GEARSHIFTERS
Αλέξανδρος Γκέκας: Έχω μια συμπάθεια στα top-down vehicular combat games από την εποχή που ως αμούστακο παιδάκι (λέμε τώρα) έπαιζα μετά μανίας το Death Rally της Remedy. Τo Gearshifters είναι ένα roguelite combat racer όπου ο παίκτης πρέπει να ολοκληρώσει διαδρομές με διάφορα τυπικά objectives αλώβητος, καταστρέφοντας τους εχθρούς που τον έχουν βάλει στο μάτι και προσπαθώντας να νικήσει το boss που κρύβεται στο τέλος της πίστας. Στο ενδιάμεσο των αποστολών υπάρχει η δυνατότητα αναβάθμισης και customization του οχήματος οπότε οι πιθανότητές σας να ολοκληρώσετε με επιτυχία την διαδρομή αυξάνονται προοδευτικά ακόμη και αν χρειαστείτε μερικές προσπάθειες για να τα καταφέρετε. Ο τεχνικός τομέας είναι όμορφος και ο χειρισμός ακριβής και ευχάριστος, ενώ η διαθέσιμη διαδρομή στο demo (με τρία stages και ένα boss) έχει την ιδανική διάρκεια ώστε να ενθαρρύνει μία ακόμη προσπάθεια.
Συνολικά αποκόμισα πολύ θετικές εντυπώσεις από το Gearshifters και αισιοδοξώ ότι θα μας προσφέρει κάτι διαφορετικό αλλά ποιοτικό στο κορεσμένο πια είδος των roguelites. Το παιχνίδι της Red Phantom Games αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2021.
GRIME
ΠΓ: “Πόσο μού λείπει ένα όμορφο metroidvania παιχνίδι σχεδιασμένο στη Unity” συλλογιζόμουν πριν από μερικές μέρες, αναπολώντας το εξαιρετικό Ori and the Will of the Wisps μαζί με το κενό που έχει αφήσει πίσω του. Μετά το εμβόλιο και αφού το νανοτσιπάκι μεταφέρει τις σκέψεις υπό μορφή cookies στο Internet, το Steam με άκουσε και έριξε στην κεντρική σελίδα το GRIME. Ο οπτικός τομέας του περισσότερο σουρεαλιστικός και λιγότερο “παραμυθένια όμορφος” μπορεί να χαρακτηριστεί. Εντούτοις το παιχνίδι είναι έρωτας από το πρώτο λεπτό. Σκληρό metroidvania, στη φιλοσοφία των Dark Souls περισσότερο από το Blasphemous: μεθοδικές μάχες, levelling system που λαμβάνει υπόψιν το scaling με όπλα, κρυμμένα μυστικά διάχυτα στα επίπεδα. Το GRIME σας καλεί να βυθιστείτε στα φωτορεαλιστικά έγκατα της κόσμου του και να ζουλήξετε κάθε πέτρα για το ζουμί της. Σας υπόσχεται δε ότι θα βγάλει το δικό σας.
Το demo του παιχνιδιού διαρκεί περίπου 1.5 ώρα, αρκετή για να εξερευνήσετε πιθαμή προς πιθαμή το χάρτη, να βγάλετε το πρώτο boss και να σας ιντριγκάρει τόσο ώστε να πατήσετε το F6 για το “Wishlist”. Κυκλοφορία το 2021 και μάλλον σοβαρή υποψηφιότητα για metroidvania της χρονιάς, μιας και το Silksong φαίνεται να είναι μακρυά.
Παναγιώτης Μητράκης: Αν και δε μπορώ να πω ότι συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό του Παύλου, το GRIME δείχνει να διαθέτει κάποιο βάθος στους μηχανισμούς του κι ένα παλαβό sci-fi setting αρκετό ώστε να με κρατήσει στη θέση μου. Ελπίζω το τελικό προϊόν να έχει πιο ισχυρή «ταυτότητα» και περισσότερη ποικιλία στο art design και στα περιβάλλοντα, καθώς μπούχτισα με το μονότονο γκρίζο των σπηλαίων και της πέτρας.
ROGUE LORDS
ΑΓ: To Rogue Lords ανήκει, όπως είναι εμφανές από το όνομα, στο ευρύτερο είδος των roguelites και σας βάζει στα παπούτσια του… διαβόλου! Ναι, του σατανά αυτοπροσώπως. Οι σιχαμένοι άνθρωποι με τους demon hunters τους κατάφεραν να σας στείλουν πίσω στην κόλαση δέκα χρόνια πριν, όμως τώρα ήρθε η ώρα για την μεγάλη επιστροφή και εκδίκηση. Στρατολογείτε λοιπόν ορισμένα από τα πιο φημισμένα τέρατα της ιστορίας και φαντασίας όπως ο Κόμης Δράκουλας, ο Ακέφαλος Καβαλάρης και η Bloody Mary και ξεκινάτε να δώσετε στους ανθρώπους ένα καλό μάθημα για το ποιος είναι πραγματικά το αφεντικό. Η πορεία στον χάρτη γίνεται από event σε event με τον τρόπο που έχουμε δει σε άλλα δημοφιλή roguelites όπως το FTL και το Slay the Spire αλλά με πιο ελεύθερη κίνηση στον χάρτη ενώ η μάχη, όταν χρειαστεί να εμπλακείτε σε αυτή, διεξάγεται σε γύρους με έναν συνολικό αριθμό από action points που μπορείτε να ξοδέψετε κατά το δοκούν.
Μία μεγάλη πρωτοτυπία του Rogue Lords είναι ότι, σαν διάβολος που είστε, μπορείτε να… κλέψετε! Εάν έχετε διαθέσιμη diabolical essense (που λειτουργεί ταυτόχρονα ως mana και health bar) και βλέπετε ότι η μάχη δεν κυλά ευνοϊκά, υπάρχει ανά πάσα στιγμή η δυνατότητα να ενεργοποιήσετε το devil mode και να παρεμβείτε απευθείας στους κανόνες του παιχνιδιού, ξαναγεμίζοντας τις health bars των μονάδων σας, εκμηδενίζοντας αυτές των αντιπάλων, κλέβοντας skills και status effects και άλλα παρόμοια… διαβολικά! Το ενδιαφέρον gameplay σε συνδυασμό με την αισθητική που είναι ξεκάθαρα επηρεασμένη από τον Tim Burton με κέρδισαν και πιστεύω ότι αξίζει να έχετε το παιχνίδι υπόψη αν είστε φαν του είδους. H κυκλοφορία έχει οριστεί για το φθινόπωρο του 2021.
UNMETAL
ΑΓ: Είστε από τους παίκτες που θυμούνται με νοσταλγία τα παλιά, ορθόδοξα, πασοκικά Metal Gear του Kojima, πριν ξεπέσει σε 3D σαχλαμάρες; Τότε οφείλετε να ρίξετε μια ματιά στο Unmetal, ένα stealth-action game που λειτουργεί ως ωδή στις action movies των 80s και ταυτόχρονα προσθέτει γενναία δόση αυτοσαρκαστικού χιούμορ. Ο ήρωάς μας, ένας σκληρός άνδρας που φτύνει σφαίρες και κατουράει ουίσκι ονόματι Στέφανος Jesse Fox συλλαμβάνεται από μισθοφόρους για ένα έγκλημα που δεν έκανε και εξιστορεί το πώς κατάφερε να αποδράσει, λειτουργώντας ο ίδιος ως αφηγητής του παιχνιδιού. Οι developers εκμεταλλεύονται πλήρως αυτόν τον τρόπο εξιστόρησης αλλάζοντας μπροστά στα μάτια σας πολλά από τα στοιχεία του χάρτη καθώς ο φίλος μας ο Jesse είναι εντελώς αναξιόπιστος αφηγητής!
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι όμορφα και θυμίζουν σαφώς την εποχή στην οποία αποτίουν φόρο τιμής, ωστόσο η αλήθεια είναι πως σε πλήρη οθόνη είναι ίσως πιο χαμηλής ανάλυσης από όσο προσωπικά θα ήθελα. Πέρα από αυτό πάντως το Unmetal έχει μπόλικη γοητεία, είναι συνήθως πραγματικά χιουμοριστικό και όχι κρύο, ενώ το gameplay κρινόμενο αυτόνομα χωρίς τα σατιρικά στοιχεία μπορεί άνετα να κρατήσει το ενδιαφέρον του παίκτη. Η κυκλοφορία του Unmetal φαίνεται πως είναι κοντά αφού αναφέρεται ως “καλοκαίρι 2021”.
DREAD TEMPLAR
ΠΜ: Τα παλαιάς κοπής First-Person Shooters έχουν γνωρίσει μια δεύτερη νιότη τα τελευταία χρόνια. Σε αυτά ανήκει το Dread Templar. Από τα πρώτα λεπτά ενασχόλησης είναι φανερό πως αποτίει φόρο τιμής στο Quake. Από την οπτική, την ατμόσφαιρα, τα μεταλικά riffs και τη γενικότερη γοτθική του ατμόσφαιρα, το Dread Templar φέρνει στο νου το θρυλικό game της id Software. Τα levels είναι δαιδαλώδη, τα μυστικά καλά κρυμμένα (συνήθως), τα πυρομαχικά ευτυχώς άφθονα ενώ η κίνηση του χαρακτήρα είναι ταχύτατη. Σημαντικός μηχανισμός είναι το bullet time και όποιος έχει παίξει Max Payne καταλαβαίνει επακριβώς πως λειτουργεί.
Τα γραφικά φυσικά δε θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο πέρα από λεπτομερής ρετροπιξελούμπα (sic). Ευπρόσδεκτο το γεγονός ότι διάσπαρτα μέσα στα επίπεδα υπάρχουν collectibles που αναβαθμίζουν τα όπλα μας, τα οποία φυσικά έχουν και secondary fire mode. Αν κάτι χρήζει βελτίωσης είναι η γεωμετρία των επιπέδων, καθώς υπήρχαν φορές που ο χαρακτήρας πιανόταν σε προεξοχές στο περιβάλλον με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να αποφύγουμε έγκαιρα τις επιθέσεις των τεράτων. Δεν έχει οριστεί ημερομηνία κυκλοφορίας, σύμφωνα όμως με τη σελίδα του στο Steam αναμένεται κάποια στιγμή μέσα στη φετινή χρονιά.
TINY THOR
ΠΜ: Τα 2d platform υπάρχουν με το κιλό στο κατάστημα του Steam, τόσο που καθίσταται δύσκολη πλέον η ανεύρεση ποιοτικών δουλειών ανάμεσα στις μετριότητες. Από το Tiny Thor, αν και το είχα στη wishlist, η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα πολλά. Τα φαινόμενα απατούν όμως και έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ διασκεδαστικό παιχνίδι με καλή αίσθηση χειρισμού. Το εικαστικό παραπέμπει σε παιχνίδια της Amiga (για κάποιο απροσδιόριστο λόγο μου θύμισε το Flink), με αρκετή λεπτομέρεια και ζωντάνια στα περιβάλλοντα.
Η κάμερα βρίσκεται σε σχετικά μακρινή απόσταση για να έχουμε καλύτερη αντίληψη του χώρου γύρω μας και κυρίως για να μπορούμε να εκμεταλλευτούμε το βασικό μηχανισμό του παιχνιδιού που είναι η ρίψη του Mjolnir. Αυτό μπορεί να χρησιμεύσει για να χτυπήσουμε εχθρούς από ασφαλή απόσταση, απρόσιτους διακόπτες κ.α. ενώ ο τρόπος που σημαδεύουμε και το πετάμε και κάνει γκέλες σε τοιχώματατα και ταβάνια θυμίζει τη ρίψη των αυγών στο Yoshi’s Island. Αν και δεν πρόκειται για metroidvania, διάφορα απρόσιτα σημεία και το ξεκλείδωμα του διπλού άλματος στο τέλος του demo προϊδεάζουν για δυνατότητα δεύτερης επίσκεψης επιπέδων που έχουμε τελειώσει. Το Tiny Thor θα κυκλοφορήσει «όταν είναι έτοιμο».
TORMENTED SOULS
ΠΜ: Το πρώτο παιχνίδι που έσπευσα να δοκιμάσω μόλις διαπίστωσα ότι έχει διαθέσιμο demo. Κάτι οι εικόνες, κάτι το trailer που είχα δει παλιότερα, με έπεισαν να το του δώσω μια ευκαιρία. Το Tormented Souls φορά περήφανα τις επιρροές του, που δεν είναι άλλες από τα πρώτα Resident Evil και Alone in the Dark. Η περιπέτεια ξεκινά σε ένα εγκαταλειμένο νοσοκομείο, όπου η Caroline ερευνά την εξαφάνιση 2 μικρών κοριτσιών. Η ατμόσφαιρα του παιχνιδιού είναι φανταστική και θα πρέπει να δοθούν εύσημα σε όποιον έγραψε τη μουσική που το συνοδεύει. Το παιχνίδι είναι εντελώς old-school εμπειρία, με fixed camera και tank controls – αξίζει να σημειωθεί ότι η υπάρχει η δυνατότητα και για τον πιο μοντέρνο τρόπο ελέγχου όπου ο χαρακτήρας κινείται σύμφωνα με την κατεύθυνση που πατάμε (παρόλα αυτά, η ηρωϊδα διατηρεί τη κίνηση της πάνω στην αλλαγή της γωνίας θέασης).
Άκρως θετική εντύπωση μου προκάλεσαν τα puzzles. Εδώ φαίνονται οι πιο adventureίστικες καταβολές του AitD. Τα σημεία αλληλεπίδρασης διαθέτουν ξεχωριστές οθόνες όπου μέσα αυτές να υπάρχουν περισσότερα του ενός σημεία ενδιαφέροντος που χρειάζονται κάποια ενέργεια από μεριάς παίκτη. Ακόμα και η διαχείριση των αντικειμένων περιλαμβάνει έρευνα για κινούμενα/αποσπώμενα μέρη, επιγραφές κλπ. Η μάχη αν και ελαφρώς clunky, λειτουργεί, με τη διαφυγή να αποτελεί σαφέστατα καλύτερη λύση σε ορισμένες περιπτώσεις. Πάντως τα μοντέλα των ανθρώπων και κάποια animations των τεράτων όταν δέχονται ζημιά που είναι κάπως απότομα, έχουν περιθώρια βελτίωσης. Η συνολική εικόνα που αποκόμισα είναι θετική και υπάρχει καλή πιθανότητα να δούμε διαμαντάκι. Δεν έχει οριστεί κάποια ημερομηνία κυκλοφορίας για τον τίτλο, πέρα από αόριστα μέσα στο 2021.
Το Steam Next Fest λήγει στις 22 του μήνα, αλλά τυπικά τα περισσότερα Demos ίσως συνεχίσουν να είναι διαθέσιμα και μετά το πέρας του φεστιβάλ. Όπως και να έχει, καλές δοκιμές!
Ωραία παρουσίαση, thank you. Το WarTales το στάμπαρα από την E3.
Νομίζω πως το Death Trash θα μας ενώσει όλους τους γκρινιάρηδες παππούδες φέτος (Eat Organs To Replenish Health-Crunch,Chomp.)
To Sacred Fire με χάλασε, το UI ήταν οριακά κολλημένο με σάλιο πρωτοετούς φοιτητή και έδειχνε να υπάρχει αβυσσαλέο κενό μεταξύ σύλληψης και εκτέλεσης.
Τα Road 96, Lake, White Shadows και το southern meta-gothic Norco αναμένονται πολύ δυνατές αφηγήσεις.
Στο Sacred Fire συμφωνώ πως ίσως πρέπει να βρουν τρόπο να οπτικοποιήσουν καλύτερα τις πληροφορίες, ειδικά στον τρόπο που πετάγονται αριστερά και δεξιά κάτι νούμερα με ρυθμό πολυβόλου σε κάθε κλικ που γίνεται. Αλλά παράλληλα μου άρεσε ο αυτισμός της αφήγησης, [I]”μυρίζεις τα πουρνάρια και χαίρεσαι που είσαι στη φύση +[/I][B]10 ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΣ +6 ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ -5 ΝΕΥΡΑ[/B][I]”[/I]
Αυτό σαν κόνσεπτ μέτρησε, αλλά η ό,τι-να-ναι γραμματοσειρά σε συνδυασμό με το πώς όλα πραγματικά ξεφύτρωναν απ’ ολούθε, δεν με κράτησε, έδειχνε υπερβολικά ‘άψητο’ για τα γούστα μου.
Θα ασκήσω σκληρό μπούλινγκ ελληνικής γλώσσας στον Ελλιόν – το “ανέπλιστα” υποδηλώνει ότι η τυχόν πραγμάτωση του υπό εξέταση ενδεχόμενου, είναι θετική έκβαση.
Διαφωνώ. Η λέξη έχει ουδέτερη χροιά, και όχι μόνον θετική.
Επίσης, έγραψες “ανέπλιστα”, επομένως το point σου είναι εκ των πραγμάτων ηττημένο με βάση τις αρχές της memeολογίας.
[IMG width=”703px”]https://www.meme-arsenal.com/memes/1af3a943370ea138ec52673c265d6707.jpg[/IMG]
It burns! The self-own burns!
Τι να σου πω, τα λεξικά πάντως και του Τριανταφυλλίδη και του Μπαμπινιώτη διαφωνούν με τη διαφωνία σου, με τον Μπαμπινιώτη να έχει και ολόκληρη επεξήγηση για τις διαφορές του “ανέλπιστος”, του “ανέλπιδος” και του “παρ’ ελπίδα”, γιατί χρησιμοποιούνται συχνά λάνθασμένα. Τα κοιτούσα χτες ακριβώς επειδή το ήθελα για το review του Backbone.
Το “ανεπλιστός” δεν το αναφέρει ο κομπογιαννίτης βέβαια, οπότε τι ξέρει κι αυτός;
Υπάρχει ανέλπιστη διαφωνία ανάμεσα στους λεξικολόγους πάνω σε αυτό το φλέγον ζήτημα. Το Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής πχ το αναφέρει ως ουδέτερο.
[URL unfurl=”true”]https://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82&dq=[/URL]
Αν μου βρεις και το ανέπλιστος, θα δεχτώ ότι είναι πιο έγκυρη πηγή από τον γεροξεκούτη ναουμ.
Kάντε έντιτ το άρθρο και βάλτε μέσα το Γκρηκ και προαιρετικά τον Αλεξκίνταρο. Περιμένω..
[QUOTE=”soad667, post: 573728, member: 102682″]
Kάντε έντιτ το άρθρο και βάλτε μέσα το Γκρηκ. [B]Περιμένω[/B]..
[/QUOTE]
[S]#KentrikiSelida #TinAuto [/S]Ή εναλλακτικά μπορείς να διαβάσεις το [URL=’https://ragequit.gr/specials/item/steam-game-festival-demos/’]περσινό άρθρο[/URL].
#GatesKaiEmvolia #PronooumeGiaEsas #Panikos
Όταν διάβασα εγώ το περσινό άρθρό δεν το είχατε γράψει ακόμα. #truestory
Από που νομίζεις έμαθα για το Γκρηκ;
[QUOTE=”soad667, post: 573728, member: 102682″]
Kάντε έντιτ το άρθρο και βάλτε μέσα το Γκρηκ και προαιρετικά τον Αλεξκίνταρο. Περιμένω..
[/QUOTE]
Για τον Αλεξκίνταρο θα έχουμε review την Τρίτη οπότε περιττεύει νομίζω.
Να ασκήσω κι εγώ τρελό μπούλινγκ στον [USER=102598]@Admiral[/USER] που έγραψε τις αράδες του για το UNmetal, χωρίς όμως να αναφέρει το UNepic και χωρίς να συμπεριλάβει το ριβιού του North πάνω σε αυτό.
[QUOTE=”Bathory, post: 573732, member: 102742″]
Να ασκήσω κι εγώ τρελό μπούλινγκ στον [USER=102598]@Admiral[/USER] που έγραψε τις αράδες του για το UNmetal, χωρίς όμως να αναφέρει το UNepic και χωρίς να συμπεριλάβει το ριβιού του North πάνω σε αυτό.
[/QUOTE]
Απολογούμαι ταπεινά διότι δεν θυμόμουν ότι υπήρχε αντίστοιχο παιχνίδι!
Μην ξεχνάμε και το UΝaveisFwties της Βανδή.
Ωραία παρουσίαση και ενδιαφέροντα παιχνιδάκια.. Fermi Paradox, Blacksmith Tales, Wartales, Death Trash τα έβαλα υπό παρακολούθηση!