FAR CRY 4
Το προ-διετίας «πείραμα» της Ubisoft αποδείχθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένο. Η γαλλική εταιρία που όλοι πλέον λατρεύουν να μισούν, σε μία από τις λίγες φορές που προσπάθησε να καινοτομήσει πάνω σε έναν βαρύγδουπο τίτλο της, κυκλοφόρησε το άκρως αναζωογονητικό Far Cry 3, το οποίο συνδύαζε εξαιρετικά καλά τους στιβαρούς FPS μηχανισμούς του με αυτούς του sandbox, πλάθοντας έτσι ένα πολύ πλούσιο, εθιστικό και αχανές παιχνίδι που μπορούσε να σε καθηλώσει για εβδομάδες ολόκληρες μέχρι να αποκαλύψει όλα τα μυστικά του. Λαμβάνοντας υπόψη τη στρατηγική των sequels που ακολουθούν, με θρησκευτική ευλάβεια, όλες οι μεγάλες εταιρίες ύστερα από κάποιον επιτυχημένο τίτλο, η υλοποίηση ενός Far Cry 4 ήταν θέμα χρόνου. Το πλήρωμα του χρόνου λοιπόν έφθασε, με το Far Cry 4 να αναλαμβάνει το τιτάνια δύσκολο έργο να σώσει φέτος τη παρτίδα για τη Ubisoft, μετά το ανεπανάληπτο «φιάσκο» του Assassin’s Creed: Unity. Το αν τα καταφέρνει, είναι κάτι που θα το μάθετε διαβάζοντας παρακάτω.
Θυμάστε τα τροπικά νησιά, τον ψυχοπαθή Vaas και τον «πρώην φλώρο-νυν κομάντο» Jason Brody; Ε, λοιπόν ξεχάστε τα, γιατί στο Far Cry 4 το βαρομετρικό χαμηλώνει επικίνδυνα και μεταφέρεται στο κρατίδιο Kyrat, μια ξεχασμένη (από το χρόνο και από το θεό) περιοχή, κάπου χωμένο στα Ιμαλάια. Ηρωας του παιχνιδιού είναι ο Ajay Ghale, γεννημένος στο Kyrat μα μεγαλωμένος στις Ηνωμένες Πολιτείες (πού αλλού;), ο οποίος επιστρέφει στη γενέτειρα του για να υλοποιήσει τη τελευταία επιθυμία της μητέρας του, που δεν είναι άλλη από το να σκορπίσει τις στάχτες της σε ένα ιερό (και αρκετά βορεινό) μέρος της περιοχής, τη Yuma. Φυσικά, η αποστολή αυτή αποδεικνύεται πολύ δυσκολότερη απ’ότι φαίνεται γραμμένη στο χαρτί (έστω, στην οθόνη σας), καθώς στο Kyrat μαίνεται εδώ και πολλά χρόνια εμφύλιος πόλεμος μεταξύ του παρανοϊκού δικτάτορα (και θείου του ήρωα) Pagan Min και των ανταρτών της Golden Path. Ως εκ τούτου, το ταξίδι του Ajay στραβώνει πολύ γρήγορα, καθώς στο πρώτο μπλόκο που πετυχαίνει, ο βασιλικός στρατός του Pagan Min σκοτώνει τους συνοδούς του και απαγάγει τον ίδιο, μεταφέροντας τον στο παλάτι για μια φιλική και οικογενειακή κουβέντα. Κατόπιν μιας επεισοδιακής απόδρασης, ο Ajay μαθαίνει ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικός για τη Golden Path, μιας και αποτελεί άμεσο απόγονο των αποθανόντων ιδρυτών της, ενώ ανάμεσα στην αναμπουμπούλα και στη τρέλα που επικρατεί στο Kyrat, καλείται να επιλέξει στρατόπεδο μεταξύ των δυο «εν δυνάμει» σύγχρονων ηγετών της Golden Path: του λάτρη των παραδόσεων Sabal και της πιο προοδευτικής Amita.
Ακολουθώντας τα πρότυπα του προκατόχου του, το Far Cry 4 προσφέρει ένα μάλλον προβλέψιμο και αφελές σενάριο, διαθέτοντας μάλιστα μερικούς από τους πιο νερόβραστους χαρακτήρες που θα συναντήσετε ποτέ, με αποκορύφωμα το ξύλινο πρωταγωνιστή Ajay Ghale που είναι ακόμα χειρότερος από αυτόν που είδαμε στο Far Cry 3. Τη μεγαλύτερη αναλαμπή αποτελεί φυσικά ο Pagan Min (δεν κοσμεί τυχαία το εξώφυλλο του παιχνιδιού), ο οποίος διαθέτει και τις πιο έξυπνα γραμμένες ατάκες, αλλά δυστυχώς οι εμφανίσεις του είναι πιο περιορισμένες απ’ότι θα περίμενε κανείς. Το ότι το σενάριο είναι κάτω του μετρίου, κάτι που συμβαίνει για δεύτερη συνεχόμενη φορά, μας κάνει να αναρωτηθούμε το εξής: είτε η Ubisoft δεν μπορεί να δημιουργήσει κάτι αξιόλογο είτε έχει αντιληφθεί ότι κάτι τέτοιο θα ήταν χαμένος κόπος, καθώς θα χανόταν μέσα στην άβυσσο της ελευθερίας των επιλογών που προσφέρει. Κατά τη γνώμη μου, η πλάστιγγα γέρνει υπέρ της δεύτερης πρότασης.
Στο Far Cry 4 λοιπόν θα βρείτε όλα όσα αγαπήσατε στο Far Cry 3… και ακόμα παραπάνω, με συνέπεια η όποια απόπειρα δημιουργίας ενδιαφέρουσας πλοκής να υποσκάπτεται από την ίδια τη δομή του παιχνιδιού. Το ανοικτού τύπου gameplay λοιπόν βρίσκει στο πρόσωπο του Far Cry 4 την αποθέωση, καθώς οι δραστηριότητες που υφίστανται είναι σχεδόν ανεξάντλητες. Αλλωστε το παιχνίδι εξ’αρχής σας αφήνει πολύ μεγάλο ποσοστό ελευθερίας να περιπλανηθείτε όπου και με όποιο μέσο θέλετε, απολαμβάνοντας παράλληλα την καταπληκτικά σμιλευμένη μορφολογία εδάφους του Kyrat και τα υπέροχα τοπία που είναι εφικτό να τα χαζεύεις με τις ώρες, χωρίς παράλληλα να κάνεις απολύτως τίποτα.
Ετσι λοιπόν, στο σχετικά μεγάλο χάρτη του Kyrat περιλαμβάνονται επιλογές για όλα τα γούστα: πέρα από το να αναλάβετε τις αποστολές της κεντρικής campaign, θα βρείτε από racing προκλήσεις, κυνήγι άγριων θηρίων και απελευθέρωση ομήρων μέχρι ψυχεδελικά ταξίδια στη μαγευτική Shangri-La και «διαγωνισμούς» κατάληψης Outposts και Fortresses, με δυνατότητα μάλιστα συνεργατικού (online) παιχνιδιού. Ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό και είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι μπορεί να έχετε κλείσει πάνω από δέκα ώρες παιχνιδιού, αλλά παρ’ όλα αυτά να ανακαλύπτετε συνεχώς νέα πράγματα για να γεμίσετε το καρνέ των δραστηριοτήτων σας. Αλλωστε, μη ξεχνάτε ότι όσο φροντίζετε να καταλαμβάνετε στρατηγικά σημεία του χάρτη και να σαμποτάρετε Bell Towers (η Ubisoft έχει μια μανία με τα ύψη), τόσο περισσότερες δραστηριότητες ξεκλειδώνουν, ενώ σε συνδυασμό με τα κάμποσα random events που εμφανίζονται κατά ριπάς, είναι στιγμές που δεν ξέρεις τι να πρωτοκάνεις. Αν ανήκετε στη κάστα των completionists παικτών, το Far Cry 4 θα σας αρρωστήσει.
Από την άλλη, η ραχοκοκαλιά του gameplay έχει δεχθεί μερικές διορθωτικές κινήσεις για να απλοποιήσει τα πράγματα και να τα κάνει ίσως πιο συμπαγή. Το πολυπόθητο crafting, με το οποίο κατασκευάζετε ματζούνια με «ευεργετικές» ιδιότητες (από healing και hunting μέχρι melee resistance και focus syringes), έχει αυτοματοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, ενώ οι RPG «πινελιές» με την ύπαρξη των experience points, παραμένουν ακλόνητες στη θέση τους. Μάλιστα, οι πόντοι εμπειρίας είναι πραγματικά άφθονοι ακόμα και με την εκπλήρωση της πιο απλής δραστηριότητας (π.χ. το ξεχαρβάλωμα μιας αφίσας προπαγάνδας), προφανώς για να μη δυσκολευθείτε να ισχυροποιήσετε τάχιστα το χαρακτήρα σας, εφόσον βέβαια φροντίσετε να τους εναποθέσετε κατάλληλα στα σχετικά skill trees (δύο αυτή τη φορά – Tiger and Elephant). Πλέον έχουν προστεθεί και οι Karma points, οι οποίοι αυξάνονται όσο κάνετε «καλές πράξεις» απέναντι στη Golden Path, κυρίως κατά τη διάρκεια των random events, και ωφελούν τόσο για την επίτευξη καλύτερων τιμών στα καταστήματα για τις αγορές σας όσο και στη δυνατότητα κλήσης περισσότερων και δυνατότερων ενισχύσεων σε δύσκολες καταστάσεις. Αντίθετα, αν σκοτώσετε κάποιον σύμμαχο της Golden Path (έστω και κατά λάθος), τότε το Karma σας μειώνεται. Βέβαια, είναι άξιο απορίας πως το Karma ενός ανθρώπου μετριέται μόνο με το αν σκοτώσει κάποιο αντάρτη ή βασιλικό φρουρό, ενώ ταυτόχρονα το κυνήγι «αθώων» ζώων, που εξακολουθεί και αποτελεί το μοναδικό τρόπο αναβάθμισης του inventory σας (loot bag, φαρέτρα όπλων και αποθήκευση πυρομαχικών), δε στοιχίζει τίποτα. Μάλλον εκεί στη Ubisoft κάπου τα έχουν μπερδέψει. Never mind, it’s just a video game after all.
Οσον αφορά τη «καρδιά» των FPS παιχνιδιών, δηλαδή τον εξοπλισμό, το Far Cry 4 δε πρόκειται να αφήσει κανένα παραπονεμένο. Υπάρχουν κάμποσα είδη οπλισμού που μπορείτε είτε να τα βρείτε από κάποιο νεκρό φρουρό είτε να τα αγοράσετε έναντι ενός γενναίου ποσού είτε να τα πάρετε δωρεάν ως προσφορά από τον «είδα-το-φως-το-αληθινό» Longinus, όσο ασχολείστε με το ευγενές άθλημα του σκαρφαλώματος σε Bell Towers. Το μενού περιλαμβάνει από τόξα, assault rifles, shotguns και SMG’s έως sniper rifles, rocket και grenade launchers, με τα περισσότερα από αυτά να επιδέχονται αναβαθμίσεων με το ανάλογο αντίτιμο (πχ σιγαστήρες, targeting scopes), που όμως αξίζουν το κόπο καθώς θα διαπιστώσετε ότι υπάρχει σημαντική διαφορά στην αποτελεσματικότητα τους. Υπόψιν όμως ότι υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των όπλων που ο Ajay μπορεί να βαστήξει πάνω του (ένα sidearm και έως τρία two-handed όπλα), οπότε ανάλογα με τις απαιτήσεις της κάθε αποστολής θα πρέπει να κάνετε και τις σχετικές υπαναχωρήσεις. Εννοείται ότι δεν λείπουν τα gadgets (βλέπε wingsuit για…χαμηλές πτήσεις) και τα μιας χρήσης αντικείμενα, όπως C4, βόμβες μολότοφ και χειροβομβίδες που δεν υπόκεινται στο προαναφερθέντα περιορισμό (έχουν το δικό τους), ενώ ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι η ύπαρξη του δολώματος, όπου μπορείτε να ρίξετε ένα κομμάτι κρέας στο κέντρο ενός στρατοπέδου, έτσι ώστε να προκαλέσετε τα σαρκοφάγα ζώα της περιοχής και να απασχολήσουν λιγάκι τους φρουρούς.
Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει στη πανίδα του Kyrat, η οποία διαθέτει αξιοθαύμαστη ποικιλία (τίγρεις, λύκοι, αρκούδες, ασβοί, αετοί και δεν συμμαζεύεται), ενώ υπάρχει η πρωτοφανής δυνατότητα να καβαλήσουμε έναν ελέφαντα και να σπείρουμε το πανικό! Πραγματικά, η αξία του να εισβάλλεις με «τα μπούνια» σε ένα εχθρικό Outpost πάνω στη πλάτη ενός ελέφαντα και να το ισοπεδώνεις, είναι ανεκτίμητη. Αντιρρήσεις όμως υπάρχουν για την υπέρμετρα επιθετική ΑΙ των ζώων, ιδίως όταν συμβαίνει σε τελείως άκυρες στιγμές και μπορούν να σας χαλάσουν μια καλά οργανωμένη stealth προσέγγιση ενάντια στις στρατιές του Pagan Min. Ιδιαίτερα οι αετοί είναι άκρως εκνευριστικοί, καθώς επιτίθονται σε ανύποπτους χρόνους και η ζημιά που προκαλούν στο μη πλήρως επαναγεμιζόμενο health είναι αξιοσημείωτη. Δεν θα μπορούσαμε όμως να πούμε το ίδιο και για την AI των εχθρών, η οποία παραμένει στα πρότυπα του προηγούμενου παιχνιδιού, με σαφή καθυστέρηση στο να σας αντιληφθεί εγκαίρως και ενίοτε εντελώς αφηρημένη. Πάντως στη περίπτωση συναγερμού μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επικίνδυνη και φονικά εύστοχη, χωρίς όμως να καλύπτεται πάντα σωστά (το κεφαλάκι συχνά μένει ακάλυπτο για ένα εύκολο και ξεκούραστο headshot). Κατά πάσα πιθανότητα όμως, η κωλυσιεργία αυτή να είναι επιτηδευμένη και να αποτελεί κομμάτι του όλου fun του πράγματος, καθώς το να χαρακτηρίσεις το Far Cry 4 ως «παιδική χαρά για μεγάλα παιδιά» δεν απέχει και πολύ από τη πραγματικότητα.
Μια παιδική χαρά μάλιστα που διακατέχεται από μια από τις πιο πειστικές υλοποιήσεις τοποθεσίας που έχουμε δει μέχρι τώρα, η οποία κατορθώνει και συνεπαίρνει το παίκτη και τον κάνει να «ζει» μέσα της. Πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά των ανθρώπων της Ubisoft, με τη Dunia Engine που χρησιμοποιείται να κάνει θαύματα και να προσφέρει εκπληκτικό οπτικό θέαμα, χωρίς τερατώδεις απαιτήσεις σε hardware και, κυρίως, χωρίς προβλήματα απόδοσης ή θλιβερά bugs. Το Kyrat είναι απλά μοναδικό: χιονισμένες κορυφές που προκαλούν δέος, αχανείς χαράδρες, παγωμένες λίμνες, αρχαία τείχη, επιγραφές και βουδιστικά αγάλματα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής και μέσα σε όλα αυτά, η ίδια η φύση να είναι πιο ρεαλιστική από ποτέ. Στο ίδιο μονοπάτι κινείται και ο ηχητικός τομέας, με υψηλών προδιαγραφών voice-over και ένα απόλυτα εναρμονισμένο με το περιβάλλον soundtrack – ο τεχνικός τομέας του Far Cry 4 περνάει με άριστα.
Ομολογουμένως, με τα ίδια καλά λόγια θα μιλούσαμε και για το gameplay του παιχνιδιού, αν δεν υπήρχε μια μικρή λεπτομέρεια να χαλάει λίγο τη γεύση: το πόσο «κοινή» είναι η εμπειρία με το Far Cry 3. Γενικότερα όσο περισσότερο ασχολείσαι με το Far Cry 4, τόσο περισσότερο διαπιστώνεις ότι πρόκειται για μια πιο «φορτωμένη», ελαφρά βελτιωμένη, έκδοση του Far Cry 3 σε άλλο setting. Βέβαια, το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε για πολλά άλλα ΑΑΑ παιχνίδια των τελευταίων ετών, αλλά ο προβληματισμός αυτός έχει να κάνει περισσότερο με τις εμπορικές τακτικές της Ubisoft παρά με το παιχνίδι αυτό καθ’ αυτό.
Το Far Cry 4 είναι καταπληκτικό παιχνίδι, δεν χωρά αμφιβολία περί τούτου. Ιδίως σε θέμα περιεχομένου δεν έχει αντίπαλο, τόσο με τη τεράστια διάρκεια της πάμπλουτης single player campaign όσο και με το πολύ αξιόλογο co-op, το (έστω και αχρείαστο) multiplayer και τον ενσωματωμένο map editor. Ομως, σε καμία περίπτωση δεν θα θέλαμε να ξεζουμιστεί σαν ένα ακόμα Assassin’s Creed, που θα εκτελούμε ξανά και ξανά τις ίδιες δραστηριότητες με φόντο ένα καινούριο φανταχτερό τοπίο. Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί (τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον) και ας απολαύσουμε τον αρτιότερο ίσως φετινό τίτλο της Ubisoft.
Το Far Cry 4 διατίθεται στην Ελλάδα από τη CD Media.
Pros
- Το Kyrat είναι απλά μαγευτικό
- Αφθονες δραστηριότητες, η χαρά του completionist
- Για μια ακόμη φορά, εξαιρετικός συνδυασμός FPS και sandbox
- Πολύ καλή η προσθήκη co-op
Cons
- Αδιάφορο σενάριο, χαρακτήρες, πλοκή
- Ανησυχητικά “κοινή” εμπειρία με το Far Cry 3
Καλά, η δεύτερη παράγραφος που αναφέρεις για το σενάριο και τους χαρακτήρες με έκανε και γέλασα πολύ. Σαν τρολάρισμα είναι, αγγίζει Uwe Boll η φάση.
Ωραίο ριβιού, Γιώργο! 🙂
Εικόνισμα πρέπει να τον έχουν τον Uwe Boll εκεί στη Ubisoft. :p
Thanks φίλε! 🙂
Πολύ καλό review και άκρως επεξηγηματικό! kudos 😉
inb4 soad667
Τρελογκοτούμπα από τις λίγες!
Well said, διαβάζεις Sephir, διαβάζεις ποιότητα. 😉
Η ομοιότητα με τον προκάτοχο του δεν με τρομάζει πάντως, αρκεί να μην καταλήξουμε να βλέπουμε 340 Far Cries κάθε χρόνο. Όπως είναι τώρα, ένα κάθε 2-3 χρόνια, αψεγάδιαστο τεχνικά και σε ένα φρέσκο setting, i’m all for it.
Νext setting, ψηφίζω Aυστραλία. Να κυνηγάς με το ρόπαλο κοάλα και καγκουρό. Μακελειό.
Εγώ θα ήθελα να είναι Ελλάδα το επόμενο, αντι για outposts να έχει γήπεδα όπου εκεί θα μετατρέπεται σε αρένα shooter. Καπνογόνα, πρεζόνια, ταγματασφαλίτες θα έχει και κρυφά αντικείμενα στους φοριαμούς στα αποδυτήρια. Το βλέπω ήδη μπροστά μου…
“Far Cry 5: Gorillas in the mist” και το review το αναλαμβάνει ο Βόρειος, για να ‘μαστε ξηγημένοι ε!
ΚΣ από τώρα γι’αυτό, άνετα όμως 🙂