Last of Us Part I remake coming soon

Ευκαιρία να μάθουμε επιτέλους γιατί οι πλειστέσιο φανς διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το επικο εξκλουσιβ. Το είχα δοκιμάσει στον rpcs3 αλλά ετρεχε με 20φπς και το παράτησα

Είναι δυνατή κινηματογραφική εμπειρία, δεν το συζητώ. Και σε θέμα gameplay δεν πάει πίσω.

Η έκδοση PS5 θα έχει ελληνική μεταγλώττιση και υπότιτλους, λογικά και για τα PC μας. Αν θα έχει Σπύρο Μπιμπίλα ή Αργύρη Παυλίδη δεν το γνωρίζω.

Είχα παίξει την remastered πριν κάπου 6 χρόνια νομίζω. Θυμάμαι ήταν σαν να παίζεις σε ταινία (με την καλή έννοια), πολύ καλή γραφή και πολύ stealth (όλο έμενα χωρίς σφαίρες). Ελπίζω να βελτιώσουν το shooting που μου είχε φανεί "κάπως". Πάντως για μένα άξιζε τον ντόρο, είχα παίξει τότε και όλα τα Uncharted και είχα περάσει πολύ καλά

munkinnousu said:

πολύ καλή γραφή και πολύ stealth (όλο έμενα χωρίς σφαίρες)

Click to expand...

Σα να μου φωτογραφίζεις το Ντουμ Ετέρναλ τώρα, το ίδιο πάθαινα εκεί.

Sephir said:

...Αργύρη Παυλίδη...

Click to expand...

Τόταλ ρισπεκτ στον αγαπημένο μας Γιουγκι-Ο

Οταν ειχε πρωτοβγει στο ps3 , οι μαχες ηταν πολυ δυνατες με τους εχθρους να αντιδρουν πολυ καλα και ρεαλιστικα προς εσενα. Αυτο εκανε τα encounter ζορικα.
Καλη εμπειρια.

Sephir said:

κινηματογραφική

Click to expand...

Ωωωωωχ, ο κρυπτονίτης μου!

Δεν χρειάζεται να το παίξετε παιδιά, και με μία προβολή στο Youtube εύκολα θα φτάσετε στην απορία προς τι όλος ο ντόρος.
Την απάντηση ακόμα την ψάχνω κι εγώ.

Mεγάλη απογοήτευση το φινάλε του παιχνιδιού όταν το έπαιξα στο ps3. Ανυπομονώ να δω πόσοι θα συμφωνήσουν μαζί μου. Κατά τ'άλλα θα αρέσει στους Walking Dead fans το παιχνίδι. Στεγνή αντιγραφή σεναριακά. Το gameplay θυμίζει Resident Evil/Silent Hill. Σε καμία περίπτωση δεν αξίζει το ντόρο των sony fanboys πάντως. Ισως το πιο overrated game ever

Chosen Undead said:

Mεγάλη απογοήτευση το φινάλε του παιχνιδιού όταν το έπαιξα στο ps3. Ανυπομονώ να δω πόσοι θα συμφωνήσουν μαζί μου. Κατά τ'άλλα θα αρέσει στους Walking Dead fans το παιχνίδι. Στεγνή αντιγραφή σεναριακά. Το gameplay θυμίζει Resident Evil/Silent Hill. Σε καμία περίπτωση δεν αξίζει το ντόρο των sony fanboys πάντως. Ισως το πιο overrated game ever

Click to expand...

Διαφωνώ, το απρόσμενο φινάλε του είναι αυτό που κάνει το παιχνίδι να ξεχωρίζει. Αυτό που απεικονίζει είναι μία απόφαση που δύσκολα (ή μήπως "εγωιστικά"; ) την παίρνει κανείς και μιλάμε για τρομακτικές συνέπειες για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Συμφωνώ ότι είναι overrated όσον αφορά τους διθυράμβους που έχει δεχθεί κατά καιρούς, αλλά σίγουρα είναι ένα παιχνίδι που αξίζει να παίξει κανείς έστω μια φορά.

Ένα μεγάλο παράπονο που είχα από το τερματισμό είναι ότι δεν σου έδινε την επιλογή να διαλέξεις εσύ τι θέλεις να γίνει, αλλά σε κλείδωνε στην απόφαση που πήραν οι δημιουργοί.
Θα μου πείτε, εάν βρισκόμουν IRL στην ίδια θέση, τι θα έκανες? Δεν ξέρω, αλλά αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι στο παιχνίδι ήθελα να διαλέξω το άλλο μονοπάτι. Και η τελική επιλογή που διάλεξαν αντί εμού, με ξενέρωσε απίστευτα.
Ας άφηναν την δυνατότητα επιλογής, να είχαν δύο τερματισμούς και στο sequel ας θεωρούσαν Canon οποία ήθελαν.

Μα μιλας για ενα action παιχνιδι με fixed ιστορια, οχι για rpg. Καθολη τη διαρκεια του οχι μονο στο φιναλε δεν εχεις καμια απολυτως επιλογη. Παρακολουθεις την ιστορια του Joel και της Ellie. Δεν επηρεαζεις στο ελαχιστο την εξελιξη των χαρ/ρων. Θα μου φαινοτανε παραταιρο να καθοριζα μονο το τελος και τιποτα απο αυτα που μας οδηγησαν σε αυτο.

Το οτι δεν μπορεις να επηρεασεις τον προλογο επισης κανει την ιστορια συγκλονιστικη. Θα ηταν εντελως διαφορετικο παιχνιδι αν υπηρχε η δυνατοτητα να σωσεις εναν συγκεκριμενο χαρ/ρα.

kara said:

Μα μιλας για ενα action παιχνιδι με fixed ιστορια, οχι για rpg. Καθολη τη διαρκεια του οχι μονο στο φιναλε δεν εχεις καμια απολυτως επιλογη. Παρακολουθεις την ιστορια του Joel και της Ellie. Δεν επηρεαζεις στο ελαχιστο την εξελιξη των χαρ/ρων. Θα μου φαινοτανε παραταιρο να καθοριζα μονο το τελος και τιποτα απο αυτα που μας οδηγησαν σε αυτο.

Το οτι δεν μπορεις να επηρεασεις τον προλογο επισης κανει την ιστορια συγκλονιστικη. Θα ηταν εντελως διαφορετικο παιχνιδι αν υπηρχε η δυνατοτητα να σωσεις εναν συγκεκριμενο χαρ/ρα.

Click to expand...

Συμφωνώ σε αυτό που αναφέρεις ότι δεν σου έδινε καμία επιλογή στην διάρκεια του παιχνιδιού . Διαφωνώ όμως ότι μόνο τα RPG σου δίνουν δυνατότητα επιλογών. Στα γρήγορα θυμάμαι τα bioshock. Σίγουρα υπάρχουν και άλλα.
Γιατί το συγκεκριμένο όμως, θεωρώ ότι η τελική κατάληξη είναι τόσο σημαντική λ, που έπρεπε να σου δίνει σαν παίκτης, την δυνατότητα να την κάνεις εσύ. Δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολο να την ενσωματώσεις. Απλά ήθελαν να το τελειώσουν όπως ήθελαν αυτοί, αδιαφορώντας για την προτίμηση του παίκτη.
Από περιέργεια πάντως, ένα μικρό poll . Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την τελική επιλογή που κάνει ο χαρακτήρας στο τέλος του παιχνιδιού? Εγώ ήδη ανέφερα ότι διαφωνώ.

The Nameless One said:

Απλά ήθελαν να το τελειώσουν όπως ήθελαν αυτοί, αδιαφορώντας για την προτίμηση του παίκτη.
Από περιέργεια πάντως, ένα μικρό poll . Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την τελική επιλογή που κάνει ο χαρακτήρας στο τέλος του παιχνιδιού? Εγώ ήδη ανέφερα ότι διαφωνώ.

Click to expand...

Είναι ένα από τα πράγματα που έχω εκφράσει αντιρρήσεις και άλλες φορές. Γιατί η ιστορία θα πρέπει να τελειώνει με βάση τις δικές μας προτιμήσεις; Μια ιστορία είναι αυτή που είναι. Σε μια ταινία ή σε ένα βιβλίο, εκεί δεν μπορείς να επηρεάσεις το τέλος, παρά βρίσκεσαι στο "έλεος" του δημιουργού, όπου το έχει φανταστεί ο ίδιος με μια συγκεκριμένη οπτική. Για ποιο λόγο να μας "επιτρέπεται" πάντα να την αλλάξουμε, δεν το καταλαβαίνω.

Το αν συμμερίζεται κάποιος την κατάληξη μια ιστορίας ή όχι είναι δικό του θέμα. Φυσικά, δεν εννοώ ότι θα πρέπει να συμβαίνει σε όλα τα παιχνίδια (το choice & consequence πάντα έχει ενδιαφέρον, είτε σε RPG είτε σε action είτε σε adventure), αλλά δε θεωρώ καθόλου μειονέκτημα να μην μπορείς να το αλλάξεις. Γιατί π.χ. στο God of War δεν έχουμε το ίδιο παράπονο, επειδή έχει happy-end ξέρω'γω και το Last of Us δεν έχει;

Όσον αφορά την τελική επιλογή του κεντρικού χαρακτήρα. Δύσκολη απόφαση. Ένας πατέρας που έχασε την κόρη του πολλά χρόνια πριν, έγινε αγρίμι και στην πορεία κατέληξε να συνοδεύει ένα μικρό κορίτσι, το οποίο στα μάτια του "αντικατέστησε" την κόρη του και δεν άντεξε την ιδέα της νέας απώλειας. Συνέπεια αυτού να καταδικάσει την ανθρωπότητα για πολλά χρόνια, αν όχι για πάντα. Δεν έχω παιδιά για να ξέρω τι θα έκανα, αλλά πρόκειται για μια απόφαση άκρως εγωιστική, η οποία δίνει όμως "ελαφρυντικά". Βλέποντας το δάσος και τις συνέπειες της απόφασής του, σίγουρα διαφωνώ, αλλά με βάση την ψυχοσύνθεση του Joel καθ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, είναι μια απόφαση που θα περίμενε κανείς να πάρει.

The Nameless One said:

Απλά ήθελαν να το τελειώσουν όπως ήθελαν αυτοί, αδιαφορώντας για την προτίμηση του παίκτη.

Click to expand...

Ήθελαν να παίξεις συγκεκριμένη ιστορία αρχη-μέση-τέλος. όπως ήθελαν αυτοί. Αδιαφόρισαν για την προτίμηση του παίκατη σε όλα, αφού ήθελαν διαφορτικά πράγματα να περάσουν.

The Nameless One said:

Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την τελική επιλογή που κάνει ο χαρακτήρας στο τέλος του παιχνιδιού? Εγώ ήδη ανέφερα ότι διαφωνώ.

Click to expand...

Αν είχα επιλογή για το τέλος άλλη κατάληξη θα διάλεγα. Δεν με ενόχλησε που δεν είχα επιλογή στο συγκριμένο παιχνίδι. Μου άρεσε όπως ήταν.

Sephir said:

Είναι ένα από τα πράγματα που έχω εκφράσει αντιρρήσεις και άλλες φορές. Γιατί η ιστορία θα πρέπει να τελειώνει με βάση τις δικές μας προτιμήσεις; Μια ιστορία είναι αυτή που είναι. Σε μια ταινία ή σε ένα βιβλίο, εκεί δεν μπορείς να επηρεάσεις το τέλος, παρά βρίσκεσαι στο "έλεος" του δημιουργού, όπου έχει φανταστεί ο ίδιος μια συγκεκριμένη οπτική. Για ποιο λόγο να μας "επιτρέπεται" πάντα να την αλλάξουμε, δεν το καταλαβαίνω.

Το αν συμμερίζεται κάποιος την κατάληξη μια ιστορίας ή όχι είναι δικό του θέμα. Φυσικά, δεν εννοώ ότι θα πρέπει να συμβαίνει σε όλα τα παιχνίδια (το choice & consequence πάντα έχει ενδιαφέρον, είτε σε RPG είτε σε action είτε σε adventure), αλλά δε θεωρώ καθόλου μειονέκτημα να μην μπορείς να το αλλάξεις. Γιατί π.χ. στο God of War δεν έχουμε το ίδιο παράπονο, επειδή έχει happy-end ξέρω'γω και το Last of Us δεν έχει;

Όσον αφορά την τελική επιλογή του κεντρικού χαρακτήρα. Δύσκολη απόφαση. Ένας πατέρας που έχασε την κόρη του πολλά χρόνια πριν, έγινε αγρίμι και στην πορεία κατέληξε να συνοδεύει ένα μικρό κορίτσι, το οποίο στα μάτια του "αντικατέστησε" την κόρη του και δεν άντεξε την ιδέα της νέας απώλειας. Συνέπεια αυτού να καταδικάσει την ανθρωπότητα για πολλά χρόνια, αν όχι για πάντα. Δεν έχω παιδιά για να ξέρω τι θα έκανα, αλλά πρόκειται για μια απόφαση άκρως εγωιστική, η οποία δίνει όμως "ελαφρυντικά". Βλέποντας το δάσος και τις συνέπειες της απόφασής του, σίγουρα διαφωνώ, αλλά με βάση την ψυχοσύνθεση του Joel καθ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, είναι μια απόφαση που θα περίμενε κανείς να πάρει.

Click to expand...

Η διαφορά είναι ότι σε αντίθεση με ένα βιβλίο ή ταινία, που ο αναγνώστης/θεατής έχει παθητικό ρόλο, σε ένα παιχνίδι, ο παίκτης έχει ενεργητικό και οι αποφάσεις του καθορίζουν την εμπειρία του με αυτό. Όχι μόνο σε θέματα ιστορίας αλλά και στο πως θα επιλέξει να παίξει (gameplay). Εάν θα παίξει πχ stealth ή close combat ή snipe κτλ.
Αυτή η ενεργητική συμμετοχή έχει σαν συνέπεια και μια μεγαλύτερη ενσυναίσθηση του παίκτη. Πόσο μάλλον σε ένα τίτλο που"πουλάει" δράμα.

Μάλιστα ακόμα και σήμερα θεωρώ ότι οι εταιρείες δεν έχουν αξιοποιήσει παρά ελάχιστα αυτήν την ενεργητική συμμετοχή του παίκτη με το παιχνίδι και ότι υπάρχουν ακόμα πολλές δυνατότητες ανεκμετάλλευτες.

Sephir said:

είναι μια απόφαση που θα περίμενε κανείς να πάρει.

Click to expand...

Αυτό βασικά! Ταιριάζει απόλυτα στον Joel που γνωρίσαμε στο παιχνίδι. Δεν κάνει στροφή στον χαρ/ρα για να επιβάλει κάτι.

The Nameless One said:

Η διαφορά είναι ότι σε αντίθεση με ένα βιβλίο ή ταινία, που ο αναγνώστης/θεατής έχει παθητικό ρόλο, σε ένα παιχνίδι, ο παίκτης έχει ενεργητικό και οι αποφάσεις του καθορίζουν την εμπειρία του με αυτό. Όχι μόνο σε θέματα ιστορίας αλλά και στο πως θα επιλέξει να παίξει (gameplay). Εάν θα παίξει πχ stealth ή close combat ή snipe κτλ.
Αυτή η ενεργητική συμμετοχή έχει σαν συνέπεια και μια μεγαλύτερη ενσυναίσθηση του παίκτη. Πόσο μάλλον σε ένα τίτλο που"πουλάει" δράμα.

Μάλιστα ακόμα και σήμερα θεωρώ ότι οι εταιρείες δεν έχουν αξιοποιήσει παρά ελάχιστα αυτήν την ενεργητική συμμετοχή του παίκτη με το παιχνίδι και ότι υπάρχουν ακόμα πολλές δυνατότητες ανεκμετάλλευτες.

Click to expand...

Σίγουρα έχει ενεργητικό ρόλο σε σχέση με τις ταινίες/βιβλία, αλλά γιατί θα έπρεπε ο ενεργητικός αυτός ρόλος να καθορίζει τα πάντα στην ιστορία που καλείται να προσφέρει και όχι τον τρόπο που θα φτάσουμε ως εκεί (που στην ουσία αυτό κάνει το gameplay - και το Last of Us αυτό πράττει); Ωραίο το "live your own story", όχι όμως πανάκεια.

Θεωρώ λοιπόν ότι καλό είναι ενίοτε να παίζουμε με χαρακτήρες κόντρα στους δικούς μας, τους οποίους δεν είναι απαραίτητο να ταυτιστούμε ή να συμφωνήσουμε. Φευ, ο κόσμος δε λειτουργεί μόνο με τα δικά μας μέτρα και σταθμά.

Όσον αφορά την τελευταία πρότασή σου, συμφωνώ, υπάρχουν πολλά περιθώρια ακόμα βελτίωσης της ενεργητικής συμμετοχής του παίκτη.

Sephir said:

Σε μια ταινία ή σε ένα βιβλίο, εκεί δεν μπορείς να επηρεάσεις το τέλος, παρά βρίσκεσαι στο "έλεος" του δημιουργού, όπου το έχει φανταστεί ο ίδιος με μια συγκεκριμένη οπτική

Click to expand...

Ισχύει, αλλά μια σημαντική διαφορά είναι αυτό που ανέφερε ο @The Nameless One , στα παιχνίδια υποτίθεται έχουμε πιο ενεργό ρόλο (edit-sniped). Δεν κολλάει σε όλα τα παιχνίδια όντως. Αν ο δημιουργός έχει έναν ειρμό από την αρχή ως το τέλος, καλύτερα να πάρει εκείνος πρωτοβουλία πως θα κλείνει, αντί να προτείνει εναλλακτικές στον παίκτη.
Τώρα για το αν το Last of Us βελτιωνόταν αν είχε επιλογή στο τέλος, δεν ξέρω, όταν παίξω θα σας πω
Προτιμώ πάντως μια ιστορία με συνοχή από αρχή ως το τέλος κι ας μη μου αρέσει η κατάληξη, παρά επιλογές και μετά μάζεμα/retcon (ΝWN+expansions) ή κακή υλοποίηση επιλογών που δε λαμβάνουν υπόψη κάθε - σημαντική έστω - παράμετρο (Mass Effect 3).