SPECIALS

Now Playing: ALPHA PROTOCOL

Ένα thread στο RQ forum αποτέλεσε την αφορμή για να επανέλθω, μετά από πολλά χρόνια, σε ένα αγαπημένο (και αρκετά παρεξηγημένο στην εποχή του, αν και όχι απολύτως άδικα για να λέμε την αλήθεια) game. Αρχικά επιχείρησα δοκιμαστικό install του game από τα DVD του προκειμένου να δώσω input σχετικά με το τεχνικής φύσεως ζήτημα που πραγματευόταν το thread, το δοκιμαστικό install κατέληξε σε όψιμο playthrough, το playthrough κατέληξε σε εκ νέου ενθουσιασμό, και ο ενθουσιασμός οδήγησε στην ανάγκη να συγγραφούν πλήρως καταδρομικά και ragequitάδικα, στα διαλείμματα της ανασκαφικής σεζόν Αυγούστου στα τιμημένα χώματα της Βεργίνας, 5-6 σειρές ως όψιμο μίνι-review προς τιμήν του game, 7 ολόκληρα χρόνια μετά την αρχική του κυκλοφορία… Ο λόγος για το Alpha Protocol, το “Κατασκοπικό RPG” που κυκλοφόρησε η Obsidian το 2010.

Alpha Protocol - Roman Ruins
Ρωμαϊκά ερείπια, με τα πτώματα των εχθρών μου σκόρπια ανάμεσά τους. Η συγκεκριμένη εικόνα αποτελεί το απόλυτο τεκμήριο για το ότι η ζωή του αρχαιολόγου και του μυστικού πράκτορα ταυτίζονται σε περισσότερα από ένα επίπεδα

Τελείως συνοπτικά, το Alpha Protocol στον πυρήνα του είναι ένα Action-RPG τρίτου προσώπου, με την έμφαση να δίδεται εξίσου στο σκέλος combat/ευρύτερης δράσης όσο και στις πάσης φύσεως επιλογές μας στην διάρκεια των αποστολών αλλά και στους διαλόγους μας με τους NPCs. Σε αυτό ελέγχουμε τον Mike Thorton, νεοσύλλεκτο σε μια άκρως μυστική κι απόρρητη οργάνωση ονόματι Alpha Protocol (το μυστικό status της οργάνωσης επιτρέπει στους πράκτορές της να παρακάμπτουν διάφορα “γραφειοκρατικά εμπόδια” όπως πχ υποταγή στους νόμους και τις διεθνείς συνθήκες, και άλλα τέτοια πλήρως δευτερεύοντα και ανούσια πράγματα), της οποίας την ύπαρξη γνωρίζουν απειροελάχιστα στελέχη εντός της κυβέρνησης των ΗΠΑ.

Στην εκκίνηση των γεγονότων του game, μια Αραβική τρομοκρατική οργάνωση έχει καταρρίψει ένα επιβατικό αεροσκάφος χρησιμοποιώντας πυραύλους που φέρονται να κατασκευάστηκαν στις ΗΠΑ, και ο νεοσύλλεκτος Thorton επιλέγεται ως ο πλέον κατάλληλος πράκτορας προκειμένου να διαλευκάνει την υπόθεση. Προφανώς αποδεικνύεται στην πορεία πως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως φαίνονται, και τα ταξίδια που θα κληθούμε να πραγματοποιήσουμε προς την Σαουδική Αραβία, την Ρώμη, την Μόσχα και την Ταϊπέι θα έχουν αποτελέσματα ποικίλα και ικανά να καθορίσουν την τύχη του Alpha Protocol ως οργάνωση, τον θάνατο ή την επιβίωση πολλών και διαφόρων προσωπικοτήτων, την πολιτική σταθερότητα στην Ευρώπη και την Ασία… ή ακόμα και την διατήρηση ή την πλήρη ισοπέδωση της παγκόσμιας ειρήνης.

Alpha Protocol - Italian CIA Front
Από τις διασκεδαστικότερες στιγμές στο game, ο διάλογος με τον γραφικό Ιταλό που επανδρώνει το ταμείο στο μαγαζί-βιτρίνα της CIA!

Ως γνήσιο game που αφορά τον συναρπαστικό κόσμο των κατασκόπων και θέλει να σέβεται τον εαυτό του, στην πορεία του προς το φινάλε το Alpha Protocol θα μας φέρει αντιμέτωπους με αντίπαλους κατασκόπους, μυστικούς πληροφοριοδότες, μοιραίες γυναίκες, τρομοκρατικές οργανώσεις, κυβερνητικούς πράκτορες, εμπόρους όπλων, ειλικρινείς φίλους και συνεργάτες, αλλά και διπρόσωπους προδότες. Το ζουμί βέβαια εν προκειμένω δεν είναι αυτή καθ’εαυτή η παρουσία αυτού του καλοπροαίρετα “κλισέ” συρφετού, αλλά το γεγονός πως μπορούμε να επιλέξουμε το πώς ακριβώς θα συμπεριφερθούμε προς όλους τους παραπάνω ανάλογα με το RP του χαρακτήρα μας, με τις επιλογές μας μάλιστα να είναι ικανές να διαμορφώσουν τελείως διαφορετική κατάσταση του κόσμου στο φινάλε.

Οι επιλογές αυτές γίνονται κυρίως μέσω του αρκετά πρωτότυπου για την εποχή χρονομετρημένου συστήματος διαλόγου, το οποίο σύστημα στην πορεία υιοθετήθηκε αυτούσιο και από την Telltale προς χρήση στα walking simulators της (ο έμπειρος παίκτης βέβαια θα θυμηθεί και ορισμένα αντίστοιχα σκηνικά διαλόγων στα Witcher 2 και 3). Ουσιαστικά στη διάρκεια του κάθε διαλόγου πρέπει να επιλέξουμε μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα το “ύφος” της απάντησής μας, με την Obsidian να έχει δηλώσει πως το καθένα από τα 3 κυριότερα διαθέσιμα “υφάκια” αποτελεί προϊόν έμπνευσης από κάποιον διάσημο τηλεοπτικό/κινηματογραφικό κατάσκοπο: οι “Suave” απαντήσεις είναι συνήθως πιο ευγενείς, ήπιες και περιστασιακά σαγηνευτικές, και είναι εμπνευσμένες από τον χαρακτήρα του James Bond, οι “Aggressive” απαντήσεις είναι πιο ζόρικες, αγενείς, εκφοβιστικές και νταηλίδικες και παραπέμπουν στον Jack Bauer της σειράς 24, και το “Professional” μονοπάτι οδηγεί σε απαντήσεις πιο ευθείες, περιεκτικές και στυγνά επαγγελματικές όπως θα συνήθιζε ο Jason Bourne.

Alpha Protocol - Konstantin Brayko Autograph
Άκρως εντυπωσιακή και ψαρωτική η είσοδος του 80s ρετρολάγνου οπλέμπορα Konstantin Brayko στην έπαυλή του στην Μόσχα, υπό τους ήχους του Turn Up the Radio των Autograph

Ο κάθε χαρακτήρας που θα συναντήσουμε στον κόσμο έχει ξεχωριστή προσωπικότητα και αντιδρά διαφορετικά σε κάθε ύφος απάντησης, με αποτέλεσμα να αποτελεί αρκετά περιζήτητο Intel η συλλογή των φακέλων πληροφοριών που αφορούν τον κάθε NPC και τον προτεινόμενο τρόπο προσέγγισής του στους διαλόγους ώστε να είναι πιθανότερο να τον “ρίξουμε” μέσω της ομιλίας. Αν μιλήσουμε σε κάποιον με τρόπο που τον ικανοποιεί τότε είναι πιθανόν να κερδίζουμε θετικό Reputation με αυτόν, ενώ αντίστοιχα αν του σπάμε τα νεύρα με “λάθος” υφάκι κερδίζουμε αρνητικό Reputation. Η απόκτηση θετικού ή αρνητικού rep έχει πολλαπλά αποτελέσματα αλλά, στην περίπτωση του αρνητικού rep, όχι απαραίτητα “αρνητικά”, καθώς ακόμα και το αρνητικό reputation με κάποιον NPC έχει πολλές φορές τα δικά του οφέλη (για παράδειγμα, αν έχουμε αρνητικό rep με κάποιον Handler μας κατά την διάρκεια μιας αποστολής, πληροφορούμαστε πως λαμβάνουμε bonus στην ευστοχία μας με τα όπλα επειδή “η φωνή του Handler σπάει τόσο πολύ τα νεύρα μας, που καταλήγουμε πιο συγκεντρωμένοι και προσεκτικοί”!), ενώ ξεκλειδώνει περιστασιακά και ξεχωριστά μονοπάτια δράσης που δεν θα ήταν διαθέσιμα αν τα πηγαίναμε καλά με τον ίδιο NPC.

Alpha Protocol - Scarlet Lake
Ααααχ… σε εμάς τα λες ρε μανίτσα;

Το σπουδαιότερο όμως feature του Alpha Protocol εντοπίζεται στις επιλογές μας όσον αφορά τις επιμέρους αποστολές. Οι επιλογές αυτές μπορεί να αφορούν είτε διαφορετικά μονοπάτια προσέγγισης στη διάρκεια της εκάστοτε αποστολής, είτε διαφορετικές εκβάσεις στους διαλόγους, είτε την ίδια την σειρά με την οποία επιλέγουμε να ολοκληρώσουμε τις διαθέσιμες αποστολές (για παράδειγμα, έχοντας 3 διαθέσιμες αποστολές σε μια δεδομένη στιγμή, αν κάνουμε πρώτα την 2η τότε ενδεχομένως να συναντήσουμε λιγότερους εχθρούς στην 1η και την 3η, ή αν κάνουμε πρώτα την 3η και μετά την 2η τότε ένας πληροφοριοδότης του εχθρού ενημερώνει τον αρχηγό των εχθρών για τις κινήσεις μας και θα έχει ισχυρότερη προσωπική φρουρά στην 1η αποστολή)… είτε και την σειρά με την οποία επιλέγουμε να κινηθούμε ανάμεσα στα 3 κύρια Quest Hubs (Taipei, Rome και Moscow) – αν πάμε πρώτα στην Taipei οι δράσεις μας εκεί επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά το μελλοντικό μας Rep με άτομα που θα συναντήσουμε στη Μόσχα, ή αντίστοιχα αν πάμε πρώτα Μόσχα οι πράξεις μας θα ξεκλειδώσουν έξτρα διαθέσιμα μονοπάτια κατά την ολοκλήρωση συγκεκριμένων αποστολών στην Ρώμη και την Taipei.

Alpha Protocol - Sniper
Η χαρωπή χορεύτρια που λικνίζεται σε τόσο βολικό σημείο πρέπει να αισθάνεται ευτυχής που το trigger finger του Thorton δεν τρεμοπαίζει εν προκειμένω

Παρά την πρωτοτυπία του όλου concept, τους καλογραμμένος NPCs, τις διαθέσιμες επιλογές και τα ευρύτερα εύσημα που του αποδίδονται για πτυχές του περιεχομένου του, το Alpha Protocol δυστυχώς δέχθηκε (εν πολλοίς δικαιολογημένα) πυρά στον καιρό κυκλοφορίας του λόγω διαφόρων παραγόντων, τεχνικής κυρίως φύσεως αλλά και για μερικές ατυχείς επιλογές στον πυρήνα του σχεδιασμού του. Από πλευράς γραφικών, το παιχνίδι θύμιζε Tech Demo για κάποιο game που είναι υπό κατασκευή και αναμένεται να “σενιαριστεί” και να τελειοποιηθεί λίγο πριν την κυκλοφορία του αλλά εν τέλει η έκδοση στο release είναι ίδια με τοTech Demo εκδοχή – αν και κυκλοφόρησε το 2010, τα μοντέλα των χαρακτήρων και οι κινήσεις τους ήταν περιστασιακά χειρότερα από action παιχνίδι του 2004, ενώ παίκτες ανέφεραν την ύπαρξη game-breaking bugs ακόμα και μετά τα τελευταία patches που κυκλοφόρησαν (συν τοις άλλοις,η εκδότρια Sega επέλεξε να τραβήξει υπερβολικά σύντομα την πρίζα του Support για το παιχνίδι, με αποτέλεσμα να μην καταφέρει η Obsidian να διορθώσει την πλειοψηφία των κακώς κειμένων που προέκυψαν στην αρχική έκδοση του game).

Ακόμα και αν αφήσουμε στην άκρη τα αμιγώς τεχνικής φύσεως θέματά του, κάποιος μπορεί να εντοπίσει ψεγάδια και στο ίδιο το περιεχόμενο του game. Σε πρώτο επίπεδο, στο ευρύτερο balancing των διαθέσιμων character και weapon builds (αν κάποιος παίξει Stealth χαρακτήρα με πιστολί+Tranquilizer Rounds, ενδέχεται να καταλήξει περισσότερο πανίσχυρος κι απ’ότι αν levelαρε πλήρως τα skills που αντιστοιχούν στα αυτόματα όπλα μεγάλου βεληνεκούς) όσο και στο ίδιο το γεγονός πως, παρ’ότι μιλάμε για ένα “κατασκοπικό” RPG που υπό νορμάλ συνθήκες θα αποτελούσε την χαρά του non-violent Stealthά, δυστυχώς στη διάρκεια του παιχνιδιού θα κληθούμε πολλές φορές να συμμετάσχουμε σε αντιπαραθέσεις οι οποίες δεν μπορούν να επιλυθούν με κανέναν άλλο τρόπο πέραν του παραδοσιακού πιστολιδιού. Πέραν τούτων, το παιχνίδι δέχθηκε κριτική για τον τρόπο που υλοποιούνται σε αυτό τα hacking και lockpicking mini-games (ευτυχώς αυτά γίνονται σαφώς πιο εύκολα με το levelάρισμα των κατάλληλων skills, αλλά και πάλι…), για την περιστασιακά προβληματική ΑΙ του (υπάρχουν περιπτώσεις που οι εχθροί δεν μπορούν να μας εντοπίσουν ακόμα κι αν στεκόμαστε κυριολεκτικά 5 μέτρα μπροστά τους)… αλλά και για το προσωπικό μου “άχτι”, το ότι η φωνή του πρωταγωνιστή του game είναι τόσο πεζή και μη-ανδροπρεπής, που σε πολλά σημεία καταλήγει να χαλάει την ίδια την ατμόσφαιρα και τον αέρα του “νταή υπερκατασκόπου που μάχεται τους πάντες και τα πάντα”.

Alpha Protocol - Ending
Τα πάμπολλα διαθέσιμα φινάλε του game άφησαν ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο κάποιου sequel, αλλά…

Παρά τα εμφανή ψεγάδια του, το Alpha Protocol κατάφερε να κερδίσει την εκτίμηση σεβαστής μερίδας του gaming κοινού για αυτό που προσπάθησε (και εν πολλοίς κατάφερε) να κάνει, αποκτώντας στην πορεία φανατικούς φίλους (μεταξύ των οποίων και ο γράφων) και αναζωπυρώνοντας, με το πέρασμα των χρόνων, τις ελπίδες πως η Obsidian (η οποία πλέον βρίσκεται σε σαφώς καλύτερη οικονομική μοίρα σε σχέση με το 2010 και δεν βασίζεται στις ορέξεις του κάθε publisher) θα επιστρέψει κάποτε στο franchise προκειμένου να διορθώσει τα κακώς κείμενα και να ανορθώσει το πρεστίζ του τίτλου μέσω της δημιουργίας ενός άξιου sequel. Ερωτηθείς σχετικά με το θέμα από τον γράφοντα κατά την διάρκεια του live streaming που έκανε η Obsidian στο φινάλε του Fig Campaign για το Pillars of Eternity 2, ο CEO της εταιρίας Feargus Urquhart απάντησε απλώς “We shall see… stranger things have happened”. Προτιμώ να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και να εκλαμβάνω το παραπάνω ως αχτίδα ελπίδας παρά ως… υπεκφυγή. Στην υγειά του (υποτιθέμενου μελλοντικού) Beta Protocol, λοιπόν!

Κώστας Καλλιανιώτης

Αρχαιολόγος/Ιστορικός, RPG Player, Οπαδός των Motörhead, Καταναλωτής Προβατίνας.

4 Comments

  1. α ρε Κώστα, 15+ χρόνια συμφωνούμε καθολικά σε όλα!
    όντως πολυ ωραιο παιχνιδι που λογο των bugs, γραφικων κ προβληματων του αυτοκαταστραφηκε.
    αν ειχε βγει προσεγμενο οπως επρεπε θα ειχε εξαιρετικη πορεία αλλα δυστυχως…

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL