1979 REVOLUTION: BLACK FRIDAY
«Δεν θα εισέλθετε στον Παράδεισο εάν δεν αποκτήσετε Πίστη και δεν θα αποκτήσετε Πίστη εάν δεν αγαπήσετε αλλήλους» γράφει το Κοράνι και είναι σχεδόν ανατριχιαστικό το πόσοι παραλληλισμοί υφίστανται μεταξύ της ιστορίας της Ιρανικής Επανάστασης του 1978 και της ζοφερής πραγματικότητας της Ελλάδας, εν έτει 2016.
Το αντικείμενο του 1979 Revolution: Black Friday είναι τόσο ιδιαίτερο, σχεδόν ανέγγιχτο μέχρι σήμερα στον χώρο των video games (το πολύ καλό The Cat And The Coup του 2011 δεν το λες και ακριβώς παιχνίδι) και πολιτικά φορτισμένο, που καθιστούν το outsider διαδραστικό φιλμ της iNK Stories μια από τις πλέον ευχάριστες εκπλήξεις που είχαμε την χαρά να δούμε στους υπολογιστές μας τα τελευταία χρόνια.
Η δράση του Black Friday επικεντρώνεται και κορυφώνεται γύρω από την σφαγή της Πλατείας Τζαλέχ, στην Τεχεράνη, στις 8 Σεπτεμβρίου 1978. Όταν ο στρατός άνοιξε πυρ κατά αμάχων, ειρηνικών διαδηλωτών, καταστράφηκε και η τελευταία ψευδαίσθηση περί πιθανού αναίμακτου συμβιβασμού μεταξύ του Δυτικόφιλου Σάχη και του εξαθλιωμένου Ιρανικού λαού. Η φρικτή βία της ημέρας εκείνης, ουσιαστικά έθεσε σε κίνηση τα γεγονότα τα οποία οδήγησαν στην άτακτη φυγή του Σάχη τον Ιανουάριο του 1979 και την άνοδο στην εξουσία του νέου, θεοκρατικού καθεστώτος, υπό την ηγεσία του Αγιατολάχ Χομεϊνί.
Το παιχνίδι αποτελεί ουσιαστικά «έργο ζωής» του Navid Khonsari, ενός…όχι και τόσο τυχαίου Ιρανού. Ο εν λόγω κύριος, έχει εργαστεί επάνω στον σχεδιασμό τόσο του Max Payne όσο και τίτλων της σειράς Grand Theft Auto. Έχοντας μεγαλώσει στο Ιράν, βίωσε στο πετσί του τα γεγονότα της επανάστασης και παρόλο που η οικογένειά του μετοίκησε στον Καναδά προτού το νέο καθεστώς σταθεροποιηθεί στην εξουσία, οι αναμνήσεις των ταραγμένων εκείνων χρόνων, αφήσαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στον νεαρό τότε, Navid. Ήθελε πάσει θυσία να αφηγηθεί την ιστορία της πρώιμης ενηλικίωσής του σε μια κοινωνία η οποία δείχνει να φέρνει ανησυχητικά πολλές παράλληλες με την Ελληνική.
Παρακράτος, μυστική αστυνομία, βία, τρόμος και καταστολή. Αναμνήσεις ακόμη νωπές από την δεκαετία του ’70 και φυσικά ανατριχιαστικά ρετουσαρισμένες για τα νεκροζώντανα χρόνια του Μνημονίου. Μου είναι δύσκολο να διατηρήσω αντικειμενικότητα ή κάποια επίφαση «παρουσίασης παιχνιδιού» όταν βρίσκομαι αντιμέτωπος με εικόνες, καταστάσεις, μουσικές και διαλόγους που είναι ακόμη ζωντανές στον άμεσο κύκλο μου. Σε αντίθεση με τα καλοδουλεμένα αλλά φανταστικά σενάρια της Telltale ή της Dontnod, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα διαδραστικό φιλμ του οποίου κάθε σκηνή ενδεχομένως έχετε ζήσει.
Ο φίλος που σε πήγε στην πρώτη διαδήλωση. Η πρώτη φορά που ζύγισες σπασμένο μάρμαρο στο χέρι σου και σκέφτηκες πως αν το πετούσες, τίποτε δεν θα ήταν πια το ίδιο. Οι φωτογραφίες που λένε την αλήθεια σε πείσμα των «καθωσπρέπει» ΜΜΕ. H πρώτη «φιλική» ανάκριση. Μετά ζόρισαν τα πράγματα και ένιωσες όλα τα φώτα της ψυχής σου να ανάβουν. Όταν διάλεξες ποιος ήσουν, ποιος θα ήσουν για τα υπόλοιπά σου χρόνια. Όταν η δίψα σου για κάτι όμορφο και αληθινό ξεπέρασε κάθε φόβο πόνου ή θανάτου.
Το 1979 Revolution: Black Friday, εντελώς τυπικά, είναι ένα διαδραστικό φιλμ, στα πρότυπα των αντίστοιχων της Telltale. Διαρκεί λίγο περισσότερο από δυο ώρες και μπορεί να θεωρηθεί είτε ως πρώτο επεισόδιο μιας μεγαλύτερης σειράς ή ως μια αυτοτελής σελίδα ολοζώντανης ιστορίας. Περιλαμβάνει μια πληθώρα ιστορικών πληροφοριών, οι οποίες μετά το «ξεκλείδωμά» τους μέσα από την παρατήρηση αντικειμένων του περιβάλλοντός μας, είναι διαθέσιμες προς ανάγνωση και μελέτη σε ένα ιδιαίτερα χρηστικό interface “ημερολογίου”.
Έχουμε να κάνουμε με μια δημιουργία η οποία προφανώς δεν απευθύνεται σε όλους και η οποία επίσης δεν έχει προηγούμενο ή όμοιό της στον χώρο των video games. Εξετάζει ατρόμητα μια από τις σκοπίμως αγνοούμενες και «επικίνδυνες» σελίδες της σύγχρονης ιστορίας και μέσα από την ιστορία του νεαρού Reza, θέτει καίρια ερωτήματα σε κάθε ανήσυχο πνεύμα που θα ανταμώσει μαζί της. Εάν ψάχνετε ένα ανώδυνο παραμύθι για να σκοτώσετε λίγο καθημερινό πόνο, μην διανοηθείτε να πλησιάσετε το 1979. Αν όμως κρατήσατε ποτέ εκείνο το κομμάτι μάρμαρο, αν δώσατε τα στοιχεία σας με φωνή που ελπίζατε να μην έτρεμε και αν προσευχηθήκατε ποτέ σε όσους μοχθηρούς Θεούς υπάρχουν ή δεν υπάρχουν να μην βρουν εκείνο το σακίδιο, τότε το 1979 έχει γραφτεί για εσάς.
Κάθε λεπτό του, είστε εκεί. Και αυτό, λέγεται μονάχα επιτυχία.
Pros
- Επιτυχημένη και ολοζώντανη μεταφορά μιας πολύ ιδιαίτερης ατμόσφαιρας και περιόδου που ελάχιστα έχει εξερενηθεί στον χώρο των video games
- Ποιοτικό voice-overs και πειστική γραφή των χαρακτήρων
- Πληθώρα πραγματικών, ιστορικών πληροφοριών για την Μαύρη Παρασκευή του 1979 δίνονται με τρόπο οργανικό και απόλυτα φυσικό
- Σχεδόν ανατριχιαστικά επίκαιρο
Cons
- Οι γνωστές ασθένειες των διαδραστικών φιλμ, δίνουν και εδώ το παρόν, με το μέλλον της σειράς να είναι αβέβαιο
- Ιδιαίτερα φτωχά γραφικά, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες για “καλλιτεχνική” συγκάλυψή τους
Στεφ, εξαιρετικό ριβιού και μπράβο που παρουσιάζετε έναν τέτοιο τίτλο, που είμαι βέβαιος ότι θα “θαφτεί” και θα προσπεραστεί από πολλούς, ειδικούς και μη. Φαίνεται τρομερά ενδιαφέρον και ομολογώ πως δεν είχα ακούσει τίποτα για τον εν λόγω τίτλο μέχρι σήμερα. Άλλη μία προσθήκη στην wishlist;)
Πολυ καλο ριβιου. Εχει μπει στην wishlist!
Είσαι ποιητής γαμώτη. Χαίρομαι για την σημερινή σκαπάνη στα ρηβιού, πολύ καλά τα ευρήματα.