THE BUREAU: XCOM DECLASSIFIED
Ανατριχιάζω και μόνο στη σκέψη οτι κάποια στιγμή το παιχνίδι The Bureau επρόκειτο να είναι το μοναδικό Xcom της αγοράς. Πριν οι αντιδράσεις των strategy gamers για τη βεβήλωση της ιστορικής σειράς πάρουν μόρφη χιονοστιβάδας και αναγκάσουν την 2K Games να προχωρήσει άμεσα στη δημιουργία του Xcom Enemy Unknown, ο επικεφαλής της εταιρίας έκανε περισπούδαστες δηλώσεις για την ανάγκη… εκσυγχρονισμού του Xcom μέσω της μετατροπής του σε third person shooter αφού, κατα την άποψή του, τα strategy games δεν ηταν πλεον αρκετά σύγχρονα. Η ζώη όμως έχει τον τρόπο της να βάζει στη θέση τους όσους νομίζουν οτι ξέρουν τα παντα χωρίς να ξέρουν τίποτα. Η θύελλα των αντιδράσεων οδήγησαν την εταιρία στο να δώσει το πρασινο φως για τη δημιουργία του Enemy Unknown,ενος παιχνιδιού το οποίο,παρα τα διάφορα προβλήματά του, κατάφερνε τουλάχιστον να μείνει πιστό στο κλασικό πνεύμα του Xcom. To The Bureau, παράλληλα, πέρασε στην αφανεια, υπεστη δραστικές τροποποιήσεις για να ερθει πιο κοντά στο Enemy Unknown και επιστρέφει ελπίζοντας να κερδίσει τους παίκτες με το διαφορετικό του gameplay. Μπορεί να το καταφέρει;
Η υποδοχή του παιχνιδιού από τον ξένο τύπο δεν ήταν και η πιο… ευγενική, καθώς οι βαθμολογίες κυμάνθηκαν σε μέτρια προς κακά επίπεδα. Το The Bureau βρισκόταν υπό ανάπτυξη για πολλά χρόνια, αλλάζοντας σχεδιασμό και ύφος – συνήθως κακό σημάδι για την ποιότητα ενός τίτλου. Πλέον όμως έχουμε το ολοκληρωμένο παιχνίδι στα χέρια μας και μπορούμε να το αξιολογήσουμε με ψυχραιμία, κρίνοντάς το για αυτά που πραγματικά προσφέρει.
XCOM ORIGINS
Η πλοκή του The Bureau εξελίσσεται το έτος 1962, χρονιά κατά την οποία καταγράφονται πολλαπλές και ιδιαιτέρως σοβαρές επιθέσεις στο έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών από μια μυστηριώδη εξωγήινη δύναμη. Οι επισκέψεις των εξωγήινων αφήνουν πίσω τους ζομποποιημένους ανθρώπους και μονολιθικούς πύργους με άγνωστο σκοπό, ενώ οι συμβατικές στρατιωτικές δυνάμεις αδυνατούν να δώσουν λύση με τον απαρχαιωμένο εξοπλισμό τους. Ο πράκτορας William Carter, άτομο με ταραχώδες παρελθόν και αρκετές Ερινύες να τον καταδιώκουν αλλά με αναμφισβήτητες ικανότητες, στρατολογείται στην παραστρατιωτική οργάνωση XCom η οποία έχει ως βασικό στόχο τη μελέτη της εξωγήινης τεχνολογίας και την αξιοποίησή της για την απόκρουση της εχθρικής εισβολής. Παρά τις αμφιβολίες για την ικανότητα του Carter να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, η ηγετική του παρουσία κατά τη διάρκεια μιας εξωγήινης επίθεσης σε στρατιωτική βάση τον φέρνει στη θέση του επικεφαλής μιας ομάδας από agents η οποία θα πρέπει να επεμβαίνει άμεσα σε καθε αναφερόμενη εξωγήινη παρουσία στις ΗΠΑ. H μάχη για τη σωτηρία του πλανήτη απέναντι σε μια τεχνολογικά προηγμένη δύναμη δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.
Αν έχετε ασχοληθεί με το XCOM: Enemy Unknown τότε θα γνωρίζετε ήδη οτι η βασική συνταγή του XCOM έχει δύο υλικά: Base management (διαχείριση μιας βάσης, εξοπλισμός και upgrading στρατιωτών) και tactical battles (μάχη εναντίον εξωγήινων δυνάμεων). Θεωρητικά το The Bureau ακολουθεί πιστά την προαναφερθείσα συνταγή, προσφέροντας μια βάση επιχειρήσεων στην οποία η ομάδα του Carter ερευνά νέες τεχνολογίες, επιλέγει εξοπλισμό, ανακρίνει αιχμάλωτους εξωγήινους και επιλέγει τις αποστολές στις οποίες θα εμπλακεί. Όλα αυτά στη θεωρία. Στην πράξη το παιχνίδι δεν προσφέρει κανενός είδους base management αφού οι όποιες εξελίξεις έρχονται σύμφωνα με την προκαθορισμένη εξέλιξη του σεναρίου, χωρίς την άμεση παρέμβαση του παίκτη. Δε θα επιλέξετε research projects ή παραγωγή εξοπλισμού, δε θα ασχοληθείτε με την οικονομική διαχείριση της βάσης και δε θα ανακρίνετε εξωγήινους αν δεν προβλέπεται από το γραμμικό σενάριο της campaign. Στο The Bureau λοιπόν δεν είστε ο Xcom Commander του Enemy Unknown αλλά ο Commander Shepard του Mass Effect όταν χασομερούσε στο σκάφος Normandy. Μπορείτε να βολτάρετε στη βάση και να μιλήσετε με κάποιους χαρακτήρες ή να αναλάβετε ορισμένα σύντομα sidequests αλλά αυτό είναι όλο.
Το στοιχείο του base management είναι ουσιαστικά και πρακτικά ανύπαρκτο, με μόνο διασωθέν feature την επιλογή της επόμενης αποστολής από ένα χάρτη των ΗΠΑ στη λογική του Geoscape. Από την ίδια οθόνη έχετε τη δυνατότητα να ορίσετε τον εξοπλισμό των υπόλοιπων μελών της (τριμελούς) ομάδας σας καθώς και να επιλέξετε ποια perks θα αποκτήσουν σε περίπτωση level up, όπως ακριβώς γινόταν στο Mass Effect. Καταλαβαίνω οτι οι συνεχείς συγκρίσεις με τη σειρά της Bioware είναι κουραστικές και ενδεχομένως εκνευριστικές, όμως γι’ αυτό θα πρέπει να παραπονεθείτε στον developer του The Bureau, 2K Marin, η οποία εμφανέστατα αντέγραψε σχεδόν εξ ολοκλήρου τη φόρμουλα ενός επιτυχημένου τίτλου. Η διαφορά είναι οτι στο Mass Effect το στοιχείο της αλληλεπίδρασης με τους χαρακτήρες ήταν σαφώς πιο ανεπτυγμένο με μπόλικα στοιχεία από RPG, ενώ στο Bureau περιορίζεται σε ορισμένες συνομιλίες χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα και στη συλλογή εγγράφων ή ηχογραφήσεων που εμπλουτίζουν το lore του παιχνιδιού. Με βάση αυτά τα δεδομένα αμφιβάλλω αν ολόκληρο το κομμάτι του base management έχει τον οποιονδήποτε λόγο ύπαρξης πέρα από το να ξεγελάσει τους φανατικούς οπαδούς του Xcom οτι το παιχνίδι “κρατά την ουσία της σειράς”, όπως πάσχιζαν να πείσουν οι developers. Τουλάχιστον οι συνομιλίες προωθούν το σενάριο και δίνουν ορισμένα επιπλέον στοιχεία για τους χαρακτήρες και την οργάνωση, ενώ το voice acting βρίσκεται σε αξιοπρεπές επίπεδο, με εξαίρεση τη φωνή του πρωταγωνιστή ο οποίος κάνει τιτάνια προσπάθεια να μιμηθεί τον Christian Bale στις ταινίες Batman μιλώντας σαν ασθενής με οξεία λαρυγγίτιδα. Αφού βλέπεις οτι το τσιγάρο σε χαλάει Agent Carter, γιατί δεν το κόβεις το ρημάδι να γλιτώσεις;
COVER-BASED ΠΙΟΥ ΠΙΟΥ
Όταν βαρεθείτε το κουτσομπολιό με τους υπαλλήλους της βάσης και αποφασίσετε να ξεκινήσετε κάποια αποστολή, θα μεταφερθείτε μέσω ελικοπτέρου στο κατάλληλο σημείο για να εκπληρώσετε τα εκάστοτε objectives. Οι developers του The Bureau επέλεξαν τη δημοφιλή λύση του third-person cover-based shooting για το combat system του παιχνιδιού τους, όπερ σημαίνει οτι έχετε τον απευθείας έλεγχο του agent Carter ενώ το ΑΙ του υπολογιστή αναλαμβάνει τις κινήσεις των συμπολεμιστών σας. Ωστόσο ανά πάσα στιγμή έχετε τη δυνατότητα να ενεργοποιήσετε το Battle Focus Mode στο οποίο ο χρόνος επιβραδύνεται και εσείς μπορείτε να αποδώσετε λεπτομερείς εντολές κίνησης, στόχευσης και ενεργοποίησης special abilities στα μέλη της ομάδας σας. Για παράδειγμα, μέσω του Battle Focus Mode είναι απολύτως εφικτό να διατάξετε κατά σειρά έναν agent να μετακινηθεί σε ένα συγκεκριμένο σημείο της πίστας, να επικεντρώσει τα πυρά του σε κάποιον εχθρό και να ενεργοποιήσει συγκεκριμένη ability. Αν κάποιος χαρακτήρας χτυπηθεί από τα πυρά των εξωγήινων θα βγει νοκ-άουτ και, αν δεν προλάβετε να τον κάνετε revive μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, θα πεθάνει οριστικά, οπότε καταλαβαίνετε πως η απώλεια ενός έμπειρου agent είναι σημαντικό πλήγμα αφού θα πρέπει να τον αντικαταστήσετε με κάποιον rookie.
Ξεκινώντας τις πρώτες αποστολές της campaign (στο επίπεδο δυσκολίας Veteran) είχα την εντύπωση οτι η χρήση του Battle Focus δε θα ήταν απαραίτητη και οτι το The Bureau θα μπορούσε να παιχθεί ως συμβατικό third-person shooter, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η επικινδυνότητα των εχθρών και το μέτριο ΑΙ των συμπολεμιστών σας καθιστά απολύτως απαραίτητη τη συχνή χρήση του Battle Focus αν θέλετε να επιβιώσετε μέχρι το επόμενο checkpoint. Η έξυπνη τοποθέτηση μέσα στην πίστα, η έγκαιρη χρήση των abilities αλλά και η εκμετάλλευση των ευάλωτων σημείων των εξωγήινων κάνουν συνήθως τη διαφορά μεταξύ νίκης και ήττας, δίνοντας στο The Bureau έναν πιο tactical χαρακτήρα σε σχέση με τα συνηθισμένα παιχνίδια της κατηγορίας και προσδίδοντας μεγαλύτερο ενδιαφέρον στις αποστολές. Δυστυχώς το ατσούμπαλο interface του Battle Focus mode με έκανε να θλίβομαι για την απουσία μιας overhead ή isometric κάμερας που θα διευκόλυνε απίστευτα τη στόχευση και θα έδινε πολύ καλύτερη οπτική του πεδίου μάχης. Όσο ενδιαφέρον έχει το Battle Focus Mode για την κατάστρωση σχεδίων μάχης άλλο τόσο κουραστικό είναι στη χρήση σε μάχες με πολλούς αντιπάλους. Με τον καιρό πάντως συνηθίζεται. Συνολικά εκτιμώ οτι το combat system είναι το δυνατό σημείο του The Bureau, ειδικά όταν ανεβείτε μερικά levels και ξεκλειδώσετε ισχυρές special abilities στους στρατιώτες σας. Οι αναμετρήσεις με ισχυρούς εχθρούς χαρίζουν γνήσια έντονες στιγμές καθώς υποχρεώνεστε να αλλάξετε θέση στην πίστα, να δώσετε νέες εντολές και να συνδυάσετε τις ικανότητες των agents για να επικρατήσετε! Θα ήθελα όμως να υπήρχαν και ορισμένες πιο “ανοικτές” πίστες που θα επέτρεπαν μεγαλύτερο βαθμό ευελιξίας και πλουσιότερες στρατηγικές επιλογές.
Ο τεχνικός τομέας του The Bureau: XCOM Declassified με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο με ορισμένες μικρές εξαιρέσεις. Παρά το γεγονός οτι η μηχανή γραφικών είναι η γνωστή και πλέον “παλιά” Unreal Engine 3, οι developers έχουν φροντίσει να ενσωματώσουν προηγμένα γραφικά εφέ μέσω της υποστήριξης του DirectX11 και του PhysX. Καλή δουλειά έχει γίνει και στο σχεδιασμό των γραφικών, με την αισθητική να παραπέμπει στο κλασικό λουκ των 60s και στη ρομαντική αθωότητα πριν από την έξαρση του Ψυχρού Πολέμου. Πιστεύω οτι θα μπορούσε να είχε καταβληθεί μεγαλύτερη προσπάθεια για τη βελτίωση του animation το οποίο συχνά μοιάζει ξύλινο, ενώ παρατήρησα φαινόμενα stuttering στο DirectX11 mode τα οποία απουσίαζαν στο DirectX9, οπότε υποθέτω πως πρόκειται για bug. Κατά τα άλλα δεν παρατήρησα bugs ή crashes παρά το γεγονός οτι έπαιζα σε pre-release έκδοση. Ο ήχος είναι και αυτός επαρκής, χωρίς να εντυπωσιάζει αλλά και χωρίς το σοβαρό ελάττωμα. Όσο για την απόδοση, στο σύστημα της δοκιμής (Intel Core 2 Quad Q6600, 4GB RAM, AMD Radeon 6850 1GB) το παιχνίδι δε δυσκολεύτηκε να κρατήσει το framerate σε υψηλά επίπεδα με ένα συνδυασμό ρυθμίσεων μεταξύ Medium και High σε DirectX9 Mode. Το ίδιο ισχύει και για το DirectX11 με εξαίρεση το ζήτημα του stuttering που ήδη ανέφερα.
ΠΑΡΑΛΙΓΟ… ΚΑΛΟ!
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος οπαδός του XCOM σε αυτό το γαλαξία από εμένα. Το X-Com: Terror From The Deep του 1995 ήταν ουσιαστικά το παιχνίδι που με έκανε PC gamer, το UFO: Enemy Unknown είναι για μένα το σπουδαιότερο παιχνίδι όλων των εποχών. Ήμουν οργισμένος με το The Bureau, όχι για το ίδιο το παιχνίδι αλλά για αυτό που συμβόλιζε: την τάση της νεκρανάστασης ιστορικών PC franchises και της μετατροπής τους σε απλοϊκά, κονσολοποιημένα, εύπεπτα shooters για το “ευρύ κοινό”. Μετά τις αντιδράσεις όμως, μετά την εμφάνιση του XCOM: Enemy Unknown ως επίσημο sequel, δεν είχα κανένα λόγο πλέον για να αντιπαθήσω το παιχνίδι και προσπάθησα να το κρίνω αποστασιοποιημένα. Θα πω λοιπόν οτι με λίγη περισσότερη προσπάθεια εκ μέρους των developers το The Bureau θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί σε ένα πολύ καλό παιχνίδι. Αν το strategic κομμάτι ήταν πιο αναπτυγμένο και “ελεύθερο” όπως στο κανονικό XCOM, αν οι μάχες περιλάμβαναν μεγαλύτερες και λιγότερο γραμμικές πίστες, αν η campaign είχε μεγαλύτερη διάρκεια (περίπου 7-8 ώρες στο επίπεδο veteran) με περισσότερα random στοιχεία και αναπάντεχα events, τότε το The Bureau θα μπορούσε να αναδειχθεί από το πλήθος των υπόλοιπων third person shooters και να προσφέρει πολλά περισσότερα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μεν αξιοπρεπές αλλά όχι ξεχωριστό, διασκεδαστικό αλλά όχι συναρπαστικό. Παίξτε το αν είστε fan των παιχνιδιών του είδους ή αν “πεινάτε” για περισσότερο XCOM μέχρι να κυκλοφορήσει το Enemy Within, δεν είναι κακό παιχνίδι παρά τα όσα υπερβολικά έχουν αναφερθεί σε ορισμένα reviews ξένων sites. Απλώς θα μπορούσε να είναι κάτι πολύ, πολύ ανώτερο.
To The Bureau: XCOM Declassified είναι ο ορισμός αυτού που λέμε “decent”. Το απλοϊκό strategic κομμάτι δε μπορεί να στηρίξει επαρκώς το αρκετά καλό combat system, με αποτέλεσμα το παιχνίδι να περιορίζεται στη μετριότητα ενώ είχε τα φόντα για να ξεχωρίσει.
To The Bureau: XCOM Declassified διατίθεται στην Ελλάδα από τη CD Media.
Pros
- Καλός τεχνικός τομέας
- Καλό combat system με στοιχεία τακτικής
- Ικανοποιητική διάρκεια
Cons
Cons
- Το interface κουράζει
- Απλοϊκό gameplay
- Ανούσιο, Ουσιαστικά απόν base management
Ωραίο το review και θα περιμένω να πέσει η τιμή του και να το τσιμπίσω σε καμια ευκαιρία.
Διαβάζοντας αυτό το καταπληκτικό άρθρο
[/code]Your text to link (”http://www.polygon.com/features/2013/8/19/4614410/xcom-the-bureau-development-2006-2013″)
και κοιτάζοντας την σημερινή εικόνα του παιχνιδιού δεν μπορώ παρά να λυπάμαι λίγο για τις ομάδες που δημιούργησαν τελικά το παιχνίδι. Τρελό μπάχαλο, MUST READ.
Έλα, εντάξει, το γλύτωσε το χοντρό κράξιμο το παιχνίδι. Δικαίως όμως, καθώς, από τα γραφόμενα του Άλεξ, κατάλαβα ότι δεν είναι και τόσο κακό τελικά….
Το είδα λίγο σε ένα φιλαράκι και ήταν καλύτερο απ’ ότι περίμενα. Βέβαια πολύ Mass Effect rip-off (με ολίγον από Brothers in Arms), αλλά σε μια καλή τιμούλα, αξίζει σίγουρα μια ματιά.
Kι εμένα μου άρεσε, αν και δεν το είδα πολύ για να δω πόσο επαναλαμβανόμενο είναι. Θα το τιμήσω κάποια στιγμή πάντως.
Αlso, 66%… FUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
Πρέπει να είναι πιο linear και από το Remember Me.
Ενα κλικ πιο γραμμικό.
Η γραμμικότητα είναι ευθέως ανάλογη της ανάλυσης στην οποία παίζει ο Άλεξ, να μην ξεχνιόμαστε 😀
Προβλέπω μια νέα γενιά Ίνφαμων να δημιουργείται από τη συγκεκριμένη βαθμολογία. Alex, what have you done…