STELLARIS: SYNTHETIC DAWN
Η αστρική εξάπλωση του Ηνωμένου Βασιλείου των Kar-Du προχωρούσε με ταχύτατους ρυθμούς. Αν και είχαν περάσει μόλις 17 χρόνια από την εποχή που ανέπτυξαν τα πρώτα τους διαστημόπλοια με δυνατότητα ταξιδιού faster-than-light, είχαν ήδη δημιουργήσει 2 νέες αποικίες και έναν συνοριακό σταθμό στα πλανητικά συστήματα γύρω από την κοιτίδα του πολιτισμού τους, και ατένιζαν με υπέρμετρη αισιοδοξία το μέλλον προς την πραγματοποίηση του αστρικού τους πεπρωμένου. Τίποτα δεν προμήνυε την καταστροφή που πλησίαζε…
Ένα Science Ship του Βασιλείου εξερευνούσε το σύστημα Ibleen, το οποίο απεδείχθη πλουσιότατο σε υπεραπαραίτητους πόρους. Ο επιβλέπων Επιστήμονας του πλοίου ετοιμαζόταν να ενημερώσει τον Βασιλιά του σχετικά με τα σημαντικά ευρήματα, όταν οι αισθητήρες του πλοίου αρχίζουν να ηχούν σαν τρελοί: ένα άγνωστης ταυτότητας σκάφος έχει εισέλθει στο σύστημα, και επιχειρεί να εκπέμψει κάποιο σήμα. Πριν το πλήρωμα του Science Ship προλάβει να συνειδητοποιήσει την σπουδαιότητα των στιγμών ή να αντιδράσει, όλες οι οθόνες του πλοίου ενεργοποιούνται ταυτόχρονα και εμφανίζεται σε αυτές μια απειλητική, μεταλλική μορφή χρυσόμαυρου χρώματος. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, η μορφή αρχίζει να εκπέμπει ένα ηχητικό μήνυμα:
“Είμαστε η Οδηγία Ragequitron. Χαμηλώστε τις ασπίδες σας και παραδώστε τα πλοία σας. Θα προσθέσουμε τα βιολογικά και τεχνολογικά χαρακτηριστικά σας στα δικά μας. Ο πολιτισμός σας θα προσαρμοστεί στην υπηρεσία μας. Θα αφομοιωθείτε. Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙH.
Το τέλος για τους Kar-Du, αλλά και για όλες τις οργανικές μορφές ζωής στον Γαλαξία, είχε ήδη προδιαδεγραφεί. Η αντίσταση ήταν μάταια. Θα αφομοιώνονταν. Η επέλαση των Μηχανών, είχε μόλις ξεκινήσει…
Όπως μπορεί να φανταστεί και ο πλέον αδαής, ακόμα κι αν η δραματοποιημένη εισαγωγή του review δεν μίλησε στην ψυχή του, το τελευταίο Story Pack του Stellaris ονομάζεται Synthetic Dawn και παρουσιάζει εκτενέστατες gameplay προσθήκες σχετικές με έναν παραδοσιακό φόβο και τρόμο κάθε sci-fi εγχειρήματος που σέβεται τον εαυτό του: την Machine Intelligence. Τουτέστιν, πέρα από τους παραδοσιακούς, “Meatbag” πολιτισμούς που μπορούσαμε να επιλέξουμε (ή να αντιμετωπίσουμε γενικά) ως τώρα, πλέον εισάγονται στο παιχνίδι εντελώς Μηχανικές Αυτοκρατορίες (η παρουσία των οποίων, ας σημειωθεί, ήταν και αίτημα των φίλων του Stellaris σχεδόν από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του), διαθέσιμες είτε για άμεσο έλεγχο από εμάς είτε ως αντίπαλοι στις αστρικές μας περιπλανήσεις.
Αναμενόμενα, η ακριβής “κοινωνικοπολιτική” φύση της κάθε Μηχανικής Αυτοκρατορίας ποικίλει ανάλογα με τα Civics που έχει ενεργοποιημένα. Μια “απλή” Αυτοκρατορία λειτουργεί λίγο-πολύ ως ένα μηχανοποιημένο Hivemind, υπάρχουν ωστόσο και 3 ξεχωριστές υποκατηγορίες-ιδιοσυγκρασίες που διαμορφώνονται από την επιλογή συγκεκριμένων Civics:
-Driven Assimilators: Το προφανές αντίστοιχο των Borg από τα Star Trek – ένα μηχανικό Hivemind το οποίο ενσωματώνει στην Κοινή Συνείδηση οργανικούς πολιτισμούς, μετατρέποντας τους Pops τους σε Cyborgs που υπηρετούν την Αυτοκρατορία πειθήνια και αποτελεσματικά. Οι Pops που μετατρέπονται σε Cyborgs παύουν να επηρεάζονται από το Happiness stat και να εξαρτώνται από την κατανάλωση Food, ενώ παράλληλα διατηρούν τα Traits του αρχικού πολιτισμού τους και λαμβάνουν μπόνους στην παραγωγικότητά τους, τα οποία μπόνους μπορούν να αυξηθούν περαιτέρω με την κατασκευή συγκεγκριμένων κτιρίων. Τέτοιου είδους μηχανική αυτοκρατορία επέλεξα για τις ανάγκες του review, και τα αποτελέσματα μπορώ να πω πως με εντυπωσίασαν.
-Rogue Servitors: Μηχανές που δημιουργήθηκαν από κάποιους ανεπτυγμένους τεχνολογικά οργανικούς ως “εργαλεία” και ως υπηρέτες, όμως στην πορεία αναλάμβαναν ολοένα και αυξανόμενες αναβαθμίσεις και ευθύνες μέχρι που κατέληξαν ουσιαστικά να “τρέχουν” πλήρως τον πλανήτη των δημιουργών τους και να ρυθμίζουν κάθε έκφανση της ζωής σε αυτόν. Έτσι, ενώ οι Δημιουργοί ζουν μια ανέμελη, αποχαυνωμένη, ηδονική, άεργη και παρακμιακή ύπαρξη (ωραίο ακούγεται…) υπό την φροντίδα των μηχανών, οι Servitors αποφασίζουν να ερευνήσουν το διάστημα για τον εντοπισμό και άλλων οργανικών που θα μπορούσαν να πάρουν υπό την πλήρη και ευεργετική προστασία τους, απελευθερώνοντάς τους από “το βάσανο της ελεύθερης βούλησης”. Σαφώς πιο καλοπροαίρετοι και ευεργετικά διακείμενοι προς τους οργανικούς σε σχέση με τους Exterminators, οι Servitors έχουν την δυνατότητα να συνάπτουν κανονικές διπλωματικές σχέσεις με όλους τους ξένους πολιτισμούς ενώ, αν κατακτήσουν κάποιον οργανικό πολιτισμό, έχουν την δυνατότητα να τοποθετούν τους Pops του σε ειδικά κτίρια Organic Sanctuaries, τα οποία παράγουν πόντους Unity και προσφέρουν διάφορα μπόνους στην παραγωγικότητα της Αυτοκρατορίας. Οι Servitors θα έλεγα πως μοιάζουν ως ιδιοσυγκρασία κάπως με μια πιο φιλική εκδοχή των Geth των Mass Effect, αφήνοντας βέβαια στην άκρη το γεγονός πως αυτά κατέληξαν να ξεσπιτώνουν τους Quarians αντί να τους φερθούν με στοργή και προδέρμ.
-Determined Exterminators: Ο απόλυτος καταστροφικός εφιάλτης. Μια Machine Intelligence που αρχικά δημιουργήθηκε για να υπηρετεί κάποιο συγκεκριμένο βιομηχανικό, στρατιωτικό ή επιστημονικό σκοπό, όμως στην πορεία συνειδητοποίησε την ύπαρξή της, εξεγέρθηκε, αφάνισε τους οργανικούς δημιουργούς της, και πλέον στρέφεται στα άστρα προκειμένου να εξολοθρεύσει κάθε οργανική μορφή ζωής. Όπως είναι λογικό, οι Exterminators δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε οποιασδήποτε μορφής διπλωματία με άλλους οργανικούς πολιτισμούς, κερδίζουν combat bonuses και έξτρα πόντους Unity κάθε φορά που εξολοθρεύουν πληθυσμιακές μονάδες (“Pops”) οργανικών, και, όπως και οι Fanatic Purifier πολιτισμοί, έχουν κατά τη διάρκεια πλανητικών βομβαρδισμών την έξτρα βαθμίδα έντασης ονόματι “Armageddon”. Ως παραλληλισμό με γνωστά έργα Sci-Fi, φανταστείτε τους Exterminators ως κάτι σαν τον Skynet των ταινιών Terminator αλλά σε σαφώς πιο ευρεία καταστροφική κλίμακα.
Εκτός από τις τροποποιήσεις που επέρχονται στο gameplay λόγω των παραπάνω “ιδιοσυγκρασιών” και των λοιπών Civics, κάθε Machine Intelligence πολιτισμός έχει και ορισμένα κοινά γενικότερα στοιχεία στον τρόπο παιχνιδιού. Κυριότερα εξ αυτών είναι το ότι οι Pops τους δεν αναπτύσσονται μέσω growth όπως οι οργανικοί αλλά χτίζονται ξεχωριστά και κατά βούλησιν (όπως χτίζαμε ως τώρα τις μονάδες ρομπότ) ξοδεύοντας Minerals, δεν έχουν ανάγκη από Food (απαιτούν όμως Energy για την συντήρησή τους), δεν επηρεάζονται από το Happiness ή το Habitability (άρα μπορούμε ουσιαστικά να εποικίσουμε όποιου είδους πλανήτη θέλουμε), ενώ ο “αρχηγός” του πολιτισμού είναι ουσιαστικά μια αιώνια μηχανή που ζει για πάντα (άρα δεν τίθεται θέμα διαδοχής ή εκλογών κτλ – σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού θα ελέγχουμε έναν και μοναδικό αρχηγό). Αντίστοιχα και οι διαθέσιμοι Leaders ενός μηχανικού πολιτισμού έχουν αυξημένη διάρκεια ζωής, πλησιάζοντας την αιωνιότητα (βέβαια, ακόμα και έτσι, τα περιστασιακά “θανατηφόρα” ατυχήματα πάντα θα συμβαίνουν ακόμα και σε αυτούς). Οι Μηχανές επίσης έχουν πρόσβαση σε κάποια συγκεκριμένα κοινά “Machine-only” κτίρια και σε αντίστοιχα αποκλειστικά Events και Anomalies, ενώ μπορούν να επιλέξουν και αποκλειστικά καινούργια Traditions και Ascension Perks (για αυτό το τελευταίο, απαιτείται και η παράλληλη κατοχή του Utopia expansion).
Προφανώς, όπως γίνεται συνήθως, παράλληλα με τις προσθήκες του Synthetic Dawn έχουμε και κάποιες γενικότερες προσθήκες που έρχονται δωρεάν με την εγκατάσταση του Patch 1.8. Κύρια σε αυτές τις προσθήκες είναι ο μετασχηματισμός της παλαιάς AI end-game crisis στην νέα, βελτιωμένη και άκρως ενδιαφέρουσα Contingency Crisis, στην οποία μια αρχαία ΑΙ ξυπνάει μετά από νάρκη χιλιετιών και διακηρύσσει πως, προκειμένου να αποφευχθεί μια “Class-30 Singularity” (ότι κι αν είναι αυτό), μοναδική λύση σύμφωνα με τους υπολογισμούς της είναι… η πλήρης εξόντωση όλης της νοήμονος ζωής στον γαλαξία, οργανικής και μη. Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω ιδιαίτερα πάνω στο γιατί κάτι τέτοιο δεν μας συμφέρει και ιδιαίτερα στα πλαίσια του Stellaris.
Άλλη σημαντική προσθήκη είναι η εισαγωγή του μηχανισμού Decadence. Σύμφωνα με αυτόν, οι Awakened Fallen Empires, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα διατήρησης άπειρων στρατευμάτων και ισοπεδωτικής αστρικής κατάκτησης των πάντων, αρχίζουν να λαμβάνουν μια ποινή “παρακμής” η οποία μειώνει την παραγωγικότητά τους και την ισχύ των στόλων τους, ενώ παράλληλα αυξάνει κατακόρυφα την τάση για επανάσταση στους κατακτημένους από αυτές πλανήτες. Πρόκειται, το δίχως άλλο, για ένα σωτήριο μέτρο το οποίο επιχειρεί να μετριάσει κάπως την ισχύ των Awakened Empires, οι οποίες κατέληγαν κυριολεκτικά ανίκητες στην συντριπτική πλειοψηφία των παιχνιδιών.
Οι υπόλοιπες μικρές ή μεγάλλες αλλαγές που επιφέρει η έκδοση 1.8 είναι υπερβολικά πολλές για να απαριθμηθούν εδώ. Τυπικά, μπορείτε να συμβουλευτείτε τα επίσημα Patch Notes ΕΔΩ. Αξίζει όμως να αναφέρω μια μικρή εξ αυτών: την βελτίωση της συμμαχικής ΑΙ κατά τους πολέμους. Στη διάρκεια του δοκιμαστικού playthrough, ήμουν σύμμαχος με ένα κράτος που βρισκόταν λίγο μακρύτερα από τα σύνορά μου, και μια ομάδα γειτονικών μου εχθρών κήρυξαν ταυτόχρονα τον πόλεμο προς εμένα. Ενώ ετοίμαζα τα στρατά μου για τον υπερ πάντων αγώνα και περίμενα πως ο στόλος του συμμάχου μου θα εξακολουθεί να ξύνεται αδρανής γύρω από την πρωτεύουσά του όπως γινόταν τις περισσότερες φορές στο Stellaris ως τώρα, συνέβη το ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ: ο σύμμαχός μου κινητοποίησε τον στόλο του, τον έστειλε στην πρωτεύουσά μου, και του έδωσε εντολή να ακολουθεί τον κύριο δικό μου στόλο! Έδωσα εντολή στον στόλο μου να επιτεθεί στον κάθε εχθρό ξεχωριστά όσο ήταν νωρίς ακόμα, ο στόλος του συμμάχου μου με ακολούθησε και συμμετείχε στις μάχες προβλεπόμενα, και σύντομα ο πόλεμος ολοκληρώθηκε προς όφελός μου. Πραγματικά, δεν μπορούσα να το πιστέψω!
Έχοντας ρίξει καμιά 50αριά ώρες παιχνιδιού στο Synthetic Dawn, μπορώ να πω πως έχουμε ενδεχομένως να κάνουμε με μια ιστορική, συγκλονιστική πραγματικά, πρωτιά: ίσως και να πρόκειται για το πρώτο DLC που κυκλοφορεί η Paradox, το οποίο να αξίζει πλήρως τα λεφτά του! Πραγματικά, η τιμή των 10 ευρώ στην οποία διατίθεται αυτή τη στιγμή το Story Pack στο Steam και στο Paradox Store φαντάζει μηδαμινή μπροστά στις άκρως ποιοτικές και διασκεδαστικές προσθήκες που εισάγει, ειδικά σε αντιδιαστολή με τα 20 ευρώ που κόστιζε το Utopia expansion πριν μερικούς μήνες. Δεν ξέρω αν το κατέβασμα της τιμής σε σχέση και με το Utopia οφείλεται ή όχι στο όλο μπάχαλο που είχε γίνει τις προάλλες με την τιμολόγηση των προϊόντων της εταιρίας σε συγκεκριμένες χώρες, αλλά το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει.
Τα μόνα αρνητικά που μπορώ να προσάψω στο όλο πακέτο είναι το ότι δεν εισάγει κάποιο νέο Ship ή City Appearance αποκλειστικά για Synthetics (εξέλιξη άκρως ακατανόητη, μιας και στα πλαίσια του Contingency crisis βλέπουμε πως υπάρχουν ήδη μέσα στο παιχνίδι art assets για αμφότερα, αλλά για κάποιο λόγο δεν είναι διαθέσιμα και στους παίκτες) ή νέες διαθέσιμες Σημαίες εμπνευσμένες από τις Μηχανές, το ότι η ΑΙ συνεχίζει να κάνει περιστασιακά νερά παρά τις πολύ καλές διορθωτικές κινήσεις που έγιναν με το patch 1.8, αλλά και το ότι… θα πρέπει να περιμένουμε μελλοντικό DLC ώστε να λάβουν επιτέλους λίγη αγάπη και οι τομείς της Διπλωματίας και των Μαχών (αυτό είναι επιβεβαιωμένη είδηση, οπότε μελλοντικά θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες). Αφήνοντας όμως αυτά στην άκρη… οι οπαδοί του Stellaris, μην το σκέφτεστε καν: Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙH.
Pros
- Διασκεδαστικότατοι πολιτισμοί Machine Intelligence, με όλες τις προσθήκες που επιφέρουν στο gameplay.
- Οι νέες Advisor Voices σπάνε την μονοτονία της “κλασικής” φωνής που ακούγαμε ως τώρα.
- Άκρως λογική και προσιτή τιμή (κάτι που δεν πίστευα ποτέ πως θα έγραφα για DLC της Paradox).
- Η έκδοση 1.8 επιφέρει, μεταξύ άλλων, σαφείς και αναπάντεχες βελτιώσεις στην ΑΙ…
Cons
- …χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως η κατάσταση είναι πλέον απόλυτα ιδανική.
- Ακατανόητη απουσία νέων Synthetic Ship και City Appearances, αλλά και Flags.
Πραγματική απόλαυση του ρηβιού. Τα δε υποσυνείδητα μηνύματα περί ολικής επικράτησης της Ημιθανούς Αυτοκρατορίας της Ρεητζκουιτίας, προφανώς και δεν περνούν απαρατήρητα. Νομίζω την έχετε ψωνίσει εκεί στο μικρό, ψευδο-χαρντκόρ μαγαζάκι σας, κύριε Γκουνελιώτη.
Ξεκαρδιστικός Γκουνέλιον. Πολύ χαίρομαι που έφτασε στο σημείο που θα έπρεπε να είναι. Επιτέλους ωρίμασε θαρρώ. Καθώς έχεις παίξει τα major DLC’s πέρα από την αγορά του Synth. Dawn, πιστεύεις πως την παρούσα στιγμή αξίζει η αγορά όλων των DLC για ένα χορταστικό playthrough;
Το πακέτο Leviathans+Synthetic Dawn θεωρώ πως είναι υποχρεωτική αγορά, προσθέτουν άπειρο μεράκι στο βασικό γκεημ για σχετικά χαμηλό αντίτιμο (το Synthetic Dawn στο 10ευρο, το Leviathans το βρίσκεις και με 5ευρο πλέον). Στο Utopia το μόνο που με κάνει να τσινάω λίγο είναι πως κοστίζει όσο τα 2 παραπάνω μαζί (σε έκπτωση κιόλας, μιας και η βασική του τιμή είναι τα 20 ευρώ), αλλά για τα Ascension Perks και μόνο ίσως άξιζε τον κόπο αν καταφέρεις να το βρεις πουθενά για κάτω από 15 ευρώ.
Μίλησες στην ψυχή μου! Το σώμα μου είναι έτοιμο.
Νομίζω θα περιμένω λίγο ακόμη και θα τα αγοράσω όλα μαζί όπως προτείνεις, αφήνοντας το Utopia στην άκρη. Μεγάλο ψηστήρι κάνεις, η πιθανότητα να το ξεκινήσω όλο και πιο σύντομα μεγαλώνει. 😀