Κανένας άλλος μέχρι αυτόν δεν έφτασε να υμνείται τόσο εν ζωή, ούτε καν οι μεγάλοι Φαραώ της Αιγύπτου ή ο ίδιος ο Κύρος ο Μέγας που έχτισε την αυτοκρατορία που κατέλυσε ο Αλέξανδρος ο γιός του Φιλίππου γενιές μετά. Το όνομα του ακουγόταν από τα βουνά της Μακεδονίας και τις συνάξεις του δήμου των Αθηναίων, μέχρι τα πλατιά ποτάμια της Ινδίας. Μπροστά του τώρα οι τελευταίοι υπερασπιστές της Καρχηδόνας, κόρης της Τύρου που μόνη αντιστάθηκε σε αυτόν. Το κοφτερό του βλέμμα πλανήθηκε στη στρατιά τους. Εντυπωσιακή, αλλά αν κάποιος πρόσεχε καλά, θα έβλεπε ακόμα και τα δόρατα των Ιερολοχιτών να πάλλονται με ταραχή στην θέα του απέραντου δάσους των σαρισών και των Ελεφάντων του Αλεξάνδρου, Βασιλιά των Μακεδόνων, Μεγάλου Αυτοκράτορα της Περσίας, Φαραώ της Αιγύπτου… Η Μεσόγειος θα γινόταν ελληνική λίμνη.
Στο πλούσιο DLC του Field of Glory ΙΙ, διορθώνεται μια μεγάλη παράλειψη του αρχικού παιχνιδιού, με την προσθήκη οκτώ νέων λαών με πολυάριθμες μονάδες. Ανάμεσα σε αυτούς οι Μακεδόνες με τις δυσκίνητες αλλά φονικές και αδιαπέραστες σάρισες, οι Πέρσες καθώς και οι μικτοί στρατοί των επιγόνων του Αλεξάνδρου. Όπως είναι αναμενόμενο παρέχονται και οι μεγάλες μάχες των Μηδικών πολέμων και φυσικά η εποποιία των μαχών του Αλεξάνδρου. Όσοι ζητούν την ιστορική ακρίβεια θα ικανοποιηθούν με την έρευνα που έχει γίνει για τις μονάδες κάθε στρατού καθώς και την στρατηγική τοποθέτηση που είχε η κάθε παράταξη στην αρχή κάθε μάχης. Ασφαλώς οι μάχες μπορούν να επιλυθούν είτε με τον ιστορικό νικητή, είτε με τον χαμένο σε μια προσπάθεια αλλαγής της ιστορίας.
Μιλώντας για αλλαγή της ιστορίας, πέρα από τις ρεαλιστικές εκστρατείες που περιλαμβάνουν ακόμη και την κάθοδο των Μυρίων, υπάρχει και η πολύ ενδιαφέρουσα εκστρατεία εναλλακτικής ιστορίας, σε ένα σενάριο σχετικό με την εισαγωγή του άρθρου τούτου. Τι θα γινόταν αν ο Αλέξανδρος, ενώ γύριζε στη Βαβυλώνα μετά την εκστρατεία του στην Ινδία, δεν πέθαινε; Θα συνέχιζε με την κατάκτηση της Δύσης όπου πρωτοστατούσε η Καρχηδόνα και το νεαρό ακόμη Λάτιο;
Επιπλέον των όσων προσφέρει αυτό το πλούσιο expansioειδές dlc, υπάρχει και ένας μεγάλος όγκος περιεχομένου από την σκληροπυρηνική κοινότητα. Στη βάση του το Immortal Fire προσφέρει την ίδια εμπειρία με το αρχικό Field of Glory II και απευθύνεται στους ήδη οπαδούς, όμως σίγουρα δεν θα τους απογοητεύσει χάρη στον πλούτο περιεχομένου και στο πολύ σημαντικό κομμάτι της ιστορίας που καλύπτει. Πέρα από αυτά δεν φέρνει κάποια μεγάλη αλλαγή στους μηχανισμούς του βασικού παιχνιδιού.
Pros
- Τεράστια επέκταση στο ιστορικό φάσμα που καλύπτει.
- Προσθήκη πάρα πολλών νέων μονάδων που διανθίζουν τη στρατηγική των μαχών.
- Νέοι χάρτες Campaign και ποιοτικές ιστορικές μάχες.
- Πάρα πολύ ενεργή κοινότητα.
- Έχει γίνει έρευνα με μεράκι για τις μονάδες και τη σύνθεση των στρατών.
Cons
- Έλλειψη μεγαλύτερου management βάθους μεταξύ των μαχών των campaign.
- Επικέντρωση μόνο στην τακτική των μαχών και όχι στο κομμάτι των logistics/εφοδιασμού.
- Δεν είναι προσιτό σε μη θιασώτες του είδους.
Πριν την Καρχηδόνα κιόλας σκόπευε να κατακτήσει τις Αραβίες, όλα ήταν έτοιμα, στρατός, στόλος, στο νεκροκρέβατό του έδινε οδηγίες στους στρατηγούς για την εκστρατεία αλλά μετά τον θάνατό του ψήφισαν μεταξύ τους και αποφάσισαν πως δεν ήθελαν να την ξεκινήσουν. Λίγους μήνες αργότερα να είχε πεθάνει, ίσως ζούσαμε σε έναν κόσμο χωρίς Κεμπάμπ τώρα ρε γμτ. Σταθερά δελεαστικό το γκεημ πάντως.
Φαντάσου Χεληνάιζντ Αρέμπιανς. Το κακό στο γκέημ είναι ότι έχουν πατήσει ακριβώς στην απόδοση του tabletop. Αν κρατούσαν τους μηχανισμούς μάχης και την engine και έφτιαχναν ένα turn based campaign, θα τράβαγε πολύ κόσμο.
Να το πάνε αντί TW δηλαδή; Χμ, χωρίς υπερβολές στα DLC και φιλικά προς τα mods θα ήταν σιγουράκι για εμένα.