Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[tinapeis]

έχω τερματίσει όλα τα side-quests πέραν ενός μικρού (να μάθω να παίζω λύρα...).

 

[Adhan]

@nitro912gr θες να πεις ότι το Witcher 3 είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας; Deal with it.
Επίσης κάθε φορά που σκοτώνεις το όνομα του Geralt ένας αυτοκρατορικός πιγκουίνος κάνει Seppuku.

 

[nitro912gr]

I deal with my shit already, δεν χρειάζομαι και του Γεράλδιου
Ναι αυτό θέλω να πω, δεν παίζω παιχνίδια για να ζω το RL, αλλά για να ξεφύγω.

 

[Northlander]

Πες "Όχι" στα παιχνίδια, "Ναι" στη ζωή.

 

[Hellion]

Άε κει χάμω τελείωνε με το Χάρτς οφ Στών και τα φιλοσοφικά και πιάσε το Blood and Wine. Και μετά μπες ξανά εδώ μέσα να κλαίμε όλοι μαζί παρέα.

 

[nitro912gr]

μόλις μας τελείωσε, νταξ καλούλι αλλά έφαγα τόσο καραγκιοζιλίκι στο γάμο για να πηδήξει ο Γεράλδιος; Έχει ανάγκη αυτός μωρέ; και με το οφίσιαλ αμόρε τι έγινε; κλάιν;

Πάμε για κράσους τώρα

 

[Stamatimenos]

Σήμερα ειδικά, Hearts of Iron 3 με BlackICE mod, Το συστήνω με 1000!

 

[Stamatimenos]

Είμαι σε μια φάση που περιμένω ένα έστω από τα παρακάτω τρία πράγματα.
Την 1.0 ή έστω beta του Unity Daggerfall

Roadmap – Daggerfall Workshop

www.dfworkshop.net

το "remake" του BG2 στο NWN2

Baldur's Gate: Reloaded

Baldur's Gate: Reloaded. 2,850 likes · 3 talking about this. A fan-made tribute and remake of the original Baldur's Gate and Baldur's Gate 2, using the Neverwinte

www.facebook.com

και -ειδικά αυτό- το sequel του Gothic

Log into Facebook

Log into Facebook to start sharing and connecting with your friends, family, and people you know.

www.facebook.com

Kαι τα τρία έχουν τουλάχιστον από ένα post-summer update, οπότε καλά πάμε.

Στο ενδιάμεσο όμως τερμάτισα Greedfall με το καλύτερο θεωρώ ending και ξεκίνησα Fable 3.
δείτε το intro, πατάει το Assassin's Creed Unity στα αυτιά ΆΝΕΤΑ

 

[Sugamoto Panagia]

ξεκίνησα Fable 3.
δείτε το intro, πατάει το Assassin's Creed Unity στα αυτιά ΆΝΕΤΑ

με εξαίρεση το intro ολο το υπόλοιπο game ειναι μια απογοήτευση σκέτη.

 

[shredder]

Ξεκινησα σημερα star wars squaradrons και death strnading Και συνεχιζω αγρια σφαγη στο serious sam 4 που το ειχα σταματησει για να παιξω mafia επειδη βγηκαν ταυτοχρονα.

 

[Pain]

Τελειώνοντας το Expeditions: Viking, είπα να πιάσω (επιτέλους) το Pillars of Eternity. Τόσα χρόνια στη βιβλιοθήκη, νομίζω πως ήρθε πλέον η ώρα. Καφές, καραντίνα και rpg απόλαυση.

 

[maximum armor]

Απ' τις Halloween εκπτώσεις του GOG πήρα τα Amnesia Dark Descent και Machine for pigs. Μόνο το vanilla του πρώτου είχα παίξει παλιότερα, και τώρα το πήρα μόνο επειδή συμπεριλαμβανόταν και το DLC του (Justine).
Ξεκινώντας απ' την αρχή το vanilla του πρώτου, εξακολουθώ να θεωρώ ότι ο τομέας του φόβου και της έντασης από αντιπάλους μού ήταν εντονότερος στα Penumbra (ίσως και λόγω του μεγαλύτερου αριθμού τους), ενώ όσον αφορά το ψυχολογικό κομμάτι του φόβου, μού ήταν εντονότερο στο Layers of Fear. Δεν θα ξεχάσω σ' αυτό το τελευταίο να μπαίνω σε ένα δωμάτιο που έχει μια κορνίζα ενός ατόμου, να κάνω κάποια plot-critical πράξη στο δωμάτιο, φεύγοντας να πέφτει το μάτι μου ξανά στην κορνίζα και το εικονιζόμενο πρόσωπο να κοιτάει ΕΜΕΝΑ!
Επίσης στο vanilla του Amnesia, μ' αυτό το εφέ όταν βλέπει κάτι τρομακτικό ο Daniel (τρέμουλο, διαταραχή της όρασης) είναι σαν να "αναγκάζουν" τον παίκτη να αισθανθεί ό,τι και ο Daniel, ενώ στα Penubra και Layers of Fear δεν υπήρχε αυτό. Το αισθανόσουν ΕΣΥ!
Ακόμα δεν ξέρω πώς είναι το DLC του, ούτε και το Machine for pigs. Κάποιοι διάβασα ότι θεωρούν το τελευταίο ως καλύτερο απ' το Dark Descent.

 

[Adhan]

Έχει καλύτερη ιστορία imo αλλά είναι υποδεέστερο ως σύνολο.
To Justine έχω την εντύπωση ότι ήταν και στο αρχικό. Θυμάμαι που το είχα παίξει τότε και μου άρεσε. Δε φαίνεται καν ότι είναι φτιαγμένο από fans.

 

[kara]

Τέλος το Alpha Protocol. Θα μπορούσε να είναι παιχνίδαρος, όμως δεν είναι. Καλές ιδέες αλλά σάτρα πάτρα η υλοποίηση. Είμαι σχεδόν ευχαριστημένη από το τέλος που προέκυψε (μου διεύφυγε κάτι στο τέλος τέλος), όμως τουλάχιστον για τώρα δεν πρόκειται να το ξαναπαίξω. Μακάρι να βγει κάποια συνέχεια.

 

[tinapeis]

Τέλος το Alpha Protocol. Θα μπορούσε να είναι παιχνίδαρος, όμως δεν είναι. Καλές ιδέες αλλά σάτρα πάτρα η υλοποίηση. Είμαι σχεδόν ευχαριστημένη από το τέλος που προέκυψε (μου διεύφυγε κάτι στο τέλος τέλος), όμως τουλάχιστον για τώρα δεν πρόκειται να το ξαναπαίξω. Μακάρι να βγει κάποια συνέχεια.

Μια που το τελειωσες τσεκαρε αυτο

 

[kara]

@tinapeis Ωραίο βίντεο, ευχαριστώ που το πρότεινες. Έχει μπόλικο insight για το παιχνίδι.

 

[tinapeis]

Χαιρομαι που σου αρεσε, ο τυπος εχει ωραιο τροπο σκεψης και τα βιντεο του ειναι πολυ καλα δομημενα κατα τη γνωμη μου. Θα σου προτεινα να τσεκαρεις και καποια αλλα παλαιοτερα του, οπως για τις σειρες Mass effect

 

[Stamatimenos]

Καθώς συνεχίζω το Hearts of Stone, σκεφτόμουνα λίγο τι είναι αυτό που δεν μου έκανε το τιτανομέγιστο κλικ στο witcher και σε άλλα του είδους, αλλά μου το έκανε στο Pillars που είμαι σίγουρος αρκετός κόσμος θα το έβαζε δευτεροτρίτο από το Witcher (οποιοδήποτε Witcher) ή ακόμα και στο Dragon Age Origins.

Νομίζω ότι τελικά δεν με χαλάει ο ανοιχτός κόσμος, αλλά η έλλειψη companions. Το να παίζω μόνος μου με τον Gerald και να μην με αγχώνει τίποτα, να μην με ενδιαφέρουν τα συναισθήματά του παρά μόνο όταν έρχονται σε κάποιον διάλογο, ναι νομίζω αυτό μου λείπει. Όταν τελείωνα τα άλλα παιχνίδια, μου έλλειπαν οι εικονικοί φίλοι που περάσαμε τόσα και τόσα, μου έλειψε η γκρίνια του Durand, μου έλειψε η καυστικότητα της Morrigan. Δέθηκα με αυτούς τους χαρακτήρες και τα προσωπικά τους δράματα καθώς προσπαθούσαμε να σώσουμε τον κόσμο.

Βέβαια σε τελική ανάλυση είναι και περί ορέξεως στο στυλ του κόσμου, που από ότι καταλαβαίνω τελικά δεν είναι του στυλ μου, τουλάχιστον όχι στην φάση που είμαι πλέον. Ίσως παλιότερα να με κέρδιζε ευκολότερα.

Spoiler

Ίσως με χαλάει και το σκηνικό μοναχικός σφαγέας που ψάχνει την θετή του κόρη, oh come on... Ναι η αποστολή της Ciri είναι σημαντικό κομμάτι του κόσμου, αλλά ο σκοπός το Gerald είναι, πως να το πω. Πολύ γήινος, πολύ απλός, είναι ένα μικρό τόσο δα (αν και σημαντικό) γρανάζι στην μεγάλη μηχανή των πραγμάτων, που είναι το epicness? Ναι, ανεβάζει και κατεβάζει βασιλιάδες, αλλά είναι τόσο στο background που περισσότερο σου βγάζει την αίσθηση ότι συμβαίνουν αυτά από το φαινόμενο της πεταλούδας, παρά γιατί το ήθελε ο Gerald.

Και κάτι μου βγάζει και με την μιζέρια του, δεν είναι ότι όλα ήταν καλά και ξαφνικά το μεγάλο κακό μας πέταξε στα τάρταρα, μου βγάζει το "ο κόσμος είναι σκατά και είμαστε ΟΚ με αυτό". Όσοι συναντάς έχουν παραδοθεί στην σκατίλα του κόσμου, δεν μας νοιάζει η πολιτική και ποιος είναι βασιλιάς/αυτοκράτορας/whatever εμείς πάλι σκατά θα τρώμε, φάση.

Και ο Gerald και όλο το παρεάκι που συναντάει, δεν φαίνεται να νοιάζεται και πολύ για αυτό, ακόμα και από πλευράς Ciri ένοιωσα την φάση "ας σταματήσουμε το μεγάλο κακό από το να καταστρέψει τον κόσμο και ας συνεχίσουμε ανέμελοι να επιπλέουμε στα σκατά", και αυτό ακριβώς φαίνεται να κάνουν με την ολοκλήρωση του παιχνιδιού. Δεν υπάρχει epic grace moment, όπου ζουν αυτοί καλά και εμείς στο 2020, είναι λες και έρχονται στο απόλυτο "ε κάπως θα τα φέρουμε βόλτα", και δεν μου κάνει.

Θέλω κάτι να με βγάλει από το RL, όχι να μου το επιβεβαιώνει

Διαμέτρου αντίθετοι είμαστε σε αυτό, προτιμώ χίλιες φορές solo και εντάξει αν υπάρχει πού-και-πού quest που απαιτεί companion τότε OK το κάνω και συνεχίζω solo. Παραδείγματα: Gothic και Οuter Worlds. Γίνομαι πιο immersed όταν μπαλάρω σόλο.

 

[nitro912gr]

Διαμέτρου αντίθετοι είμαστε σε αυτό, προτιμώ χίλιες φορές solo και εντάξει αν υπάρχει πού-και-πού quest που απαιτεί companion τότε OK το κάνω και συνεχίζω solo. Παραδείγματα: Gothic και Οuter Worlds. Γίνομαι πιο immersed όταν μπαλάρω σόλο.

καλά περί ορέξεως, απλά εγώ δεν το είχα καταλάβει τόσα χρόνια. Ίσως με επηρεάζουν και τα βιβλία που με έβαλαν στο τριπάκι του φανταζί, dragonlance που αφού είναι βασισμένα σε dnd φάση πάει πάντα με πάρτι μπροστά η φάση.

Απλά η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να δεθώ πραγματικά με χαρακτήρες, πχ στο nwn καρφάκι δεν μου κάηκε ποτέ για το παρτι μου, στο πρώτο τουλάχιστον, το 2 θα το πιάσω κάποια στιγμή... μάλλον.

 

[mits@kos]

Συνεχίζω απτόητος το μαγικό ταξίδι στον Γουίτσορα τον Τρίτο. Τελειώνω το Hearts of Stone. Εκπληκτικό.

Χθες, τα ΕΛΤΑ έφεραν στην πόρτα μου (@@, εγώ πήγα και το πήρα από αυτούς, είπαμε) το παρακάτω γλυκούλι:

Spoiler: ΚΟΝΣΟΛΙΑ - BEWARE

Συνεπώς, θα βρέξει Nintendoειδή 8-16bit στο προσεχές μέλλον.