CHERNOBYLITE

Το πρώτο πράγμα που θα σκεφθεί ο μέσος gamer βλέποντας screenshots του Chernobylite είναι “μοιάζει με το S.T.A.L.K.E.R.”, κυρίως λόγω της first-person camera και του setting. Γι’ αυτό πρέπει να ξεκινήσω το review με μια απαραίτητη διευκρίνιση: Το Chernobylite έχει περισσότερο επιφανειακές ομοιότητες με το κλασικό παιχνίδι της GSC Game World. Οι developers ακολούθησαν το δικό τους μονοπάτι και δημιούργησαν κάτι με τη δική του μοναδική ταυτότητα. Τι είναι λοιπόν το Chernobylite; Είναι καλό. Είναι πολύ καλό, εάν έχετε τη διάθεση να παραβλέψετε λίγο jank.

H πλοκή του Chernobylite ξεκινά 30 χρόνια μετά την έκρηξη του πυρηνικού αντιδραστήρα καθώς ο πρωταγωνιστής μας, ένας από τους επιστήμονες του project, επιστρέφει στην exclusion zone λόγω νέων στοιχείων και μηνυμάτων που φαίνεται να δείχνουν ότι η σύζυγός του, επίσης παρούσα στο Chernobyl και αγνοούμενη μετά την καταστροφή, ενδέχεται να είναι ακόμη ζωντανή. Δυστυχώς για τον ίδιο η είσοδος στο εργοστάσιο μοιάζει αδύνατη καθώς ολόκληρη η περιοχή ελέγχεται μέσω πάνοπλων μισθοφόρων από την εταιρία NAR, η οποία ανέλαβε την εκμετάλλευση του παράξενου υλικού ονόματι chernobylite που άρχισε να εμφανίζεται μετά την έκρηξη. Το chernobylite έχει κρυσταλλική μορφή και η θεωρία είναι ότι μπορεί να αποδειχθεί το κλειδί για την παροχή αστείρευτης ενέργειας. Ο πρωταγωνιστής μας λοιπόν, έχοντας ως βάση ένα παλιό εργοστάσιο κοντά στην περιοχή, θα πρέπει να συγκεντρώσει σταδιακά πόρους, εξοπλισμό, στοιχεία και συμμάχους ώστε να μπορέσει να εκτελέσει μια επιτυχημένη εισβολή στο Chernobyl και να μάθει την αλήθεια για την σύζυγό του.

Αν έπρεπε να επιχειρήσω να περιγράψω το Chernobylite με μία φράση, αυτή θα ήταν: Η Suicide Mission του Mass Effect 2 σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Ο τελικός στόχος του πρωταγωνιστή μας είναι να εισέλθει στο εργοστάσιο του Chernobyl και να μάθει την πραγματική μοίρα της συζύγου του, για να το πετύχει όμως θα πρέπει να βρει τον τρόπο να υπερνικήσει όλα τα συστήματα ασφαλείας και την φρουρά της NAR. Το παιχνίδι μάλιστα προσφέρει εξαρχής στον παίκτη τη δυνατότητα να ξεκινήσει την Chernobyl Heist, ακόμη και αν δεν έχει ούτε τον κατάλληλο εξοπλισμό ούτε τους απαραίτητους συμμάχους, άρα μιλάμε για κανονική αποστολή αυτοκτονίας. Η σωστή μέθοδος είναι η εξερεύνηση της Chernobyl Exclusion Zone για την εξασφάλιση όλων των απαραίτητων προϋποθέσεων για την τελική επιτυχία.

Συνεχίζοντας τις παράξενες συγκρίσεις, μετά την σύντομη εισαγωγή το Chernobylite μετατρέπεται σε… XCOM. Ένα παλιό εργοστάσιο είναι η βάση επιχειρήσεων από την οποία θα ξεκινούμε τις εξορμήσεις μας στην exclusion zone αναζητώντας όπως είπαμε εξοπλισμό, πληροφορίες και συμμάχους. Η δομή του παιχνιδιού επομένως περιλαμβάνει δύο διακριτά στάδια: τον στρατηγικό σχεδιασμό στη βάση (που εξελίσσεται όπως οι αποστολές σε first person) και τις αποστολές αυτές καθεαυτές. Κάθε ημέρα ξεκινά με την εκτέλεση μιας αποστολής και μετά την ολοκλήρωσή της επιστρέφετε το βραδάκι στη βάση για τα περαιτέρω. Στη βάση μπορείτε να κτίσετε καινούριες facilities, να κάνετε upgrade τον χαρακτήρα σας, να συνομιλήσετε με τα μέλη της ομάδας σας και να διερευνήσετε τα στοιχεία που έχετε συγκεντρώσει για αυτά που συμβαίνουν στο Chernobyl. Μόλις τελειώσετε πέφτετε για ύπνο και μια καινούρια μέρα ξεκινά.

Η ανάπτυξη της βάσης γίνεται με τη δαπάνη των resources που συγκεντρώνετε από τις αποστολές για την κατασκευή νέων facilities διάφορων ειδών, είτε με σκοπό την ασφαλή και άνετη διαβίωση των μελών της ομάδας σας είτε για τον ανεφοδιασμό και το upgrading του εξοπλισμού. Το Chernobylite διαθέτει και στοιχεία από survival, όχι μόνο λόγω της συγκέντρωσης resources αλλά και γιατί οι σύντροφοί σας καταναλώνουν food που εσείς θα πρέπει να εξασφαλίζετε για κάθε μέρα παραμονής στην zone, ενώ στις αποστολές υπάρχει σε πολλά σημεία η κίνδυνος της ραδιενέργειας. Όταν τελειώσετε με τη διαχείριση της βάσης και είστε έτοιμοι να ξεκινήσετε κάποια από τις διαθέσιμες αποστολές θα πρέπει να αποφασίσετε ποια θα αναλάβετε εσείς και ποιες θα αναθέσετε στην ομάδα σας. Οι story missions μπορούν φυσικά να εκτελεστούν μόνο από τον πρωταγωνιστή.

Το δεύτερο στάδιο όπως είπαμε είναι οι ίδιες οι αποστολές που εξελίσσονται ως ένα κλασικό open world FPS/RPG. Η exclusion zone αποτελείται από πολλαπλούς ανοικτούς χάρτες σχετικά μικρού μεγέθους στους οποίους θα βρείτε resources, νέο εξοπλισμό, clues για την έρευνά σας, διάφορα random events και φυσικά το main objective που θα πρέπει να ολοκληρώσετε για να θεωρηθεί επιτυχημένη η αποστολή. Εξυπακούεται ότι στους χάρτες θα συναντήσετε και εχθρούς, είτε τους μισθοφόρους της NAR είτε πιο… υπερφυσικές απειλές. Δεν θα πω περισσότερα για να αποφύγω τα spoilers, θα αναφέρω απλώς ότι οι developers έχουν διαχειριστεί με αρκετά ενδιαφέροντα τρόπο το θέμα του θανάτου ή “θανάτου” του πρωταγωνιστή κατά τη διάρκεια μιας αποστολής. Μυστηριώδες, έτσι δεν είναι; Πού να το δείτε και στην πράξη. Οι πινελιές από Bioshock είναι εμφανείς σε πολλά σημεία του παιχνιδιού.

Δεν σας έχω μιλήσει όμως καθόλου ακόμα για ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του Chernobylite: τα στοιχεία RPG και τις choices & consequences. Ναι, έχει και από αυτά! Σε πολλές περιπτώσεις κατά τη διάρκεια των αποστολών θα κληθείτε να επιλέξετε τον τρόπο που θα χειριστείτε μια κατάσταση και οι επιπτώσεις είναι συχνά σημαντικές. Τα μέλη της ομάδας σας έχουν τη δική τους προσωπικότητα και άποψη για τα γεγονότα, οπότε αν παίρνετε συχνά αποφάσεις με τις οποίες διαφωνούν εκνευρίζονται, έχουν κακή ψυχολογία και μπορεί ακόμη και να σας εγκαταλείψουν! Επίσης, πολλές από τις αποφάσεις που θα πάρετε ενδέχεται να έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες και να κοστίσουν την απώλεια χαρακτήρων, αντικειμένων και πληροφοριών που θα κάνουν τη ζωή σας πολύ πιο δύσκολη στη συνέχεια. Ορισμένες αποφάσεις μάλιστα επηρεάζουν καθοριστικά την heist και τους χαρακτήρες που θα συμμετάσχουν σε αυτή. Αν τα θαλασσώσετε τελείως με τις επιλογές σας και η αποστολή σας μοιάζει πια καταδικασμένη, οι developers προσφέρουν μια μέθοδο για να διορθώσετε τα λάθη του παρελθόντος αλλά θα πρέπει να θυσιάσετε κάτι άλλο. Μην ζητάτε περισσότερες λεπτομέρειες, είπαμε: spoilers.

Συγχωρέστε με που αφιέρωσα τόση έκταση κειμένου στα mechanics του παιχνιδιού. Συνήθως το αποφεύγω διότι στην εποχή που ζούμε είναι εύκολο για τον καθένα να δει ένα video στο Youtube και να πάρει μια ιδέα, το Chernobylite όμως συνδυάζει τόσα πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία που θεώρησα πιθανό να μην καταλάβει κάποιος όλο το εύρος του gameplay από μερικά λεπτά ενός video. Οι developers δημιούργησαν ένα πολύ φιλόδοξο παιχνίδι που προς μεγάλη μου έκπληξη καταφέρνει να εκτελέσει τα περισσότερα από τα ετερόκλητα χαρακτηριστικά του σε καλό επίπεδο ποιότητας. Μετά από 25 ώρες ενασχόλησης μπορώ ειλικρινά να πω ότι τα μόνα ουσιαστικά ελαττώματα που εντόπισα αφορούν στα λεγόμενα production values: η ποιότητα των cutscenes, κάποιες ομιλίες, το animation και το AI των εχθρών, το κάπως άτσαλο gunplay, ορισμένα bugs, τέτοια πράγματα. Επίσης προς το τέλος του παιχνιδιού άρχισα να νιώθω μια ελαφριά κόπωση από την επανάληψη των χαρτών αλλά λίγο μετά ήρθε το φινάλε οπότε δεν το αξιολογώ ως μεγάλο ζήτημα.

Το Chernobylite λοιπόν ήταν μια έκπληξη για μένα. Περίμενα κάτι σαν το STALKER, βρήκα ένα παιχνίδι με εθιστικό gameplay, ενδιαφέρουσα sci-fi πλοκή, ουσιώδεις επιλογές role playing και αρκετό replayability. Κυρίως βρήκα ένα παιχνίδι που κατάφερε να συνδυάσει πολλά διαφορετικά στοιχεία σε ένα συμπαγές σύνολο, δίνοντας σε αυτά τόσο βάθος όσο ήταν απαραίτητο χωρίς να “μπουκώσει” τον παίκτη με υπερβολές. Προτείνω σαφώς την αγορά του σε όσους ενδιαφέρονται για αυτό τον τύπο παιχνιδιού αλλά και στους παίκτες που θα ήθελαν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα.