DUKE GRABOWSKI, MIGHTY SWASHBUCKLER! – PART 1
Συχνά πυκνά εμφανίζονται παιχνίδια για τα οποία θες να γράψεις ένα review προκειμένου να εκθειάσεις ορισμένα εξαιρετικά στοιχεία που φέρουν. Κάποιες άλλες φορές μπορεί να ισχύσει τ’ ακριβώς αντίθετο, να νιώθεις δηλαδή έντονη την επιθυμία να “κράξεις” έναν τίτλο για μερικά απαράδεκτα χαρακτηριστικά του. Υπάρχει όμως κι ένα τρίτο, σπανιότερο, ενδεχόμενο: Να επιθυμείς να δημοσιεύσεις την κριτική ενός παιχνιδιού προκειμένου να σου δοθεί η ευκαιρία να μιλήσεις για τον δημιουργό του. Σ’ αυτή ακριβώς την κατηγορία εντάσσεται για εμένα προσωπικά το “Duke Grabowski: Mighty Swashbuckler!”, αν κι ανάλογη ευκαιρία μου δόθηκε προ ολίγου καιρού με το “The Perils of Man”.
Το ολοκαίνουργιο αυτό adventure game αποτελεί προϊόν συνεργασίας των Bill Tiller, Gene Mocsy και Jeremiah Grant, με τους τρεις developers να έχουν από κοινού ιδρύσει μία νέα εταιρεία, την Venture Moon Industries. Το τελευταίο δεν έγινε καθόλου τυχαία. Ακριβώς επειδή το “Duke Grabowski” αποτελεί spin-off του “Ghost Pirates of Vooju Island” της Autumn Moon Entertainment, πρώην εταιρείας του Bill Tiller, έπρεπε να παραχωρηθούν τα δικαιώματα του συγκεκριμένου παιχνιδιού απ’ την παλαιά εταιρεία του στη Venture Moon Industries, προκειμένου ν’ ανήκουν πλέον από κοινού στους τρεις συνδημιουργούς της νέας αυτής περιπέτειας.
Ειδικότερα όσον αφορά στον Tiller, αποτελεί, δίχως αμφιβολία, μία πολύ ιδιάζουσα περίπτωση game developer. Αν κι είχε πρότερα δουλέψει στο “The Dig”, γνωστός στο ευρύ κοινό κατέστη μέσα απ’ τη συμμετοχή του στο -μυθικό- “Curse of Monkey Island” της LucasArts, όπου είχε ρόλο background lead artist. Τ’ αποτέλεσμα της δουλειάς του υπήρξε ομολογουμένως εντυπωσιακό, σίγουρα όμως δε προμήνυε τη στροφή που θα επακολούθησε στην καριέρα του ταλαντούχου Αμερικανού. Μετά την αποχώρησή του απ’ την LucasArts, αποφάσισε να μετατρέψει εαυτόν σε σεναριογράφο και παραγωγό, οπότε και κυκλοφόρησε, σε συνεργασία με τους Mocsy και Grant, τα “A Vampyre Story” και “Ghost Pirates of Vooju Island”, συνεχίζοντας ασφαλώς τη δουλειά του και στο εικαστικό κομμάτι των παιχνιδιών του.
Η συνέχεια είναι, λίγο-πολύ, γνωστή. Το μεν “A Vampyre Story” εξακολουθεί να περιμένει απ’ το 2008 το sequel του, καθώς το παιχνίδι κατέληγε σε cliffhanger ending, το δε “Ghost Pirates of Vooju Island” δε κατάφερε να συγκινήσει το κοινό. Φαίνεται όμως ότι το πάθος του Tiller για τα πειρατικού περιεχομένου παιχνίδια δεν είχε εξασθενήσει, οπότε και κατάφερε, το 2014, να εξασφαλίσει μέσω Kickstarter τη χρηματοδότηση του “Duke Grabowski, Mighty Swashbuckler!”.
Πριν από αυτό είχε προλάβει να συνεργαστεί, για μία ακόμη φορά, με τον Mocsy, για λογαριασμό της IF Games και μ’ αντικείμενο τη δημιουργία του -καθ’ όλα συμπαθούς- “The Perils of Man”. To πλέον σίγουρο είναι ότι είναι πολλοί εκείνοι που αμφισβητούν πλέον ανοιχτά την ικανότητά του να παραδώσει ένα top class adventure game, όντας σαφέστατα επηρεασμένοι κι απ’ τους λάθους χειρισμούς του αναφορικά με την περίπτωση του “Α Vampyre Story”, οπότε και προσπάθησε να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για το prequel αυτού, ενώ άπαντες εξακολουθούσαν να περιμένουν το sequel. Ωστόσο η ευθύνη για το παράδοξο αυτό συμβάν δεν ήταν όλη δική του, καθώς εκείνο που πιθανώς δε γνωρίζει μερίδα του κοινού είναι ότι, προφανώς κατόπιν κακής συμφωνίας, τα δικαιώματα του “A Vampyre Story 2: A Bat’s Tale”, όπως θα ονομαζόταν η περιβόητη συνέχεια, ανήκουν μέχρι και σήμερα στην εταιρεία Crimson Cow, που είχε αναλάβει το publishing του αρχικού τίτλου. Όπως και να έχει, στην περίπτωση του “Duke Grabowski: Mighty Swashbuckler” κατάφερε να συγκεντρώσει τα $40.000 που έκρινε ότι ήταν απαραίτητα για να φέρει εις πέρας το εν λόγω εγχείρημα, οπότε πάμε να δούμε τί μας παραδίδει αυτή τη φορά.
THE QUEST TO BECOME CAPTAIN
Στο ξεκίνημα της περιπέτειας παρακολουθούμε το πλήρωμα του πλοίου Brazen Blade να εκκινεί τις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη του νέου καπετάνιου, μετά τον θάνατο του Cpt. Amerigo. Μεταξύ των συμμετεχόντων περιλαμβάνεται κι ο θηριώδης Duke Grabowski, τις ηγετικές ικανότητες του οποίου όμως αμφισβητούν τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος. Με μπροστάρη τον Slewface, που επίσης έχει αρχηγικές βλέψεις, του αναθέτουν μία αποστολή, ώστε ν’ αποδείξει ότι διαθέτει όλα όσα χρειάζονται για να χριστεί καπετάνιος: Να καταφέρει να γοητεύσει τρεις γυναίκες που βρίσκονται στο νησί που έχει προσαράξει το πλοίο. Φυσικά η αποστολή είναι εντελώς στημένη, καθώς κανείς δε πιστεύει ότι θα καταφέρει να τη φέρει εις πέρας ο αγαθός γίγαντας Duke. Μπορεί σωματικά να μην έχει όμοιό του, η λεκτική του ικανότητα όμως, όπως κι η ευχέρεια στην επικοινωνία με τις γυναίκες, βρίσκονται σ’ εμβρυακό στάδιο.
Όπως συμβαίνει όμως σε τέτοιες περιπτώσεις, η τύχη ευνοεί τους αγαθούς και τολμηρούς. Έτσι λοιπόν, με τη συνδρομή αυτής, ο πρωταγωνιστής μας θα χρειαστεί να βάλει το μυαλό του να δουλέψει, θα επιστρατεύσει παράλληλα την πάντοτε χρήσιμη δύναμη των μυών του και θ’ αναζητήσει συμμάχους μεταξύ των κατοίκων του νησιού. Ανάμεσα σ’ άλλα θα καλεστεί να παλέψει μ’ έναν θηλυκό γορίλα, να τα βάλει με ζόμπι πειρατές, καθώς και να κοροϊδέψει την γοητευτική Nancy Steele, που εκτελεί χρέη σερίφη στο νησί. Είναι μάλλον περιττό να σας πω ότι τόσο από άποψη εμφάνισης όσο και χαρακτήρα, η Steele παραπέμπει ευθέως στη θρυλική κυβερνήτη Elaine Marley του Monkey Island saga.
Οτιδήποτε παρακολουθούμε να συμβαίνει στις 2.5 περίπου ώρες που διαρκεί το “Duke Grabowski: Mighty Swashbuckler!” αποτελεί μέρος μονάχα του πρώτου επεισοδίου του παιχνιδιού. Μετά τη συμφωνία που συνάψανε τα στελέχη της Venture Moon Industries με την Alliance Digital Media, η πλήρης περιπέτεια του Duke θα μας έρθει σε τρία μέρη, οπότε είναι μάλλον βέβαιο ότι κρατήθηκε επίτηδες υλικό για τη συνέχεια. Σε διαφορετική περίπτωση, δε μπορώ να φανταστώ ότι ο Tiller κι οι συνεργάτες του θα αξιώνανε $40.000 για ένα τόσο μικρής διάρκειας adventure game, που είναι απολύτως εμφανές ότι κόβεται στη μέση. H γνωριμία του Grabowski με την Steele μένει μετέωρη, όπως το ίδιο κάνουν κι ορισμένοι εκ των χαρακτήρων που συναντάμε, που δε παίζουν κανένα ρόλο στο πρώτο αυτό μέρος. Επειδή υπάρχει το σχετικό προηγούμενο, ευχή όλων μας είναι να μην επαναληφθεί η ιστορία με το “A Vampyre Story” και την Crimson Cow, καθώς το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, οπότε κι ο Tiller δε θα έχει την παραμικρή δικαιολογία.
Κάτι που επίσης αξίζει ν’ αναφερθεί είναι ότι το συγκεκριμένο adventure game ξεκίνησε ως ένα πείραμα μετάβασης των τριών developers απ’ την Panda3D στη Unity3D engine κι εξοικείωσης με τη δεύτερη, καθώς πρωταρχικός σκοπός τους ήταν να συνεχίσουν τη δουλειά τους πάνω στο “A Vampyre Story: Year One”. Στην πορεία διαπίστωσαν ότι η περιπέτεια του συμπαθέστατου Grabowski είχε τα φόντα να κυκλοφορήσει ως ένα πλήρες κι αυτόνομο παιχνίδι, οπότε, δανειζόμενοι και ορισμένα στοιχεία απ’ το “Ghost Pirates of Vooju Island”, προχώρησαν στην εξέλιξή του.
ΔΑΝΕΙΣΜΕΝΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Λογικό είναι ν’ αναρωτιέστε τι ακριβώς δανείστηκαν οι developers απ’ το προηγούμενο παιχνίδι που είχαν φτιάξει προ επταετίας. Όπως προαναφέρθηκε, το “Duke Grabowski: Mighty Swashbuckler!” αποτελεί spin-off του “Ghost Pirates of Vooju Island”. Αυτό σημαίνει ότι θα δείτε πάμπολλους χαρακτήρες του δεύτερου να κάνουν την εμφάνισή τους κι εδώ, προεξεχούσης της όμορφης και σπιρτόζας Jane Starling. Πέραν αυτής, γνώριμες είναι κι οι μορφές της συζύγου του δημάρχου, μελών του πληρώματος του Brazen Blade, κατοίκων του Bodacious Bay, ενώ και οι Zimbi και Cpt. Flint κάνουν την εμφάνισή τους, έχοντας όμως διαφορετικούς ρόλους, άλλα ονόματα κι ελαφρώς τροποποιημένη εμφάνιση στην παρούσα περιπέτεια.
Εκτός των χαρακτήρων, εντύπωση προκαλεί η απόφαση να μεταφερθούν αυτούσια κάποια μουσικά κομμάτια που είχε συνθέσει ο Pedro Machedo Camacho για λογαριασμό του παλαιότερου παιχνιδιού των Tiller, Mocsy και Grant. Χαρακτηριστικότερο όλων αυτό που ακούγεται μπροστά απ’ την ταβέρνα όπου διασκεδάζουν χορεύοντας κάποιες όμορφες θηλυκές παρουσίες, που δεν είναι άλλο από εκείνο που παίζει στο ξεκίνημα του “Ghost Pirates of Vooju Island”, οπότε και το πνεύμα του Papa Doc βρίσκεται μπροστά από ένα κοτέτσι. Αυτό ασφαλώς δε σημαίνει ότι δεν υφίστανται και νέες ενορχηστρώσεις, όχι όμως απ’ τον Camacho, αλλά δια χειρός Jared Emerson Johnson. Όσο για τα voice overs, στην πλειοψηφία τους είναι επιτυχημένα, μ’ εκείνα του Duke και της Starling να ξεχωρίζουν. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι υπάρχει αρκετά έντονη ανακολουθία μεταξύ της κίνησης του στόματος των ομιλούντων προσώπων κι όσων ακούμε, μ’ άλλα λόγιας το lip synchronization δεν είναι το καλύτερο δυνατό.
Μπορεί οι developers να πιστέψανε ότι κατείχαν την Unity3D σε τέτοιο βαθμό ώστε να τη χρησιμοποιήσουν για τη δημιουργία του νέου τους παιχνιδιού, ωστόσο τ’ αποτέλεσμα σ’ ορισμένες περιπτώσεις τους διαψεύδει. Χωρίς υπερβολή, υπάρχουν στιγμές, ειδικά κατά τα close ups των ομιλούντων χαρακτήρων, που τα 3D models θυμίζουν 2004-2005 εποχή. Εκτός απ’ τις διάφορες χοντροκοπιές που εντοπίζονται, τα πρόσωπα των χαρακτήρων φαντάζουν πλαστικά και ψεύτικα, με την εκφραστικότητά τους να είναι πολύ περιορισμένη, ειδικά όσον αφορά στον Duke. Ευτυχώς κατά τ’ άλλα η ενσωμάτωση των 3D μοντέλων στο 2D περιβάλλον είναι ομαλή, οπότε δε δημιουργεί περαιτέρω αρνητική εικόνα. Σίγουρα πάντως το συνολικό αποτέλεσμα δεν είναι τιμητικό για παιχνίδι που κυκλοφορεί το 2016 και θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξει μεγαλύτερη προσοχή και φροντίδα στα επόμενα μέρη.
Όποιος έχει παίξει το προηγούμενο παιχνίδι των Tiller, Mocsy και Grant θα συναντήσει γνώριμα στοιχεία και στον τομέα του user interface. Ο indicator που φανερώνει τις εξόδους κάθε οθόνης είναι ολόιδιος μ’ εκείνον του “Ghost Pirates of Vooju Island”, ήτοι ένα χέρι σκελετού. Κλικάροντας πάνω σ’ ένα hotspot εμφανίζεται το γνωστό μενού με τις επιλογές περί Look / Talk / Use, που, αν δε κάνω λάθος, πρωτοείδαμε στο “Full Throttle” της LucasArts. Ευτυχώς αυτή τη φορά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τη φόρτωση των savegames, που επιτελείται απρόσκοπτα. Όποιος είχε ασχοληθεί με το δεύτερο παιχνίδι της Autumn Moon Entertainment θα θυμάται ότι έπρεπε να τροποποιήσει ένα .ini αρχείο προκειμένου να επιτύχει την auto saving λειτουργία, αφού η απόπειρα για manual saving οδηγούσε μονίμως σε crashάρισμα στο desktop. Παραδόξως το πρόβλημα αυτό δεν είχε παρατηρηθεί και στο πρώτο παιχνίδι της εταιρείας, το “Α Vampyre Story”.
Ανέφερα και παραπάνω ότι η διάρκεια περιορίζεται στις 2.5 περίπου ώρες. Ουσιαστικά με το που θα καταφέρουμε να κάνουμε τρεις γυναίκες να δηλώσουν στον Slewface ότι είναι γοητευμένες απ’ τον ήρωά μας, η περιπέτεια ολοκληρώνεται, αφήνοντας βέβαια ορθάνοιχτη τη συνέχεια της γνωριμίας του Grabowski με την σερίφη του Bodacious Bay. Οι γρίφοι είναι ιδιαιτέρως βατοί, ενώ και τ’ αντικείμενα που κουβαλάμε ανά πάσα στιγμή στο inventory μας δε ξεπερνούν τον αριθμό των τριών. Σημειώστε εδώ ότι εκτός από αντικείμενα ο Duke αποθηκεύει και τη γνώση των ικανοτήτων κάποιου εκ των χαρακτήρων που συναντάει, καθώς και την ιδέα χρήσης κάποιων άλλων αντικειμένων που στη δεδομένη στιγμή δε χρειάζεται να κουβαλήσει. Το παραπάνω στοιχείο δίνει έναν αέρα πρωτοτυπίας στο gameplay, ανάλογο εκείνου του “Ghost Pirates of Vooju Island”, με την επικοινωνία μεταξύ των πνευμάτων των τριών πρωταγωνιστών.
ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ ΟΜΑΛΑ ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ ΤΟΥ;
Όταν διαβάζεις ότι η μουσική ενός παιχνιδιού είναι εν μέρει δανεισμένη από άλλο, ότι τα γραφικά του δεν είναι τα πρέποντα για σύγχρονο adventure game, ότι οι γρίφοι είναι εύκολοι και η διάρκεια μικρή, μοιραία περιμένεις να γίνει λόγος γι’ αρνητική συνολικά αποτίμηση. Κι όμως, προσωπικά δε θα κάνω κάτι τέτοιο, μια κι ομολογώ ότι μου αρέσανε τα voice overs, η έντονη πολυχρωμία των γραφικών και οι όμορφα σχεδιασμένοι χώροι, ενώ διασκέδασα με την πολύ κεφάτη ατμόσφαιρα που αποπνέει το “Duke Grabowski: Mighty Swashbuckler!”. Πέραν τούτων, έχω την αίσθηση ότι η συνέχεια θα είναι αισθητά καλύτερη, με τη διάρκεια των δύο επομένων κεφαλαίων να είναι αυξημένη. Γεγονός επίσης αποτελεί ότι μέσα στις 2.5 περίπου ώρες που διαρκεί το πρώτο αυτό μέρος ερχόμαστε σ’ επαφή με ουκ ολίγους κι εμπνευσμένους χαρακτήρες, μ’ ορισμένους εξ’ αυτών να είναι σίγουρο ότι θα τους δούμε εκ νέου στη συνέχεια της περιπέτειας.
Το σημαντικότερο όλων όμως είναι ότι το “Duke Grabowski: Mighty Swashbuckler!” τα καταφέρνει περίφημα εκεί που αποτυγχάνουν πολλοί άλλοι σύγχρονοι εκπρόσωποι του genre, ήτοι διαθέτει έναν αξιολάτρευτο πρωταγωνιστή, που ο παίκτης θα θυμάται γι’ αρκετό καιρό μετά την ολοκλήρωση της περιπέτειάς του. Μάλιστα αξίζει να βρείτε και να δείτε screenshots του παιχνιδιού προ της τελικής μορφής του, για να διαπιστώσετε πόσο πιο σοβαρό παρουσιαστικό είχε αρχικά ο Duke και ν’ αναλογιστείτε πόσο εύστοχη ήταν πραγματικά η απόφαση αλλαγής του από μεριάς των σχεδιαστών.
Μπορεί ο συνδυασμός Tiller και παιχνιδιού σε episodic μορφή να φαντάζει πολύ τολμηρός, δίχως να μας εξασφαλίζει πλήρη βεβαιότητα ότι το spin-off του “Ghost Pirates of Vooju Island” θα φτάσει αισίως στο πλήρες φινάλε του, εμένα πάντως κατάφερε να μου δημιουργήσει θετική διάθεση απέναντί του. Ασφαλώς φροντίζω να κρατάω μικρό καλάθι, απόρροια των όσων έχουν συμβεί στο παρελθόν, δε παύω όμως να έχω την πεποίθηση ότι το “Duke Grabowski: Mighty Swashbuckler!” δείχνει να έχει τη συνταγή για ν’ αναδειχθεί στο καλύτερο παιχνίδι που μας έχουν δώσει μέχρι σήμερα οι έμπειροι developers του, αρκεί να κοιτάξουν να βελτιώσουν τις ατέλειες που παρατηρούνται στο πρώτο αυτό μέρος. Εν αναμονή των υπολοίπων δύο επεισοδίων λοιπόν!
Pros
- Όμορφα σχεδιασμένοι χώροι και πολύχρωμες τοποθεσίες
- Ποικιλία χαρακτήρων
- Ορισμένα voice overs (Duke, Jane Starling) είναι απολαυστικά
- Αποπνέει μία έντονα κεφάτη ατμόσφαιρα
- Πραγματικά αξιολάτρευτος πρωταγωνιστής!
Cons
- Κακή απόδοση των 3D models, ειδικά στα διάφορα close ups
- Η εκφραστικότητα των χαρακτήρων δεν είναι η καλύτερη δυνατή
- Προβληματικό lip synchronization
- Παραείναι εύκολο και σύντομο, με διάρκεια που κινείται στις 2.5 ώρες
- Η μεταφορά αυτούσιων μουσικών κομματιών απ’ το “Ghost Pirates of Vooju Island” μάλλον του κάνει κακό, προσδίδοντας έναν αέρα προχειρότητας
Γουστόζικο φαίνεται, ενδέχεται σε φάση βαθιάς, αγνής αντβεντσουρίλας, να το τιμήσω!
καθε νεο adventure ειναι καλο νεο.