REVIEWS
Trending

THE QUARRY

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που συγκεκριμένοι δημιουργοί έχουν χτίσει ή ακόμα και συνδέσει το όνομα τους με συγκεκριμένα είδη παιχνιδιών, όπως για παράδειγμα η Obdisidian Entertainment με τα Role Playing Games, η id Software με τα First Person Shooters, ή εν προκειμένω, η Supermassive Games με τα Interactive Storytelling. Από το 2015, όπου η αρχή έγινε με το Until Dawn, παραδίδουν επιμελώς διαδραστικές ταινίες τρόμου, που το κυριότερο στοιχείο τους είναι οι επιλογές που κάνουμε και οι συνέπειες τους. Αν και με την ανθολογία The Dark Pictures απομακρύνθηκε από το επιτηδευμένα 80’s στυλ τρόμου που είχε το Until Dawn, με το νέο πόνημα τους το The Quarry, επιστρέφουν σε αυτό. Τόσο που, ασχέτως επιβεβαίωσης των Βρετανών δημιουργών, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί πνευματικό του διάδοχο.

Όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, τα κλισέ και η κεντρική σεναριακή ιδέα των ταινιών τρόμου εκείνης της δεκαετίας είναι εδώ, παρόλο που το The Quarry διαδραματίζεται το 2021. Δύο νεαροί, η Laura και ο Max βρίσκονται καθοδόν για την κατασκήνωση του Hackett’s Quarry, όπου θα περάσουν το καλοκαίρι τους ως ομαδάρχες. Κάτι θα πεταχτεί στην πορεία του αυτοκινήτου τους και για να το αποφύγουν θα βγουν εκτός δρόμου. Μέχρι να συνέλθουν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους, θα τους εντοπίσει ένας αστυνομικός, όπου θα τους ζητήσει αρκετά επιτακτικά να πάνε στο πλησιέστερο ξενοδοχείο για να περάσουν το βράδυ τους, και το πρωί να συνεχίσουν τη διαδρομή τους προς την κατασκήνωση. Φυσικά το νεανικό αίμα βράζει και οι 2 πρωταγωνιστές θα τον αγνοήσουν. Αυτό, όπως υποψιάζεστε, δε θα καταλήξει ιδιαίτερα καλά. Εν συνεχεία, η αφήγηση πηδάει στην τελευταία μέρα της κατασκήνωσης, όπου οι υπόλοιποι ομαδάρχες ετοιμάζονται να αποχωρήσουν. Θα σταματήσω κάπου εδώ προς αποφυγή spoilers.

Μερικές ιστορίες με φαντάσματα για να κλείσει καλά το καλοκαίρι…

Η ιστορία κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος, με συχνές ανατροπές και σοκαριστικές σκηνές στο ενδιάμεσο, αν και λογικά την αποκάλυψη για τον κίνδυνο που απειλεί τους χαρακτήρες θα την υποψιαστείτε σχετικά νωρίς. Οι αρχετυπικοί χαρακτήρες του 80’s horror είναι εδώ (ο αθληταράς, το καλό παιδί, η χαζογκόμενα κτλ.) – αν και η συμπεριφορά τους αποκλίνει σε στιγμές, κάνοντας τους πιο ενδιαφέροντες – το σενάριο είναι αρκούντως καλογραμμένο για τα στάνταρ του είδους και οι ηθοποιοί είναι άψογοι στους ρόλους τους, από τους μικρότερους σε ηλικία μέχρι τις παλιοσειρές όπως ο Ted Raimi (στο ρόλο του προαναφερθέντα αστυνομικού), ο David Arquette, η Lin Shaye κ.α.

How could they cut the power, man? They’re animals!

Για όποιον δεν έχει επαφή με τους τίτλους της Supermassive Games, πρόκειται για παιχνίδια – με την ευρεία έννοια του όρου – που καλούμαστε να πάρουμε αρκετές αποφάσεις σε καίρια σημεία, που μπορεί να έχουν μικρές ή μεγάλες επιπτώσεις στην εξέλιξη του σεναρίου, τη μοίρα των πρωταγωνιστών ή ακόμα και το πως μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι χαρακτήρες. Επί της ουσίας, έχουμε να κάνουμε με interactive ταινίες, όπου τις σκηνές που απλά παρακολουθούμε και επιλέγουμε κάποια ενέργεια/απάντηση, διαδέχονται τα τμήματα που έχουμε πλήρως τον έλεγχο κάποιου χαρακτήρα και μπορούμε ελεύθερα να εξερευνήσουμε το χώρο. Στο The Quarry θα έλεγα πως οι σκηνές συγκριτικά με το «παραδοσιακό» gameplay, βρίσκονται σε μια αναλογία περίπου 65%-35%.

Οι απαντήσεις μας καθορίζουν σε κάποιο βαθμό την προσωπικότητα του εκάστοτε χαρακτήρα.

Στα τμήματα αυτά μπορούμε να βρούμε διάφορα στοιχεία που μας δίνουν καλύτερη οπτική στα γεγονότα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις επηρεάζουν μελλοντικές εξελίξεις. Τα περισσότερα από αυτά αποτελούν και τα collectibles του The Quarry, με προεξέχοντα τις κάρτες ταρό. Αυτές ανοίγουν ένα μικρό παράθυρο σε κάποιο πιθανό μονοπάτι παρακάτω, αλλά χωρίς να είναι συνήθως σαφές το τι πρέπει να κάνουμε (ή να αποφύγουμε), ώστε αυτά που είδαμε να συμβούν (ή όχι). Εδώ να σημειωθεί πως σε κάποιες επιλογές έχουμε περιορισμένο χρόνο να επιλέξουμε, ενώ υπάρχουν και οι λεγόμενες “interrupt” δράσεις, όπου μπορούμε να επέμβουμε ή όχι σε μια σκηνή, με διαφορετική φυσικά εξέλιξη. Οι συνέπειες των επιλογών μας, φαίνονται μακροπρόθεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις. Περιστασιακά εμφανίζονται και Quick Time Events, τα οποία αντίθετα με ό,τι θα περιμένατε, είναι εύκολα, αναμενόμενα στην πλειοψηφία τους για το πότε θα συμβούν και η αποτυχία σε αυτά δε σημαίνει πάντα κακά μαντάτα για τον χαρακτήρα που χειριζόμαστε παρακολουθούμε τη δεδομένη στιγμή.

Τι μυστικά κρύβει το σπιτάκι στο δάσος…;

Για τον οπτικό τομέα του παιχνιδιού, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Οι εικόνες που συνοδεύουν το κείμενο αναδεικνύουν την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στα γραφικά, ειδικά στα μοντέλα των χαρακτήρων. Ειδικά οι εκφράσεις τους, οι κινήσεις των προσώπων κλπ. είναι για σεμινάριο. Ομοίως οι φωτοσκιάσεις στα περιβάλλοντα πολύ καλές, οριοθετώντας την ατμόσφαιρα του τίτλου. Μπορεί το The Quarry να μην είναι “next gen” per se, μιας και χρησιμοποιεί την Unreal Engine 4, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι σίγουρα μέσα στα 2-3 πιο εντυπωσιακά που έχουμε δει τον τελευταίο καιρό. Η μόνη παραφωνία ίσως είναι πως δεν υπάρχει επιλογή να αφαιρέσουμε τις οριζόντιες μπάρες (letterboxing).

Η στοιχειωμένη ατμόσφαιρα είναι περιρρέσουσα στις νυχτερινές εξορμήσεις μας.
Η ομοιότητα των μοντέλων με τους πραγματικούς ηθοποιούς είναι εξωπραγματική.

Αν κάτι λαβώνει πραγματικά το The Quarry, είναι η έλλειψη skip/fast forward στους διαλόγους. Δε θα ήταν υπερβολή πως βάζει τρικλοποδιά στον εαυτό του. Μιλάμε για ένα παιχνίδι που έχει διάρκεια γύρω στις 9-10 ώρες και που τα διακλαδιζόμενα μονοπάτια ευνοούν τα πολλαπλά playthroughs. Συνεπώς, μπορείτε να φανταστείτε πως από τη στιγμή που περισσότερο παρακολουθούμε και λιγότερο παίζουμε, το να μη μπορούμε να προσπερνάμε διαλόγους που έχουμε ξαναδεί, κάνει αρκετά κουραστική διαδικασία τις επόμενες προσπάθειες μας και δε μειώνει αρκετά το χρόνο που χρειάζεται ώστε να φτάσουμε στα τμήματα που δεν έχουμε ακόμα δει. Επίσης αρκετά εκνευριστικό είναι και το γεγονός ότι το παιχνίδι δε μας ειδοποιεί πάντα σε ποια σημεία θα προχωρήσει η ιστορία, με αποτέλεσμα να χάνουμε collectibles επειδή… προχωρήσαμε προς την κατεύθυνση που δεν έπρεπε.

Προφανώς στα αρνητικά δε μπορεί να συμπεριληφθεί το ότι το The Quarry δεν είναι παραδοσιακό survival horror game. Αυτό είναι το πιάτο που σερβίρουν οι δημιουργοί, σε όποιον δεν αρέσει, μπορεί άνετα να ψάξει για κάτι διαφορετικό. Αυτό που μας προσφέρουν λοιπόν οι άνθρωποι της Supermassive Games είναι μια choose your own adventure εμπειρία, με υπόβαθρο 80’s βιντεοκασσέτας τρόμου. Και αυτό το κάνουν καλά. Εν κατακλείδει, το The Quarry θα το πρότεινα τόσο σε φίλους των διαδραστικών εξιστορήσεων, όσο και σε άτομα που δεν έχουν επαφή με survival horror παιχνίδια ή αγχώνονται εύκολα με αυτά. Φωνάξτε κάποιο φίλο, συγγενή, το έτερο ήμισυ κλπ. προμηθευτείτε σνακς ή βρώμικο και απολαύστε ανεύθυνα!

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 80%

80%

Αιματηρό

Το αγαπημένο σου θρίλερ από τα 80's, τώρα σε μορφή διαδραστικής ταινίας. Άσε το τηλεκοντρόλ και πιάσε το χειριστήριο!

Παναγιώτης Μητράκης

Τέκνο των 80's, ξεκίνησε τη gaming πορεία του με coin-ops και το κλασικό Game Boy. Ξαπόστασε στο αγαπημένο του SNES και ήρθε σε επαφή με το PC gaming το 1998, με παιχνίδια-σταθμούς όπως Half-Life και Baldur's Gate. Δε λέει όχι σε (σχεδόν) κανένα είδος αλλά έχει μια προτίμηση σε RPG και survival horror και προσπαθεί να μυήσει κι άλλους στα Silent Hill, τα S.T.A.L.K.E.R. και τις δημιουργίες της Looking Glass και της Obsidian.

3 Comments

  1. Όπως τα λες, Πάνο. Έξοχο pulp, η Supermassive παίζει μπάλα μόνη της στο συγκεκριμένο είδος, συνδυάζοντας απαράμιλλη τεχνική ποιότητα με αγνή, 80’ς εφηβική διασκέδαση. Για μένα επιβάλλεται να το παίξεις με το έτερον ήμισυ (ή το Μπάμπη το Σουγιά, συχνά οι διαφορές είναι ελάχιστες) στον καναπέ, με το χειριστήριο να γυρίζει.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL