Κάποια πράγματα περί αδειών χρήσης, μιας και από όσα διάβασα μέχρι τώρα, θα κάνω το educated guess πως η οπτική που καταγράφηκε, είναι αποκλειστικά από τη σκοπιά του end user.
Οι non-restrictive άδειες δημιουργήθηκαν προκειμένου το Open Source να είναι ελκυστικό/βιώσιμο στην αγορά, να διεισδύσει στο παραδοσιακό μοντέλο και να αφομοιώσει τα προαναφερθέντα στην κουλτούρα του, όχι να αφομοιωθεί. Γιατί όπως είπα νωρίτερα, ζούμε σε συνθήκες καπιταλισμού και με αυτούς τους όρους συναλλασόμαστε και συνδιαλεγόμαστε. Για να ξυπνήσουμε σε έναν κόσμο που θα βρέχει GPL, θα πρέπει να έχουν προηγηθεί μεγάλης κλίμακας μετασχηματισμοί στα μοντέλα παραγωγής και στις σχέσεις εργασίας. Είναι τεράστια η νίκη του Linux με τη χρήση της GPL και σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην εποχή που εμφανίστηκε και το, ανέτοιμο να το αντιμετωπίσει -ευτυχώς, καθεστώς της αγοράς. Είναι γνωστό πως ο Torvalds δεν είχε καμία αντίστοιχη ιδεολογική ροπή ή στόχευση. Η πραγματικότητα όμως είναι πως συνολικά το Linux, με μπροστάρη τον kernel του, αντιστοιχεί σε ένα αναλογικά μικρό τμήμα του αχανούς χώρου που λέγεται Open Source.
Τον παραπάνω στόχο το Οpen Source τον έχει πετύχει πανηγυρικά. Ακόμα και αν ένας κερδοσκοπικός οργανισμός χρησιμοποιήσει Open Source για να φτιάξει κάτι κλειστό, έχει δημιουργήσει μια σχέση τεχνολογικής εξάρτησης, η οποία αναπόφευκτα καταλήγει να είναι αμφίδρομη, Οι μεγαλύτεροι Open Source contributors αυτή τη στιγμή είναι dedicated και μη ομάδες σε εμπορικούς κολοσσούς, όπως οι Intel, IBM, ακόμα και Microsoft, όχι αυτόνομοι/μεμονωμένοι πράκτορες.
Αυτές οι άδειες είναι το lifeblood του software industry και καταλυτικές για την εγκαθίδρυση, εξάπλωση και βελτίωση του Open Source (συνεπώς και συνολικά του software). Αυτό δεν είναι κάτι opinionated, είναι ένα μετρήσιμο ποσοτικά και ποιοτικά γεγονός. Σχεδόν οποιοδήποτε major framework που κινεί το παγκόσμιο software, μαζί και τα περί αυτού libraries, σε οποιοδήποτε stack (back-end, front-end, mobile, devops, embedded, IoT, systems, πραγματικά ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς), χρησιμοποιεί κάποιο τέτοιο license, συνήθως Apache ή MIT. Θα μπορούσα να φέρω παραδείγματα, αλλά δεν είμαι σίγουρος πως έχει νόημα, ενώ είναι και πιο εύκολο να σας πω να μπείτε GitHub, GitLab, ακόμα και στο ανεκδιήγητο "κρυμμένο" search του BitBucket και να δείτε μόνοι σας τι συμβαίνει. Είναι σε μεγάλο βαθμό ο λόγος που όλοι καθημερινά χρησιμοποιούν Open Source στα πάντα, είτε το ξέρουν είτε όχι.
Είναι common/good/suggested practice κάθε φορά που θες να φτιάξεις κάτι, πρώτα να βλέπεις αν εκεί έξω υπάρχει κάτι ανοικτό που θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις μερικώς ή συνολικά. Εν πολλοίς, σχεδόν πάντα θα βρεις κάτι σχετικό να διατίθεται με ένα τέτοιο license. Οπότε, αν σου κάνει, fork/τροποποιείς/επεκτείνεις, βελτιώνεις και χρησιμοποιείς. Είθισται, ασχέτως αν στο επιβάλλει κάποια άδεια ή όχι, αυτή η δουλειά on top του αρχικού να επιστρέφει στο community εκ νέου ως Open Source με το ίδιο license. Αυτό δεν είναι wishful thinking, είναι η καθημερινότητα του κλάδου. Το code reuse δεν είναι απλά σύνηθες, είναι στοιχείο του software engineering από τη γέννησή του, που εξελίσσεται μαζί με τα μέσα που χρησιμοποιούνται για την άσκησή του (Internet, Open Source licenses, distributed και decentralized version control systems). Επιπρόσθετα, η συμμετοχή/συνεισφορά στο Open Source είναι κάτι που οι εργοδότες ψάχνουν έντονα στα προφίλ υποψηφίων για πάρα πολλούς λόγους, εκ των οποίων οι περισσότεροι ευνόητοι από όλους, ανεξαρτήτως επαγγελματικού κλάδου. Ενθαρρύνεται με κάθε τρόπο στη βιομηχανία.
Όπως επίσης γράφτηκε νωρίτερα, Free as in freedom και Open Source δεν ταυτίζονται, όχι υποχρεωτικά. Για να πάμε σε αμιγώς Free (copyleft) και Open Source πραγματικότητα, τότε πρέπει να κλείσουμε πρώτα πολλά ανοικτά μέτωπα σαν κοινωνίες. Αυτή είναι η στόχευση ωστόσο, το endgame.
Σε κάθε περίπτωση, δε νομίζω πως έχω κάτι παραπάνω να συνδράμω στη συζήτηση, η οποία έτσι κι αλλιώς ήταν ένα ωραίο roller coaster θεματολογίας, που να μην ξεχνάμε ποτέ δεν πραγματεύτηκε το τι είναι προτιμότερο μεταξύ PC ή κονσόλας. Τουναντίον, έγινε προσπάθεια με σχετική επιχειρηματολογία να καταδείχτεί το άτοπο και αδόκιμο της σύγκρισης, τουλάχιστον από τη δική μου οπτική.
Τσιρς.