Που πηγα φανταρος/που θα θελα να παω/γιατι μισω το στρατο

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
Εγώ που ήμουν και παρατηρητής και τους έβλεπα καθημερινά ένα έχω να πω,σίγουρα ήταν πολύ πιο χαλαρά από εμάς.Άλλοι θα μας έβριζαν άλλοι θα μας χαιρετούσαν,και μια φορά το τριμελές περιπολό τους έκανε κερκίδα φωνάζοντας για ολυμπιακό παναθηναίκο,απίστευτες στιγμές....όπως και μια φορά που ένας από αυτους έκανε πως σημαδεύει προς το μέρος μας.Αλλά οι περισσότεροι απλά αφήναν όπλα ,κράνοι κι αράζαν στο ποτάμι
 
Έχω ήδη τελειώσει το στρατό. Και δεν προσφέρεις στη χώρα πηγαίνοντας στρατό. Έτσι απλά γίνεσαι θύμα των ανωτέρων που φορτώνουν όλη τη δουλειά τους σε σένα. Ξύπνα, οι στρατιώτες είναι τζάμπα προσωπικό. Μας εκμεταλλεύονται. Και να σε ενημερώσω ότι κάνω μεταπτυχιακό τώρα, αλλά όχι στην ιατρική που ανέφερες. Δεν είναι ότι κάθομαι και ξύνομαι και με φροντίζει η μαμά πατρίδα. Η Ελλάδα διώχνει τα παιδιά της και οι πολιτικοί μάς έχουν φτάσει στα όρια της φτώχειας. Και θα κάθομαι να τους υπηρετώ τζάμπα κιόλας;
 
ωραια ολα αυτα, ομως δεν εχουν σχεση με την πολιτικη των αλλων κρατων. δυστηχως.
 
Ο στρατός καλά κάνει και υπάρχει. Αφήνοντας στην άκρη το όλο γεωπολιτικό παιχνίδι, ακόμα και για καθαρά ιστορικούς-εθιμοτυπικούς λόγους αν θέλετε, η Ελλάδα χρειάζεται να έχει στρατό.

Ο στρατός μας βέβαια όπως είναι τώρα (μιλώντας για το πεζικό που βιώνω, τουλάχιστον) είναι απλά μια σπατάλη χρόνου, χρήματος, διάθεσης και ψυχικής υγείας, που μόνο λόγο ύπαρξης στην παρούσα μορφή έχει να πληρώνει τα ΕΠΟΠ και να αποτελεί μέρος του όλου deal μεταξύ ψηφοφόρων και ανερχόμενων ή νυν πολιτικάντηδων πάσης φύσεως.

Ειδικά για το πεζικό, μπορούν πολύ απλά να κλείσουν τα μισά και βάλε στρατόπεδα (ειδικά κάτι μονάδες πεζικού που βρίσκονται στην Αθήνα, την Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο πραγματικά δεν έχουν λόγο ύπαρξης), να στείλουν το 90% των μονάδων στα νησιά και τα σύνορα (ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, όχι "στον Έβρο"), να τα στελεχώσουν σωστά με μόνιμους όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων (πχ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ χρειάζονται στελέχη πληροφορικάριοι, μπας και εκσυγχρονιστεί ποτέ αυτό το τέλμα), και να κάνουν την θητεία των απλών φαντάρων μια απλή τρίμηνη εκπαίδευση όπου απλά θα εκπαιδεύονται σωστά και καταρτισμένα στις ειδικότητές τους, άντε να κάνουν και καμιά-δυο βδομάδες υπηρεσίες στην χειρότερη περίπτωση, και μετά θα στέλνονται στην ευχή του θεού και στις κανονικές τους ζωές όντες σε στάτους εφεδρίας μέχρι τα 50 τους.

Αλλά αν γίνει αυτό δεν θα μπορεί μετά ο Ταξίαρχος να έχει όλη την Καστοριά στο τσεπάκι με σίγουρα ψηφουλάκια για αυτόν και την σύζυγό του.
 
Μα ο στρατός τώρα πια, δεν είναι καν στρατός. Το μόνο που κάνουμε είναι αγγαρείες και σκοπιές. Μία απλή εκπαίδευση θα αρκούσε.
 
O στρατός είναι οι βολές με το 50cal. Τέλος. Α, και οι πορείες 14km στη φύση με τους υπόλοιπους κάφρους ενώ είσαι φορτωμένος 30kg εξοπλισμό. Και αυτό πλάκα είχε, αν είχαμε σπαθιά αντί για G3 (πιο αποτελεσματικά θα ήταν άλλωστε) θα είχαμε και προϋπηρεσία για κομπαρσιλίκι στους Γκει Μοβ Θρονους.
 
Αμήν Αδερφέ Πέην. Αυτά μου έχουν μείνει. Σκηνάκια, ασκήσεις κατάληψης οικίας σε γκρεμισμένα χωριά της Κύπρου, βολές με 50άρι, MG3, Μ-79, το σαρανταπεντάρι του Β' Παγκοσμίου το αρχαίο, τρελές ασκήσεις μες τη μαύρη νύχτα, αντιαεροπορικές βολές...το κομμάτι της θητείας που ένιωσα αληθινά πως έκανα αυτό για το οποίο είχα πάει εκεί : μάθαινα να είμαι στρατιώτης. Ακόμα πάντως και οι αγγαρείες και οι δύσσες και όλη η σκατίλα του λόχου, ήταν τεράστιο σχολείο που με έψησε, μου έδωσε πολύτιμα εφόδια και δεν θα αντάλλαζα με τίποτα.
 
Όντως τα σκηνάκια ήταν ωραία εμπειρία. Είχα την ευκαιρία να δω (και να μείνω για 2 μέρες) και από μέσα κάποια από τα υπόγεια κέντρα διεύθυνσης/κατεύθυνσης πυροβολικού. Κατάλαβα πως ένιωθαν οι κινέζοι μου μέσα στα bankers στο C&C:Generals <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt=":p" title=":p" class="bbcode_smiley" />
 
Να σας ρωτήσω κάτι ρε παίδες; Στο σπίτι σας δεν καθαρίζετε; δεν μαγειρεύετε; δεν κάνετε κάνα μερεμέτι; Ε, αυτά τα κάνεις και στον στρατό. Εγώ με την μόνη αγγαρεία που είχα πρόβλημα, ήταν το γόπινγκ, καθ' ότι δεν κάπνιζα. Και χέστρες καθάρισα, και σκούπισα, και λάντζα έκανα. Τα παρουσιάζετε λες και είναι καταναγκαστικά έργα. Αγγαρείες κάνεις και στην καθημερινή σου ζωή.
Το ότι δεν εκπαιδευόμαστε σωστά, έχει να κάνει και με τι χρήμα διατίθεται. Άμα περιορίζονται οι αμυντικές δαπάνες, και γίνεται και κακή διαχείριση, που να βρεθούν λεφτά για το οτιδήποτε.
 
Οι αμυντικές δαπάνες μια χαρά είναι, μακάρι να τις μείωναν κιόλας. Το πρόβλημα είναι που διατίθενται και πως διαχειρίζονται τα χρήματα οι μπετόστοκοι εκεί μέσα, όταν και εάν φτάσουν σε αυτούς. Οι άσκοπες σπατάλες (για να μην μιλήσω για το τι κλέψια πέφτει) είναι απίστευτες. Παράδειγμα γελοιότητας:

Κάποια στιγμή είχαν αγορασθεί κάποια πυροβόλα (και άρματα για τους τέθωρες νομίζω) με κάποια ειδική "επίστρωση" στο paintjob για δυσκολότερη ανίχνευση από δορυφόρους (δεν ξέρω εάν όντως είχε αποτέλεσμα, πάντως ο σκοπός της επίστρωσης ήταν αυτός, και προφανώς η τιμή ανάλογη.). Παρελήφθησαν όμως χρονικά κοντά σε στρατιωτική παρέλαση. Τα άρματα/πυροβόλα πρέπει να ΛΑΜΠΟΥΝ στις παρελάσεις. Ε, ας πούμε πως πολλοί φαντάροι θα πάθουν καρκίνο νέοι γιατί τους ανάγκασαν να ξίσουν την επίστρωση η οποία βλέπετε ήταν "ματ" και δεν "λάμπει"
 


vtheofilis wrote:
Άμα περιορίζονται οι αμυντικές δαπάνες, και γίνεται και κακή διαχείριση, που να βρεθούν λεφτά για το οτιδήποτε.</blockquote>

Δεν περιορίζονται, το αντίθετο, αν δούμε τα ΔΙΣ που δώσανε σε εξοπλιστικά πρόγραμματα τα 2-3 τελευταία χρόνια (σε περίοδο "κρίσης"). Καλά, just for the info που λένε και οι εγγλέζοι, το θέμα "Στρατός" το βρίσκω αστείο ακόμα και να το σηζητάω, όσοι πήγαμε φανταράκια ξέρουμε πως με λόγια δεν γίνετε να περιγράψεις το χάος, την έλειψη λογικής και την προχειρότητα που επικρατεί εκεί μέσα...

 
Πού κολλάει αν καθαρίζουμε στο σπίτι μας; Το ίδιο είναι να καθαρίζω το σπίτι μου και το ίδιο είναι να καθαρίζω το στρατόπεδο; Και το κάνω και τζάμπα. Χάνω ένα χρόνο από τη ζωή μου για να κάνω ένα στρατόπεδο λαμπίκο. Τι ωραία εμπειρία. -_- Και εδώ δεν έχει λεφτά ο κόσμος να φάει, αλλά εσένα σε πείραξαν οι λιγοστές αμυντικές δαπάνες. Βασικά, τόσα λεφτά πάνε στο στρατό, αλλά πάνε στους ανώτερους και σε προβληματικό εξοπλισμό, που μας υποχρεώνουν οι μεγάλες δυνάμεις να αγοράσουμε.
 
Μωρέ αγγαρεία κάνεις και λες και δέκα τραγούδια. Εκεί που τρελαίνεσαι είναι που μονίμως κάποια άτομα, βύσματα, δόντια και φίδια τη σκαπουλάρουν πάντοτε και μένετε τρία γερά παλικάρια να σκάβετε/βάφετε/μαζεύετε/μπογιατίζετε ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ, ενώ κάθε λογής κουράδας χαχανίζει στα μούτρα σας. Και μόλις σπάσετε τα δικά του ως υγιείς και ευυπόληπτοι πολίτες, χαρακτηρίζεσθε προβληματικοί χαρακτήρες και τσιμπάτε 20άρα μέσα και ο κύκλος της βίας συνεχίζεται.
 


Pain wrote:
Όντως τα σκηνάκια ήταν ωραία εμπειρία. Είχα την ευκαιρία να δω (και να μείνω για 2 μέρες) και από μέσα κάποια από τα υπόγεια κέντρα διεύθυνσης/κατεύθυνσης πυροβολικού. Κατάλαβα πως ένιωθαν οι κινέζοι μου μέσα στα bankers στο C&C:Generals <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt=":p" title=":p" class="bbcode_smiley" /></blockquote>

Tα ίδια και γω, στην Κω. Η αίσθηση της κλεισούρας και η μυρωδιά ήταν κατι πρωτόγνωρο για μένα. Το αστείο ήταν που έβλεπα λοχαγούς και ταγματάρχες να μην την παλεύουν εκεί μέσα ούτε για 3 ωρες.

 
Ναι ρε φίλε. Έχω πετύχει και εγώ απίστευτες περιπτώσεις βυσμάτων. Δε με πειράζουν τα μικροβύσματα, αλλά αυτοί ήταν πολύμπριζα. Και ενώ είχα πάντα τη διάθεση για αγγαρείες και σκοπιές στην αρχή, μετά κατάλαβα πως δεν αξίζει, αφού φορτώνανε τη δουλειά στα κορόιδα. Οπότε άλλαξα σκεπτικό και προσπαθούσα και εγώ να αποφύγω τα πάντα.
 
Εγώ ήμουν από τους τυχερούς που έτυχαν να βρίσκονται στην ίδια μονάδα με άτομα (λίγα βέβαια, σε σχέση με το σύνολο) τα οποία ακόμα και πρόβλημα υγείας να είχαν, δεν θα "έχωναν" κανέναν. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, μετά από πορεία 14κμ τα πόδια ενός τυπά είχαν γίνει κυριολεκτικά μαύρα και με το ζόρι μπορούσε να πατήσει κάτω, παρόλα αυτά, προθυμοποιήθηκε να κάνει τη σκοπιά άλλου που απλά είχε πονοκέφαλο, ώστε να τον αφήσει να ξεκουραστεί. Κάτι τέτοια σκηνικά σε κάνουν να ελπίζεις ακόμη ότι το ήθος δεν έχει χαθεί εξ ολοκλήρου από αυτό τον πλανήτη. Μετά βέβαια γύρναγες το κεφάλι σου και έβλεπες το μάγειρα που επί 8 μήνες το έπαιζε "δεν μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ" και έκοβε επίτηδες τα δάχτυλά του στην κουζίνα για να παίρνει αναρρωτικές.
 
Αυτές είναι οι καλύτερες στιγμές. Σίγουρα οι περισσότεροι είναι κλάψες και βύσματα και λιπόψυχοι αλλά στο στρατό μαθαίνεις τι είσαι εσύ. Και όταν βρεις αυτούς τους λίγους τυπάδες με φιλότιμο υπάρχει αυτό το σπάνιο bonding που κοροϊδεύουν οι γυναίκες κάθε φορά που αρχίζουμε να τους σπάμε τα ούμπαλα με ιστορίες από το στρατό.
 


Hellion wrote:
Ο Έβρος παραμένει το γκλαμουράτο σύνορο, και κόσμος υπάρχει και χρήμα πέφτει και στη συνείδηση του λαού έχει μείνει ως "ΤΟ ΣΥΝΟΡΟ" και τα πάντα. Ελάτε στα φυλάκια της Αλβανίας που είμαστε 4 άτομα από τον Αύγουστο (σύμφωνα με το νόμο και τον κανονισμό τα φυλάκια οφείλουν να έχουν επάνδρωση από 8 άτομα και πάνω - εμείς είμαστε 4 μόνο γιατί οι υπόλοιποι βυσματίες έχουν πάρει απόσπαση στη λέσχη και το πρατήριο και έχει καταλήξει η λέσχη να έχει 15 άτομα ως "μάγειρες), να βιώσετε τι εστί παραμεθώριος ξεχασμένη από το θεό.</blockquote>

Ναι καταλαβαίνω πως το εννοείς αλλά πιστεύω ότι για τους απλούς στρατιώτες (όχι τους προνομιούχους καλοπερασάκηδες) ισχύει ότι βιώνουν πρίπου ίδια την εμπειρία στα σύνορα, όπου κι αν τους στείλουν.

Τίποτα δηλαδή με γκλαμουριές σε τέτοια θέματα! Μόνο μάματα με μεγάλα γράμματα που λένε <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt=":p" title=":p" class="bbcode_smiley" />

επ καλός πολίτης κιόλας!

 
grotenford είπες μεγάλη κουβέντα για το bonding των αντρών (που δε συμβαίνει μόνο στο στρατό φυσικά).
 
Τα λευκά υποδήματα γυμναστικής σας χρειάστηκαν, ή τα φοράτε ακόμα σε βαριές εργασίες της πολιτικής σας ζωής; :spiteful:
 
Back
Top