REVIEWS

THE DARK EYE: MEMORIA

To 2012 υπήρξε μία από τις πλέον παραγωγικές χρονιές για τη σύγχρονη μητέρα των adventure games, τη Γερμανική Daedalic Entertainment, αφού πρόλαβε να μας δώσει τέσσερα (!) παιχνίδια, τα “The Dark Eye: Chains of Satinav”, “Deponia”, “Edna and Harvey: Harvey’s New Eyes” και “Chaos on Deponia”. Κι αν δεν υπήρχε το ξεκαρδιστικό “Deponia” μαζί με το sequel του, το πρώτο θα διεκδικούσε άνετα τον τίτλο του “Adventure Game of the Year”, πάντα σύμφωνα με τα προσωπικά μου γούστα και κριτήρια.

Ο παραμυθένιος κόσμος στον οποίο εξελισσόταν η περιπέτεια, τα θαυμάσια γραφικά της και το story του νεαρού Geron, κατοίκου του Andergast, και της νεράιδας Nuridarinellavanda, ή αλλιώς Nuri, με κέρδισαν με το παραπάνω και μου χάρισαν αρκετές ώρες ευχάριστης ενασχόλησης μαζί του.  Όταν λοιπόν οι Γερμανοί developers ανακοίνωσαν, προ ολίγων μηνών, ότι δουλεύανε πάνω στο sequel του “Chains of Satinav”, με έκαναν να αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την άφιξη αυτού.

ΑΓΩΝΑΣ ΔΡΟΜΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ

Προκειμένου να σας πληροφορήσω για το σενάριο του ”Memoria”, αναγκαστικά θα πρέπει να προβώ σε spoilers όσον αφορά στο φινάλε του προκατόχου του, οπότε όσοι δεν έχετε παίξει/ολοκληρώσει εκείνο, καλό θα είναι να προχωρήσετε στην ανάγνωση των επόμενων παραγράφων αφού το πράξετε (μια και, όπως προανέφερα, πρόκειται για πολύ αξιόλογο παιχνίδι).

Memoria Snap1Νωρίς νωρίς έρχεται ο πρώτος αξιόλογος γρίφος, που είναι ο τρόπος εξόδου μας από τον τάφο του Malakkar

Όπως όλοι θυμόμαστε, στο τέλος του “Chains of Satinav” ο Geron κατάφερε να απελευθερώσει την Nuri από τα δεσμά του προφήτη, μη μπορώντας όμως να αποτρέψει τη μεταμόρφωση της σε κοράκι. Το τίμημα της ελευθερίας ήταν πολύ βαρύ για την όμορφη νεράιδα, που έπρεπε να συνεχίσει να ζει παγιδευμένη στο σώμα ενός πουλιού.

Ο καιρός έχει περάσει και τα πράγματα δεν εξελίσσονται καθόλου καλά για τη Nuri. Κάθε μέρα δείχνει να ξεχνά όλο και περισσότερο την πραγματική της υπόσταση, τις περιπέτειες που έζησε με τον Geron και το τι της συνέβη. Κινδυνεύει έτσι να καταστεί σύντομα ένα κανονικό κοράκι, δίχως την παραμικρή μνήμη, με αποτέλεσμα μοιραία να έρθει η στιγμή που θα πετάξει μακριά από τον ήρωά μας, αφού στα μάτια της θα φαντάζει πλέον ως ένας άγνωστος άντρας.

Ο Geron το γνωρίζει καλά αυτό και δεν έχει σταματήσει να ψάχνει τον τρόπο να λύσει τα μάγια της αγαπημένης του. Η ευκαιρία δείχνει να έρχεται με την άφιξη ενός εμπόρου, ονόματι Fahi, στο Andergast. Ο Fahi φέρεται να είναι ο μόνος που γνωρίζει πώς να δώσει πίσω στη Nuri το σώμα της. Για να το κάνει αυτό, ζητά ως αντάλλαγμα από τον Geron να λύσει έναν γρίφο που σχετίζεται με την ιστορία της Sadja al Kebir, πριγκίπισσας του βασιλείου του Fasar, η οποία, 450 χρόνια πριν, ξεκίνησε προς την έρημο Gor, για να δώσει τη μάχη της, δίπλα στους μάγους και τους κληρικούς, ενάντια στον Borborad και τα τάγματα των δαιμόνων. Κι ενώ σκοπός και επιθυμία της ήταν τα κατορθώματά της να μνημονεύονται στα βάθη των αιώνων, συνέβη το ακριβώς αντίθετο, αφού κανείς δε δείχνει να τη θυμάται πλέον, ούτε και να γνωρίζει τι απέγινε.  

Φυσικά ο Geron έρχεται σε άμεση συμφωνία με τον αινιγματικό έμπορο κι από ‘κει και πέρα αρχίζει να βιώνει τα γεγονότα που σχετίζονται με τη δράση της Sadja, υπό μορφή ονείρων. Δε θα αργήσει δε να γνωρίσει και την Bryda, μία νεαρή μαθητευόμενη μάγισσα που εκπαιδεύεται στην τοπική σχολή μαγείας του Andergast. Οι δυο τους θα συνεργαστούν στενά για να ανακαλύψουν τη μοίρα της Sadja, με καθέναν να ενδιαφέρεται για εκείνη για διαφορετικούς λόγους.

Τα παραπάνω είναι μόνο η εισαγωγή και μία πολύ μικρή γεύση του story του “Memoria”. Ενός story που μας δίνει εναλλάξ τον έλεγχο τόσο του Geron, όσο και της Sadja, σε τελείως διαφορετικές χρονικές περιόδους μεταξύ τους, οδηγώντας μας να παρακολουθήσουμε το πώς ολοκληρώνεται (;) η περιπέτεια έκαστου εξ’ αυτών, αλλά και η μοίρα της νεράιδας Nuri.   

Memoria Snap2Δε λείπουν και οι γνώριμες, από το πρώτο παιχνίδι, τοποθεσίες

ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ

Από το 2009, οπότε και πρωτογνωρίσαμε την Daedalic Entertainment μέσα από την πρώτη δημιουργία της, το “The Whispered World”, μέχρι και το πιο πρόσφατο “Night of the Rabbit”, όλοι έχουμε καταλάβει ότι οι Γερμανοί είναι ορκισμένοι λάτρεις των 2D hand drawn γραφικών. Συνεπώς, δεν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία πως το “Memoria” δε θα παρέκκλινε της συγκεκριμένης συνταγής, προσφέροντάς μας πανέμορφες τοποθεσίες και τοπία. Αυτό επιβεβαιώνεται και με το παραπάνω, καθώς, για μία ακόμη φορά, θα θαυμάσουμε το ταλέντο, το μεράκι και τη φαντασία των στελεχών της εταιρείας, που, βαδίζοντας στα γνωστά και σίγουρα μονοπάτια του “Chains of Satinav” μας δίνουν, με χαρακτηριστική άνεση, ένα από τα πιο όμορφα adventure games των τελευταίων ετών. Πλέον με κάθε νέα δημιουργία της Daedalic αναπόφευκτα θα μπαίνουμε στη διαδικασία σύγκρισής της με τις προηγούμενες, για να καταλήξουμε στο ποια έχει τα πρωτεία. Προσωπικά θεωρώ τα γραφικά των δύο Dark Eye τίτλων και του “Night of the Rabbit” ως τα καλύτερα που έχουμε συναντήσει μέχρι σήμερα. Την ίδια στιγμή, το animation των διαφόρων χαρακτήρων, που είχε αποτελέσει σημείο κριτικής στο “Chains of Satinav”, στο “Memoria” δεν υστερεί καθόλου.

Δεν έλειψαν κι εκείνοι που είχαν παράπονα στο ηχητικό κομμάτι, πιο συγκεκριμένο από το voice acting, κατά την ενασχόλησή τους με την πρώτη περιπέτεια του Geron. Κι εδώ η κατάσταση είναι εμφανώς βελτιωμένη. Η μουσική κινείται σε σαφώς ανώτερα επίπεδα, ενσωματώνοντας ορισμένες πολύ όμορφες μελωδίες, ενώ όσον αφορά στο speech, με την εξαίρεση του Geron, οι υπόλοιποι χαρακτήρες, προεξεχόντων των Fahi, Sadja και –κυρίως- κάποιων άλλων που δε μπορώ να σας αποκαλύψω, διαθέτουν ικανοποιητικότατα voice overs. Ο ήρωάς μας δυστυχώς είναι εκείνος που δεν καταφέρνει να μας πείσει για τη δύναμη των συναισθημάτων του, καθώς η ομιλία του δεν έχει την απαραίτητη ζωντάνια, όντας ολίγον “επίπεδη”, δίχως ξεσπάσματα και αυξομειώσεις στην έντασή της, ακόμη κι όταν ο Geron βρίσκεται ενώπιον των πιο δυσοίωνων καταστάσεων. Ευτυχώς δε φτάνει στο σημείο να μας απογοητεύει τελείως, αλλά ο ηθοποιός που δάνεισε τη φωνή του δε βλέπω να μας συντροφεύσει σε μελλοντικές δημιουργίες της Daedalic Entertainment. Εκείνο που επαναλαμβάνεται για μία ακόμη φορά σε παιχνίδι της εν λόγω εταιρείας είναι η υστέρηση στο lip synchronization, φαινόμενο που γίνεται ακόμη πιο φανερό λόγω των close ups κατά την ομιλία των διαφόρων χαρακτήρων. Για να είμαστε δίκαιοι όμως, αυτή τη φορά είναι σαφώς λιγότερο αισθητό σε σχέση με το παρελθόν. Τέλος, δε λείπουν και τα σημεία όπου, εκ παραδρομής, δεν έγινε προσαρμογή από την γερμανική στην αγγλική γλώσσα. Ναι μεν δεν αποτελεί σοβαρό ψεγάδι, δίνει όμως μία εικόνα βιασύνης και προχειρότητας, που σίγουρα αδικεί το παιχνίδι.

Memoria Snap3Κάποιος από το παρεάκι εκεί δεξιά λέει ψέματα. Ποιος όμως;

Εκεί που το “Memoria” δε θα σας επιτρέψει να βρείτε ψεγάδι, είναι στον χειρισμό του, μια και το οπλοστάσιό του περιλαμβάνει τα πάντα. Είστε άπειρος παίκτης και επιζητάτε τον hotspot indicator, αλλά και την επιπλέον βοήθεια αναφορικά με το αν κάποιο αντικείμενο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην πορεία; Θα τα βρείτε. Νιώθετε απαραίτητη την ύπαρξη ενός quest log, για να είναι πιο εύκολο να κατανοήσετε τι πρέπει να κάνετε παρακάτω; Κι αυτό είναι διαθέσιμο. Επειδή όμως δεν είμαστε όλοι πρωτάρηδες και ταυτόχρονα αναζητούμε εκείνο το στοιχείο που θα διαφοροποιήσει τον εν λόγω τίτλο από τα υπόλοιπα παιχνίδια της κατηγορίας, αυτό θα έρθει με τη μορφή των ιδιαίτερων ικανοτήτων που διαθέτουν αμφότεροι οι πρωταγωνιστές. Έτσι λοιπόν, εκτός του να χαλάει και να επανασυνθέτει ορισμένα αντικείμενα, όπως στο “Chains of Satinav”, ο Geron γρήγορα αποκτά την ικανότητα να εντοπίζει την ύπαρξη μαγείας στους διαφόρους χώρους. H δε Sadja είναι ακόμη πιο προικισμένη, αφού μέσω των Activate/De-activate και Petrify/De-Petrify εντολών μπορεί να ενεργήσει πάνω σε πέτρες, ανθρώπους και φυτά, δίνοντάς τους ζωή ή μετατρέποντάς τους αντίστοιχα σε πέτρες ή κρυστάλλους.

Η πιο ενδιαφέρουσα δυνατότητά της όμως, που είναι και το χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει στο “Memoria” είναι η ενόραση, μέσω της οποίας επηρεάζει τη σκέψη και τις ενέργειες των χαρακτήρων που συναντά. Πατώντας στο αντίστοιχο icon, η οθόνη αποκτά σκούρο χρώμα και τονίζονται τα σημεία που μπορούμε να επιλέξουμε, ώστε να καταλήξουμε στη σωστή εκείνη τριάδα που θα έχει ως αποτέλεσμα να γίνει κάτι που εξυπηρετεί τους σκοπούς της ηρωίδας μας, π.χ. να στρέψει το ενδιαφέρον ενός χαρακτήρα σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Η εν λόγω λειτουργία πραγματικά με ενθουσίασε, αφού διαθέτει πρωτοτυπία, μας ζητά να κατανοήσουμε τι -και γιατί- πρέπει να το πράξουμε και δένει άψογα με το κλίμα του κόσμου που παρουσιάζει το “Memoria”. Όλες οι παραπάνω ενέργειες  πραγματοποιούνται μέσω των icons που εντοπίζονται στη μπάρα που βρίσκεται ακριβώς πάνω από τον χώρο αποθήκευσης αντικειμένων στο inventory μας. Κατά τα άλλα, ισχύουν όσα θα περιμένατε να βρείτε σε έναν κλασσικό point ‘n’ click τίτλο. Η Use/Pick Up εντολή αντιστοιχεί στο αριστερό mouse button, η Look στο δεξί, ενώ με τον mouse wheeler εναλλάσσουμε τα διαθέσιμα αντικείμενα, αλλά και τα εικονίδια που αντιστοιχούν στις special abilities των χαρακτήρων μας, πάνω από ένα hotspot. Τέλος, όσον αφορά στους διάφορους διαλόγους, οι επιλογές μας δεν οδηγούν σε εναλλακτική κλιμάκωση των γεγονότων, με την εξαίρεση του φινάλε, που έχει δύο εκδοχές.

Memoria Snap5Η επιβλητική Drakonia κρύβει αρκετές προκλήσεις

ΑΠΟ ΤΗ NEIRUTVENA ΣΤΗ DRAKONIA

Το συγκεκριμένο gaming studio σχεδόν όλοι μας το έχουμε αγαπήσει για τα γραφικά των παιχνιδιών του, ενώ ορισμένοι το αντιπάθησαν για την υστέρησή του που συχνά πυκνά φανερώνει, κατά τη δική τους κρίση, στο voice acting. Αν μη τι άλλο όμως, άπαντες το παραδεχόμαστε για την ποικιλία και ποιότητα των γρίφων με τους οποίους προικίζει τα adventure games που δημιουργεί. Στον αντίποδα, έχουμε συνδέσει το όνομά του με την ύπαρξη bugs στους τίτλους που μας δίνει. Ξεκινώντας από το τελευταίο, που είναι και εξόχως σημαντικό για την όλη εμπειρία που θα έχετε με το “Memoria”, δε θα συναντήσετε κάποιο τέτοιο. Πρέπει να πω ότι μέχρι και τη χθεσινή, επίσημη, κυκλοφορία του στο Steam, υπήρχε ένα σοβαρότατο bug, που μπορούσε να αποδειχθεί game breaking, αν κάποιος δεν σκεφτόταν τον τρόπο να το ξεπεράσει.

Η Daedalic, ανταποκρινόμενη ταχύτατα στις υποδείξεις και παρατηρήσεις των απανταχού reviewers, φρόντισε να το εξαλείψει, μέσω κυκλοφορίας ενός patch ταυτόχρονα με το launching του παιχνιδιού. Ξεπέρασε έτσι την κατηγορία που της είχαμε προσάψει κατά το παρελθόν, ότι ενώ δηλαδή ενημερώνεται έγκαιρα για τα bugs που εντοπίζονται στα παιχνίδια της, δεν αντιδρά ή, αν το κάνει, αργεί χαρακτηριστικά. Σε κάθε περίπτωση, η απροβλημάτιστη φύση του “Memoria”, μετά και από εκείνη του “Night of the Rabbit”, δείχνει ότι πιθανότατα η εταιρεία έχει μπει σε μία νέα εποχή, όπου τα bugs δε πρέπει να θεωρούνται απαραίτητοι συνοδοί των παιχνιδιών που σχεδιάζει. Τη θέση αυτών όμως εδώ έχουν πάρει κάποια αναίτια frame drops, υπό μορφή στιγμιαίων παγωμάτων κατά την εναλλαγή οθονών, που από ένα σημείο και μετά καταντάνε αρκετά κουραστικά και επιζητούν την κυκλοφορία ενός ακόμη patch, ούτως ώστε να εξαλειφθούν.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο πιο ζωτικό σημείο ενός adventure game, τους γρίφους του. Αν στο “Chains of Satinav” ήταν –δικαίως- η Neirutvena εκείνη που σας γοήτευσε, τη θέση της στο “Memoria” παίρνει η περιοχή όπου η Sadja προσπαθεί εναγωνίως να φτάσει, η Drakonia. Ομολογουμένως δε διαθέτει τη φαντασία της πρώτης, ούτε τον εκπληκτικό σχεδιασμό των γρίφων της, αλλά σίγουρα ανεβάζει τον δείκτη δυσκολίας του παιχνιδιού, που μέχρι εκείνο το σημείο κινείται σε χαμηλά επίπεδα. Εκεί είναι που θα χρειαστεί να καταφύγουμε σε χρήση χαρτιού και στυλό, προκειμένου να λύσουμε έναν συγκεκριμένο γρίφο, από εκεί κι έπειτα το παιχνίδι αποκτά ιδιαίτερη γοητεία κι απογειώνεται η ιστορία του, γενικά είναι η Drakonia εκείνη που φωνάζει «Daedalic» από χιλιόμετρα και μας αποζημιώνει για την εμπιστοσύνη που έχουμε στην εν λόγω εταιρεία αναφορικά με την ευρηματικότητα που δείχνει στις προκλήσεις που μας θέτει.

Memoria Snap6Πώς και γιατί μετατράπηκαν άραγε κάποιοι άνθρωποι σε πέτρες;

Προ Drakonia, το παρόν δίνει ένας λαβύρινθος, υπό μορφή δάσους, τον οποίο ξεπερνάμε, εύκολα ή δύσκολα, με μία τροποποιημένη εκδοχή του μίτου της Αριάδνης και μία σειρά έξι αινιγμάτων όπου σε καθένα καλούμαστε να δώσουμε τη σωστή απάντηση. Λίγο πριν το φινάλε εντοπίζονται οι δύο τελευταίες προκλήσεις που μας θέτει το “Memoria”, που είναι η απενεργοποίηση πέντε κρυστάλλων, προκειμένου να καταφέρουμε να διασχίσουμε τρεις πύργους και ο φωτισμός ενός χώρου αυτών, οπότε και θα χρειαστεί να καταφύγουμε εκ νέου σε σημειώσεις επί χάρτου.

Κοντά σε όλα αυτά, η χρήση των visions διανθίζει αισθητά το gameplay και προσθέτει πόντους στη δυσκολία του παιχνιδιού, η οποία μέσω των προαναφερθέντων γρίφων καταφέρνει να ξεφύγει από το πολύ χαμηλό επίπεδο στο οποίο κυμαίνεται στα πρώτα τέσσερα από τα οκτώ συνολικά κεφάλαια της ιστορίας, με αποτέλεσμα το συνολικό διάστημα απασχόλησης του παίκτη να φτάνει τις 14 περίπου ώρες.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΩΡΙΜΑΝΣΗΣ

Ολοκληρώνοντας κάποιος το “Memoria”, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, σε επίπεδο story, αποτελεί ένα ξεκάθαρο σημάδι ωριμότητας της Γερμανικής εταιρείας και δημιουργεί ένα δυνατό δίδυμο μαζί με το “Chains of Satinav”. Καλή και απολαυστική η παλαβομάρα των “Deponia”, η μαυρίλα των “Edna and Harvey”, οι οικολογικές ανησυχίες του “Α New Beginning” και η όλη σύλληψη των γεγονότων που παρακολουθήσαμε στο “The Whispered World”, αλλά οι δύο Dark Eye περιπέτειες, μαζί με το “Night of the Rabbit” μαρτυρούν ότι από άποψης story telling η Daedalic έχει κάνει σημαντικά βήματα εμπρός τον τελευταίο χρόνο.

Ειδικά το “Memoria” το θεωρώ ως το καλύτερο παιχνίδι της από άποψης σεναρίου και εξέλιξης της ιστορίας, καθώς όσο προχωράμε προστίθενται χαρακτήρες που εξηγούν όσα παρακολουθούμε να συμβαίνουν, ενώ έρχονται να συμπληρώσουν και το story του “Chains of Satinav”. Η αστείρευτη φαντασία που επιδεικνύουν οι δημιουργοί του, το σωστό δέσιμο των γεγονότων που απέχουν 450 χρόνια μεταξύ τους, ο μελαγχολικός τόνος που διακατέχει την περιπέτεια αναφορικά με την Sadja, αφού εξ’ αρχής γνωρίζουμε ότι απέτυχε και ξεχάστηκε με το πέρασμα των αιώνων, αλλά και τ’ ότι, μέσα σε όλα αυτά, οι developers δε παραβλέψανε να μας δώσουν επιπλέον πληροφορίες αναφορικά με τον μυστηριώδη Satinav, είναι στοιχεία που μας αφήνουν με ένα αίσθημα ικανοποίησης με το πέσιμο των τίτλων τέλους.

Memoria Snap4Αυτή η φιγούρα παίζει ρόλο σε όλα όσα συμβαίνουν…

Ποιος ήταν λοιπόν ο Satinav; Υπήρχε ή όχι, όπως είπε ο προφήτης στο φινάλε του πρώτου παιχνιδιού; Γιατί η Sadja ξεχάστηκε από όλους, σαν να μην υπήρξε ποτέ; Μπορεί η Nuri να αποκτήσει πάλι το σώμα και τις αναμνήσεις της, ή η όλη προσπάθεια περί αυτού είναι μάταιη; Τι είναι αυτό που καθιστά τόσο σημαντική και ιδιαίτερη τη Drakonia; Τι επιζητά μέσα από όλα αυτά η Bryda; Ποιος είναι ο Mnemoremnon; Όλα τα παραπάνω κι ακόμη περισσότερα θα σας απασχολήσουν κατά τη διάρκεια του “Memoria” και θα οδηγήσουν σε ένα πολύ όμορφο φινάλε, που φροντίζει να αφήσει ανοικτή την πόρτα για μία δεύτερη συνέχεια στο μέλλον.

ΜΕ ΣΦΡΑΓΙΔΑ DAEDALIC

Χωρίς να είναι απολύτως απαραίτητο να έχετε παίξει το “Chains of Satinav” για να απολαύσετε το “Memoria”, προσωπικά συστήνω να ακολουθήσετε αυτή την ενδεδειγμένη σειρά, προκειμένου να μην έχετε καμία απορία για όσα θα δείτε να εκτυλίσσονται στο παιχνίδι, που ουσιαστικά διαθέτει διπλό χαρακτήρα, αφού η ολοκλήρωση της ιστορίας του Geron και της Nuri, είναι περισσότερο η πρόφαση για την αφήγηση της ιστορίας της Sadja.

Αν ανήκετε σε εκείνους που ευχαριστήθηκαν το πρώτο Dark Eye, επενδύστε άφοβα στο δεύτερο. Αν τοποθετήστε στο άλλο στρατόπεδο, εκείνο όπου η πολλή φαντασία και οι κόσμοι με μαγεία και νεράιδες σας προκαλούν αλλεργία και αφόρητη βαρεμάρα, καλύτερα να περιμένετε τον επόμενο τίτλο της Daedalic, που δε θα είναι άλλος από το τρίτο και τελευταίο “Deponia”. Η επιλογή είναι, όπως πάντα, δική σας…

Pros

  • Η χρήση των ιδιαίτερων ικανοτήτων των πρωταγωνιστών  
  • Πολύ όμορφη διασύνδεση δύο τελείως ξεχωριστών ιστοριών
  • Γραφικά για σεμινάριο στο είδος τους
  • Όσο προχωρά, γίνεται ολοένα και πιο ενδιαφέρον
  • Στην εξέλιξή του μας δίνει ορισμένους αξιομνημόνευτους χαρακτήρες

Cons

  • Συχνά και αδικαιολόγητα frame drops
  • Το voice acting του Geron δεν ικανοποιεί
  • Σε λιγοστές περιπτώσεις δεν έχει γίνει προσαρμογή του speech από τα γερμανικά στα αγγλικά

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 86%

86%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

10 Comments

  1. σορυ για το γαλλικο, αλλά ρε πουστη μου τετοια ΟΜΟΡΦΙΑ, δε θα μου τη δωσει ποτε κανενας 3d κοσμος.
    κοιταω τα screens, ειδικα το 3ο απο πανω, αυτο στο inn και σκεφτομαι οτι ανετα θα μπορουσε να ειναι ζωγραφικος πινακας.
    οι τυποι εχουν καταφερει το απιστευτο: εχουν αποδωσει τελεια την μαγεια και την ατμοσφαιρα του ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ.
    κατα την ταπεινη μου γνωμη, αυτο ειναι ισως το σημειο που υπερεχει το ειδος των adventures απ ολα τα υπολοιπα.
    σου “θυμιζει” τον τροπο που χανοσουνα μεσα στις ιστοριες με μοναδικο οπλο την φαντασια σου οταν ησουν παιδι και γι αυτο κιολας, νομιζω οτι περα απ τις άλλες φυλες των gamers, ο αντβεντσουράς ειναι σχεδον παντα ως χαρακτηρας, αυτο που λεμε “μεγαλο παιδι”..
    διαπιστωνω μολις οτι μ αυτη την ψυχολογικη παρατηρηση, μολις καταφερα κι εκανα οφτοπικ, ακομα και σε κομεντ για ρηβιου κι αυτο σιγουρα ειναι μεγαλο επιτευγμα 😀

    οντοπικ, εννοειται οτι οσο μαγικα κι αν ειναι η ατμοσφαιρα και τα γραφικα δεν φτανουν οταν μιλαμε για adventure, αλλά επειδη εμπιστευομαι το κριτηριο του μανου, θεωρω οτι εχουμε να κανουμε με παιχνιδι – διαμαντι. δεν εχω παιξει ουτε το πρωτο, και σκοπευω να επανορθωσω οσο το δυνατον στυντομοτερο…

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL