Έχω πέσει λίγο στη λούπα του Diablo την τελευταία εβδομάδα.
Πρώτα φορτσάρισα και τελείωσα το Diablo II Resurrected το οποίο μου άρεσε αρκετά. Τρομερά γραφικά/αισθητική, σχετικά εύχρηστο interface με τις μικροβελτιώσεις που έγιναν (ειδικά στο hotkey casting) και θεοσκότεινη ατμόσφαιρα, παρά τις ανοιχτές περιοχές.
Κάτι που με απογοήτευσε ήταν το πολύ σποραδικό storytelling – ακόμα και στο Diablo 1 ήταν κάπως πυκνότερο, νομίζω. Επίσης, θέλει τάμα για να σου πέσουν καλά items και πολλά είτε δεν είναι κατάλληλα για την κλάση σου είτε είναι 5+ levels κάτω. Τέλος, το γεγονός ότι δεν μπορείς να κάνεις respec τον χαρακτήρα όποτε το θελήσεις (έστω με χρηματικό αντίτιμο). Δεν είχα ιδέα, οπότε ξόδεψα το ένα και μοναδικό μου respec σχετικά νωρίς και μετά έτρεχα και δεν έφτανα. Ως απόρροια των δύο τελευταίων, τα boss fights με ζόρισαν αφάνταστα και τελικά κατέφυγα σε cheesy τακτικές, κυρίως εναντίον των Duriel (εφιάλτης), Diablo και Baal.
Συνολικά το χάρηκα, μάλιστα μετά τη μάγισσα ξεκίνησα κι ένα playthrough με βάρβαρο αλλά εκεί κατά το lvl 10 τον παράτησα κι έβαλα....
...Diablo III. Ιδιάζουσα περίπτωση, ειδικά με τη σειρά που τα παίζω εγώ. Εμφανισιακά μοιάζει πλέον πανάρχαιο συγκριτικά με το Resurrected, σχεδόν μου θύμισε εποχές Neverwinter Nights. Το σημαντικότερο, βέβαια, είναι ότι κάνει μπαμ πως πλέον όλα τα projects της Blizzard έχουν Warcraft-οποιηθεί πλήρως. Από αισθητική θες, από storytelling θες, από gameplay θες, από τα απανωτά retcons θες – όλα πλέον μια κοψιά: Warcraft, Diablo III και Starcraft II. Μεγάλο ξενέρωμα.
That said, το gameplay έχει τη φάση του (παίζω Demon Hunter) και οι μάχες είναι σαφώς πιο "δυναμικές", όπως και η ευελιξία στα builds. Επίσης τα rares και τα epics μού τρέχουν ήδη από τα μπατζάκια κι είμαι ακόμα Act I. Μέχρι και το επίπεδο δυσκολίας ανέβασα από Normal σε Hard γιατί όχι απλά δεν ζοριζόμουν αλλά δεν έπεφτε καν το health στις μάχες.
Πέρα από τον μαραθώνιο Diablo, έχω βάλει Game Pass και δοκίμασα το Tunic. Με κέρδισε πολύ περισσότερο από το demo που είχα δοκιμάσει, ειδικά η εξερεύνηση και το level design είναι εκπληκτικά. Οι μάχες πάλι όχι και τόσο, υπερβολικά στατικές και ίσως ένα τσακ πιο δύσκολες απ'ότι θα τις ήθελα. Πάντως ήδη επένδυσα 3-4 ώρες και ήταν όλες από ευχάριστες έως απολαυστικές.
Τέλος, συνεχίζω την προσπάθειά μου να τερματίσω κάποτε το Shovel Knight Treasure Trove. Αισίως τελείωσα το main campaign (Shovel of Hope), το King of Cards και το Specter of Torment (το αγαπημένο μου ως τώρα). Έμεινε το Plague of Shadows που στα 15 λεπτά που δοκίμασα μου φάνηκε πολύ μπελαλίδικο. Πάντως η δουλειά που έχουν κάνει συνολικά στον όγκο και την ποικιλία του περιεχομένου είναι εξωπραγματική.