λοιπον, με τριγκάρατε καναγιες και δεν ειναι σωστο. αυτο το πραμα δεν το εφτιαξα εγω αλλά ο Άθρωπος που με χαρισε στην υφηλιο ο κυριος Νώντας. 89 ετων, καθε χρονο κανει αυτη τη δουλεια.
δεν ειναι ενα απλο αρνι. δε θα ετρωγα τον πολυτιμο χρονο σας με κατι ρουστίκ, ω μαστερ σεφς του ρεηκουί.
ο κυρ νωντας βαζει μεσα στον αμνο διαφορες υπεροχες πρασιναδες και χορταρικα, κουτσουναδες, σεσκουλα, πρασο (γκουγκλαρετε αν εχετε αγνωστες λεξεις, βαριεμαι να πω) και δυστυχως εκτος απ αυτα, βαζει επισης ρυζι κα;ι μπλιαξ σταφιδες. μετα, προφανως, και εδω ειναι το παραδοσιακο κομματι που του αρεσει, πιανει χοντρο σπαγγο και σακοραφα οπως τη λεει και το ραβει.
αυτο ολο το αφηνει ολο το βραδυ να σιγοψηνεται στους 100 βαθ. περιπου και το μεσημερι του πασχα το βγανει.
εγω ο περιεργος τρωω μονο το απ εξω, δεν πλησιαζω τη γεμιση, αλλά ολο το κρεας παιρνει ενα φοβερο αρωμα, πρεπει να το ζησεις, τι να λεω τωρα....
το φαι αυτο λεγεται πάτουδα και προφανως ειναι συνταγη απ την απειρανθο της ναξου και ο κυρ νωντας δεν εχει πειραξει ουτε τελεία απ τη συνταγη που εφτιαχνε η κυρια παρασκευουλα, η μανα του.
εντιτ: απο περιεργεια γκουγκλαρα. δεν βρηκα τιποτα που να μοιαζει, εκτος απο κρητικη πατούδα, που ειναι ασχετο, γλυκια συνταγη.
οπότε καναγιες, εχετε σε παγκοσμια αποκλειστικοτητα το πιάτο. αμα εχετε ορεξη, δοκιμαστε καμια φορα να το φτιαξετε και πειτε.
αυτα.
