THE DETAIL EPISODE 3 – DEVIL IN THE DETAIL
“Το “The Detail” μου έχει πλέον δώσει την εντύπωση ότι από ‘δω και πέρα μπορούμε ν’ αναμένουμε τα καλύτερα όσον αφορά στην εξέλιξή του. Μέχρι στιγμής έδειξε να πλέκει με προσοχή κι αρκετό μυστήριο την πλοκή του, αυξάνοντας τον αριθμό των προσώπων με τα οποία μας φέρνει σ’ επαφή, δίχως να είναι καθόλου ξεκάθαρος ο ρόλος αρκετών εξ’ αυτών. Η συνέχεια αναμένεται αποκαλυπτική…“. Με τα παραπάνω λόγια έκλεινα το review του δεύτερου επεισοδίου του παρθενικού παιχνιδιού της Rival Games. Και νομίζω ότι κάθε άλλο παρά άδικο είχα στο να μου έχει δημιουργηθεί αυτή η εντύπωση, αφού στο “From the Ashes” είδαμε την πλοκή της ιστορίας να κλιμακώνεται, νέα πρόσωπα να κάνουν την εμφάνισή τους και πολλά ερωτηματικά να δημιουργούνται. Την ίδια στιγμή γνωρίζαμε ότι θ’ ακολουθούσαν τρία ακόμη επεισόδια, που καλούνταν να μας οδηγήσουν στην κορύφωση των γεγονότων και στην τελική λύση του μυστηρίου.
Κι έρχεται η ώρα να κυκλοφορήσει το “Devil In The Detail” και ξάφνου μαθαίνουμε ότι πρόκειται ν’ αποτελέσει το τελευταίο μέρος του παιχνιδιού! Κοινώς, δύο απ’ τα πέντε συνολικά επεισόδια ματαιώθηκαν, για λόγους που κανείς μας δε μπορεί να γνωρίζει και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι αυθαιρέτως να εικάσουμε ότι έχουν να κάνουν με τη μέχρι σήμερα εμπορική πορεία του παιχνιδιού. Ως γνωστόν, τα episodic games εμπεριέχουν αρκετά μεγάλο ρίσκο στην πρόβλεψη του σωστού αριθμού των κεφαλαίων που θα συνθέσουν το σύνολο της ιστορίας, ακόμη ακόμη και στο αν θα ολοκληρωθούν καν! Θυμίζω πρόχειρα εδώ ότι και το “The Journey Down” απ’ τα αρχικά προγραμματισμένα τέσσερα στην πορεία έπεσε στα τρία επεισόδια, ενώ ένα ακόμη adventure game που έδειχνε αρκετά αξιόλογο, το “Miskatonic“, δε μας έδωσε ποτέ δεύτερο μέρος.
Απ’ την άλλη μεριά τα τρία αυτά κυκλοφορηθέντα κεφάλαια φέρονται να συνθέτουν απλά την πρώτη σεζόν του “The Detail” -δόθηκε ήδη και η σχετική ονομασία-, αφήνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι έπειται συνέχεια, οπότε θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι τα δύο επιπλέον επεισόδια που αναμέναμε δεν ακυρώθηκαν, αλλά μεταφέρθηκαν για (ακόμη) αργότερα. Αν όμως όντως δεν πούλησε καλά, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, η πρώτη σεζόν, οπότε κι ολοκληρώθηκε πρόωρα, πώς και γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα υπάρξει δεύτερη; Οι Φινλανδοί developers φροντίσανε επίσης, μέσω του blog της εταιρείας τους, να μας πληροφορήσουν για το πώς άλλαξε η οπτική του βασικού συγγραφέα του παιχνιδιού κατά τη διάρκεια εξέλιξης αυτού, αλλά όποιος κάτσει και διαβάσει το κείμενο θα διαπιστώσει ότι τηρείται σιγή ιχθύος αναφορικά με το τί ακριβώς οδήγησε εν τέλει σ’ αυτή την πολύ σημαντική αλλαγή. Κατόπιν τούτων, το “Devil in the Detail” μόνο θετικές εξελίξεις δε μου προμήνυε, χωρίς καν να έχω προλάβει να κατεβάσω και να δω το περιεχόμενό του. Δυστυχώς οι ανησυχίες μου αποδείχθηκαν βάσιμες…
ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΕΝΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΧΡΟΝΙΚΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ
Μετά την απαραίτητα ανασκόπηση σ’ όσα έχουν προηγηθεί -πάνε και 10 ολόκληροι μήνες απ’ την τελευταία επαφή μας με το παιχνίδι- η περιπέτεια του Reggie Moore και των συνεργατών του στ’ αστυνομικό σώμα συνεχίζεται με την εύρεση του πτώματος μίας ιερόδουλης, πεταμένο σ’ έναν κάδο απορριμμάτων. Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται και τα σημάδια που φέρει, μαρτυρούν ότι η άτυχη κοπέλα υπέστη φρικτά βασανιστήρια προτού ξεψυχήσει. Το ποιος και γιατί μπορεί να προέβη σ’ ένα τέτοιο έγκλημα είναι το επόμενο συμπέρασμα στ’ οποίο πρέπει να καταλήξει η τριάδα των Reggie, Tyron και Kate, ούτως ώστε να προβεί εν συνεχεία στις αναγκαίες εύρενες κι ενέργειες. Υπάρχει βέβαια πάντα η δυνατότητα παροχής βοήθειας από μεριάς του Joseph Miller, με τον τελευταίο να παίζει πλέον ένα επικίνδυνο παιχνίδι λεπτών ισορροπιών μεταξύ των ανθρώπων του παρελθόντος του, της φιλήσυχης οικογενείας του και του αστυνομικού σώματος, που τον χρησιμοποιεί ως πληροφοριοδότη.
Δε θα επεκταθώ περισσότερο, καθώς σ’ ένα επεισόδιο διάρκειας 100 περίπου λεπτών -κι αυτό με την προϋπόθεση ότι διαβάζει κάποιος αργά και προσεκτικά όλους τους διαλόγους- αν συνεχίσεις λίγο περισσότερο κινδυνεύεις να περιγράψεις σχεδόν το σύνολο όσων θα παρακολουθήσει οποιοσδήποτε παίξει το παιχνίδι. Συμπληρώνω μόνο ότι έχουμε, έστω και περιορισμένη, εμφάνιση όλων των βασικών χαρακτήρων που έχουμε συναντήσει μέχρι στιγμής, χωρίς όμως στο τέλος να καθίσταται ξεκάθαρη η μοίρα τους.
Ναι μεν στο τρίτο αυτό επεισόδιο θα καλεστούμε να λάβουμε αποφάσεις που έχουν τον πιο βαρύ ηθικό αντίκτυπο, στην πράξη όμως δε βλέπουμε τ’ αποτέλεσμά τους. Για παράδειγμα, σ’ ένα σημείο της δράσης ο Reggie καλείται ν’ αποφασίσει αν θ‘ αφήσει τη Molly να συλληφθεί απ’ την αστυνομία, μετά από έφοδο στο μπαρ-οίκο ανοχής που εργάζεται, ή θα ισχυριστεί ότι συνεργάζεται μαζί του ως πληροφοριοδότης. Έστω ότι αποφασίζουμε να πράξουμε το πρώτο. Θα περίμενε κανείς να συναντήσει κάτι πολύ περισσότερο από ένα σκίτσο που αντικατοπτρίζει την απογοήτευση της Molly στο πρόσωπό της για τη στάση που κράτησε ο Reggie. Πέραν τούτου, δε μαθαίνουμε τ’ οτιδήποτε περισσότερο για την τύχη της. Ακόμη κι όταν τα πράγματα αποκτούν, λίγο πριν το φινάλε, πολύ άγρια τροπή, οπότε και βλέπουμε να επέρχεται σφοδρή σύγκρουση μεταξύ βασικών χαρακτήρων της ιστορίας, αυτή δεν ακολουθείται από γεγονότα που θα μπορούσαν άνετα ν’ αγγίξουν πολλά ακόμη πρόσωπα.
Ακόμη πιο ενοχλητική είναι η διαπίστωση ότι τελικά ακόμη και στις πιο σοβαρές αποφάσεις που θα λάβουμε, διαφοροποίηση της μοίρας των εμπλεκομένων προσώπων δεν υπάρχει. Μ’ άλλα λόγια, αν θελήσουμε να οδηγήσουμε στον θάνατο ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, μέσω της φαινομενικής επιλογής που μας δίνεται να το πράξουμε, κάτι τέτοιο αποδεικνύεται ότι δεν εναπόκειται στην κρίση μας, όσο κι αν σχηματίζεται μία τέτοια εντύπωση. Τα πρόσωπα που πρόκειται να ζήσουν στο φινάλε είναι προκαθορισμένα, όπως το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και μ’ όσα πεθαίνουν. Αυτό είναι μάλλον το πιο απογοητευτικό χαρακτηριστικό σ’ ένα παιχνίδι που ανήκει στην κατηγορία των interactive storytelling choice and consequence παιχνιδιών και που μας είχε δώσει την αίσθηση ότι εμείς θα είμαστε εκείνοι που θ’ αποφασίσουμε για την έκβαση των γεγονότων.
ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΒΙΑΣΥΝΗ;
Απορίας άξιο είναι και το πόσο απότομα έρχεται το φινάλε. Πάνω που ξεσπά η καταιγίδα των εξελίξεων κι ανοίγει για τα καλά η όρεξή μας, καθώς νιώθουμε ότι φτάνουμε στην επίλυση του μυστηρίου με τρόπο έντονο και βίαιο, το “Devil In The Detail” ρίχνει τίτλους τέλους! Πραγματικά αδυνατώ να πιστέψω ότι τ’ αρχικό πλάνο, που προέβλεπε τη δημιουργία πέντε επεισοδίων, περιελάμβανε τέτοιο κλείσιμο της ιστορίας. Θ’ αναγνωρίσω πάντως, χωρίς να προβώ στο παραμικρό spoiler, ότι το τέλος (;) της ιστορίας θίγει, με τον δικό του τρόπο, ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, αγγίζοντας πρόσωπα που έχουν κομβικό ρόλο στον δημόσιο βίο.
Και πώς να πιστέψεις ότι οι developers έτσι θέλανε εξ’ αρχής να ολοκληρώσουν το παιχνίδι τους, βλέποντας χαρακτήρες που είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι θ’ αποτελέσουν κλειδιά στην υπόθεση να μένουν παντελώς μετέωροι, μοιάζοντας να μην έχουν τελικά τον παραμικρό λόγο ύπαρξης; Είναι δυνατόν να μη στοιχειοθετείται επακριβώς ο ρόλος του Krogen, που χειρίζεται τις τύχες των υφισταμένων του, μεταξύ των οποίων είναι και ο Reggie; Η δε ακροβασία που δινόταν η εντύπωση ότι πραγματοποιούσε ο Joseph, επίσης μένει τελείως στη θεωρία, χωρίς μάλιστα να καταλαβαίνουμε ποιος ήταν ο ρόλος των ανθρώπων του παρελθόντος του, με τους οποίους εξακολουθεί να συναναστρέφεται. Τα κενά με τους εμφανιζόμενους χαρακτήρες δε τελειώνουν εδώ, καθώς είναι κι άλλο εκείνοι που δείχνουν να ξεχνιούνται απ’ τους developers πάνω στην εμφανή βιασύνη τους να ολοκληρώσουν το τρίτο αυτό επεισόδιο.
Προφανώς πολλά απ’ όσα καταμαρτύρησα στο παιχνίδι μπορούν να διορθωθούν και να βρουν απαντήσεις με την εμφάνιση μίας πιθανής δεύτερης σεζόν. Ερωτώ όμως: Σ’ ένα παιχνίδι που είδαμε να πρωτοεμφανίζεται τον Οκτώβριο του 2014, να λαμβάνει την πρώτη συνέχειά του τον Ιούνιο του 2015, τη δεύτερη τον Απρίλιο του 2016 και τελικά αυτή ν’ αποδεικνύεται, τελείως αναπάντεχα, το κλείσιμο του story, πόσο ρεαλιστικό είναι να θεωρούμε ότι θα δούμε και δεύτερη σεζόν; Όπως πολλοί ακόμη θεωρώ, είχα κι εγώ πολύ μεγαλύτερες προσδοκίες απ’ τους Φινλανδούς μετά το “From The Ashes”, που τελικώς δε μπορέσανε να καλύψουν. Και ναι, μπορεί να “έπιασα” το υπονοούμενο που σχετίζεται με την τύχη ενός κεντρικότατου προσώπου της ιστορίας και που θ’ αποδειχθεί απολύτως χρήσιμο σ’ ενδεχόμενη συνέχεια του “The Detail” στο μέλλον, δεν αρκεί όμως αυτό για να διασκεδάσει τις κακές εντυπώσεις που τελικά δυστυχώς μου αφήνει το “Devil In The Detail”.
Κάπου εδώ φτάνουμε και στο ζήτημα της συνολικής διάρκειας. Μ’ έκαστο κυκλοφορηθέν επεισόδιο να διαρκεί περί τα 90 λεπτά και με δύο ακόμη να τίθενται εκτός πλάνου, έχουμε να κάνουμε μ’ έναν τίτλο που συνολικά δε προσφέρει δράση μεγαλύτερη των 5 ωρών και τιμολογείται στα €16, με δυνατότητα αγοράς του στα €9.85 κι έκπτωση της τάξης του 39% μέχρι την 5η του Μάη στο Steam. Σε μια εποχή που οι προσφορές και τα bundles πέφτουν βροχή, δε μπορώ να κατηγορήσω κανέναν αν κρίνει ως μη συμφέρουσα την πρόταση από μεριάς της Rival Games.
ΨΥΧΡΟΛΟΥΣΙΑ
Όταν συναντάς ένα παιχνίδι που ξεκινά μουδιασμένα και διστακτικά και στην πορεία κατορθώνει ν’ απογειωθεί σεναριακά, δε μπορείς παρά να χαρείς, διότι διαπιστώνεις από πρώτο χέρι ότι υπάρχουν indie developers που ξέρουν καλά πώς να διαχειριστούν τις ιδέες, τους πόρους, αλλά το budget που διαθέτουν, προκειμένου να προσφέρουν στο κοινό κάτι που θα τους αποφέρει σεβαστό κέρδος, αφήνοντας παράλληλα θετικές εντυπώσεις, προκειμένου αργά ή γρήγορα να προβούν στο επόμενο βήμα τους. Όταν αντικρίζεις τ’ ακριβώς αντίθετο, δε γίνεται να μη σκεφτείς ότι πρόκειται για μια (μεγάλη;) χαμένη ευκαιρία.
Η Rival Games με το “The Detail” ξεκίνησε φιλόδοξα την πορεία της, συνέχισε ακόμη πιο δυνατά και κάπου εκεί εμφανώς έχασε τον προσανατολισμό της, πιθανότατα είδε το οικονομικό πλάνο της να πέφτει έξω κι έφτασε να μας παραδώσει ένα κατώτερο των προκατόχων του, αλλά και των περιστάσεων, τρίτο μέρος. Δε μ’ αρέσει να βλέπω παιχνίδια ανεξάρτητων παραγωγών να ολοκληρώνονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, ειδικά όταν αυτοί έχουν φανερώσει ότι έχουν πράγματα να δώσουν στο χώρο. Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι να υπάρξει όντως δεύτερη σεζόν, ει δυνατόν σύντομα…
Pros
- Οι εξελίξεις, από ένα σημείο κι έπειτα, είναι καταιγιστικές
- Το φινάλε θίγει ένα σημαντικό κι ευαίσθητο ζήτημα
- Οι ηθικές αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε φαντάζουν πιο βαρύνουσες από ποτέ…
Cons
- …αλλά τελικά αποδεικνύεται ότι δεν οδηγούν σε κάποια παραλλαγή του φινάλε της ιστορίας
- Αρκετοί χαρακτήρες μένουν τελείως μετέωροι
- Πολύ βιαστικό τελείωμα, με δύο επεισόδια να… χάνονται στην πορεία
- Για μία ακόμη φορά η διάρκεια δεν αγγίζει ούτε καν τις δύο ώρες
Κρίμα, μου είχε αρέσει πολύ το πρώτο επεισόδιο και περίμενα με ενδιαφέρον τη συνέχεια. Oh well…