- Joined
- Nov 26, 2012
- Messages
- 16,689
Και μόνο ο τρόπος που μαθαίνεις στο στρατό να ρέει η σκέψη σου προκειμένου να περάσουν τα δίωρα-τρίωρα της σκοπιάς, είναι τεράστια τέχνη για τη ζωή. Πλέον όταν περιμένω τραίνα ή λεωφορεία, ή κάποιος με στήνει σε καμιά συνάντηση, μπορώ άνετα να στέκομαι σα μαλάκας εκεί για ώρες και να βρω πράγματα να σκέφτομαι για να περάσει η ώρα.<br><br>Επίσης, αν ισχύουν ακόμα οι τιμές που είχα εγώ το 2014 (καφές κάνα 20 σεντς, μικρό νερό 10 σεντς κτλ), και δεδομένου πως σου παρέχουν δωρεάν πρωινό-δεκατιανό-μεσημεριανό-βραδινό (και είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να το κάνουν αυτό, δεν υπάρχει δικαιολογία, αν δεν το τηρούν μπορεί να βρουν άνετα μπελά από τους από πάνω), μια χαρά τη βγάζεις ακόμα και με τα 8μιση ευρώ που σου δίνουν κάθε μήνα. Εκτός βέβαια αν ανήκει κανείς σε αυτούς που πρέπει να πίνουν 20 ευρώ σε τζόνι-κόλα σε κάθε έξοδο γιατί "είμαι αλάνι εγώ και ο στρατός με φυλακίζει οπότε πρέπει να τα σπάω", ή τους άλλους που θεωρούν πως "το φαγητό είναι χάλια γιατί δεν είναι σαν της μαμάς" οπότε πρέπει ντε και καλά να δίνουν 2-3 ευρώ την ημέρα σε πίτσες, σάντουιτς, σοκολάτες και κοακόλες, οπότε ναι θα έχεις θέμα.<br><br><br><blockquote>Τα βιβλία και η γυμανστική οφείλουν να αποτελούν την καθημερινότητα κάθε ανθρώπου, οπότε δεν βρίσκω τον λόγο να θες τον λοχαγό αν σου φωνάζει για να σηκωθείς να κάνεις 5 κάμψεις<br></blockquote><br><br>Άλλο μάθημα που μαθαίνεις (ή καλύτερα, επιβεβαιώνεις την ήδη υφιστάμενη γνώση) στο στρατό είναι πως το 95% των συνανθρώπων σου είναι για το μπούτζο σαν άτομα, σαν συνήθειες, σαν αξίες και νοοτροπίες. Αυτό που εσύ θεωρείς "νορμάλ, φυσιολογικό, πρέπον", για την πλειοψηφία θα είναι "χαχαχα ρε τι μαλακίες ειν αυτές, φέρε κάνα τσιγάρο να στρίψουμε και έλα να μιλήσουμε για στοίχημα και γκόμενες". Οπότε ο στρατός οφείλει να κάνει επίκληση στον κατώτερο παρονομαστή και να τους μπριζώνει να γίνουν άνθρωποι σε κάποιους έστω τομείς.<br><br>Θα βρεις βέβαια και το 5% που θα ταιριάξεις μια χαρά, και μπορεί να κάνετε και παρέα εκτός στρατού.