REVIEWS

NIER: AUTOMATA

Το NieR: Automata είναι μία από εκείνες τις πολύ “ιδιαίτερες” περιπτώσεις παιχνιδιών. Βέβαια, το γεγονός ότι η σκούφια του κρατά από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, που για το δυτικό κόσμο οι άνθρωποι εκεί είναι από άλλο πλανήτη, δικαιολογεί τον όρο “ιδιαίτερο”, από την άλλη, σπάνια συναντάμε παιχνίδια που συνδυάζουν τόσο καλά υψηλού επιπέδου gameplay με φιλοσοφημένη και εύστοχη γραφή, απόρροια του παντρέματος μιας εταιρίας που ειδικεύεται στα action games (Platinum) και ενός ιδιόρρυθμου καλλιτέχνη σαν το Yoko Taro. Το τελικό αποτέλεσμα είναι φυσικά κάπως ασυνήθιστο και πέρα από τα στενά πλαίσια ενός JRPG, κάτι που δεν θα έπρεπε να μας προκαλεί καμία εντύπωση, όταν εκκεντρικοί καλλιτέχνες αποφασίζουν να μπλέξουν με τη δημιουργία video games. Το NieR: Automata δεν είναι ένα παιχνίδι που απευθύνεται σε όλους και ταυτόχρονα είναι ένα παιχνίδι που δύσκολα θα είναι χαμένος χρόνος για όποιον αποφασίσει να του αφιερώσει τον (λιγοστό ίσως) ελεύθερο χρόνο του. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

NieR Shot1 small2B is to do

Κατ’ αρχάς, το NieR: Automata είναι sequel του (εξίσου ασυνήθιστου) RPG NieR και spin off της σειράς Drakengard, αμφότερα παιχνίδια που έχουν κυκλοφορήσει μόνο σε κονσόλες, συνεπώς το συγκεκριμένο lore κάνει τη παρθενική εμφάνιση στα PC μας. Αν δεν είχατε παίξει το πρώτο παιχνίδι και γενικότερα δεν έχετε ιδέα για το ποιον των Drakengard, δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, καθώς το NieR: Automata είναι αρκετά αυτόνομο ώστε να μην χρειάζεται να διαβάζετε wiki επί wikis για να βγάλετε άκρη, ενώ η σύνδεση με τα παλιά επιτυγχάνεται κυρίως μέσω κάποιων ανεπαίσθητων αναφορών που θα “πιάσουν” μόνο οι fans της σειράς. Τίποτε ουσιαστικό δηλαδή, ούτως ή άλλως το NieR: Automata διαδραματίζεται χιλιάδες χρόνια μετά τα γεγονότα του πρωτότυπου NieR, οπότε πρακτικά μιλάμε για ένα νέο παιχνίδι.

Αρχικά, η υπόθεση του παιχνιδιού αφορά τον αφανισμό του ανθρώπινου γένους, όπου τα πράγματα στο πλανήτη Γη δεν είναι καθόλου καλά. Η ανθρωπότητα ή έστω ό,τι έχει απομείνει από αυτή, έχει εγκατασταθεί στη Σελήνη, συνέπεια μιας σφοδρής εισβολής ενός εξωγήινου πολιτισμού, ο οποίος κατάφερε να εκδιώξει τους ανθρώπους από το πλανήτη χάρη στο εξελιγμένο στρατό του, που βασίζεται σε πανίσχυρα δολοφονικά ρομπότ. Πλέον, η Γη κατοικείται από αυτά τα ρομπότ, καθώς και από μερικά είδη ζώων που επέζησαν της καταστροφής, ενώ για κάποιο λόγο οι εξωγήινοι δημιουργοί τους έχουν εξαφανιστεί εντελώς.

Nier Shot2 smallΉσυχα τα πράγματα στο φεγγάρι…

Οι άνθρωποι, στη προσπάθειά τους να ανακτήσουν τον έλεγχο του πλανήτη τους, έχουν δημιουργήσει μία δορυφορική βάση/ορμητήριο που κατοικεί ένας στρατός από ανδροειδή ονόματι YoRHa, που πολεμούν ασταμάτητα επί της Γης ενάντια στα ρομπότ των εξωγήινων. Τα ανδροειδή αυτά έχουν γνώση του ενός και μοναδικού στόχου τους, ο οποίος είναι η “Δόξα του Ανθρώπινου Γένους” και είναι φτιαγμένα κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν των δημιουργών τους, όπως είναι οι δύο πρωταγωνιστές μας, η 2B και ο 9S. Είναι μάλιστα τόσο αφοσιωμένα στο σκοπό τους που δεν θα διστάσουν να αυτοκαταστραφούν για το καλό της ανθρωπότητας, ενώ έχουν και πλήρη επίγνωση της αναλωσιμότητας τους. 


Όμως, ο “ιδανικός” κόσμος που έχουν χτίσει στο μυαλό τους (ή καλύτερα, στη ROM τους), αρχίζει να κλονίζεται κάπως όταν μετά από μια αποστολή αυτοκτονίας, που πρακτικά οι 2B και 9S γίνονται κομμάτια, αλλά επαναδημιουργούνται πίσω στη δορυφορική βάση, αφού πρόλαβαν και “ανέβασαν” ένα ανέπαφο αντίγραφο της μνήμης τους, λαμβάνουν σήμα βοήθειας από μια ομάδα ανδροειδών που δεν ανήκουν στη Yorha, αλλά λειτουργούν αυτόνομα, και αυτοαποκαλούνται Resistance. Προς έκπληξή τους, αφού οι δύο ήρωες αναλαμβάνουν να ολοκληρώσουν κάποια θελήματα για λογαριασμό τους, ανακαλύπτουν ότι η Resistance διατηρεί κάποιες ειρηνικές επαφές με τις μηχανές, δηλαδή με τον μισητό εχθρό της ανθρωπότητας, που για κάποιο ανεξήγητο λόγο έχουν αρχίσει να μιμούνται ανθρώπινες συμπεριφορές.

Nier Shot3 smallΚοινόβιο των μηχανών με μπόλικο… “σεξ”;

Είναι αποτέλεσμα πρότερου προγραμματισμού των μηχανών από τους εξωγήινους ή κάτι συμβαίνει μετά από τόσους αιώνες που έχουν απομείνει μόνες τους πάνω στη Γη; Και τι εννοούν όταν λένε ότι αγαπούν, φοβούνται για την οικογένειά τους ή ότι θέλουν να είναι όμορφες και αρεστές στους συντρόφους τους; Αντιλαμβάνονται πλήρως το νόημα των λέξεων αυτών ή απλώς τις παπαγαλίζουν; Μήπως υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ της εν λόγω εξέλιξης των μηχανών με την ίδια την εξέλιξη της ανθρωπότητας μέσα στους αιώνες; Η απάντηση δεν είναι τόσο εύκολο να δοθεί, πόσο μάλλον όταν και οι ίδιοι πρωταγωνιστές αρχίζουν να αναρωτιούνται για το νόημα της δικής τους ύπαρξης, ενώ ακόμα και ο παίκτης δεν θα μπορέσει να ανακαλύψει όλες τις πτυχές της καθ’ όλα αλληγορικής ιστορίας που θέλει να διηγηθεί ο Yoko Taro, αν δεν ολοκληρώσει το παιχνίδι τουλάχιστον… τρεις φορές!

Μην σας κάνει εντύπωση, είπαμε στην αρχή ότι το παιχνίδι είναι ιδιαίτερο και μία από τις (πολλές) ιδιαιτερότητες του είναι και αυτή. Πρώτα λοιπόν ξεκινάμε ελέγχοντας το θηλυκό ανδροειδές 2B, που ανήκει στα combat-androids και συνοδεύεται από τον 9S, που κατά κύριο λόγο είναι scanner-android που διαθέτει επιπλέον κάποιες hacking δυνατότητες. Την επιτυχή ολοκλήρωση της ιστορίας με την 2B ακολουθεί η επανέναρξη του παιχνιδιού υπό την οπτική γωνιά του 9S, κάτι που αποτελεί δίκοπο μαχαίρι και ίσως ένα από τα βασικότερα παράπονα αρκετών παικτών. Ο λόγος είναι ότι ακόμα και αν η αφήγηση με πρωταγωνιστή τον 9S έχει κάποιες διαφορές με την αντίστοιχη της 2B, ιδίως στα κομμάτια της ιστορίας που οι δύο πρωταγωνιστές δρουν χωριστά, κατά συντριπτικό ποσοστό, ο παίκτης καλείται να κάνει τα ίδια πράγματα: κοινά quests, περιοχές και bosses, γεγονός που ενδέχεται να τον κουράσει αφάνταστα μέχρι να φτάσει στο τρίτο playthrough που πλέον ελέγχουμε έναν εντελώς καινούριο χαρακτήρα.

Nier Shot4 smallΟ ξάδερφος του Sephiroth τι ακριβώς θέλει εδώ;

Οι κακές γλώσσες θα έλεγαν ότι η σχεδιαστική επιλογή αυτή έγινε για να επιμηκυνθεί η διάρκεια του τίτλου (το πρώτο playthrough μπορεί να διαρκέσει μόλις 10 ώρες), η αλήθεια είναι ότι η campaign του 9S γεμίζει αρκετά κομμάτια του παζλ της ιστορίας που θα ήταν κρίμα να μην υπήρχε καθόλου. Ίσως να είχαμε λιγότερες γκρίνιες αν υπήρχε η δυνατότητα επιλογής ποιου path θα ακολουθούσαμε πρώτα (του 9S ή του νέου χαρακτήρα), αλλά αυτό είναι το όραμα του Yoko Taro και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε. Το σίγουρο είναι ότι το παιχνίδι κατορθώνει να κάνει το παίκτη να νοιαστεί για τους πρωταγωνιστές, να λυπηθεί/χαρεί μαζί τους, να προβληματιστεί όσο και εκείνοι, ενώ αναπόφευκτα οι δυνατές εικόνες που διαθέτει θα χαρακτούν στη μνήμη σας για καιρό. Πολλά μπράβο στο κ. Taro για τη σύλληψη και την ανάπτυξη του σεναρίου, που απέχει πολύ από τις συνηθισμένες γιαπωνέζικες πλοκαμοϊστορίες του “μαύρου-άσπρου”. 

 


Τα εύσημα όμως δεν μένουν όμως μόνο σε αυτόν, αλλά και στη Platinum Games που είχε το δύσκολο έργο να υλοποιήσει το όραμά του. Έτσι λοιπόν, το NieR: Automata είναι κατά βάση ένα action/RPG με έντονο το στοιχείο των μαχών, το οποίο δανείζεται πολλά στοιχεία από πρότερους τίτλους της Platinum, όπως το Bayonetta. Συνεπώς, το κομμάτι της μάχης είναι καταιγιστικό, που συνδυάζει εντυπωσιακά combos μεταξύ light και heavy attacks (προφανώς το gamepad είναι απολύτως ενδεδειγμένο) εν μέσω διαφόρων ειδών όπλων (κυρίως swords και spears), τα οποία μάλιστα είναι εφικτό να αλλάξουν on-the-fly, ενώ η σωστή χρήση του κουμπιού evade είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητη. Άλλωστε, η αποκρυπτογράφηση των εχθρικών επιθέσεων δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς το παιχνίδι φροντίζει να σας προμηθεύει συνεχώς με οπτικά και ηχητικά ερεθίσματα που φωνάζουν “πάτα το”. Εκτός των επιθέσεων εκ του συστάδην, παρέα έχετε ένα Pod που φροντίζει με το πυροβόλο του για τις μακρινές επιθέσεις, το οποίο μπορεί να αναβαθμιστεί ή να αλλαχθεί με κάποιο άλλο ισχυρότερο/άλλης χρήσης (πχ scanning) και όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα από τα πιο συναρπαστικά συστήματα μάχης που έχουμε δει σε action/RPG. Αν μάλιστα πιστεύετε ότι το παιχνίδι είναι πολύ εύκολο ή πολύ δύσκολο, υπάρχει επιλογή ορισμού του επιπέδου δυσκολίας, με το Easy να είναι περίπατος, το Normal απόλυτα προσβάσιμο, ενώ από εκεί και πέρα θα πρέπει να είστε εξίσου καλός action παίκτης για να επιζήσετε.

Nier Shot5 smallPlatinum Games ίσον εγγύηση στο combat κομμάτι.

Στο RPG κομμάτι τώρα, το NieR: Automata διαθέτει το κλασικό σύστημα leveling με τη παροχή experience μετά από κάθε ολοκλήρωση quest και μάχης, αλλά δεν διαθέτει κάποιου είδους skill tree για να αναθέσετε τυχόν πόντους. Όλο το ζουμί βρίσκεται στα plug-in chips που τοποθετείτε στη mobo του πρωταγωνιστή, τα οποία εντοπίζετε είτε από ηττημένους εχθρούς είτε εξερευνώντας τo περιβάλλον είτε αγοράζοντας τα από εμπόρους. Ανάλογα με τη σπουδαιότητα και τη πολυπλοκότητα του chip, απαιτείται ο ανάλογος χώρος στη motherboard, κάτι που σημαίνει ότι απλά δεν μπορείτε να τοποθετήσετε όλα τα plug-in chips που θα βρείτε μπροστά σας, αλλά θα πρέπει να βρείτε τη σωστή ισορροπία που ταιριάζει στο τρόπο παιχνιδιού σας.

Για παράδειγμα, υπάρχουν chips που αυξάνουν την αντοχή του ήρωα στα melee χτυπήματα, στα ranged, κάποια που κάνουν heal με τη πάροδο του χρόνου, όταν σκοτώνετε έναν εχθρό ή απλά αυξάνουν τον αριθμό των hit-points. Θα πρέπει λοιπόν να θυσιάσετε κάποιο από αυτά για να τοποθετηθούν όσα περισσότερα γίνεται στη motherboard, ακόμα και όταν επεκτείνετε τη χωρητικότητα της στο μέγιστο δυνατό, ενώ προς χάριν ευκολίας, υπάρχει η δυνατότητα να επιλέξετε μεταξύ τριών διαφορετικών sets από plug-in chips, προκειμένου να τα χρησιμοποιείτε ανάλογα με τη περίσταση. Το “αστείο” της υπόθεσης είναι ότι τα πάντα στο παιχνίδι, ακόμα και οι μικρότερες ενδείξεις της οθόνης, προέρχονται από τη χρήση ενός plug-in chip, οπότε αν επιθυμείτε να ελευθερώσετε κι’ άλλο χώρο, μπορείτε να αφαιρέσετε ακόμα και την ένδειξη ζωής του πρωταγωνιστή ή του mini-map! Μόνο το chip του λειτουργικού συστήματος μην κλείσετε, γιατί το παιχνίδι απλά τελειώνει (μόλις άκουσα ένα κρακ από τον τέταρτο τοίχο). Επίσης δώστε προσοχή στη περίπτωση του game over, καθώς το NieR: Automata υλοποιεί ένα σύστημα α-λά Dark Souls, που αν χάσετε, θα πρέπει να επιστρέψετε στο σημείο που πεθάνατε για να πάρετε πίσω τα chips σας, αλλιώς χάνονται δια παντός.

Nier Shot6 smallΗ Μητέρα Φύση κυριαρχεί για μια ακόμη φορά.

Από την άλλη, εκεί που χωλαίνει το παιχνίδι είναι στα quests που, πέραν της βασικής ιστορίας, περιορίζονται στο επίπεδο των fetch. Αν όχι όλα, τα περισσότερα, τα οποία τουλάχιστον ανταμείβουν πλουσιοπάροχα το κόπο σας με μπόλικα χρήματα και εξοπλισμό, αλλά δεν παύουν να κουράζουν με την άσκοπη τρεχάλα και το εκτεταμένο πήγαινε-έλα που τα διακατέχει. Ιδίως στην αρχή του παιχνιδιού, που το fast-travel δεν υπάρχει ως δυνατότητα, θα βλαστημήσετε αρκετές φορές όχι μόνο λόγω της φύσης των fetch quests, αλλά και του μπερδεμένου τρισδιάστατου χάρτη, που περισσότερο περιπλέκει τα πράγματα παρά τα διευκολύνει. Αν συνυπολογίσετε το γεγονός ότι τα μονοπάτια για να φτάσετε στον εκάστοτε προορισμό σας δεν είναι πάντα ξεκάθαρα και εντοπίζεται συχνά και το φαινόμενο των “αόρατων” τοίχων, το πιθανότερο είναι ότι τα περισσότερα side-quests δεν πρόκειται να τα αγγίξετε καν. Πόσο μάλλον όταν το παιχνίδι δεν σας “τιμωρεί” όταν τις παραβλέπετε με ανόητα difficulty spikes ή επιτακτική ανάγκη για grinding, ενώ οι βασικές αποστολές είναι απείρως πιο ενδιαφέρουσες γιατί επιφυλάσσουν συχνά και μεγάλες εκπλήξεις που επηρεάζουν άμεσα και το gameplay του παιχνιδιού. 

 


Αναφερόμαστε σε περιπτώσεις που το NieR: Automata μετατρέπεται με χαρακτηριστική άνεση από δυναμικό action σε bullet-hell shooter και από εκεί σε 2D platform ή και puzzle, τα οποία μάλιστα δεν αποτελούν κακούς παρίες του είδους τους, αλλά στέκονται αρκετά ικανοποιητικά από μόνα τους. Ιδιαίτερα όταν συνδυάζονται και με μερικές από τις πιο εντυπωσιακές, larger-than-life, boss-battles που έχετε δει στις οθόνες σας, το NieR: Automata είναι ένας νικητής στο τομέα του απρόσμενου, καθώς σχεδόν ποτέ δεν περιμένετε αυτό που θα αντιμετωπίσετε. Είναι αξιοσημείωτο το πόσο ομαλά έχουν αναμειχθεί τόσο ετερόκλητα είδη παιχνίδιων με το υπόλοιπο action/RPG κομμάτι που δεν θα μας έκανε εντύπωση αν μελλοντικά βλέπαμε και άλλους τίτλους να ακολουθούν το παράδειγμά του. Ουσιαστικά, το NieR: Automata πετυχαίνει διάνα στα περισσότερα πράγματα που αποπειράται να κάνει και αυτό για ένα παιχνίδι που βρίθει από ιδιαιτερότητες, είναι άθλος. Αρκεί φυσικά, όπως είπαμε, να έχετε την ανάλογη υπομονή.

Nier Shot7 smallΜίλησε κανείς για boss fights?

Όσον αφορά το γραφικό τομέα όμως, το NieR: Automata, η λέξη “απογοήτευση” είναι μικρή για να περιγράψει το τελικό αποτέλεσμα. Αν και εικαστικά, το NieR διαθέτει ισχυρή προσωπικότητα με τους μοναδικά σχεδιασμένους χαρακτήρες και τη μουντή, καταθλιπτική ατμόσφαιρα των ερειπίων ενός πάλαι-ποτέ ξακουστού πολιτισμού, τεχνικά κυμαίνεται σε πολύ ρηχά νερά. Υφές χαμηλής ανάλυσης, χωρίς αξιοσημείωτες λεπτομέρειες που θα εντυπωσιάσουν το παίκτη, ελλιπή lighting effects, λιτή, προηγούμενης γενιάς, σχεδίαση του περιβάλλοντος, σίγουρα το NieR: Automata δεν θα χορτάσει το μάτι κανενός PC gamer. Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός ότι πρόκειται για ένα από τα χειρότερα ports που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, με προβλήματα στο frame-rate, περιστασιακά clipping, ένα αδικαιολόγητο upscaling-bug σε όποιον δοκιμάσει να παίξει σε full-screen αντί σε windowed-mode, με λίγα λόγια η Square Enix τα θαλάσσωσε και το θέμα είναι ότι προς το παρόν δεν έχει κυκλοφορήσει ούτε ένα τόσο-δα hotfix για να συμμαζέψει κάπως τα ασυμμάζευτα.

Τη λύση δίνουν, (ποιοι άλλοι), οι modders, με το γνωστό modder Kaldaien (έχει σώσει τίτλους όπως τα Tales of Zestiria και Symphonia από την αμπαλοσύνη των Γιαπωνέζων PC developers) να δίνει καίριες λύσεις για πράγματα που θα έπρεπε να υπήρχαν εξ’ αρχής και πρακτικά χωρίς αυτό ή έστω το Borderless Gaming mod, το παιχνίδι δεν βλέπεται. Η τεμπελιά/αδιαφορία της Square Enix για τη PC έκδοση είναι εξοργιστική και αν το υπόλοιπο παιχνίδι δεν ήταν σε υψηλά επίπεδα ποιότητας, το πιθανότερο ήταν να κατέληγε σε κάποια γωνιά του Καιάδα.

Nier Shot8 smallShoot ’em up σε RPG… γιατί όχι;

Τουλάχιστον, οι κακές εντυπώσεις που αφήνει το οπτικό κομμάτι αντισταθμίζονται από το καταπληκτικό soundtrack, το οποίο θυμίζει τις καλύτερες κινηματογραφικές παραγωγές. Κατά κύριο λόγο επικό και με μπόλικα χορωδιακά σημεία, ξεχειλίζει από συναισθήματα και ανεβάζει την αδρεναλίνη σε δυσθεώρητα ύψη, ιδίως κατά τη διάρκεια του κακού χαμού με τα boss fights.

Εν κατακλείδι, το NieR: Automata είναι ένα άκρως ποιοτικό, ευφυές και μοναδικό action/RPG που αξίζει να αφιερώσετε πολλές ώρες πάνω του, έστω και αν κάποιες σχεδιαστικές του επιλογές του στερούν το χαρακτηρισμό αριστούργημα. Αν μάλιστα η Square Enix αποφασίσει να πράξει το αυτονόητο και διορθώσει τα τεχνικά προβλήματά του, τότε θα είναι ένα από τα must-buy της χρονιάς.

 

Ευχαριστούμε τη CD Media για τη παροχή του review code.

Pros

  • Δυνατό σύστημα μάχης, με την εγγύηση της Platinum Games
  • Σχετικά συνηθισμένη ιστορία, αλλά με ιδιόμορφη προσέγγιση και αφήγηση που καθηλώνει
  • Εναλλάσσεται εν ριπή οφθαλμού σε διαφορετικά είδη παιχνιδιών (action, puzzle, bullet-hell shoot’ em up) χωρίς να ιδρώσει καθόλου
  • Παρά την κουραστική αρχή του (μέχρι να ξεκλειδώσει το fast-travel δηλαδή), μόλις πάρει τα πάνω του, γίνεται άκρως εθιστικό
  • Επικό soundtrack

Cons

  • Απογοητευτικότατο και εμφανώς τεμπέλικο port
  • Επαναλαμβανόμενα side quests, συνδυασμένα με πολλή και άσκοπη περιπλάνηση
  • Παρά το ενδιαφέρον της υπόθεσης, μάλλον κουραστικός ο εξαναγκασμός του δεύτερου playthrough
  • Μπερδεμένη απεικόνιση του χάρτη

RATING - 87%

87%

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Lover of action, shooter, adventure, RPG's and sometimes racing games, he prefers mainly single-player gaming. Every now and then he breaks out into a multi, but he doesn't overdo it.

13 Comments

  1. Φαίνεται πραγματικά πολύ ενδιαφέρον. Θα το τιμήσω σε γερή έκπτωση, ΑΦΟΥ έχουν διορθωθεί τα όποια τεχνικά ζητήματα του port.

  2. Μπορατσο μεχρι τοτε θα εχει βγει το CYBERPUNK οποτε δεν θα εχουμε χρονο για τετοια αδερφε!!!

  3. Και ήμουν έτοιμος να γράψω, επιτέλους ένα γιαπωνεζικο παιχνίδι που θα παίξει ο Μποράτσο χωρίς ενοχές (το 2ο για την ακρίβεια μετά το Deadly Premonition 🙂 ), αλλά με πρόλαβε. Πάντως τόσο για αυτό όσο και το προηγούμενο Nier έχω ακούσει τα καλύτερα για το πόσο mindfuck και ιδιαίτερο σενάριο έχουν. Σίγουρα θα το τσεκάρω μελλοντικά. Ευχαριστούμε για την παρουσίαση Γιώργο! Μια ερώτηση, τα chips άπαξ και χαθούν δε μπορούμε να τα ξαναποκτήσουμε; Είναι μοναδικά;

  4. Όχι, δεν είναι μοναδικά, απλά θα πρέπει να τα ξαναβρείς, με το ανάλογο κόστος σε χρήμα, χρόνο κλπ.

  5. Έπαιξα λίγο το Demo, ευχάριστο γκέημπλεη, υπερβολική όμως η Γιαπανεζίλα στον τρόπο που εκφράζονται οι χαρακτήρες και φυσικά στην ενδυμασία τους. Θα περιμένω γνώμη από τον Στέφανο για να το πάρω σε γενναία έκπτωση.

  6. Ωχ-ωχ-ωχ, αν ο πιο-ανεκτικός-σε-Γιαπωνεζίλες Γοδεφρείγος ξενέρωσε με ενδυμασίες/εκφράσεις, ανησυχώ πως θα το ρίξω στην πυρά. Θα αποπειραθώ να ασχοληθώ με το ντέμο πάντως!

  7. Αυτά εννοούνται, Γιαπωνέζικο παιχνίδι είναι, κάποια πράγματα παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο!

Leave a Reply

Related Articles

Back to top button
en_USEN