RAINSWEPT

To Rainswept μου είχε προκαλέσει μεγάλη εντύπωση, από το trailer της ανακοίνωσής του ακόμη. Μινιμαλιστικό αλλά ευχάριστο και σαφώς καθορισμένο στυλ γραφικών, μουσική υπόκρουση από τον μαέστρο Micamic (Ναι, το παλλικάρι που συνέθεσε τα περισσότερα κομμάτια του αριστουργηματικού The Cat Lady) και η υπόσχεση ενός ‘μικρού’ αστυνομικού μυστηρίου, στην ήσυχη κωμόπολη του Pinewood. Πρωταγωνιστής που κάπνιζε μανιωδώς, άδειαζε το ένα φλυτζάνι καφέ πίσω από το άλλο και έδειχνε να τα πηγαίνει σωστά με τις Ερινύες και κάθε λογής μεταφυσική παρέκκλιση. Ο τίτλος φώναζε για Ποταμοπενίσiα (ΤΜ) παρουσίαση.

Το παιχνίδι χρηματοδοτήθηκε μέσω καμπάνιας του Indiegogo και παρά τον αρχικό ντόρο που είχε προκαλέσει, κυκλοφόρησε σιωπηλά και άδοξα πριν μια εβδομάδα. Ελάχιστες παρουσιάσεις και ένα αίσθημα παράξενο, πώς κάτι, κάπου, είχε πάει αμετάκλητα στραβά. Η απουσία ηχογραφημένων ομιλιών, ναι μεν αντισταθμίζεται από την όμορφη και υποβλητική μουσική υπόκρουση (οι φίλοι των βροχερών απογευμάτων με καφέ και θέα, θα το ερωτευτούν σχεδόν ακαριαία) αλλά αφήνει μια αίσθηση ημιτελούς.

Ένα έγκλημα έχει συγκλονίσει την φιλήσυχη κωμόπολη του Pinewood. Ένα νεαρό ζευγάρι που είχε πρόσφατα μετακομίσει εκεί, είναι νεκρό. Φαινομενικά ο σύζυγος Chris, πυροβόλησε σχεδόν εξ’επαφής την γυναίκα του Diane και κατόπιν έστρεψε το πιστόλι στον εαυτό του, δίνοντας ένα οριστικό τέλος στην ταραγμένη τους ζωή. Οι ντόπιες αρχές, συνηθισμένες περισσότερο στο να περιμαζεύουν γάτες από ψηλά δέντρα και να παρενοχλούν κανένα έφηβο skater, μουδιασμένες προτιμούν να μείνουν στην ‘απλή’ επιφάνεια της υπόθεσης. Νεαρό ζευγάρι, είχαν προβλήματα, όχι πολλές φιλίες ή επαφές στην πόλη, σάλταραν και έγινε το μοιραίο.

Ο αστυνόμος (ελληνιστί, ντετέκτιβ) Michael Stone, καταφθάνει από την ‘μεγάλη πόλη’ δίχως ιδιαίτερες εξηγήσεις και αναλαμβάνει την υπόθεση. Εδώ οι υποψιασμένοι φίλοι της κατηγορίας, ξεκινάνε τα παραδοσιακά στοιχήματα. ‘Δεν υπάρχει τίποτε από την ιστορία, είναι όλα μια αλληγορία για την προσωπική τραγωδία του Michael’. ‘Τα πάντα συμβαίνουν στο κεφάλι του πρωταγωνιστή.’ Η προκατάληψη αυτή σε συνδυασμό με το ‘σιωπηλό’ λανσάρισμα του παιχνιδιού, κάνουν τις δυο πρώτες ώρες από τις τέσσερις που διαρκεί συνολικά να αμφιταλαντεύονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Και μιλάμε πάντοτε για το ειδικό και οιονεί περιορισμένο κοινό στο οποίο απευθύνεται ο τίτλος.

Με χαρά διαπίστωσα πως το σενάριο είναι ολοκληρωμένο, ξεπερνά με άνεση τυχόν ‘ευκολίες’ στη γραφή και κρατά τον παίκτη σε αγωνία αναφορικά με την πραγματικότητα, μέχρι το τέλος. Η δράση του Rainswept ξετυλίγεται στα πλαίσια μιας εβδομάδας που περνά στο Pinewood o αστυνόμος Stone. Θα κληθούμε να εξερευνήσουμε την πόλη, να γνωρίσουμε και να ερευνήσουμε συγκεκριμένους κατοίκους και να επιλύσουμε το μυστήριο σύμφωνα με την κρίση μας.

Υφίστανται δυο διαφορετικά φινάλε στην περιπέτεια και ορισμένοι πολύ ελαφριοί ‘γρίφοι’ οι οποίοι δεν πρόκειται να προβληματίσουν οποιονδήποτε παίκτη είχε έστω και επιδερμική επαφή με το είδος στο παρελθόν. Χωρίς να παρουσιάζει κάτι εκπληκτικό ή ρηξικέλευθο, είναι παιχνίδι βαθιά ατμοσφαιρικό, ιδανική συντροφιά για ένα βροχερό απόγευμα με καφέ και τσιγάρα.

Το επίπεδο της γραφής και η συνοχή του σεναρίου του το βοηθάνε να σταθεί στα πόδια του. Ο δε τρόπος με τον οποίο ξεπερνά τις όποιες προσδοκίες ή τις εντυπώσεις που μπορεί να δημιουργήσει η αρχή του σε φίλους της κατηγορίας, λογίζεται στα πολύ θετικά. Χωρίς να συγκλονίζει, αποτελεί μια τιμιότατη πρόταση για τους φίλους των αστυνομικών περιπετειών.