Τι παίζετε αυτό τον καιρό?

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
Ολοκληρώθη το πολύ καλό Lamplight City (review στις 13 που λήγει το εμπάργκο, πουρνό πουρνό) και μελετάω τώρα να ριχτώ στο We Happy Few, να δω πόσα απίδια πιάνει στην Bioshock κλίμακα.
 
[quote quote=504060]Ολοκληρώθη το πολύ καλό Lamplight City (review στις 13 που λήγει το εμπάργκο, πουρνό πουρνό) και μελετάω τώρα να ριχτώ στο <em>We Happy Few, να δω πόσα απίδια πιάνει στην Bioshock κλίμακα.</em>

[/quote]

Χαχαχαχα, καλό... Περισσότερα στο review.
 
Τόσο σκατά ρε Πάβελ; Θυμάμαι η Έρλι Άξες δεν παλευόταν πέρα από την εισαγωγή και τώρα *υποτίθεται* πως έκαναν την φάση της εισαγωγής παιχνίδι. Περιμένω σε αναμμένα κάρβουνα παρουσίαση Περισσού, να πάρω γραμμή :D
 
The fall ending για το Unavowed. Ενα πολυ καλο και ευκολο adventure με ατμοσφαιρα βγαλμενη απο τις noir κατακομβες του Masterton. Αγοραστε ανευθυνα τουτο το AOTY!

 
[quote quote=504066]Τόσο σκατά ρε Πάβελ; Θυμάμαι η Έρλι Άξες δεν παλευόταν πέρα από την εισαγωγή και τώρα *υποτίθεται* πως έκαναν την φάση της εισαγωγής παιχνίδι. Περιμένω σε αναμμένα κάρβουνα παρουσίαση Περισσού, να πάρω γραμμή <img class="emoji" draggable="false" src="https://s.w.org/images/core/emoji/11/svg/1f600.svg" alt="?" />

[/quote]

Καλές ιδέες, που τελικά έβγαλαν απάλευτο παιχνίδι. Απλά... δεν.
 
<strong>Vampyr</strong> τέλος εδώ και ολίγον καιρό.

Είναι στιγμές που παίζεις ένα παιχνίδι/διαβάζεις ένα βιβλίο/ βλέπεις μια ταινία, ΔΕ μετανιώνεις που έπαιξες/διάβασες/είδες, δεν νιώθεις πως έχασες τον χρόνο σου, αλλά σκέφτεσαι πως αν έρθει κάποιος και σε ρωτήσει: "Σου άρεσε να το προτιμήσω;" Ειλικρινά δεν θα ξέρεις τι να του απαντήσεις.Θα μπορούσα να γράψω κατεβατό ολόκληρο, αλλά σίγουρα θα έχανα κάπου τον ειρμό μου και θα γινόταν ένας αχταρμάς. Θα αρκεστώ λοιπόν στα παρακάτου λόγια:

Oι της Dontnod επιβεβαίωσαν ξανά πως είναι πάρα πολυ καλοί στο στο story telling. Δεν είναι κανένα αριστούργημα, ούτε αποφεύγονται τα κλισε, αλλά κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος, η πλοκή είναι δομημένη ωραία χωρίς κενά και αναπάντητα ερωτήματα και τελικά μιλάμε για μια γοτθική ιστορία από αυτές που αγαπάς ΚΑΙ για τα κλισέ τους. Μεγάλο + οι εξαιρετικοί ηθοποιοί και οι καλογραμμένοι διάλογοι. Επίσης ευχαριστήθηκα και τις side missions, αφού εστίαζαν στα προβλήματα και τα τις τραγικές ιστορίες απλών καθημερινών ανθρώπων αντί να σε βάζουν να λύνεις προβλήματα σημαινόντων προσώπων και να σκοτώνεις τεράστιους δράκους πχ. Καλοδεχούμενη αλλαγή σε σχέση με όσα βλέπουμε συνήθως σε rpgειδή παιχνίδια.

Τα αρνητικά τώρα είναι απλά.......<strong>ΌΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΟΜΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΘΕΤΟΥΝ ΕΝΑ VIDEO GAME.</strong>Άθλια κοντρολς, απολύτως προβληματικό inventory, κακή κάμερα, fatal errors, σε όλες τις ρυθμίσεις υπερβολικά σκοτεινό, μέτριο ως κακό level design,απουσία μινι μαπ, μέτριο σύστημα μάχης που γινόταν ακόμα χειρότερο λόγω των προαναφερόμενων καθώς και των βαρετών αντιπάλων που ειδικά από ένα σημείο και μετά έμπαιναν  τόσο συχνά στο δρόμο σου που μόνο εκνευρισμό προκαλούσαν. Τόσο πολύ loot που έκανε την ύπαρξη vendors απλά άχρηστη. Και τόσα άλλα που πιθανότατα ξεχνάω ή δε θέλω να θυμάμαι.

Εν κατακλείδι, αν θέλετε να δείτε μια καλογραμμένη γοτθική ιστορία και είστε διατεθειμένοι να προσπεράσετε ένα σορό προβλήματα πάρτε το, αν όχι...

Και ξαναλέω εμένα το παιχνίδι με ψυχαγώγησε, αλλά είναι πολλά τα προβλήματα.
 
Ντρέπομαι που το λέω αλλά έχω ξεμείνει στην Κοζάνη χωρίς υπολογιστή από τον Ιούνιο οπότε παίζω αποκλειστικά στο κινητό Plague INC, Hungry Shark και Pokemon Go...



Πλάκα πλάκα αν έχετε εύκαιρη καμία πρόταση κατεβάσματος για κινητό ριχτε την πάραυτα. Τζαμπε εννοείται.
 
hellion pocket mortys.
 
[quote quote=504117]Πλάκα πλάκα αν έχετε εύκαιρη καμία πρόταση κατεβάσματος για κινητό ριχτε την πάραυτα. Τζαμπε εννοείται.[/quote]

TLK:MobileRPG του Savatar εννοείται.
 
Βρέθηκε λίγο χρόνος επιτέλους για λιώσιμο και σε μία βδομάδα έχω γράψει 45 ώρες στο Pillars of Eternity! Άργησα λίγο, ξέρω :p Το απολαμβάνω απίστευτα και ζεσταίνεται η νέρντικη καρδούλα μου κάθε λεπτό που περνάω μαζί του.
 
[quote quote=504123]The Legend of Zelda: Wind Waker HD

&lt;3

[/quote]

To παιχνίδι στην εποχή του ήταν απλά πανέμορφο αλλά στα μάτια του κοινού χαντακώθηκε ελαφρώς γιατί είχε προηγηθεί αυτό https://zelda.gamepedia.com/SpaceWorld_2000_GameCube_Tech_Demo
 
amalur τέλος. ισχύουν ότι έγραψα πιο πάνω.

το wind waker ήταν πολύ ωραίο παιχνίδι και θυμάμαι ο τύπος το εκθείασε αλλά όταν βγήκε αρκετοί δεν το πήραν με καλο μάτι ακριβός για το λόγο που λέει ο rikimaru πιο πάνω. ο κόσμος περίμενε κάτι παρόμοιο. τώρα βεβαία οι περισσότεροι από αυτούς μετά από χρονια το ενταζουν στα αγαπημένα τους της σειράς.
 
^^
Amalur λατρεία. Αγόρασε τα δικαιώματα η THQ Nordic btw! :)



Edit: Τα DLCs του Amalur είναι πολύ αξιόλογα κι αξίζουν αγοράς από όποιον ευχαριστήθηκε το βασικό παιχνίδι, hands down.
 
Λοιπόν προσφάτως ετελείωσα το <strong>Mad Max</strong>. Μετά από 40+ ώρες καταλήγω ότι είναι από τα πιο χορταστικά "7ρια" παιχνίδια που έχουν πέσει στα χέρια μου. Χτυπητές αδυναμίες που δεν κρύβονται ούτε κάτω από τόνους σκόνη και παλιοσίδερα αλλά διάολε, η ατμόσφαιρα όταν σπινιάρεις στην έρημο κυνηγώντας τα καραβάνια με τους θεόμουρλους και καπάκια σε πιάνει αμμοθύελλα είναι κάτι το ασύλληπτο. Σενάριο και χαρακτήρες να 'χαμε να λέγαμε, ξυλίκι αλά Batman στο απλοποιημένο του, ατελείωτο grinding/marker hoovering για να μαζέψεις υλικά και upgrades αλλά η οδήγηση και τα road battles αποζημιώνουν για όλα. Μου λείπει ήδη. <strong>7.5/10 </strong>(αντικειμενικά)<strong>, 8.5/10</strong> (για τα γούστα).

Βρήκα ευκαιρία και ολοκλήρωσα επισής το <strong>Unavowed</strong> στο laptop-τενεκέ των διακοπών. Στιβαρό, ατμοσφαιρικό, φιλόδοξο και γενικά ξεκάθαρο βήμα μπροστά για τον Dave Gilbert μετά την ήδη αξιολογότατη Blackwell saga. Το team-up με τον σπεσιαλίστα του pixel-art Ben Chandler πραγματικά κάνει θαύματα. <strong>8.4/10</strong>

Τώρα έπιασα <strong>Shadowrun: Dragonfall</strong> μια που για κάποιο ανεξήγητο λόγο μπήκα σε cyberpunk mood. Λέω να δοκιμάσω παράλληλα και το <strong>Ruiner</strong>.
 
Περιμένω εντυπώσεις για το τελευταίο. :)
 
Το Mad Max είναι πράγματι από τα πιο 'αδικοχαμένα' παιχνίδια των τελευταίων ετών. Ενώ προσφέρει απολαυστικό gameplay και ατμόσφαιρα, ποτέ δεν προβλήθηκε ή ακούστηκε όσο θα του άξιζε. 100% μαζί σου, χαλαρό 85-90% για μένα.

Το Dragonfall είναι από τα σπουδαιότερα ισομετρικά RPG της δεκαετίας, με διαφορά η κορυφαία στιγμή της Shadowrun τριλογίας της Harebrained. Το ζεις.

Συνεχίζω το We Happy Few, το οποίο σε επίπεδο ατμόσφαιρας, αν δεν το αφήσεις να σε πάρει από κάτω με τα ημιτελή crafting και survival συστήματά του και το μετριότατο AI, σε βάζει σε ένα ιδιαίτερα σαγηνευτικό εφιάλτη. Πολλές φορές δεν είναι καθόλου ευχάριστο να παλεύεις ενάντι στην AI και το save σύστημα είναι λίγο sui generis και εκνευριστικό, αλλά αν παίξεις για το στόρι και μόνο και δεν προσπαθήσεις να το ξεζουμίσεις παλεύοντας άνισα απέναντι σε εκ γενετής σπασμένα υποσυστήματα, μετράει άσχημα, τουλάχιστον μέχρι το τέλος της πρώτης ιστορίας που έχω παίξει, από τις συνολικά τρεις. Έχει αυτή τη 'janky' γοητεία που μου θύμισε το Kingdom Come: Deliverance κατά την κυκλοφορία του.

Ένα παιχνίδι που με εξαγρίωνε με την μηχανική του αθλιότητα, αλλά παράλληλα με τσίγκλαγε να ασχοληθώ κι άλλο, για να φτάσω στο τέλος, να 'νικήσω' κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες. Και το τραγούδι που ανέφερε ο Καλλιτέχνης Γνωστός Ως Βάρδοι Κληρονομήσουσι Την Γην  (Κ.Γ.Β.Ω.Β.Κ.Τ.Γ. για...συντομία) μετράει σκληρότατα.
 
Επαιξα το Οwlboy. Ενας Βασιλης Καϊλας μαζι με το cast απο το μικρο σπιτι στο λιβαδι. Το παιχνιδι εχει καλους μηχανισμους, υπεροχο art direction και "καλη" μουσικη... https://www.youtube.com/watch?v=Q8wFze-AlKE">Μετα απο 5 ωρες το εκλεισα


 
Έπιασα για τα βράδια το Alien Isolation. Μέχρι στιγμής μου αρέσει αρκετά, αν και δεν έχω πέσει ακόμα στα βαθιά. Μόνο ένα δύο συναπαντήματα με το alien είχα και τώρα είμαι στο σημείο όπου τα πρώτα synthetic μπαίνουν στο χορό. Ατμοσφαιρικότατο και πολύ κοντά στο περιβάλλον της ταινίας. Ειδικά με τον παλιόφιλο στο χέρι το motion tracker. Το μόνο που με ενόχλησε λίγο είναι το save όπου κάποιες φορές σε αναγκάζει να κάνεις load κάποια ώρα μακριά από το σημείο που πέθανες, και σε συνδυασμό με το hard που το έβαλα ( αυτό πρότεινε το παιχνίδι για να είναι διασκεδαστικό ) ίσως να εκνευρίσει αν αρχίζω και πεθαίνω αργότερα συχνά και με τρώει η πεζοπορία. Στην χειρότερη θα το βάλω στο normal. Περισσότερα όταν το τελειώσω.



Επίσης για την μέρα έβαλα και το Jurassic Park Evolution. Επειδή είχα διαβάσει το review του Tsok , ήξερα που έμπλεκα οπότε είχα τον πήχη του customization και του management πολύ χαμηλά. Εικαστικά είναι πολύ ωραίο παιχνιδάκι και το βασικότερο, εχει ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΥΣ!!! Αλλά πραγματικά το όνομα της Frontier παίζει να είναι απλώς διακοσμητικό. Αφήνοντας το customization και το management στην άκρη, συνεχίζω να βρίσκω ελλείψεις. Τα contracts - missions που παίρνεις από τους 3 ειδικούς του νησιού φαίνεται ότι υπάρχουν απλώς για να υπάρχουν. Πραγματικά δεν υπάρχει καμιά συνοχή στα quests που δίνουν. Μου δίνει παράδειγμα το Security quest να βρω DNA από σαρκοβόρο δεινόσαυρο και να τον εκκολάψω. Δλδ σοβαρά το head of security χαίρεται να υπάρχουν δεινόσαυροι που θα τρώνε τους επισκέπτες και τους υφιστάμενούς του;;; Και σαν να μην έφτανε αυτό, το science division στράβωσε που έφερα εις πέρας αυτήν την αποστολή. να σημειωθεί ότι αυτή ακριβώς την δουλειά κάνει το Science division. Βρίσκει DNA και εκκολάπτει δεινόσαυρους. Αν είχε γίνει ακριβώς το αντίθετο θα έβγαζε πολύ περισσότερο νόημα. Επίσης το άλλο παράδοξο είναι ότι ενώ τα νησιά κατά κάποιο τρόπο "συνεργάζονται" μιας και μοιράζονται τα research facilities, μιας και για να κάνεις research κάποια πράματα θέλει πάνω από ένα facility , για κάποιο παράξενο λόγο ΔΕΝ μοιράζονται τα χρήματα. Στο πρώτο νησί πχ έχω 20μύρια και πηγαίνοντας στο δεύτερο είχα μόνο 2... Κατά τα άλλα θα τιμηθεί δεόντως γιατί παρά τις ελλείψεις του έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στους πρωταγωνιστές του παιχνιδιού, τους δεινόσαυρους και δεν πρόκειται να ησυχάσω αν δεν πάω σε όλα τα νησιά και εκκολάψω ότι δεινόσαυρο υπάρχει στο παιχνίδι.

Επίσης νομίζω ότι είτε πέτυχα το πρώτο bugaki είτε το παιχνίδι έχει αποδώσει πολύ ρεαλιστικά την ηλιθιότητα των ανθρώπων.

<img src="https://i.imgur.com/O2Lqrh7l.jpg" />

Αυτό το μπλε κάτω από τους κερατόσαυρους είναι κάποιοι επισκέπτες που βρέθηκαν με μαγικό τρόπο μέσα στο κλουβί των δεινοσαύρων...
 
Έχοντας ακούσει πολλά για το story του Spec Ops: The Line η αλήθεια είναι ότι μέχρι να φτάσω στο τέλος δεν μου είχε φανεί για τίποτα το ιδιαίτερο. Κλασική αμερικανιά με 2-3 άτομα να καθαρίζουν ολόκληρους στρατούς. Βέβαια στο τέλος άλλαξα γνώμη με το όλο σκηνικό να είναι τελείως mindfuck, αν και κάποια πράγματα μένουν αναπάντητα.

Όσον αφορά το gameplay, οι shooting και cover μηχανισμοί είναι στιβαροί και το παιχνίδι παίζετε πολύ ευχάριστα (αν και έχοντας πρόσφατα παίξει το Max Payne 3 προτιμώ το δικό του shooting σύστημα). Το τελείωσα στο τρίτο από τα 4 επίπεδα δυσκολίας και τώρα το έχω ξεκινήσει και στο τελευταία (FUBAR) και πραγματικά παίζει να είναι από τα δυσκολότερα παιχνίδια που έχω παίξει.

 
Back
Top