Bukowski

[Northlander]

 

[Χειρομαλάχτης]

τωρα παρατηρησα οτι κι ο κουνέλος γραφει με ατονικό. μπραβο ρε μπρο. νιωθεις.

 

[lelos kounelos]

Δεν ειμαι σιγουρος εαν νοιωθω. Δεν ειμαι σιγουρος εαν ημουν μια ζωη προβληματικος. Τα θεματακια μου τα εχω, οπως ολοι. Πιστευω οτι αν και δεν το νοιωθω, ειμαι μεγαλο τεμπελοσκυλο με πτυχιο κοπροσκυλικης. Οχι στο χειρονακτικο του θεματος.

Θα εξηγησω πολλα πραγματα.....
Τα κορδονια στα παπουτσια μου, αργησα παρα πολυ να μαθω να τα δενω.
Οταν αρχισαν να "πιανουν" τα χερια μου, προσπαθησαν να με μαθουν αλλα εγω δεν ηθελα. Φαινοταν, αφου εκλεινα τα ματια μου για να μην μαθω.
Μια προσωρινη λυση ηταν τα "σκριτς-σκρατς" δεν ξερω τι ονομα εχει αυτο το πραγμα. Αυτο που ξερω ειναι οτι λεω σκριτς-σκρατς και καταλαβαινουν ολοι, καταλαβες;
Μετα περασε η σκριτς σκρατς μοδα και το "δεσε τα κορδονια μου" δεν επιανε σε κανενα αυτι. Αρχισα να βαζω τα κορδονια μεσα στα παπουτσια αλλα αυτη η μεθοδος δεν κρατησε πολυ. Καποιες φορες, η μυτη απο το κορδονι μου τρυπουσε την φτερνα. Οταν εβγαινε καποιο κορδονι απο το παπουτσι δεν ειχα θεμα. Ανακαλυψα βαδισμα με το οποιο δεν πατουσα το κορδονι, αλλα επειδη περπατουσα παραξενα ετρωγα πολυ κοροιδιλικι.
Με αυτα και με αυτα, ενα πρωινο αρχισε να με κοροιδευει και ενα κοριτσακι που μου αρεσε. Καθησα και ασχοληθηκα μερικα δευτερολεπτα και βρηκα δικο μου τροπο δεσιματος. Απαρατηρητος δεν περναει, ενω ειμαι σιγουρος οτι δεν ειμαι ο μοναδικος με τον συγκεκριμενο τροπο. Οτι μαθεις απο μικρος.

Για τα σημεια στιξης. Σε καποιες λεξεις εβαζα συνεχεια λαθος τονισμο. Οι βοειδοφωνες του δασκαλου δεν με αγγιζαν, αφου εμενα δεν με ενοχλουσαν αυτα τα λαθη. Μια μερα ειπα να μην βαλω καθολου τονους. Δενω κορδονια θα βαζω και τονους;




Εκεινη την μερα γραψαμε μια εκθεση, απο αυτες του δημοτικου με το πολυ γελιο. Οταν πηρα την εκθεση πισω, ολες αυτες οι κοκκινες τελειες πανω απο το γκριζο του μολυβιου με ενθουσιασαν. Μου φαινοταν πολυ ομορφο.
Μετα τον τονισμο πηρα φορα και με την τελεια.
Αφου ο πολυπαθης δασκαλος μου εξηγησε για το κειμενο, την αλλαγη του θεματος, την αναπνοη του αναγνωστη κ.τ.λ του ειπα οτι εγω αναπνεω και χωρις τελειες. Πηρε τον χαρακα και μου εκανε τις παλαμες μπλε, μου εχωσε μια χαστουκα και με αποκαλεσε κακομαθημενο.
Εγω δεν τα σηκωνω αυτα. απο τοτε τα εκανα ολα μπαζα.
Για την ιστορια, το πρωτο μου χαστουκι. Μιλαω για το χαστουκι οπου ανακαλυπτεις οτι υπαρχουν αστρα και την μερα, το εφαγα στο νηπιαγωγειο.
Μεγαλο το ξενερωμαγιατι σε αυτη την ηλικια δεν ηξερα να βριζω και επειδη η νηπιαγωγος μου ειχε γυαλισει. Απο τοτε μου εχουν κατσει ασχημα αυτες του επαγγελματος της νηπιακης.

Μετα ηρθαν οι υπολογιστες και εφαγα μεγαλο πακετο. Οταν πληκτρολογω αλλαζω το κειμενο συνεχεια, μου αρεσει.... πολυ.
Κατεληγα με ,, , , ,. και διαφορες παραλλαγες οπως αυ,τη. Ενα αλλο θεμα που εχω ειναι αυτο
Μπηκα στο δασος με τις σκιες και ανακαλυψα τον ηλιο. Αντι να ξεκινησω με το μπηκα, ξεκιναω με "τις σκιες και ανακαλυψα".
παω στην αρχη για να συμπληρωσω και μετα παω στο τελος για να προσθεσω. Μιλαμε για μεγαλη ταλαιπωρια.
Καθως προσθετω μπορει να κανω μια αλλαγη η οποια να κανει την εκκινηση να φαινεται ασχημη. ουτε εγω δεν ξερω που θα καταληξει αυτο που γραφω, τι τελειες και κοματα να βαλω;
Ετσι παιζει γενικο μπερδεμα στο νοημα και γενικα εμφανιζονται κατι ακυρα.
Δεν μπηκα στο δασος με τις σκιες και ανακαλυψα τον ηλιο..... και καβαλησα τον ηλιο και περασα πανω απο τις σκιες που κρυφτηκαν κατω απο το φως... που εσβησαν κατω απο το φως.... που ερωτευτηκαν το φως και πεθαναν απο δειλια.... και κρυφτηκαν κατω απο τα φυλα.... αντε στο διαολο delete ολα..... aptem οι επαναστασεις ξεκινανε απο την αστικη ταξη.

ο καθενας με τα προβληματα του.

 

[Χειρομαλάχτης]

εχω ξανακανει την κουβεντα για τους τονους, νομιζω εδω μεσα κιολας. εκτος απο πιο ξεκουραστο για κεινον που γραφει, το ατονικο τ αγαπω γιατι κραταει στην τσιτα τον αναγνωστη. οταν βλεπεις τη λεξη σωβρακοφανελα ξερω γω, τι τον θες τον τονο? μπορει να λεει κατι αλλο? οχι, αρα δεν τον χρειαζεσαι. ολα μια ιδεα ειναι. ασε τα μπρασακια και την κουλουριτσα στην αμμουδια και μπες χαρωπα στη θαλασιτσα. θα νιωσεις ελευθερια, θα δεις..
εξαλλου προσπαθω να σε φροντιζω αναγνωστη. αν υπαρχει λογος και περιπτωση να μπερδευτεις αν λειπει ο τονος, θα τον βαλω. ή αν θελω να τονισω κατι.

η τελεία ομως και κυριως το κομμα ειναι αλλη υποθεση. ειδικα το κομμα το λατρευω. δινει φωνη στο κειμενο, το τραγουδαει, το χρωματιζει. αν μπει στο παιχνιδι ο αναγνωστης και το ακολουθησει, δε σε διαβαζει. σε ακουει να μιλας. κι αυτο ειναι μεγαλη δουλεια. μεγάλη.

εχω την εντυπωση, περισοτερο gut feeling ειναι, δεν εχω επιστημονικα δεδομένα να το στηριξω, οτι στους ιδιους που τους λειπουν οι τονοι απ τα γραφτα, εκνευριζονται με την υπαρξη των κομματων και των τελειών. υποθετω βιαζονται και δεν τους αρεσει να τους φρεναρεις. νιωθουν μαλλον οτι χανουν τον χρονο τους, δεν ξερω. και δεν με πολυνοιαζει να πω την αληθεια.

δεν ειναι κουβεντες του αερα αυτα. καλο ειναι να τα λεμε, αφου καποια μερα, μαλλον συντομα, μπορει, (που ξερεις?) το ομορφο χαος του κουνελοεγκεφαλου σου να ξεδιπλωθει σε βιβλιο. ισως κι η χειρομαλαχτοσύνη μου. καλο ειναι να ετοιμαζομαστε για τις μαχες με τον εκδοτη.

 

[lelos kounelos]

με την αδεια του Charles συνεχιζω το οφτοπικ. τον ρωτησα και προβλημα δεν εχει.
Σε καποιες λεξεις βαζω τονο και γενικα διευκολυνω την κατασταση πχ παϊδακια. Καποιος θα διαβασει οτι εφαγα παιδάκια.

η τελεία ομως και κυριως το κομμα ειναι αλλη υποθεση

Ειναι πολυ βασικα γιατι σε περιπτωσεις μπορει να αλλαξει το νοημα του κειμενου. Εχεις σκεφτει ομως οτι ετσι ο καθενας μπορει να διαβασει οπως το νοιωθει; ο ρομαντισμος και η λογικη ηταν απο παντα εχθροι.

 

[Χειρομαλάχτης]

αυτα δεν ειναι οφτοπικ για τον τσαρλίνο. ισα ισα.

α, ολα κι ολα. σ αυτο το αλλο που λες ειμαι καθετος. δεν δεχομαι να διαβαζει οτι θελει ο αλλος. να σκεφτει οτι θελει μετα, αλλά θα το διαβασει οπως το γραφω εγω. σ αυτα δε χωραει αναρχία. η συγγραφή ειναι αυταρχικο πολιτευμα.

 

[Brother Bruce]

100 χρονια συμπληρωνονται σημερα απ την γεννηση του Μεγιστου συγγραφεα, ποιητη και Ανθρωπου Τσαρλς Μπουκοφσκι. γελοιες ειναι αυτες οι επετειοι αλλά καθε αφορμη να γραψουμε η να διαβασουμε για τον μπουκ δεν πρεπει να περναει ανεκμεταλλευτη. βολταροντας στο νετ, κλασικα, πισω και περα απ τα γυαλιστερα (σε "προχω" σαιτς, απο "προχω" ινφλουενσερς, που αναθεμα κι αν εχουν καταλαβει μια λεξη του μπουκ) κειμενα, επεσα σ ενα διαμαντι.

«Οι άνθρωποι μοιάζουν με λουλούδια στο τέλος» – 100 χρόνια από τη γέννηση του Τσαρλς Μπουκόφσκι

του Γιάννη Ανδρουλιδάκη «Συχνά οι καλύτερες στιγμές της ζωής ήταν όταν δεν κάνεις απολύτως τίποτα, απλά κάθεσαι με μια σκέψη και τη μασουλάς ξανά και ξανά. Θέλω να πω, καταλαβαίνεις ας πούμε ότι όλ…

liberationpolular.wordpress.com

ειναι μεγαλο σε εκταση, δε σου λεω να το διαβασεις, απλα αν σ αρεσει ο μπουκ, θα το αντεξεις γιατι ειναι τού δε ποιντ. επισης βλεπω οτι ο τυπος με αξιοθαυμαστο "θρασος" μεταφραζει μονος του καποια ποιηματα και να σου πω και κατι, τα καταφερνει περιφημα. θα καμω κοπί παστέ ενα απ τ αγαπημενα μου και θα σου βαλω και το λινκ να το διαβασεις στο πρωτοτυπο, τεμπελχανά, για να δεις τι λεω.
και τελος για να κλεισω "ομορφα" το γραφτό μου, θα σε αφησω με μια εικονιτσα, που σε λιγες λεξεις μαζευει πολλα απ οσα ηταν ο μπουκ, και βεβαια αποτελει διδαγμα και οδηγο ζωης.

-----------------------------------------------

ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

χρειάζεται να γαμηθείς με έναν μεγάλο αριθμό γυναικών
όμορφων γυναικών
και να γράψεις μερικά ανεκτά ερωτικά ποιήματα

και να μη σε νοιάζει ο χρόνος
και τα νέα ταλέντα που βγαίνουν
πίνε απλά περισσότερη μπύρα
ολοένα και περισσότερη μπύρα

να επισκέπτεσαι τον ιππόδρομο μια φορά την εβδομάδα
και να κερδίζεις
όσο γίνεται

το να μάθεις να κερδίζεις είναι δύσκολο
κάθε κόπανος μπορεί να γίνει ένας καλός χαμένος

και μην ξεχνάς τον Μπραμς σου
και τον Μπαχ σου
και τη μπύρα σου

μην ασκείσαι πολύ
να κοιμάσαι ως το μεσημέρι

απέφυγε να πληρώνεις με πιστωτικές κάρτες
ή πλήρωνε τα πάντα στην ώρα τους

να θυμάσαι ότι δεν υπάρχει σε αυτό τον κόσμο
κανένας κώλος που να αξίζει πάνω από $50
(σε ισοτιμίες του 1977)

κι αν έχεις την ικανότητα να αγαπάς
αγάπα πρώτα τον εαυτό σου

αλλά πάντα να έχεις το νου στην πιθανότητα
μιας ολοκληρωτικής αποτυχίας
ανεξάρτητα αν αυτή θα είναι δίκαιη
ή άδικη

μια πρώιμη γεύση θανάτου δεν είναι αναγκαστικά
κάτι κακό
μείνε μακριά από εκκλησίες και μπαρ και μουσεία
και σαν την αράχνη να είσαι
υπομονετικός-

ο χρόνος είναι του καθενός ο σταυρός,
κι ακόμα
η εξορία του
η ήττα του
η προδοσία του

όλα αυτά τα κέρατα.

μείνε με τη μπύρα
η μπύρα είναι το διαρκές αίμα
ο διαρκής έρωτας

πάρε μια μεγάλη γραφομηχανή
κι όπως τα ποδοβολητά ακούγονται
έξω από το παράθυρό σου

έτσι να χτυπάς αυτό το πράγμα
χτύπα το δυνατά
κάντο να μοιάζει με μάχη πυγμαχίας βαρέων βαρών
κάντο να μοιάζει με τον ταύρο όταν μπαίνει στην αρένα

και θυμήσου όλα τα παλιόσκυλα
που το πάλεψαν καλά:
τον Χέμινγουεϊ, τον Σελίν, τον Ντοστογιέσφκι, τον Χάμσουν

Αν νομίζεις ότι αυτοί δεν τρελάθηκαν
μέσα σε μικροσκοπικά δωμάτια
όπως εσύ τώρα

χωρίς γυναίκες
χωρίς φαγητό
χωρίς ελπίδα

τότε δεν είσαι έτοιμος.

πιες κι άλλη μπύρα.

υπάρχει χρόνος

κι αν δεν υπάρχει
και πάλι δεν πειράζει.

-------------------------------------

το πρωτοτυπο:
https://www.reddit.com/…/how_to_be_a_great_writer_by_charl…/

και το μηνυμα χωρις χρεωση:

 

[lelos kounelos]

Μου αρεσουν οι μονοι αριθμοι
οι μονοι αριθμοι ειναι μαγικοι
οι μονοι αριθμοι ειναι αληθινοι
οι μονοι αριθμοι ζευγαρωνουν

οι ζυγοι αριθμοι δεν εφορμουν
οι ζυγοι αριθμοι ειναι ο εαυτος
οι ζυγοι αριθμοι ειναι το ονομα
ο καλυτερος μονος αριθμος ειναι το τρια.
ειναι αμαρτια
ειναι και τα Θεια

εχω παραγγελει και 17 κασονια μπυρες.

 

[Χειρομαλάχτης]

Έρευνα – Τα πάντα είναι αριθμοί ~ Πυθαγόρας

Ο Πυθαγόρας πίστευε ότι οι αριθμοί ήταν θείες οντότητες και τους εξίσωνε με τους θεούς. Οι αριθμοί 1 έως 10, η λεγάμενη δεκάδα, είχαν υποτίθεται μια ιδιαίτερη ιερότητα. Όμως, ο Πυθαγόρας, εξισώνοντ…

searchingthemeaningoflife.wordpress.com

ωραιο μπλογκ, επισης.

 

[lelos kounelos]

αν βλεπεις καθαρα τον κοσμο, τα ξερεις ολα χωρις μαθηση

"Ο αριθμός 216, γνωστός ως ψυχογονικός κύβος, είχε μια ειδική σημασία, μια και ήταν το 6 εις τον κύβο, ή 6 x 6 x 6. Πα τους πυθαγόρειους, αυτό συμβόλιζε την κυκλική επαναφορά, την έννοια ότι όλα τα πράγματα επαναλαμβάνονται."

 

[Χειρομαλάχτης]

κουνέλο, εισαι ΞΕΚΑΘΑΡΑ πυθαγορειος, ειτε το ξερεις ειτε οχι.

"...Ιδιαιτέρως, η πυθαγόρεια αντίληψη ότι οι μονοί αριθμοί αντιπροσώπευαν το καλό και οι ζυγοί το κακό, έριξε τις γυναίκες μια για πάντα στην πλευρά του κακού ..."

 

[lelos kounelos]

Η αληθεια ειναι, χωρις ιχνος ντροπης, οτι δεν ειχα ιδεα για αυτα τα πραγματα. Τωρα εχω μια ιδεα αλλα δεν γινεται να εχω αποψη.

edit
κοιτα τι εκανες τωρα. Με εβαλες να ψαχνω για το 3.

 

[Χειρομαλάχτης]

κι εγω εντελως ξεδιαντροπα, αν και μαθηματικος, ομολογω οτι δεν εχω μελετησει πυθαγορα, οσο θα του αξιζε.
ωστοσο παιρνω διπλη χαρα, οταν ποσταρω τετοια λινκς. μία που μαθαινω κατιτις νεο και δευτερη επειδη εστω κι ενας το βρηκε χρησιμο και ισως αφορμη για να το ψαξει κι αλλο.

 

[lelos kounelos]

Αν και παιζει τρομακτικος εκτροχιασμος στον Ναο του Bukowski. Ειδα τρομακτικη συμπτωση με το 3
Δυστηχως, η ερευνα για το θεμα περναει μεσα απο αιρεσεις και ψευδοφιλοσοφιες ψαχνουν για θυματα. παραλιγο να γινω μελος της Ν.Α. not.
Ιδρωσα να βρω "σχολικη" σελιδα. Να προτιματε σελιδες με ασχημα background και μακρυα απο επικεφαλιδες που ξεκινανε με την λεξη αληθεια. Μη σας δουμε σε κανενα αεροδρομιο με ξυρισμενο κεφαλι. Να χτυπατε πορτες με βιβλιο στο στηθος κτλ

Πυθαγόρας: Αριθµολογία και Θεωρία της αρμονίας των ουρανίων σφαιρών | Ηλεκτρονικό Εργαστήριο Πειραματικών Μαθηματικών

"Η τριάδα δηλώνει 3 οµόκεντρους κύκλους ή κόσµους του σύµπαντος, το Φυσικό, το Ανθρώπινο και τον Θεό. Η τριάδα αυτή βρίσκεται παντού µέσα στη φύση καθώς και στον άνθρωπο, ο οποίος αποτελείται από σώµα – ψυχή – πνεύµα."

Δηλαδη το 3 μπορει να περιεχει την αμαρτια και το Θειο. Νοιωθω πολυ μαγκας ναουμε. Μου αρεσε πολυ αυτο θεμα. ευχαριστω φιλτατε.

 

[stefan24]

Θυμάμαι όταν πρωτοβγήκε η ταινία Έτερος Εγώ... Άρχισα να βλέπω με διαφορετικό μάτι από τότε την έννοια αυτή που έχουν οι Αριθμοί, αρχής γενομένης από τους Φίλιους Αριθμούς!

 

[lelos kounelos]

Αλλος απο εδω. δεν προλαβα να γυρισω και ξαναφευγω για να τσεκαρω το Ετερος Εγω.
Edit
Δεν ειχα ιδεα οτι επαιξε τετοια ταινια και για το σκηνικο που την ακολουθησε.

 

[Χειρομαλάχτης]

κι εγω τωρα στο λοκνταουν την ειδα. αδιανοητα production values για ελληνικη ταινια, ωραιες ερμηνειες, φοβερο στορι (μ αρεσει να σκεφτομαι αν τετοιες ταινιες θα μπορουσαν να ειναι αντβεντσουρ γκειμς και διαολε, αυτη θα γινοταν γαμάτο fmv), τι αλλο θες? οσο περναει ο καιρος γινεται καλτ, απο στομα σε στομα χιτ και δειχνει οτι υπαρχει ελπιδα για το ελληνικο σινεμα.

 

[lelos kounelos]

Πηγα στο ΥΤ να δω το trailer και βρηκα ολοκληρη την ταινια, ανεβασμενη απο τον σκηνοθετη! ετσι ανακαλυψα και την ιστορια.
Μου φανηκε λιγο απιστευτο οτι γυριστηκε τετοια ταινια στην Ελλαδα. Επειδη αυτα τα πραγματα δεν συμβαινουν συχνα, επρεπε να κλεισει αδοξα η περιστροφη της και με τροπο, παλι απιστευτο για τα Ελληνικα δεδομενα.
Ειδα και το "πως γυριστηκε" που σημαινει εκτιμηση και περιεργεια. Ειναι μια καλη ευκαιρια για να σου εξηγησουν καποια πραγματα για την ταινια, αυτοι που πηραν μερος στην ταινια. Εκει ακουστηκε το "Ευρωπαικος κινηματογραφος". Η ταινια δεν ειναι αμερικανια. Αμερικανιζει αλλα δεν ειναι. Ευρωπαικο αερα δεν θα ελεγα οτι εχει. δεν τους βγηκε οσο θα ηθελαν και θα επρεπε. Εκτος και αν με το Ευρωπαικο, εννοουν την ελλειψη γρηγορων σκηνων.
Με εντυπωσιασε ο τροπος που περασαν τον Πυθαγορα στην ταινια. Καταπληκτικη ταινια, αλλα ας μην ξεχναμε οτι γελασα και με το ενας και ενας.
Απο τον Bukowski στην αριθμολογια και καπακι στην ταινιολαγνεια.

Δυο εγκληματα που τιμωρουνται απο ενα (πολλαπλο) εγκλημα. Για να επιστρεψω στον Bukowski που ειπε: υποθετω οτι η μοναδικη φορα που οι περισσοτεροι ανθρωποι σκεφτονται την αδικια, ειναι οταν τους συμβαινει. Αυτο εγινε και στην ταινια. Τα δικαστικα ευτραπελα που αναφερει η ταινια, προυπηρχαν του ατυχηματος.

Spoiler: εξτρα αχρηστη πληροφορια

Μου τελειωσαν τα τσιγαρα και επειδη δεν ηθελαν να διακοψω την ταινια για καρκινικους λογους, καπνισα αυτα εδω.
Θα βηχω τα σωθικα μου μεχρι το μεσημερι.

 

[lelos kounelos]

Αμετρητες οι φορες που βρεθηκα στην θεση του. Να λες μια απιστευτη αληθεια και να μην σε πιστευει κανενας. Θελω να γραψω μια τετοια αληθεια αλλα δεν βγαινει καμια απο το πληθος, ισως να φταιει ο τροπος που χειριστηκε την εμπειρια. Αυτο με εκανε να θυμηθω, ενα ταξιδι με αρχαιο τραινο προς Αθηνα. Το βαγονι ηταν απο αυτα με τις καμπινες και τα φαρδια καθισματα. Τα πρωτα λεπτα ημουν μονος με εναν φιλο μου, που για λογους που δεν θυμαμαι, με ειχε τραβολογησει στην Ξανθη; Απενταρος, ξεκαρφωτος, σε ξεκαρφωτα μερη, να κανω ξεκαρφωτα πραγματα.
Δεν θυμαμαι τι πιναμε αλλα κρατουσα ενα μπουκαλι. Σε καποια φαση ανοιξε η ρημαδα η πορτα και μας χαλασε την ησυχια. Μια μαμα με την κορη που περασε σε μια αθλητικη μαλακια. Το θυμαμαι επειδη ειχε το copy paste κορμι και φατσα με οσες ασχολουνται με την γυμναστικη και επειδη η μανα της, σαν vegan, αντι για καλησπερα, μας ειπε οτι η κορη της περασε σε καποια σχολη με φορμες.
Βασικα δεν ξερω γιατι μας το ειπε. Απο το βλεμα της φανηκε οτι στραβωσε πολυ με την παρουσια μας. Ισως να εφταιγε που ζεχναμε ιδρωτα και η γενιαδα του che.
Μολις ξεκινησε το τραινο η μαμα βγηκε απο την καμπινα. Δεν χρειαστηκα το τριτο ματι του Βουδα για να καταλαβω οτι εψαχνε αλλη τοποθεσια για να αραξει με την κορη της. Επεστρεψε ξενερωμενη και το ιδιο ενοιωσα κι εγω γιατι η αναπνοη της μυριζε χολη. Κοιταξε την κορη της με απελπισια και η κορη αφησε μια πολυ βαθεια εκπνοη. Το μαρτυριο να εισαι με κατωτερα ατομα την βασανιζε.
Σταματησα να πινω αυτο που επινα γιατι μου στραβωσε το chi. Σε καποια στιγμη η κορη σηκωθηκε και βγηκε απο την καμπινα ενω η μαμα μας κοιταζε για να δει εαν θα γυρισουμε να κοιταξουμε τα μαρμαρινα κωλομερια της κορης της. Σημασια δεν δωσαμε και η ωρα περνουσε αλλα η κορη πουθενα. Σε καποια στιγμη επιασα το μπουκαλι με το δεξι, το χερι μου ειχε αρχισει να ιδρωνει. Ο φιλος ειχε πιασει το μπουκαλι με τα γονατα και με σταυρωμενα τα χερια στο στηθος, ακουγε σιωπηλος την μαμα που μας εκραζε, μας στραβοκοιταζε και η ωρα περνουσε.
Η μαμα σηκωθηκε και πηγε προς την πορτα αλλα ξαναγυρισε. εβαλε τα πραγματα της στην γωνια και με τροπο που να θυμαται πως τα αφησε, μην την κλεψουμε και δεν το παρει χαμπαρι. Βγηκε εξω και καθαρισε η ατμοσφαιρα στην καμπινα. Περασε αρκετη ωρα και η πορτα ανοιξε με ορμη, ουτε εγω αλλα ουτε ο φιλος δειξαμε ενδιαφερον να γυρισουμε τα κεφαλια, ξεραμε ποιος μπηκε.
Η μαμα μπηκε με φορα και αρχισε να πεταει κατω τα πραγματα της και να ανοιγει τσαντες, αρπαζει μια πετσετα και μας λεει οτι η κορη της ειχε ενα ατυχημα. Η αναπνοη μας συνεχιστηκε με τον ιδιο ρυθμο. Αφου περασε αρκετη ωρα, η πορτα ανοιξε και μπηκε η μαμα με την βρεγμενη, σαν να επεσε στην πισινα, κορη.
Την κοιταξα με απαθεια και συνεχισα την ζωη μου μεχρι που αρχισε να με σκουντανε οι σωματικες μου λειτουργιες. Με επιασε κατουρημα. Δινω το μπουκαλι μου στον φιλο και του λεω, παω τουαλετα, να σου φερω κατι; βγαινω στον διαδρομο και απο το κουνημα του τραινου παω σαν μεθυσμενος. ισως και να ημουν, δεν θυμαμαι. ψαχνω το ιντερνασιοναλ σημα για το κατουρημα και το βρισκω. Ανοιγω την κλασσικη τραινισια πορτα, την ωρα που το τραινο ηταν σε στροφη και βλεπω ενα τσουναμι να σηκωνεται, κλεινω αποτομα την πορτα και ακουω ενα πολυ δυνατο σπλατς!!! ανοιγω σιγα την πορτα και ανακαλυπτω οτι εκει μεσα επαιζε ενας νεροχυτης γεματος με πολυ νερο, κατουρο γιατι μυριζε η πορτα, εμετο γιατι παραξενα κομματακια ηταν κολημενα σε τοιχο και πορτα και ισως σκατα. Καποια απο τα κολημενα κομματακια ειχαν γηινα χρωματα.
Με καθε απειροελαχιστη κινηση το νερο πεταγοταν σαν πιδακας προς τους τοιχους και την πορτα. Τελικα αποφασισα οτι τα νεφρα μου θα βιωσουν την απομονωση και επεστρεψα στην θεση μου. Μολις καθησα κοιταξα την κορη που ηταν ετοιμη να κλαψει και εξω απο το σωμα της.
Την λυπηθηκα την κοπελα αλλα μεσα μου γελουσα υστερικα.
Ο φιλος μου μου εδωσε το μπουκαλι και αφου ηπια μια γουλια, γυριζω προς τον φιλο και του λεω, ρε μαλακα, αυτο ειναι ακομα δροσερο.
Μην πας τουαλετα, θα βραχεις με εμετο και σκατα. Ο φιλος γυριζει τα ματια του προς την κορη και πινει μια γουλια χωρις να πει κουβεντα.

Ολο αυτο το σεντονι για την μπυρα που ηπιε ο Bukowski.

 

[lelos kounelos]

Πριν 2-3 χρονια πηρα ενα μηνυμα. Θα παω στην Μπανγκονκ, ο αντρας μου θα μεινει στην Ευρωπη. θα ερθεις να με βρεις;
Δεν πηγα και μεχρι προχθες η σιωπη. Αν ρωτουσα τι εχει θα μου ελεγε τιποτα. Με ρωτησε εαν ειμαι καλα, που ειμαι, τι κανω και ηθελε να υποσχεθω για μετα την επιδημια. Δεν ειχε χρονο επειδη ο αντρας της ηταν τριγυρω, ισως στον διπλανο καναπε, και εγω ηθελα τον χρονο μου.
Μια αλλη, μηνες τωρα, μου στελνει μηνυματα καθε μερα. καλημερα, καληνυχτα, μου λειπεις. Δεν απαντω αλλα της ειναι αρκετο που μου στελνει μηνυματα. Καποιες φορες μου στελνει φωτογραφιες με το χαμογελο της και αλλες βιζγια. Επαιξε και το εργο με την 20+ χρονια κατασταση. Αλλοι ξεφυλλιζουν την Καινη Διαθηκη για να βρουν απαντησεις, εγω το ριχνω στον Μπουκοφσκι γιατι εχει να πει κατι για τα παντα και με το ονομα τους.

Spoiler: Girlfriends

the women of the past keep
phoning.
there was another yesterday
arrived from out of
state.
she wanted to see
me.
I told her
“no.”
I don’t want to see
them,
I won’t see them.
it would be
awkward
gruesome and
useless.
I know some people who can
watch the same movie
more than
once.
not me.
once I know the
plot
once I know the
ending
whether it’s happy or
unhappy or
just plain
dumb,
then
for me
that movie is
finished
forever
and that’s why
I refuse
to let
any of my
old movies play
over and over again
for
years.

Ειναι και καποιες που καθε μερα με ρωτανε τι κανει η γυναικα μου. Στην πραγματικοτητα ρωτανε εαν υπαρχει ακομα η γυναικα μου.
Θελουν να γινουν η επομενη ταινια, αυτη με το καλυτερο τελος.

Το φιλοσοφισα το θεμα και αποφασισα οτι η ζωη ειναι μια κουραδα σε δασος που την διατηρει παντα υγρη. Η μαζα ειναι η χωνεμενη τροφη,
καμπυλες, εξογκωματα, κενα. Ολα μερος της ιδιας μαζας. Η μυρωδια ειναι ολοι αυτοι που δηλωνουν υπερανω της μαζας, οι ξεχωριστοι. Αυτοι που δινουν ταυτοτητα στην υπαρξη μας και μας κανουν να λεμε ουαου, μπορουμε να αλλαξουμε.
Εχουμε και τις σκατομυγες, οι αγγελοι της μαζας, που τρεφονται απο την μαζα, την εκμεταλλευονται για την επιβιωση τους. Οι μυγες με το πρασινο του ΠΑΣΟΚ, τα μυγακια που ονειρευονται να γινουν παχιες μυγες. Εχουν φτερα αλλα τα χρησιμοποιουν για να επιστρεψουν στην κουραδα, σαν μαγνητης.
Μεσα στην μαζα κοιμουνται τα σκουλικια, που περιμενουν να βγαλουν φτερα για να πεταξουν, να ξεφυγουν απο την μαζα..
Μονο τα λουλουδια μπορουν να αφομοιωσουν αυτη την μαζα, αλλα τα κοβουμε. Αφηνουμε τις μυγες να πετανε μεσα στα σπιτια μας, αργοτερα θα ψεκασω. Μολις μπει μελισσα την κυνηγαμε απο το πρωτο μπιζ.

tl;dr η ζωη ειναι σκατα.

Τα πρωινα δεν εχουν να προσφερουν τιποτα καλο. ανοιγεις το ματι και πρεπει να πας για δουλεια, εξω απο το κρεβατι σε περιμενουν λογαριασμοι, ανακαλυπτεις οτι σου εκλεψαν το αυτοκινητο/οτι κατι χαλασε, ξεκιναει η φασαρια απο πανω, απο κατω, στον δρομο.
Δημοσιες υπηρεσιες, υποχρεωσεις.
Εδω και πολλα χρονια,τα πρωινα κοιμαμαι. Τα προσπερναω. Η καλυτερη λυση για να μην χασεις το χρωμα των μαλιων σου.
Σημερα με ξυπνησαν με πολυ καλα νεα. λυθηκαν πολλα απο τα προβληματα μου αλλα ειναι αυτος λογος για να αλλαξω αποψεις;
Τα ουρανια τοξα ειναι για να τα απολαμβανεις. Αν πας προς τα εκει θα πατησεις λασπες, σκατα, θα σκισεις τα ρουχα σου σε καποια μαντρα και το ουρανιο τοξο θα χαθει. Πρεπει να μεινεις με την αποψη οτι τα ουρανια τοξα ειναι απολαυση.