμε ότι δίνεις παίρνεις. Η 5670 μου μόνη της άνοιξε το κουτί και μπήκε μέσα.
το πορτρετο συον καθρεφτη με τα γαντακια, παει για γουωλπειπερ.
ωου, (με υφος λορδου του ασπεν), στεφανε, τι βλεπω? το φιλι του κλιμτ στον τοιχο? χμμμ, νουνοπαγίδα το σπιτι…
εξτρα αποπλανητικοι ποντοι για το πεπλο – σήτα που οδηγει στο διπλο κρεβατι…
α, ωραιο αρθρο.
δε σε νοιαζει, αλλα εισαι ο αγαπημενος μου εν ζωη ελληνας συγγραφεας. μην το αργεις το βιβλιο, ομως, γιατι θα το χασεις το touch και θα κλαις μετα….
Χμμμ, δηλαδή αυτό είναι ένα άρθρο για το πως αλλάχτηκε μία κάρτα; Ούτε αναλυτικές πληροφορίες για θερμοκρασίες/ρολόγια, ούτε κανένα benchmark; Εξαιρετικά ενδιαφέρον, σαν άρθρο για το τι έφαγαν οι συντάκτες προχθές. Τέλος πάντων, με γεια και καλοδούλευτη.
Καλωρίζικη και απόλαυσε ανεύθυνα.
Borracho! Ο άνθρωπος που το μποξεράκι του βρίσκεται ή στην GPU, ή στην κοιλιά του Μπάμπη ή στην γειτόνισσα. Η καρτούλα θα σε κρατήσει για χρόνια, καλή διασκέδαση λοιπόν!
Δεν μπορείς να το πεις αμιγώς άρθρο, μιας και εντάσσαται στο blog του ποζεροBorracho. 😉 Τώρα θα μπορεί να παίζει το Rocksmith 2014 σε HD. Τα benchmarks καταφτάνουν σύντομα από όσο έχουμε μιλήσει btw.
Αυτό με τα χέρια και το στατικό ηλεκτρισμό δεν το γνώριζα, (δηλ. ότι μπορεί να προκαλέσει ζημιά στην κάρτα)!
Διασκεδαστικό ανάγνωσμα, thumbs up! 😀
O στατικός ηλεκτρισμός μπορεί να σου κάψει όλο το σύστημα.
17 teenage girls cried λεμε
“Comment last edited on 3 hours ago by Northlander”
FUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
Eμείς γιατί δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό;
Στέφανε,
Μου έφτιαξες την ημέρα μου, να σε καλά πάντα τέτοια:D
¨Τους τη φέραμε Μπαμπη…¨ ΛΟΛ!
Τον τρόπο γραφής σου τον έχουμε αγαπήσει, αλλά η φωτό σου είναι όλα τα λεφτά 🙂
Ήρωας ο Μπάμπης 😀
Ολα τα λεφτά τα δάχτυλα των ποδιών στην πρώτη φώτο.
Πόντοι στο Μπίλ για τον ανώμαλο φετιχισμό του. Η παρουσία των δακτύλων είναι καθαρά για να φαίνεται το επίπεδο του επαγγελματισμού μου 😀
Μα όπως έγραψα κιόλας, δεν είναι ένα αναλυτικό hardware review, καθότι πραγματικά δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος γι’αυτό. Είναι όμως μια δροσερή ανάσα καλοκαιρινής ψυχασθένειας από το πουθενά και γι’αυτό, σπέσιαλ 😀
χαχαχαχα
η εγκατασταση της ιδιας ψυκτρας, αν διακρινω σωστα, μου εκοψε 2-3 χρονια ζωης. οπως ειναι γνωστο ο εκνευρισμος και το στρες κοβουν διαρκεια ζωης. εδω καρτα γραφικων στρεσαρεις και της κοβεις χρονια,το απλο και λεπτο νημα της ζωης θα αντεξει;
Αλληλεγύη στα Ψυκτροβασανισμένα Αδέρφια!
Στέφανε όπως πάντα το κείμενο ήταν σκέτη απόλαυση! Γέλιο αλλά και γνώση για την δύσκολη ζωή του gamer, true καταστάσεις!
Αυτό είναι το παράξενο, όχι ότι έχει φλοκάτη με τέτοια ζέστη; 😀
Όταν είμαι κουρασμένος ή θλιμμένος, βάζω ένα κείμενο Κουτσούκου και αμέσως σκάω χαμόγελα 😀 Να είσαι καλά ρε Στέφανε, προσφέρεις κοινωνικό έργο!
Χαχα ωραίο το άρθρο φίλε μου! Τη ζαχαρώνω και εγώ την 760. Πράγματι είναι η κορυφαία λύση άπο άποψη απόδοσης-τιμής-θορύβου για 1080p gaming, αλλά περιμένω και την απάντηση της AMD μέχρι το τέλος του έτους. Μέχρι τότε το mame και τα indie θα πάνε σύννεφο!
Στο θέμα μας.. Δε θέλω να ακουστώ σα νοικοκυρούλα, αλλά κάνε λίγο cable management γαμώτο!!! Επίσης, το ανεμιστηράκι της cpu αααν χωράει από την άλλη μεριά και δε βρίσκει στις μνήμες, βάλτο εκεί να κάνει push. Θα έχεις μεγάλη βελτίωση στις θερμοκρασίες. Tο pull το κάνει ο ανεμιστήρας του κουτιού, δεν κερδίζεις πολλά από 2 κολλητά fans που τραβάνε! push-pull ftw.
ΥΓ Α, ελπίζω να μην ξέχασα να σου προτείνω να βάλεις τους ανεμιστήρες σε push-pull διάταξη! 😛
πολυ καλη οικονομικη λυση η GTX760 για τα δυνατα παιχνιδια που ερχονται 🙂
Το είχα δοκιμάσει από την πρώτη μέρα, αλλά δυστυχώς χτυπούσε στη γαϊδουροράμ και δεν έμπαινε αλλιώς! Παρά ταύτα, λόγω πληθώρας φάνς στο κουτί, τίποτα δεν ανεβαίνει ποτέ πάνω από 60 βαθμούς ακόμα και σε full load, οπότε είμαι ευτυχής. Πόντοι για το σετάπ όμως 😀
Κάθε που πάω να τη μαζέψω, κουλουριάζεται ο Μπάμπης επάνω και με κοιτάει με παράπονο…πώς να του χαλάσω χατήρι εγώ μετά; 😀
Κάτι μου λέει οτι αυτη η εικόνα του Μεσιέ Μποράτσου, με τα λαστιχιένια γάντια και το σατανικό-jokerικο χαμόγελο, θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην μνήνη μου. Δεν θα σχολιάσω – πω περισσότερα γιατι δεν θα ήθελα να βρεθώ σε καμία κατάσταση τύπου Hostel. God help us all..
Να προσθέσω ότι η κάρτα κλοκάρεται χαλαρά +125 Mhz στο GPU Clock και +700Μhz στο Memory Clock, λειτουργώντας απρόσκοπτα και μη “νιώθοντας” τίποτα, επιδόσεις που την τοποθετούν πάρα πολύ κοντά σε μια 670.
Να που δεν έπεσες μέσα 😛