Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[Chronomancy]

Το Two worlds 1 πολύ καλό. Νταξ, λίγο απαρχαιωμένο και με το σπαστικοτερο όλων των εποχών DRM, αλλά εδεησε το RQ πριν χρόνια και το πήρα στον Ατμό.
Ακόμη και η ιστορία του τρωγόταν, αν και προφανώς ποτέ δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί το OBLIVION

 

[j_lynx]

απλά δεν μπορώ να παίξω, στο χειρισμό το νοιώθω λες και στρίβω καμιά νταλίκα και το ότι μου κρύβει την μισή οθόνη ο χαρακτήρας μου κάθε φορά που προσπαθώ να ρίξω σε εχθρό με κάνει να θέλω να το σπάσω.

Αμ δεν φταίει το 3rd person για την νταλίκα. Και εγώ το ένιωθα. Υπάρχει περίπτωση μάλιστα να το έβαλα με χειριστήριο και να ήταν πιο άνετο.

 

[mits@kos]

Mε 360 controller παίζω Γουίτσορα. Δε θυμάμαι καν αν ξεκίνησα με keyboard και άλλαξα στην πορεία, θυμάμαι ότι την πρώτη φορά που έβαλα το 2 και ξεκίνησα να παίζω με K+M, σταμάτησα σε λιγότερο από ώρα.

 

[Adhan]

Κι εγώ στο 3 το ίδιο, αλλά λόγω του πόσο jittery ήταν με mouse η περιστροφή της κάμερας τουλάχιστον με το προηγούμενο mouse που είχα, με το νέο δεν το παρατήρησα έντονα αλλά είχα ήδη ξεκινήσει με gamepad, muscle memory και τα σχετικά. Παρόλο που στα προηγούμενα δεν είχα καν σκεφτεί το gamepad - is that even a thing στο πρώτο παιχνίδι ;

 

[nitro912gr]

το πρώτο ήταν πισιμαστερέις, τα άλλα τα λέρωσαν η χλεμπονιάρηδες οι κονσολάδες.

 

[mits@kos]

Το πρώτο είχε το πιο δεν-παίζει-φράγκο-για-κάτι-σοβαρό σύστημα μάχης στην ιστορία.

 

[Bathory]

Τις τελευταίες μέρες λιώνω το Subnautica. Τι παιχνιδαραθέμου!

Εύγε, μποτάκι μου!

 

[Adhan]

Το πρώτο είχε το πιο δεν-παίζει-φράγκο-για-κάτι-σοβαρό σύστημα μάχης στην ιστορία.

Παραδόξως πιο πρωτότυπο από αυτά που ακολούθησαν (αν κάτι λέει για το budget). Οι dedicated κονσολάδες φυσικά το μίσησαν γιατί μάλλον έτρεμαν τα χέρια από gamepad σε m/k. Δεν είναι τυχαίο όμως ότι γκρίνια ή όχι, το πρώτο παιχνίδι ήταν μακράν το πιο εύκολο για την πλειοψηφία (τουλάχιστον στο normal, και σε αυτό συνείσφερε σε μεγάλο βαθμό το σύστημα μάχης), αφού μόλις μάθαινες το timing των διαδοχικών χτυπημάτων - αν μέχρι Outskirts το αργότερο δεν είχες μπει στο νόημα, κάτι έκανες λάθος - έλιωνες τα πάντα (σχεδόν), ακόμα και με περιορισμένη χρήση alchemy/signs.

 

[shredder]

τερματισα το serious sam 4! Μιλαμε ευχαριστηθηκα να σφαζω εξωγηινους. Το ποσο αιμα χυθηκε και ποσα χερια και κεφαλια εκοψα δεν περιγραφεται! Σαν το Doom ειναι αλλα με εξωγηινους αντι για δαιμονες! Ενα παιχνιδι που πρεπει ολοι να παιξουν. Αυριο ξεκιναω το φοβερο Yakuza 7 οπου θα δειρω τους Γιαπωνεζους μαφιοζους για αλλη μια φορα!

 

[mits@kos]

... μόλις μάθαινες το timing των διαδοχικών χτυπημάτων - αν μέχρι Outskirts το αργότερο δεν είχες μπει στο νόημα, κάτι έκανες λάθος - έλιωνες τα πάντα (σχεδόν), ακόμα και με περιορισμένη χρήση alchemy/signs.

Κατά βάση αυτό με χάλαγε, αισθανόμουν ότι έπαιζα κάποιο mini/rythm game. Πτωχό. Δεν με εμπόδισε να χαρώ τα καλά του παιχνιδιού, αλλά σύστημα μάχης δεν το λες.

 

[Chronomancy]

Τι είναι αυτό το gamepad? Τρώγεται; Να το ποστάρετε στις συνταγές της προκοπής αν είναι

 

[Adhan]

Πάντως παρόμοιο "rhythm" σύστημα είχε το Legend of Dragoon (και τα Paper Mario, σε μικρότερο βαθμό ομολογουμένως) αλλά εκεί δεν ακούστηκε κιχ.
Ψήνομαι κάποια στιγμή μελλοντικά να το βάλω hard - που έκρυβε τα visual cues με τις λάμψεις του σπαθιού, ούτως ή άλλως από κάποιο σημείο και μετά λόγω συνήθειας δεν τις πρόσεχα καν - σε συνδυασμό με κάνα full combat rebalance mod για πρόκληση.

 

[mits@kos]

Δεν έχω παίξει κανένα από τα δύο φίλτατε, καθώς ούτε Switch έχω (αν και δανείστηκα για να παίξω το remake του Link's Awakening και στο τσακ έφτασα να υποκύψω), ούτε ήμουν και ποτέ κάτοχος κάποιου PlayStation. Το πρώτο το αγνοούσα κιόλας. Σε κάποιο Mario game δεν μπορώ να πω ότι δεν θα περίμενα κάτι τέτοιο, αλλά σε RPG, meh.

 

[Myrmidonas]

Emulators

 

[erevos]

Η κορύφωση του δράματος στο Detroit: Become Human γίνεται την 11η Νοεμβρίου 2038. Ε, σήμερα, 11 Νοεμβρίου, ούτε κανονισμένο να το είχα, το τερμάτισα. Όμορφες random gaming στιγμές.

 

[Hank]

@erevos για πες εντυπώσεις. Πώς σου φάνηκε; Αξίζει; Έχεις παίξει τίποτα άλλο από Quantic Dreams;

 

[Admiral]

Θα κάνω το review του Football Manager 2021 οπότε για το προσεχές διάστημα θα αφοσιωθώ σε αυτό, με σύντομα σφηνάκια Yakuza (προσπαθώ να τελειώσω το Pocket Racing minigame).

 

[nitro912gr]

εν το μεταξύ για κάποιο λόγο έπιασα το Darkout αυτές τις μέρες. Το παιχνίδι είναι ημιτελές και παρατημένο (άσχετα αν το πουλάνε κανονικά...) αλλά έχει την φάση του σαν Terraria στο διάστημα. Έχει αρκετό gameplay μέχρι να βαρεθεί κάποιος.

 

[Hellion]

Υπέπεσε στην αντίληψή μου αυτή η παιχνιδάρα και σιχτηρίζω που δεν την ανακάλυψα πέρυσι όταν κυκλοφόρησε.

A Legionary's Life on Steam

A Legionary's Life lets you play as a Roman soldier during the years of the Second Punic War and beyond. Rise up through the ranks and win prestigious awards or just focus on making it home in one piece; it's up to you.

store.steampowered.com

Ίσως γράψω κάνα αρθρίδιο για να ευλογήσω τα γένια του.

 

[manofsorrows]

Παίζω παράλληλα μερικά ωραία παιχνίδια αυτόν τον καιρό.

Detroit Become Human: Ανυπέρβλητο έπος μέχρι στιγμής με 5 ώρες ενασχόλησης. Το ότι δεν παραμιλάει όλος ο πλανήτης το καταλογίζω στο ελάχιστο gameplay. Τι να το κάνεις το gameplay ομως, όταν ο Cage και η Quantic Dreams σου παρέχουν μια τόσο δυνατή εμπειρία; Όποιος ψάχνει ατμόσφαιρα και story telling κοιτάει απευθείας εδώ!

Amnesia: Dark Descent: Παρατημένο εδώ και 2-3 χρόνια στην αρχή του, είπα να αρχίζω να σκουπίζω τα εγκατεστημένα μου παιχνίδια σιγά σιγά και τελικά κόλλησα! Παίζω στην ασφάλεια που παρέχουν τα πρωινά του Σαββάτου με σχεδόν κλειστό μπαντζούρι και ποτέ νύχτα με κλειστά φώτα όπως θα έπρεπε. Έβαλε στην αναμονή τα SOMA και Αlien Isolation που επίσης έπαιζα τελευταία.

Black Mirror 3: Μες στο 2020 έχω τελειώσει τα πρώτα δύο μέρη της τριλογίας. Ειδικά το πρώτο το καταευχαριστήθηκα, το 2ο μια χαρά ήταν κι αυτό, με τον βελτιωμένο τεχνικό τομέα του αλλά το 3 κάπου με έχει κουράσει. Τραβάει πολύ μου φαίνεται αν και είναι απαραίτητο για να κλείσει η ιστορία. Νομίζω θα έπρεπε τα 2 και 3 να είναι ένα πιο compact παιχνίδι. Anyway....

L.A. Noir: Στοιχειωμένο παιχνίδι για χρόνια στον δίσκο μου, πήρα νέο PC (για το Cyberpunk ντε! ) και το cloud δεν λειτούργησε τόσο καλά, οπότε ξαναέπαιξα τις 7 πρώτες υποθέσεις κι έχω φτάσει στην 11η πλέον, 'Εχει πολλά από τα στοιχεία που θέλω, αλλά κάπου με κούρασε και πλεον δεν οδηγώ ποτέ, δεν απαντάω σε κλήσεις. Δεν βρίσκω νόημα στις GTA-επιρροές. Περιμένω να δω τις υπόλοιπες υποθέσεις και να τελειώνουμε.

Discworld Noir: Παίζουμε αυτό το διαμάντι του 1999 με την γυναίκα μου ( η οποία το έχει αυθεντικό παρακαλώ). Ας είναι καλά το Collection Chamber καταφέρνουμε και το τρέχουμε σε Win10. Υποδειγματική ατμόσφαιρα και διάλογοι με μπόλικο χιούμορ εννοείται και αξιομνημόνευτους χαρακτήρες. Κρίμα που έχει μόνο τόσο κουραστικό σύστημα διαλόγων.

Dry Drowning: Ενδιαφέρον cyberpunk - noir graphic novel παιχνίδι με έντονες επιρροές από ελληνική μυθολογία. Ένα καλοξοδεμένο ευρουλάκι από το Fanatical γιατί δεν έπαιζα αρκετά noir παιχνίδια αυτό τον καιρό

Και για ευχάριστα διαλείμματα παίζω τα Everspace και Papers, Please