REVIEWS

MEMENTO MORI 2 – GUARDIANS OF IMMORTALITY

Προτού ξεκινήσετε την ανάγνωση του παρόντος review, σας προτρέπω να σκεφτείτε για λίγο πόσα παιχνίδια περιπέτειας που έχουμε δει τα τελευταία 6-7 χρόνια έχουν σπεύσει να αυτοχαρακτηριστούν ως “traditional, old school adventure game” και να οικειοποιηθούν τον εν λόγω χαρακτηρισμό, είτε λόγω της εμφάνισής τους (της οποίας η περιγραφή πάντοτε περιλαμβάνει την κλισέ “in the style of LucasArts games” φράση), είτε εξαιτίας της point ‘n’ click φύσης τους. Φαίνεται όμως να ξεχνούν, ή επιμελώς να παραβλέπουν, ότι ένα ακόμη βασικό συστατικό που είχαν πολλά από τα παιχνίδια της συγκεκριμένης κατηγορίας κατά το παρελθόν ήταν η ευρηματικότητα των γρίφων τους, που τα διαφοροποιούσε αισθητά από την “ανέμελη-βόλτα-στο-πάρκο” κατάσταση που θυμίζουν πολλά από τα σημερινά adventure games, λόγω του μηδαμινού βαθμού δυσκολίας τους.

Δεν ήταν τυχαία άλλωστε η διαπίστωση στην οποία κατέληξα προ ολίγων ημερών, στο review του “Tesla Effect” που συνίστατο στ’ ότι «..αν ακόμη κι ένα adventure game σαν αυτό φαντάζει πολύ εύκολο σε σχέση με τους προκατόχους του και δε τολμά να θέσει μία πραγματική πρόκληση στον παίκτη, μάλλον πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι αυτό είναι το επίπεδο δυσκολίας των σύγχρονων εκπροσώπων της κατηγορίας». Ευτυχώς δεν άργησε καθόλου να έρθει μία πανηγυρική, έστω κι αν πρόκειται για τελείως παροδική, διάψευση του ισχυρισμού μου, δια μέσου του “Memento Mori 2”. Το οποίο την ίδια στιγμή φροντίζει να παραδώσει ένα σεμινάριο για το πώς πρέπει πραγματικά να είναι ένας τίτλος των ημερών μας, ούτως ώστε να δικαιούται να κολλήσει την “traditional, old school” ταμπέλα στο retail κουτάκι του, ή στο ανάλογο πλαίσιο της σελίδας του, στη ψηφιακή πλατφόρμα πώλησης μέσω της οποίας διατίθεται.

Memento Mori 2 Snap1
Το σημείο εκκίνησης, στο ξενοδοχείο στο Cape Town

Δίχως τυμπανοκρουσίες και βαρύγδουπες ανακοινώσεις, το “Memento Mori 2” έρχεται να κάνει μία πολύ μεγάλη έκπληξη, αποζημιώνοντας με το παραπάνω τόσο εκείνους που περιμένανε υπομονετικά την αγγλόφωνη version του, για περισσότερα από δύο χρόνια από την ώρα της εμφάνισης της αντίστοιχης Γερμανικής, όσο κι εκείνους που απογοητεύτηκαν από άλλους, πολλά υποσχόμενους, τίτλους, σαν το “1954-Alcatraz”, το “Moebius: Empire Rising” αλλά και το “Broken Age” (σ.σ.: διατηρώντας μικρή επιφύλαξη εδώ, καθότι το δεύτερο μέρος του δε μας έχει έρθει ακόμη).

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ

Το πρώτο που πρέπει να διευκρινιστεί είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να έχει ασχοληθεί κάποιος με το πρώτο μέρος της σειράς, για να μπορεί να καταπιαστεί με την παρούσα συνέχεια. Μετά τα γεγονότα που προηγήθηκαν, ο Max και η Lara, όντας Mr. και Mrs. Durand πλέον, βρίσκονται στο Cape Town της Αφρικής, απολαμβάνοντας τις διακοπές τους. Ο Max εξακολουθεί να ταλαιπωρείται από τους εφιάλτες του, τους οποίους, κατόπιν συμβουλής της ψυχολόγου του, φροντίζει να μετουσιώνει σε πίνακες, ενώ η Lara σχεδιάζει την έναρξη του δικού της γραφείου ερευνών, μετά την απόφαση παραίτησης από τη Γαλλική Interpol.

Ένα τηλεφώνημα της πρώην προϊσταμένης της, με αντικείμενο την κλοπή ορισμένων εκθεμάτων από την τοπική γκαλερί του Cape Town, θα οδηγήσει στην προσωρινή (;) αναβολή της αποχώρησής της, προκειμένου να ερευνήσει την υπόθεση. Δίπλα της θα έχει και τον Max, με την εμπειρία του σε ανάλογες υποθέσεις να αποδεικνύεται ιδιαίτερα σημαντική και την ενασχόλησή του να τον βοηθά να ξεχνάει τους εφιάλτες και τα περίεργα οράματα που τον στοιχειώνουν. Η άκρη του νήματος της όμως βρίσκεται πολύ πιο μακριά απ’ ότι θα περίμεναν οι δύο πρωταγωνιστές και η απόφαση εμπλοκής τους θα αλλάξει δραματικά τη ζωή τους, αφού θα επιφέρει την εξαφάνιση του Max και τη διαδοχική μετάβαση της Lara σε Λυών, Σαν Φρανσίσκο, στο Ίναρι της Φινλανδίας και στη λίμνη Τιχουάνα του Μεξικό, προκειμένου να πάρει οριστικές και πειστικές απαντήσεις στα πάμπολλα ερωτηματικά που της δημιουργούνται στην πορεία κι έχουν να κάνουν με την τριπλή δολοφονία στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου στο Σαν Φρανσίσκο. Την ίδια στιγμή δε παύει να ελπίζει ότι θα καταφέρει να μάθει τι απέγινε τελικά ο σύζυγός της.

Memento Mori 2 Snap4
Ο τρόπος εισόδου στο σπίτι της Zenzele είναι ο πιο πολυσύνθετος γρίφος του παιχνιδιού

Καθ’ όλη τη διάρκεια εξέλιξης των γεγονότων, τη Lara συνοδεύουν τα αινιγματικά λόγια μίας πολύ πλούσιας υπερήλικης αφρικανής γυναίκας, της Zenzele LeClerq, την οποία συνάντησε τόσο η ίδια, όσο και ο Max, όντας στο Cape Town. Η Zenzele, που διαθέτει ενορατικές ικανότητες και έχει άμεση σχέση με μέρος των κλοπιμαίων της γκαλερί, ισχυρίζεται ότι θέλει να βοηθήσει την πρωταγωνίστριά μας, αλλά τα κρυμμένα νοήματα των λεγομένων της και η απροθυμία της να αποκαλύψει επακριβώς το τι πραγματικά συμβαίνει, θα ρίξουν όλο το βάρος της έρευνας στη Lara, κάτι που δείχνει άλλωστε να επιδιώκει η Zenzele, αφού, όπως τονίζει, είναι υπόθεση της ίδιας να φτάσει στην έξοδο του σκοτεινού αυτού τούνελ.

Όσο φανερό είναι το ταυτόχρονο μεταφυσικό και αστυνομικό στοιχείο που περικλείει η παραπάνω περιγραφή, άλλο τόσο ξεκάθαρα και παρόντα είναι στον χαρακτήρα ολόκληρης της περιπέτειας. Με αριστοτεχνικό τρόπο, το “Memento Mori 2” εναλλάσσεται με χαρακτηριστική ευκολία, ακροβατώντας μεταξύ των δύο αυτών υποστάσεων, με το φινάλε να είναι εκείνο που θα διαλέξει ο παίκτης, αναλόγως των κρίσιμων και σημαντικών αποφάσεων που θα κληθεί να πάρει κατά τη διάρκεια της περιπέτειας. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, διαθέτει δύο τελείως διαφορετικά μεταξύ τους endings (με επιπλέον μικρές διαφοροποιήσεις που αφορούν στο σύνολο σχεδόν των  χαρακτήρων), καταφέρνοντας έτσι να ικανοποιήσει, από άποψη ερμηνείας της ιστορίας του, και τους πλέον απαιτητικούς και γκρινιάρηδες παίκτες, όπως ο γράφων, που συχνά πυκνά διαμαρτύρεται για τον τρόπο ολοκλήρωσης αρκετών adventure games.

ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗ –ΜΕΓΑΛΗ- ΔΙΑΦΟΡΑ

Ποιο άλλο είναι εκείνο το χαρακτηριστικό που με κάνει να επαναλαμβάνομαι σε αρκετά εκ των reviews μου; Ο πολύ μικρός βαθμός δυσκολίας, αλλά και η σύντομη διάρκεια που συναντάμε σε εκπροσώπους της κατηγορίας. Με ιδιαίτερη χαρά και πάσα βεβαιότητα, μπορώ να σας πω ότι ανεξαρτήτως του βαθμού εμπειρίας που διαθέτετε, το “Guardians of Immortality” θα σας κάνει, σε αρκετά σημεία, να σκεφτείτε πολύ, αν φυσικά δε καταφεύγετε με το παραμικρό σε χρήση walkthrough, ενώ θα τιμήσει με το παραπάνω τα χρήματα που θα διαθέσετε για να το προσθέσετε στη gaming συλλογή σας.

Memento Mori 2 Snap3
Η αναζήτηση του αποτυπώματος του κλέφτη στη γκαλερί. Εξαιρετικός γρίφος!

Ξεκινώντας από το δεύτερο, υπήρξε παραπάνω από εντυπωσιακό τ’ ότι ξόδεψα 35 (!!!) ολόκληρες ώρες μέχρι να πέσουν τα credits που υποδηλώνανε ότι είχα φτάσει στο τέλος της -ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας- διαδρομής. Κι αν καμιά φορά καταφέρνω, ομολογουμένως, να κολλήσω σε σημεία που άλλος παίκτης θα προσπεράσει με ευκολία, μπορείτε να είστε σίγουροι ότι το απολύτως μίνιμουμ διάστημα ενασχόλησης με το παιχνίδι της Centauri Production είναι οι 26-27 ώρες, χρόνος που αντιστοιχεί όχι σε ένα, αλλά σε δύο adventure games των ημερών μας. Ο τελευταίος τίτλος που θυμάμαι να με κράτησε τόσο πολύ ήταν το Black Mirror 3, οπότε και είχα κι εκεί ακουμπήσει τις 30 ώρες. Όπως έχω αναφέρει στο review της extended edition του πρώτου μέρους, οι δύο σειρές έχουν έτσι κι αλλιώς αρκετές ομοιότητες, μία εκ των οποίων πλέον είναι και η υπέρ του δέοντος χορταστική διάρκεια του τελευταίου (;) μέρους τους. Αν υπάρχει λοιπόν κάποιο adventure game του οποίου οι δημιουργοί μπορούν να ισχυριστούν ότι ανταποδώσανε στο έπακρο το ποσό που ζητήσανε από το κοινό για την απόκτησή του, αυτό είναι το νέο (τρόπος του λέγειν, καθότι η Γερμανική έκδοση υφίσταται από το 2012) παιδί των Τσέχων developers.

Μια και ο λόγος περί αυτών, ομολογώ ότι μεγάλη εντύπωση μου έκανε η αβλεψία (;) αναφοράς της DTP Entertainment ως publisher, στους τίτλους αρχής, καθότι η αγγλική version διατίθεται από την, επίσης Τσέχικη, Bohemia Interactive, γνωστή –ιδιαίτερα σε εμάς τους Έλληνες, λόγω της γνωστής ιστορίας σύλληψης στελεχών της στη Λήμνο- από το ArmA 3. Έχω την αίσθηση ότι έπρεπε να έχει γίνει η σχετική αλλαγή, αλλά επειδή μπορεί να ισχύει κάτι που δε γνωρίζω, αναφορικά με τα δικαιώματα της σειράς, δε σας κρύβω ότι θα σπεύσω να υποβάλλω σχετική ερώτηση στα στελέχη της Centauri Production.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο έτερο σημείο που αποτελεί στολίδι και παράσημο για το συγκεκριμένο παιχνίδι: τους γρίφους του. Ε λοιπόν, επιτρέψτε μου να φωνάξω ότι ε-π-ι-τ-έ-λ-ο-υ-ς βλέπουμε έναν τίτλο που ΔΕΝ ολοκληρώνεται για πλάκα, που καθένας γρίφος του ΔΕΝ λύνεται εντός 10’-15’, που ζητάει κι απαιτεί συνδυαστική σκέψη, παρατήρηση και συγκέντρωση από μεριάς μας. Τόσο στην περίπτωση των inventory-based γρίφων, όσο και σε εκείνη των puzzles, υπάρχει λογική σε όσα μας καλεί το παιχνίδι να πράξουμε, αλλά και άριστη ενσωμάτωση των απανταχού ζητουμένων. Με άλλα λόγια, ξεχάστε τα ξεκάρφωτα slider ή mechanical puzzles, που καθόλου δε κολλάνε με την ιστορία, ή τους τελείως παλαβούς συνδυασμούς αντικειμένων, που είναι ικανοί να μας εξοργίσουν μέχρι να τους φανταστούμε. Η προσεκτική και αρμονική ενσωμάτωση των διαφόρων γρίφων, αλλά και το αρκετά υψηλό επίπεδο δυσκολίας αρκετών εξ’ αυτών, στοιχειοθετούν το σημαντικότερο προσόν ενός καλά σχεδιασμένου παιχνιδιού περιπέτειας και σε αυτόν τον τομέα το “Memento Mori 2” δικαιωματικά παίρνει δέκα με τόνο.

Memento Mori 2 Snap2
Η ταυτοποίηση ομοιοτήτων μεταξύ φωτογραφιών και τοιχογραφίας είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα

Έχετε υπόψη σας ότι κάθε αντικείμενο που αποθηκεύουμε στο inventory απαιτεί περιστροφή και παρατήρησή του υπό διάφορες γωνίες, καθότι δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που θα ανακαλύψουμε κάποιο επιπλέον hotspot (προβάλλονται με χρήση του tab button, αλλά κι από το σχετικό εικονίδιο στο άνω δεξιά τμήμα της οθόνης), που θα τροποποιήσει τη χρήση του. Όσον αφορά στους μη inventory-based γρίφους, θα αναφέρω δύο παραδείγματα, για να καταλάβετε το υψηλό επίπεδο πιστότητας, σε σχέση με τα τεκταινόμενα: Στη δεύτερη act, από τις επτά που συνολικά περιλαμβάνονται, καλούμαστε να βρούμε τα σημεία ταύτισης που εντοπίζονται μεταξύ κάποιων τοιχογραφιών στο υπόγειο της εκκλησίας στο Σαν Φρανσίσκο και πινάκων που απεικονίζουν τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, ενώ στην τέταρτη, όντας σε σημείο συνάντησης όπου έχουν προηγηθεί πυροβολισμοί, βάζουμε σε σειρά τις φωτογραφίες που τραβάμε, ώστε να καταλήξουμε σε λογικό και αληθοφανές συμπέρασμα αναφορικά με το τι συνέβη. Πολύ ενδιαφέροντες και πλήρως σχετικοί με τα δρώμενα γρίφοι, που πραγματικά απογειώνουν την εμπειρία με το “Guardians of Immortality”.

Και δεν είναι μόνο αυτοί, αφού το σχετικό… μενού περιλαμβάνει και ταυτοποίηση δακτυλικών αποτυπωμάτων (!), εύρεση κωδικού για άνοιγμα χρηματοκιβωτίου (επίσης πανέξυπνο σημείο), μία παραλλαγή των deduction boards για εξαγωγή συμπερασμάτων, καθώς και συνδυασμό παρεχόμενων στοιχείων για τη λύση ενός εξαιρετικού αινίγματος που θέτει ο δολοφόνος που κυνηγά η Lara. Προσθέστε και τις ουκ ολίγες περιπτώσεις χρήσης και συνδυασμού αντικειμένων και καταλαβαίνετε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν τίτλο που έχει όλα όσα θα μπορούσε να ζητήσει ο θιασώτης του είδους.

ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΚΑΙ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

Όλα τα παραπάνω εξελίσσονται σε διαφορετικές τοποθεσίες, που, όπως αναφέρθηκε, η θέση τους ποικίλει στον γεωγραφικό χάρτη κι εκτείνεται από την Αφρική μέχρι την Φινλανδία. Αν μη τι άλλο, δε θα κουραστείτε να επισκέπτεστε νέα μέρη και να συνομιλείτε με τους χαρακτήρες που βρίσκονται σε καθένα εξ’ αυτών. Το voice acting επιτελεί αρτιότατα τη σχετική αποστολή του, αφού η προφορά του Γερμανού καθηγητή Schneider, του Φινλανδού φύλακα Yle, αλλά και του θηριώδους Αφρικανού προστάτη της Zenzele, Jabali, είναι απολύτως πειστική, συνάδοντας με τον χαρακτήρα που αντιστοιχεί.

Memento Mori 2 Snap5
Αναζητώντας στοιχεία για τους φόνους στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου

Ωστόσο, το voice acting είναι εκείνο που, την ίδια στιγμή, παρουσιάζει ένα από τα δύο προβλήματα του παιχνιδιού. Αυτό διότι αφ’ ενός εντοπίζονται περιπτώσεις όπου το κείμενο δε συμφωνεί μ’ όσα ακούγονται (συγκεκριμένα η ομιλία προηγείται μίας φράσης έναντι όσων διαβάζουμε στην οθόνη), αφ’ ετέρου την εμφάνισή του κάνει το παράδοξο φαινόμενο διαφοροποίησης της φωνής ενός χαρακτήρα! Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι προφανώς ορισμένοι διάλογοι ηχογραφήθηκαν εις διπλούν από διαφορετικούς ηθοποιούς και σε κάποιες περιπτώσεις επιλέχθηκε μεικτό περιεχόμενο, που όμως, όπως είναι φυσικό, αφήνει μία κακή αίσθηση στον παίκτη. Τέλος, δε λείπουν και τα σημεία που δεν ακούγεται τίποτα, ενώ οι χαρακτήρες ομιλούν, ευτυχώς όμως σπάνια.

Τα στραβοπατήματα των voice overs έρχονται να διορθώσουν τόσο η ιδιαιτέρως ατμοσφαιρική μουσική, με τις υπέροχες κορυφώσεις που κάνει, όσο και τα γραφικά. Μπορεί να μιλάμε για τίτλο του 2012, μπορεί η CPAL3D μηχανή να μην είναι διάσημη για το αποτέλεσμα που είναι σε θέση να προσφέρει, μέσω του “Memento Mori 2” όμως δείχνει τα δόντια της. Το μοντέλο κίνησης των χαρακτήρων είναι αψεγάδιαστο, οι χρωματισμοί και η πιστότητα απόδοσης χώρων κινούνται σε υψηλότατο επίπεδο και το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ ανώτερο του πρώτου μέρους και αντάξιο ενός μοντέρνου adventure game. Ακόμη και το lip-synchronization, που στον προκάτοχό του ήταν απλά ανύπαρκτο, εδώ έχει γίνει προσπάθεια να βελτιωθεί, με το αποτέλεσμα να μην είναι σε καμία περίπτωση τέλειο, αλλά να καταφέρνει να μη χτυπάει άσχημα στο μάτι.

Λόγω των πάμπολλων επιλογών που παρέχονται για τα γραφικά (antialiasing, anisotropic filtering, ambient shadows, reflections, high quality textures), δεν αποκλείεται, σε περίπτωση ενεργοποίησης όλων τους, να βρεθείτε αντιμέτωποι με κάποια δραματικά frame drops, κατά τη διάρκεια ορισμένων video sequences. Για να αποφύγετε κάτι τέτοιο, φροντίστε να έχετε απενεργοποιημένες τις επιλογές περί Depth of Field και Ambient Shadows, ενώ αν, παρ’ όλα αυτά, αντιμετωπίσετε το πρόβλημα που συνάντησα κι εγώ, τη λύση θα δώσει το προσωρινό κλείσιμο των Reflections και Shaders. Ακόμη και με τις σχετικές επιλογές απενεργοποιημένες, η εικόνα του παιχνιδιού των Τσέχων είναι άριστη και αφήνει υποσχέσεις για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα στο μέλλον. Σημειώστε επίσης ότι δεν έλειψε και ένα crash στο desktop, στην αρχή του παιχνιδιού και κατά τη διάρκεια ενός video sequence, όπου το escape button με απάλλαξε από επιπλέον πονοκεφάλους. Έχει λοιπόν τα προβλήματά της η CPAL3D και καλό θα ήταν να κυκλοφορήσει ένα σχετικό patch, που θα διορθώνει τα παρατράγουδα που σας περιέγραψα. Ακόμη κι αυτά όμως, δεν επαρκούν για να χαλάσουν την τρομερή εμπειρία που ακούει στο όνομα “Memento Mori 2”.

Memento Mori 2 Snap6
Εδώ θα καταλήξουν σε συμπεράσματα Lara και Keira

Για τον χειρισμό, πέραν της απαραίτητης παρατήρησης των αντικειμένων, θεωρώ ότι δε χρειάζεται να αναφέρω κάτι περισσότερο, αφού είναι πανεύκολος, ομαλότατος και βοηθά στην πολύ γρήγορη εξοικείωση με το παιχνίδι, ειδικά για όσους δεν είχαν επαφή με το πρώτο μέρος. Σημειώστε ότι για τις Acts II-VΙ υφίσταται και βαθμολόγηση, η οποία εμφανίζεται στο journal που κουβαλάμε, όπου άλλωστε αποθηκεύεται και κάθε άλλα χρήσιμη πληροφορία που αποκτούμε, π.χ. τα διάφορα χαρτιά που αναφέρουν κάτι σημαντικό.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΚΛΑΔΙΑ

Αδιαμφισβήτητο γεγονός αποτελεί το συνεχές φούσκωμα, σε επικίνδυνο βαθμό, της ιστορίας του παιχνιδιού, όσο αυτό προχωρά. Δεν έλειψαν οι στιγμές που αναρωτήθηκα πώς θα δέσουν τελικά όλα όσα παρακολουθούσα να συμβαίνουν, φοβούμενος ότι θα κατέληγαν σε φιάσκο. Κι όμως, ειδικά μέσα από την παρακολούθηση αμφότερων των δύο τελείως διαφορετικών endings, μπορώ να σας πω ότι αιτιολογούνται όλα και δίνονται σαφείς εξηγήσεις, χωρίς βέβαια να λείπουν και τα μικρά εκείνα σημεία που αφήνονται στη κρίση του καθενός μας. Το αν τα φινάλε θα ικανοποιήσουν τον καθένα, είναι κάτι το τελείως υποκειμενικό φυσικά, αλλά σε προσωπικό επίπεδο με καλύψανε και τα δύο, σε βαθμό που ακόμη κι ένα να είχε επιλεχθεί ως μοναδική κατακλείδα, θα μου αρκούσε. Επειδή όμως μου αρέσει, ειδικά σε τέτοιου ύφους παιχνίδια, να δίνεται η δυνατότητα ερμηνείας των γεγονότων τόσο μέσα από ένα ρεαλιστικό, όσο κι από ένα μεταφυσικό, πρίσμα, δε μπορώ παρά να βγάλω το καπέλο στα στελέχη της Centauri Production.

Το σίγουρο είναι ότι μέχρι να φτάσετε στο τέλος του, το “Memento Mori 2” θα σας έχει ενθουσιάσει, εξάπτοντας τη φαντασία σας και βάζοντάς σας σε θέση ντετέκτιβ, τόσο από άποψη σκέψεων όσο και πράξεων, στην προσπάθειά σας να καταλήξετε σε συμπεράσματα. Υπακούοντας επίσης στις προσταγές των σύγχρονων adventure games, δίνει στον παίκτη τη δυνατότητα ελέγχου τριών προσώπων, καθώς εκτός του Max και της Lara, πρόσκαιρα αναλαμβάνουμε κι έναν τρίτο χαρακτήρα, που παίζει σημαντικό ρόλο στην όλη ιστορία.

Αυτό όμως που πραγματικά ξεχωρίζει και χρήζει αναφοράς, είναι οι αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε, η σοβαρότητά τους και οι επιπτώσεις που έχουν. Εκτός του ότι παίζουν εξέχοντα ρόλο στην ερμηνεία όσων συμβαίνουν, θα πιάσετε τον εαυτό σας να κοντοστέκεται κάθε φορά που θα πρέπει να κλικάρει μία εκ των δύο επιλογών. Το κρίσιμο του χαρακτήρα τους, αλλά και το ίδιο το περιεχόμενό τους, είναι στοιχεία που ζητούν μία επιλογή ανάλογη με τον χαρακτήρα του ίδιου του παίκτη και του τι θα έκανε αν καλούταν να αποφασίσει στην πραγματικότητα. Σε κανένα σημείο δεν ένιωσα ότι επρόκειτο για κούφια επιλογή, στα πρότυπα και μονοπάτια κάποιων… άλλων τίτλων (ονόματα δε λέμε, για να μη γινόμαστε και κακοί). Μπορεί να μην οδηγούν το story σε άλλο, τελείως διαφορετικό,  μονοπάτι (λες και οι αντίστοιχες, άλλων τίτλων, το πράττουν), αλλά έχουν αναμφισβήτητα μεγάλη σημασία και μόνο διακοσμητικές δε φαντάζουν.

Memento Mori 2 Snap7
Στο Μεξικό θα παιχτεί η τελευταία πράξη του έργου

ΤΟ «ΜΠΑΜ» ΓΙΑ ΤΟ 2014

Από αλλού το περιμέναμε, από αλλού μας ήρθε. Σε μία χρονιά που τίτλοι με «βαριά φανέλα» κάνανε την εμφάνισή τους, δίχως όμως να καταφέρουν εν πολλοίς να ανταποκριθούν στις προσδοκίες που τους συνοδεύανε, σε μία περίοδο που τα adventure games δείχνουν να διαγωνίζονται για το ποιο θα είναι πιο… φιλικό προς τον παίκτη (=μη τον δυσκολέψουν καθόλου, μη τυχόν και τα παρατήσει στη μέση) και με τη σφηνάκι διάρκεια να χαρακτηρίζει όλο και περισσότερα video games, οι Τσέχοι της Centauri Production ευτυχώς δε φοβήθηκαν!

Δε φοβήθηκαν να διαφοροποιηθούν σε όλα τα παραπάνω κι ως εκ τούτου να μας δώσουν έναν τίτλο 30ωρης και βάλε διάρκειας, που ζητά να σκεφτούμε κι ενδεχομένως να επιστρατεύσουμε χαρτί και μολύβι (ναι, αυτό είναι old school!). Κι αν εμένα, που προερχόμουν από ένα 22ωρης διάρκειας playthrough του “Tesla Effect” και είχα και τη σχετική πίεση να παραδώσω το review όσο πιο έγκαιρα μπορούσα (κάτι στο οποίο απέτυχα οικτρά λόγω της έκτασης του παιχνιδιού) δε με κούρασε, ακριβώς επειδή καταφέρνει εντυπωσιακά να μη κάνει πουθενά «κοιλιά», δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί σε εσάς. Την ίδια στιγμή ο επιτυχημένος συνδυασμός διαφόρων ειδών –απόλυτα εναρμονισμένων με την ιστορία- puzzles με inventory-based γρίφους, το άψογο πάντρεμα του αστυνομικού με το μεταφυσικό στοιχείο και ο έλεγχος τριών χαρακτήρων, απλά το απογειώνουν.

Τα οπτικοακουστικά ελαττώματα που παρουσιάζει είναι ελάσσονος σημασίας, σε ένα παιχνίδι που, αν και πρωτοπαρουσιάστηκε σε Γερμανική έκδοση το 2012, άνευ αμφιβολίας θέτει ηχηρή υποψηφιότητα για adventure game της τρέχουσας χρονιάς, όσον αφορά στην Αγγλική version του. Μη το χάσετε με τίποτα, πρόκειται για έναν από τους πιο πλήρεις, τίμιους και υψηλής πρόκλησης τίτλους των τελευταίων ετών!

Manos System

Pros

  • Το αναζητούσαμε καιρό: Ένα adventure game που δεν φοβάται να δοκιμάσει τον παίκτη, θέτοντάς του σοβαρές προκλήσεις
  • Τεράστια διάρκεια, δίχως «κοιλιές» στην πλοκή!
  • Βαθύ, πλούσιο, story, που συνδυάζει το μεταφυσικό με το αστυνομικό στοιχείο
  • Έλεγχος τριών χαρακτήρων
  • Συνύπαρξη puzzles με inventory based γρίφους, αλλά και deduction boards
  • Ατμοσφαιρική μουσική και πολύ όμορφα γραφικά

Cons

  • Ατέλειες όσον αφορά στο voice acting, που “χτυπάνε” άσχημα
  • Πιθανά περιστασιακά frame drops κατόπιν ενεργοποίησης ορισμένων επιλογών στα γραφικά
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 93%

93%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

19 Comments

  1. ειχα την περιφημη ιδεα να το ξεκινησω στο laptop. το παιχνιδι δεν κολαγε, ομως η ροη ηταν λιγο παραξενη. adventure σε μικρη οθονιτσα ειναι ολεθρος.
    τις επομενες μερες που θα εχω επιτελους pc, θα περασω τα καμενα μου εγκεφαλικα κυτταρα απο τον τορνο του memento mori.
    δεν θα μεινει τιποτα για την ιατροδικαστικη ερευνα.

  2. Το πρώτο το είχα τελειώσει, μου φάνηκε απλά αξιοπρεπές και δε μου άφησε κάποια έντονη ανάμνηση (είμαι και κάποιας ηλικίας βέβαια και παίζει κι αυτό το ρόλο του…). Μ’έψησες όμως, οπότε λέω να το τιμήσω και το κρίμα στο λαιμό σου! Ελπίζω να αποζημιωθώ για την απουσία γρίφων στο Tesla Effect (Το οποίο πάντως, συνολικά, το διασκέδασα) και να καλυφθεί ο χρόνος μέχρι να βγει το Dreamfall Chapters.

    Υ.Γ “traditional, old school adventure game”… για μένα σημαίνει Infocom, Magnetic Scrolls, Level 9 κλπ. Αλλά προφανώς, αυτά πλέον είναι “traditional, ANCIENT school adventure game”…

  3. Πάντως το πρώτο memento mori κάθε άλλο παρά παιχνίδι με απαιτητικούς γρίφους θα το έλεγες. Περισσότερο ήταν στη λογική king art games. Bάζεις δηλαδή κάποια ζητούμενα στον παίκτη, γιατί puzzles ή γρίφους δε τα λες, για να προχωρήσει η πλοκή. Οπότε μου κάνει εντύπωση που ανέβασαν τη δυσκολία στο δεύτερο. Σε κάθε περίπτωση, μόλις πέσει το backlog θα το τσιμπήσω. Ωραίος Μάνο

  4. Πρόσφατα άρχισα το πρώτο, καθώς το είχα αγοράσει σε προσφορά (γύρω στα 2,5 – 3 ευρώ αν θυμάμαι καλά) από το Steam. Δεν το λες άσχημο, ούτε όμως κάτι το εξεζητημένο.

    Το review του Μάνου πάντως με ψήνει να τσεκάρω το δεύτερο και σύντομα κιόλας…

  5. Πολύ χαίρομαι που άρεσε στον Μάνο το συγκεκριμένο παιχνίδι. Μετά από 1-2 παιχνίδια που έσπασαν το σερί συνεχούς συμφωνίας μου με τις κριτικές του, με το ΜΜ2 επανερχόμαστε πανυγηρικά σε πλήρη συμφωνία. Πραγματικά παιχνίδι με σοβαρή /δραματική πλοκή και τόσο καλούς, τόσο δύσκολους και τόσο καλά ενσωματωμένους γρίφους είχα χρόνια να δω! Πραγματική όαση σε μια εποχή μένους κατά των γρίφων και εξύμνησης της υπεραπλοποίησης.

  6. Το πρώτο ήταν όντως απλά αξιοπρεπές, όπως είχα επισημάνει και στο review του. Αυτό εδώ είναι άλλη ιστορία, ειδικά στον τομέα των γρίφων.

    Για το “Tesla Effect” θέλω να πιστεύω ότι δε θεώρησες παραπλανητικό το review μου, καθώς έλεγα ότι γρίφοι υπάρχουν μεν, είναι πολύ εύκολοι δε.

    Τέλος, για το “Dreamfall Chapters” θα σου έλεγα από τώρα, ώστε να μην απογοητευτείς πολύ μετά, να κρατάς καλύτερα μικρό καλάθι….

  7. Χμμμ, το “Moebius” μπορώ να θυμηθώ ότι υπήρξε σημείο διαφωνίας μας. Για να λες 1-2 παιχνίδια, μάλλον δε πολυσυμφώνησες και με το review μου για το “Tesla Effect” (αν και άρεσε και στους δυο μας το παιχνίδι, απλά μάλλον σε εσένα πολύ περισσότερο). Τέλος πάντων, κι αυτό μέσα στο πρόγραμμα είναι, αλίμονο αν συμφωνούσαμε όλοι και πάντοτε μεταξύ μας.

    Με χαροποιεί πάντως η πλήρης συμφωνία μας για το “Memento Mori 2”, το οποίο δυστυχώς βλέπω να λαμβάνει ΠΟΛΥ άδικες κριτικές, στηριγμένες σε τελείως αστεία επιχειρήματα…

  8. Το Tesla Effect το αγόρασα πριν από 1,5 χρόνο περίπου (ήμουνα backer στο Kickstarter) οπότε μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος, η κριτική σου δε με επηρέασε καθόλου (αλλά έτσι όπως το έγραψα μάλλον με παρεξήγησες).
    Για το Dreamfall Chapters δεν είμαι τόσο απαισιόδοξος . Περιμένω απλά κάτι καλύτερο από πλευράς γρίφων σε σχέση με το Dreamfall και μια εξίσου καλή ιστορία. Βέβαια, αν συνυπολογίσεις οτι το Chapters έβγαλε από το Kickstarter περίπου τα τριπλά από το Tesla Effect, τότε ο πήχυς μπαίνει ψηλότερα… Το καλαθάκι μου πάντως δεν είναι ούτε μικρό, ούτε μεγάλο

  9. Πραγματικά πάρα πολύ άδικες κριτικές. Ειδικά η κριτική του adventuregamers που αναφέρει ανάμεσα στα αρνητικά πως οι κατά τα άλλα λογικοί γρίφοι του παιχνιδιού χρειάζονται υπομονή(!!!), αποτελεί ντροπή για ένα site ειδικευμένο στα adventure και είναι απλώς για τα μπάζα. Το παιχνίδι ήταν πραγματικά από τις πολύ ευχάριστες και αναπάντεχες εκπλήξεις, ειδικά όσον αφορά τους γρίφους και την ενσωμάτωσή τους.

    Όσον αφορά τις διαφωνίες μας, ναι, το βρήκες, το Tesla Effect ήταν το άλλο. Όμως εγώ είμαι fan του franchise, οπότε κάποια πράγματα μοιραία τα βλέπω διαφορετικά. Η εξερεύνηση στο Tesla Society που εκνεύρισε πολύ κόσμο για μένα ήταν το καλύτερο σημείο του παιχνιδιού και το ανέβασε κατηγορία.

  10. Ούτε εμένα με εκνεύρισε η φάση του Tesla Society, καθόλου μάλιστα, απλά στις μέρες μας το να χάνεις 2, 3 ή και παραπάνω ώρες επειδή δε μπορείς να βρεις ένα αντικείμενο, μπορεί να δημιουργήσει εκνευρισμό κι είναι κάτι που συνέβη σε αρκετούς σ’ εκείνο το σημείο.

    Πάντως αν και όχι φανατικός της σειράς, το παιχνιδάκι μου άρεσε κι αυτό νομίζω αποδεικνύει τελικά ότι στάθηκε αξιοπρεπέστατα σε συνολικό επίπεδο.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL