δεν τσιμπω. απλα θα γραψω οτι αλλο πηγη, αλλο πυγή, αν και πιστευω τρολεύεις και ξευρεις την διαφορα τους.
θα παραθεσω ωστοσο, αποσπασμα απο το φιλοξενο νετ, γιατι μην λησμονουμε γκού, οτι μερα που δεν μαθαμε κατι, ειναι χαμενη μερα, μπρό μου.
"....Θα σταθούμε στη λέξη καλλίπυγος, η οποία –όπως έχω γράψει πριν από τέσσερα-πέντε χρόνια- τείνει να εξελιχθεί σε κοσμητικό επίθετο παντός καιρού, και χρησιμοποιείται ακόμα και όταν το επίμαχο σημείο του σώματος δεν φαίνεται καθόλου, τείνει δηλαδή να εξελιχθεί σε πολυτελές συνώνυμο του καλλίγραμμη. Αυτό είναι καινούργιο φαινόμενο, διότι στην αρχαιότητα καλλίπυγος ήταν αποκλειστικά και μόνο η κοπέλα που είχε όμορφη πυγή (οπίσθια, για να μην αναφέρουμε την κοινότερη συνώνυμη λέξη) ειδικώς, όχι όμορφο σώμα γενικώς.
Βέβαια, εδώ και αιώνες πολλούς ελάχιστοι καταλαβαίνουν τι θα πει πυγή, πολύ περισσότερο που με τη σημερινή της προφορά η λέξη έχει γίνει ομόηχη με την κατά πολύ κοινότερη πηγή. Οπότε έχασε κι ο καλλίπυγος την ετυμολογική του διαφάνεια, γι' αυτό και θα μπορούσαμε (ίσως) να συγχωρέσουμε την καταχρηστική της σημερινή χρήση. Να μην παραβλέπουμε όμως ότι, ακόμα και στην αρχαιότητα η λέξη καλλίπυγος είναι μάλλον σπάνια: όλες κι όλες δέκα είναι οι εμφανίσεις της (σε όλους τους λεκτικούς τύπους μαζί) στο σύνολο της σωζόμενης αρχαίας γραμματείας, κι απ' αυτές οι εφτά στον Αθήναιο, ο οποίος αφηγείται το επεισόδιο με τις δυο αδελφές από τις Συρακούσες που τσακώνονταν ποια έχει τα ομορφότερα οπίσθια και έβγαιναν στη λεωφόρο και τα επιδείκνυαν –και μετά ίδρυσαν και ναό στην καλλίπυγο Αφροδίτη. Θέλω να πω, μυρίζει εκζήτηση η σημερινή νεκρανάσταση της σπάνιας αρχαίας λέξης.
Γιατί η σημερινή απήχηση της λέξης καλλίπυγος; Θα έλεγα ότι στα ευτελή δημοσιογραφικά κείμενα κουτσομπολίστικου χαρακτήρα, όπου συνήθως φύεται η λέξη, θεωρείται υποχρεωτικό το τελετουργικό πασπάλισμα με μερικούς ξεκομμένους καθαρευουσιάνικους τύπους –και από την άποψη αυτή το καλλίπυγος υπερτερεί κατά πολύ από το καλλίγραμμη που χρησιμοποιούσαν παλιότερα οι ανάλογης περιωπής στήλες. Πρώτα απ' όλα, το καλλίγραμμη το καταλαβαίνουν όλοι, έπειτα κλίνεται ομαλά, ενώ το καλλίπυγος, εκτός που είναι δυσνόητο, είναι και αρχαιόπρεπο, παναπεί είναι ολοσούμπιτο βυθισμένο στα τρισχιλιετή (και βάλε) νάματα.
Και καλά η πυγαία δημοσιογραφία· αλλά η συγκεκριμένη στήλη, που κάθε άλλο παρά ανήκει στην κατηγορία αυτή; Βέβαια, ο συντάκτης της έχει κι αυτός αδυναμία στις ελληνικούρες, αλλά με μέτρο· ενώ η προκείμενη είναι ελληνικούρα τεραστίων διαστάσεων, διότι απλούστατα το "καλλιπυγεστάτη" είναι τύπος ανύπαρκτος, πράγμα αλλούτερο που μέχρι σήμερα κανένα στόμα δεν τό' βρε και δεν τό' πε ακόμα. Η κυρία Παπαρίζου, και κάθε άλλη κυρία εδώ που τα λέμε, αποκλείεται να είναι καλλιπυγεστάτη διότι δεν είναι καλλιπυγής, παρά καλλίπυγος. Και στα αρχαία τουλάχιστον, ο υπερθετικός του καλλίπυγος είναι καλλιπυγότατος. Όμως ίσως ο τύπος αυτός φάνηκε ανεπαρκώς αρχαιοπρεπής και να χρειαζόταν βελτίωση· ίσως (ας φανώ αισιόδοξος) εσκεμμένα ο συντάκτης να χρησιμοποίησε τον λαθεμένο τύπο για να αναδείξει το κιτς της υπόθεσης· ίσως πάλι οι μεταξωτές περισκελίδες να θέλουν επιδέξια πυγή...."