“Άσε ρε που πέρασαν 10 χρόνια” ήταν η ενστικτώδης αντίδρασή μου μόλις προέκυψε το θέμα “10 χρόνια Ragequit.gr”. Και όμως, το site που ξεκίνησε με το concept “να κάνουμε ένα blog να γράφουμε τις σκέψεις μας και να διατηρήσουμε την επαφή μεταξύ μας” τελικά μετεξελίχθηκε (δια πυρός και σιδήρου) σε κάτι πολύ μεγαλύτερο, σε ένα πλήρες portal και κοινότητα για τους απανταχού PC gamers και όχι μόνο. Μπορεί να χρειαστήκαμε καιρό για να φέρουμε το site στο επίπεδο που θέλαμε εξαρχής, αν και η αλήθεια είναι ότι τα πρώτα αβέβαια βήματα γεμάτα πειραματισμό και αναρχία είχαν μέσα τους μπόλικο ρομαντισμό, όμως πιστεύω πως ομιλώ εκ μέρους όλων των συντελεστών όταν λέω ότι είμαστε πραγματικά περήφανοι που καταφέραμε να στήσουμε με πολύ κόπο και προσπάθεια αυτή την όμορφη γωνιά του ίντερνετ.
Σε προσωπικό επίπεδο, θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους τους ανθρώπους που έγραψαν και γράφουν για το site, όλους όσους δούλεψαν και δουλεύουν στα τεχνικά ζητήματα για να βρίσκεται το site (συνήθως) online και φυσικά τον Χρήστο Κουβόπουλο, αρχισυντάκτη του ιστορικού PC Master που μου έδωσε πολλά χρόνια πριν την ευκαιρία να πραγματοποιήσω ένα παιδικό μου όνειρο και να γράψω για το χόμπι που τόσο αγαπώ. Μπορεί να μεγαλώσαμε, μπορεί η κανονική ζωή να μην αφήνει πλέον όσο χρόνο θα θέλαμε για games, όμως όσο υπάρχει η αγάπη και η “κάψα” για gaming θα είμαστε εδώ για να καλύπτουμε και να σχολιάζουμε τις εξελίξεις στον χώρο. Πάμε τώρα για τα επόμενα δέκα χρόνια!
Αλέξανδρος “Admiral” Γκέκας
Δέκα χρόνια κιόλας, από το Δεκέμβρη του ’12 που το Ragequit.gr πήρε ψηφιακή σάρκα και διαδικτυακά οστά, μοιάζουν να πέρασαν αστραπιαία και ταυτοχρόνως αργόσυρτα. Αλλά τουλάχιστον στην περίπτωση μου, το ταξίδι είχε ξεκινήσει μια γενιά πίσω, το Δεκέμβρη του ’90 που πιτσιρικάκι δημοτικού ακόμα και νεόκοπος χρήστης PC είχα αγοράσει το πρωτο μου PC Master από το περίπτερο της γειτονιάς. Ξέρετε, μια από αυτές τις στιγμές που αν και μοιάζουν ρουτίνα άνευ σημασίας εντέλει σημαδεύουν ζωές ολόκληρες, πλάθουν χαρακτήρα και καταλήγουν να μεταφράζονται σε καριέρες. Τριανταδύο χρόνια τώρα, ουδέποτε σταμάτησα να ασχολούμαι με το PC ως αντικείμενο τεχνολογίας, ψυχαγωγίας ή βιοπορισμού. Κι αν την πτυχή αυτή της προσωπικότητάς μου κάποτε επέλεγα να μην την εξωτερικεύω πάντα, πλέον αυτή έχει γίνει μέρος του εξωφύλλου της ζωής μου. “Βλέπω πιστεύετε αυτό που κάνετε, δεν αστειεύεστε” είχε πει προ 9ετίας ένας φίλος και επίσης επαγγελματίας της βιομηχανίας video games βλέποντας με να παίρνω μέρος σε ένα από τα πρώτα μας podcast. Δεν ήταν κοπλιμέντο, αλλά μαρτυρία. To RQ είναι η πιο ειλικρινής έκφραση αυτού του αρχέγονου ενστίκτου, χωρίς υστεροβουλίες, πολιτική ή χρήμα, είναι η συρροή, η συνάντηση της πορείας όλων των παιδιών που γράψαμε και γράφουμε εδώ η οποία συνέβη εντελώς οργανικά, σαν κάτι αναπόφευκτο σχεδόν. Όπως το PC ως πλατφόρμα δε γερνάει ποτέ, παρά μόνο ωριμάζει, είθε και το RQ να συνεχίσει στο χρόνο, τον μόνο αληθινό. Ποτέ σκουριά, μόνο αρχαία πατίνα.
Βασίλης “Kuivamaa” Ξερικός
Δέκα χρόνια ακούγονται πραγματικά πολλά. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το τι τρέχει πίσω από το Ragequit. Διάολε, το ένα τρίτο της ζωής μου. Θυμάμαι σαν τώρα την πρώτη φορά που μπήκα στο σάιτ, μετά από παρότρυνση του Νίκου “nitro912gr” Καράμπελα, κάποια χρόνια αφού είχε στηθεί. Κάτι οι ψηφιακές πένες πίσω απο τα κείμενα, κάτι το κλίμα στο φόρουμ που θύμιζε PC Master της παλιάς εποχής, κάτι και η δική μου αγάπη για τα video games, το ερωτεύτηκα από το πρώτο κλικ. Από εκεί και πέρα, πολλές αναμνήσεις, όπου ακόμη και οι άσχημες στο τέλος ξεθώριαζαν μπροστά στις θετικές.
Ώσπου έφτασε η μέρα που ήρθε το λεβελ απ και έγινα κι εγώ μέλος της συντακτικής ομάδας. Πρώτο δοκιμαστικό κείμενο για το Kingdom Come: Deliverance, με τον φανμποϊσμο διάχυτο και τον Στέφανο “Borracho” Κουτσούκο να τραβάει τα μαλλιά του. Παρ’ όλα αυτά τον ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσε και κάποια στιγμή υπόσχομαι να τον κεράσω μερικούς θύλακες. Πρώτο επίσημο το Bannermen και μετά το χάος, στην κυριολεξία. Κι αυτό γιατί όλο και κάποια λεπτομέρεια θα ξέχναγα και αυτή θα έπρεπε να διορθωθεί εκ των υστέρων. Και φυσικά η μάχη με τον χρόνο ώστε να ανεβεί το κείμενο όσο το λιγότερο καθυστερημένα γίνεται. Καταστάσεις που αν και δεν ακούγονται ως οι καλύτερες, είναι μέρος της βιτσιόζικης ύπαρξης του ragequit. Γιατί μόνο ως τέτοιος πρέπει να λογίζεται ο αγώνας που δίνεται στα παρασκήνια για να κρατηθεί στην ζωή μια σελίδα που έχει ως κύριο καύσιμο της τα κοτόπουλα και έχει κοντέψει να ξεκάνει άνθρωπο.
Παρ’ όλα αυτά το αγαπάμε όπως είναι. Αποτελεί ξεκάθαρα μια όαση για πολλούς από εμάς και έναν συνδετικό κρίκο με διάφορα γεγονότα της ζωής μας, αφού όπως και να το κάνουμε, έχουμε συνδέσει την καθημερινότητά μας με αυτό. Από πρωτοχρονιάτικα ρεβεγιόν μέχρι giveaways για γεννητούρια, έχουμε να θυμόμαστε πολλά. Καθώς και το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα Rocket League! Να ‘στε καλά εσείς που μας διαβάζετε και ο Κώστας “Hellion/Παπαφλέσσας” Καλλιανιώτης που εκτός από τάφους σκαλίζει και κώδικες στα ρεπό του και μένει η σελίδα μας όρθια. Ραντεβού στα είκοσι!
ΥΓ: Λιάκο, να ‘σαι καλά εκεί πάνω και να γελάς ακόμη
Ηλίας “Chronomancy” Ιακωβόπουλος
Δέκα χρόνια Ragequit.gr λοιπόν, σχεδόν όσο κι ο γιος μου. Η συνήθεια που έγινε λατρεία κι όσο κι αν οι απαιτήσεις της ζωής πολλές φορές μας αναγκάζουν να απομακρυνθούμε, οι παλιές αγάπες δύσκολα ξεχνιούνται. Όταν η αρχική ομάδα αποχώρησε από το PC Master διαφαίνονταν ένα τεράστιο κενό εν όψη αλλά μια συνομιλία που είχα με τον Nitro ή τον Hellion (δε θυμάμαι με σιγουριά ποιος ήταν) στο υπέροχο Lord of the Rings Online, αν και δεν έδινε λεπτομέρειες, άφηνε υπονοούμενα για κάποιου είδους συνέχεια. Λίγες ημέρες μετά εγένετο RQ.
Τι να πρωτοθυμηθώ γι’ αυτά τα χρόνια. Το αρχικό spam στο φόρουμ; Τα πρώτα guest άρθρα; Τα θρυλικά πλέον giveaways; Την επίσημη είσοδο μου στη συγγραφική ομάδα; Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάτι, αυτό θα ήταν η εποχή του Rocket League. Τότε που ένας μεγάλος αριθμός από μέλη της σελίδας παλεύαμε ποιος θα βάλει το πιο όμορφο αυτογκόλ στα επικά RQ Rocket League Nights. Αξίζει φυσικά να θυμηθούμε και την διοργάνωση του πρώτου τουρνουά για το παιχνίδι στο Ελληνικό community, το οποίο παρότι, κακά τα ψέματα, δεν ήταν και το πιο εύκολο εγχείρημα, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και κυρίως με μπόλικη διασκέδαση για τους συμμετέχοντες. Ακολούθησαν πολλά τουρνουά, αλλά το RQ ήταν αυτό που έκανε την αρχή!
Μπορεί να μην συμμετέχω πλέον ενεργά, παρόλα αυτά η σελίδα παραμένει η νούμερο ένα πηγή ενημέρωσης γύρω από το χώρο και χαίρομαι ιδιαίτερα κάθε φορά που βλέπω πως το επίπεδο παραμένει στο πολύ ψηλό σημείο που βρισκόταν πάντα. Οφείλω να ευχαριστήσω την υπόλοιπη ομάδα για την ευκαιρία που μου έδωσε, ακόμα και για τα πρώτα «δοκιμαστικά» guest άρθρα. Κάθε κείμενο μου στη καλύτερη σελίδα του χώρου στην Ελλάδα, αποτελεί για μένα ένα παράσημο.
Τέλος θα ήθελα να ευχηθώ στα παιδιά που παρά τα εμπόδια της ζωής, συνεχίζουν να μας δίνουν υλικό για διάβασμα και μάλιστα όχι προχειροδουλειές αλλά κείμενα εμπεριστατωμένα και στιβαρά, να συνεχίσουν να το κάνουν με το ίδιο μεράκι και σε κάθε επόμενη επέτειο να είμαστε ακόμα εδώ, περήφανοι για το Ragequit και το επίπεδο του.
Νίκος “Tsok” Τσοκτουρίδης
EL 
EN
99 comments