Νομίζω πως απάντησες μόνος σου, αγαπητέ Βορράκιε. Έχουμε δημοκρατία στα χαρτιά και είναι όλα στημένα. Αυτά αρκούν ώστε η botίσια λογική μου να μου υποδείξει να μην πάω να ψηφίσω. Επίσης, θεωρώ τουλάχιστον υποκριτικό να ψηφίσω ένα άσχετο κόμμα (π.χ. ένα από αυτά που τα ξέρει μόνο ο ιδρυτής τους) μόνο και μόνο για να πω ότι έτσι "χτυπάω" το κυβερνόν κόμμα. Δεν με καλύπτει αυτή η λογική.
ΟΚ, θα μου πεις, το μόνο "όπλο" που έχουμε είναι οι εκλογές. Αλλά πώς να αμυνθείς (για επανάσταση ούτε λόγος) με ένα "νεροπίστολο"; Στις μέρες μας, νιώθω πως η παρουσία μας στις εκλογές είναι καθαρά θέμα ψυχολογίας: ψηφίζοντας, νομίζεις ότι έχεις (έστω και για λίγο) τη δύναμη να αλλάξεις κάτι, ότι έχεις δυνατότητα επιλογής. Εγώ το θεωρώ ψευδαίσθηση, άλλοι όχι και here's the catch: τελικά, είσαι αναγκασμένος να υποστείς την κάθε μ@λ@κί@ που θα σου σκάσει μέσα στην επόμενη 4ετία επειδή "εσύ το επέλεξες", "ο λαός μίλησε" κ.ο.κ.
Έχω βαρεθεί να πρέπει να πηγαίνω και να ψηφίζω το λιγότερο χειρότερο κόμμα. Δεν αντέχω πια αυτή τη λογική. Δεν θέλω να ζω σε μια λιγότερο χειρότερη χώρα, αλλά σε μια κανονική χώρα.
Όλα αυτά τα γράφω με αγάπη και σεβασμό προς όσους πιστεύουν στον θεσμό και ψηφίζουν, αλλά και πόνο για όλους όσους αποφάσισαν συνειδητά να μην ψηφίσουν λόγω των παραπάνω προβληματισμών (και όχι επειδή βαριούνταν ή προτίμησαν να πάνε παραλία).
Αλήθεια σάς το λέω, θα προτιμούσα να πάω να ψηφίσω αβίαστα, χωρίς πολύ σκέψη και θα ήθελα πολύ να με πείσετε ώστε να συμμετάσχω κι εγώ στις επόμενες εκλογές. Το ερώτημα είναι: θα αλλάξει κάτι;...