Τελείωσα αρχές προηγούμενου μήνα το Trine 3 και νομίζω ότι υπερέβαλαν αρκετά όσοι φώναζαν. Ναι ισχύει ότι το παιχνίδι δείχνει λίγο-πολύ μισοτελειωμένο (βέβαια σύμφωνα με τους ίδιους δημιουργούς και σχόλια τους στο φόρουμ του παιχνιδιού, προοριζόταν για επεισοδιακή κυκλοφορία με 2 ή 3 μέρη, αν πήγαινε καλά το πρώτο) και από άποψη ιστορίας και από το περιεχόμενο, μιλάμε για 7 μεγάλα levels (σαν των προηγούμενων παιχνιδιών) και καμιά 10αριά μικρότερα από τα οποία τα μισά είναι μία οθόνη/αρένα και τα υπόλοιπα είναι το 1/3 σε διάρκεια των μεγάλων, τη στιγμή που το Trine 2 είχε 20+. Σίγουρα θα ήθελε 2-3 μεγάλα level ακόμα και ίσως άλλα τόσα μικρά. Φανταστείτε ότι σε 7-8 ώρες όχι μόνο το είχα τελειώσει αλλά το είχα βγάλει 100% (ok βοήθησε και το γεγονός ότι μπορούσες να παίξεις αποσπασματικά τα επίπεδα για πράγματα που έχασες). Ευτυχώς υπήρχαν κάποια αξιόλογα user created επίπεδα οπότε ξεδίψασα κάπως. Ως έχει, θα ήταν πιο τίμιο θεωρώ αν το έδιναν και σε αντίστοιχη τιμή δηλ. γύρω στα 15.
Κατά τ’ άλλα μου φάνηκε πιο γυαλισμένο σε κάποια πράγματα από τα προηγούμενα, κυρίως το πρώτο, δεν καταφέρνει όμως να εκθρονίσει το δεύτερο. Οι γρίφοι μου άρεσαν πολύ και το 3d δεν μπέρδευε σχεδόν πουθενά και τα physics βρίσκονται στην καλύτερη τους υλοποίηση. Μόνο το ότι μπορούσες να δέσεις βράχια μεταξύ τους και να γυρνάς μέσα στο χώρο σαν κομπολόι, αρκεί. Υπήρξε κάποια απλοποίηση στις ιδιότητες των χαρακτήρων π.χ. η Zora μπορεί να πιαστεί μόνο σε συγκεκριμένους κρίκους αλλά περισσότερο μου χτύπησε άσχημα στον Amadeus που είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας στη σειρά. Πλέον μπορεί να δημιουργήσει μόνο ένα κιβώτιο συγκεκριμένου μεγέθους, κι έχουν βγει εκτός και οι σανίδες. Κρίμα γιατί στα προηγούμενα μπορούσες να κάνεις τρελές κατασκευές κι αυτοσχεδιασμούς με αυτόν. Συνολικά πάντως ήταν ωραία εμπειρία, ελπίζω το 4 να συνεχίζει την ιστορία από εκεί που σταμάτησε.
Ταυτόχρονα είχα βάλει και λίγο το Ultra Street Fighter 4. Δεν έχω παίξει πολύ ακόμα, περισσότερο στο practice γυροφέρνω δοκιμάζοντας χαρακτήρες, γενικά παίζω από λίγο κάθε φορά, σαν συμπλήρωμα θα καταλήξει.
Συνεχίζω το Valdis Story, χαλαρά το καλύτερο σύστημα μάχης και character progression που έχω δει σε Metroidvania. Η μάχη θυμίζει πιο πολύ action-rpg που μπορούμε να ενώσουμε όπλα με spells, με skill counters που ακυρώνουν τα animation μας και δίνουν invincibity (και dash για εκτεταμένες αποφυγές), sneak attacks, buffs, ranged επιθέσεις και πολλά άλλα. Παίρνει λίγο χρόνο να συνηθίσεις στην αρχή το πως λειτουργεί (χαρακτηριστικό παράδειγμα, το πρώτο boss με σάπισε 3 φορές, τα επόμενα αρπάξανε και για το σπίτι) αλλά μόλις το μάθεις η αίσθηση είναι μοναδική.
Η ενδυνάμωση του χαρακτήρα δίνει επιλογή στον παίκτη, κάτι που δε συνηθίζεται στο είδος, εννοώντας ότι σε κάθε level παίρνουμε ένα 1 attribute point και 1 skill point. Με βάση αυτά και τα 3 εντελώς διαφορετικά trees για κάθε χαρακτήρα (4 playable), μπορούμε να βγάλουμε πολλά builds, εγώ για αρχή πήγα με κάτι απλό, warrior που βασίζεται σε critical chance και damage, και armor ruin για να σπάει άμυνες. Grinding δεν έχει και πολύ νόημα (εκτός από αντικείμενα που πετάνε οι εχθροί και χρησιμεύουν για trade αλλά και crafting – δεν υπάρχει gold) γιατί μετά από 1-2 levels οι εχθροί που σκοτώναμε με αυτό το σκοπό, δίνουν ψίχουλα από xp. Το μόνο ίσως παράπονο ότι ο χαρακτήρας έχει κάποια ορμή στις κινήσεις του, που θέλει να συνηθίσεις τα άλματα του, όχι ότι έχω συναντήσει κάνα απαιτητικό platforming μέχρι τώρα, εκτός από ένα σημείο. Επίσης, ωραιότατα γραφικά και soundtrack. Είμαι κάπου στο 37%, κι αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, είναι εύκολα μέσα στα 4-5 καλύτερα metroidvania του PC.
Τέλος, μπαίνω ανά τακτά διαστήματα στο Orcs must die: Unchained. Δυστυχώς το παιχνίδι θα κατεβάσει ρολά αρχές Απριλίου (δεν είναι όλα τα f2p https://store.steampowered.com/app/238960/Path_of_Exile/" rel="nofollow">success story) κι οι δημιουργοί έδωσαν με το κιλό κανονικό και premium currency, και βρήκα ευκαιρία να αναβαθμίσω τα πάντα, και να δοκιμάσω κι άλλους ήρωες και παγίδες. Κρίμα πάντως, έπαιζα με τον αδερφό μου από το περασμένο καλοκαίρι περίπου, και μας έδωσε πολλές στιγμές διασκέδασης. Λένε ότι εργάζονται πάνω σε 2 νέα παιχνίδια, ελπίζω το ένα από αυτά να είναι ένα κανονικό OMD 3 που να συνδυάζει τη retail – πληρώνω εξαρχής – μορφή των παλιών, χωρίς άνοιγμα booster, τύχη και grinding, με τις (πολλές) καλές ιδέες και map design του Unchained.
, νομίζω ότι είναι το δεύτερο game που θα ήθελα σε VR
Φασαίος Larianός
Approval of the Admiral
Fighting stocism with stoicism
Order of Alucard
Τσοβόλα δώστα όλα
Sign me up!
